HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی

بیماری ناشی از HPV در نوشته های مربوط به یونان و روم باستان هم دیده میشود .
HPVها (ویروس پاپیلومای انسانی) ، ویروسهایی هستند که بطور شایع موجب زگیل میشوند و شایعترین بیماری منتقل شونده از راه جنسی و مقاربت هستند.فقط 1٪ زنانی که مبتلا به HPVهستند دچار زگیلهای قابل مشاهده می شوند.




اکثر عفونتهای HPVدر زمان تماس اولیه زنان با ویروس طی سالهای نوجوانی یا اوایل 20 سالگی ایجاد میشوند و بطور خود بخود فروکش می کند.HPV سلولهای اپی تلیال پوست و غشاهای مخاطی را درگیر می کند .




از میان بیش از 100 نوع HPVشناخته شده فقط حدود 30 نوع آن سیستم مقعدی تناسلی را گرفتار میکند .




عفونت با HPVعاملی ضروری ولی ناکافی برای بروز سرطان مهاجم دهانه رحم (یا سرطان سرویکس) است . ویروس های HPV را بر اساس نوع ارتباط با سرطان سرویکس به سه نوع تقسیم می کنند.




انواع کم خطر
11و6

انواعی که احتمالا پر خطر هستند
82،73،68،66،53 و 26

انواع پر خطر
51،45،39،35،33،31،18،16،59،58،56و52




اکثر عفونت های HPVگذرا هستندو عفونت پایدار در درصد کمی از افراد رخ میدهد ، این افراد در خطر بالاتر ابتلا به ضایعات مهاجم و پیش بدخیم هستند .




واکسیناسیون علیه HPV
دو نوع واکسن دو ظرفیتی و چهار ظرفیتی وجود دارد که فعلا واکسن چهار ظرفیتی برای استفاده دختران و زنان 9-26 سال بکار می رود .

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در آمریکا یا CDC توصیه می کند که تمامی دختران 11-12 ساله ، دختران و زنان 26-43 ساله که تابحال واکسینه نشده اند و دختران 9 ساله در صورت وجود اندیکاسیون واکسن چهار ظرفیتی را دریافت کنند .

این توصیه ها زمانی که دختر یا زنی در گره سنی مورد نظر باشد یک تست پاپ اسمیر غیر طبیعی یا تست HPVمثبت داشته باشند تغییری نمی کنند .
احتمالا واکسن چهار ظرفیتی برای تقریبا تمامی زنان در محدوده سنی 12- 30 سال موثر است.




تشخیص HPV
تشخیص انواع ویروسی بوسیله شناسائی DNAویروس با روشهای حساس آزمایشگاهی انجام می شود .خوشبختانه این روشها امروزه در دسترس هستند و می توانید از پزشک بخواهید که آنرا برای شما درخواست کند . این آزمایشات میتوانند نوع ویروس را مشخص کنند که کم خطر یا پر خطر بودن آنرا بدانید .




درمان HPV
استفاده از دارو و روشهای مختلف درمانی با تجویز پزشک صورت می گیرد . احتمال عود ضایعه زیاد است و نیاز به بررسی و کنترل مرتب دارد.