هروئين چيست؟

هروئين يك داروي خطرناك و غيرقانوني است كه پتانسيل بالاي اعتياد دارد

هروئين به خانواده‌ داروهاي شبه‌افيوني (اوپيوئيدها) تعلق دارد. اين خانواده دارويي شامل داروهاي مانند مرفين و كدئين است، كه مشتقات طبيعي ترياك محسوب مي‌شوند؛ و نيز شبه‌افيوني‌‌هاي "صناعي"‌ از جمله شامل دمرول و متادون  كه به طور شيميايي ساخته مي‌شوند. هروئين يك شبه‌افيوني "نيمه‌صناعي" است؛ هروئين با پردازش شيميايي از مرفين ساخته مي‌شود و داراي اثر قدرتمندتر و فوري‌تري از آن است. هروئين در مغز به مرفين تبديل مي‌شود.


 هنگامي كه هروئين براي اولين بار در انتهاي قرن نوزدهم عرضه شد، به عنوان يك مسكن و مهاركننده سرفه تبليغ مي‌شد. در اوائل قرن بيستم خطرات هروئين شناسايي شد. قوانيني در اروپا و آمريكا براي محدود كردن توليد، توزيع و استفاده از آن تدوين شد.

 براي مثال در انگليس دكترها مي‌توانند در مواردي هروئين را براي درد شديد تجويز  كنند. اين درمان تنها براي بيماراني كه دچار بيماري لاعلاج هستند، قابل تجويز است.

 در انگليس، هلند و سوئيس شمار اندكي از معتادان به هروئين كه به درمان‌هاي ديگر پاسخ نمي‌دهند، در برنامه‌هاي نگهدارنده به دقت تحت نظارت هروئين را با نسخه دريافت مي‌كنند.

هروئين از كجا مي‌‌آيد؟

اغلب هروئين جهان در آسيا و آمريكاي لاتين توليد مي‌شود كه خشخاش در آنها كشت مي‌شود. مرفين در آزمايشگاه‌هاي نزديك اين مزارع از صمغ ترياك استخراج مي‌شود، و بعد در آزمايشگاه‌هاي درون يا مجاور كشور توليدكننده به هروئين بدل مي‌شود.

هروئين به چه شکلی است؟

 هروئين در شكل خالص به صورتي پودر بلوری سفيد و تلخ‌مزه‌اي است كه در آب حل مي‌شود. هنگامي كه هروئين در خيابان فروخته مي‌شود، بسته به فرآيند توليد و اينكه چه موادي به آن اضافه شده باشد، رنگ و قوام متفاوتي پيدا مي‌كند.

 هروئین خیابانی ممکن است به شکل پودری سفید، یک ماده قهوه‌ای‌ دانه‌دانه یا یک صمغ تیره چسبنده قهوه‌ای تیره باشد. خلوص هروئین خیابانی  از بسته‌ای  به بسته‌ای دیگر متفاوت است، و ممکن است از دو تا ۹۸ درصد متفاوت باشد.

برخی افزودنی‌ها مانند شکر، نشاسته یا شیر خشک برای افزایش وزن جنس هنگام خرده‌فروشی به کار می‌روند و سایر داروها ممکن است برای افزایش اثرات هروئین به آن افزوده شوند. کینین ممکن است برای تقلید مزه تلخ هروئین به آن اضافه شود تا تعیین خلوص آن را با چشیدن مشکل کند.

 هروئین چگونه استفاده می‌‌شود؟

رایج‌ترین راه‌های مصرف هروئین اینها هستند:

    *  تزریق به داخل ورید، یا به داخل عضله یا زیر پوست.
    *  بالا کشیدن از راه بینی. در این روش گرد هروئین از راه مجاری بینی استنشاق می‌شود.
    *  استنشاق یا دودکردن -در این روش هروئین را روری یک زرورق آلومینیومی حرارت می‌دهند و بعد دود و بخار حاصل را با یک لوله استنشاق می‌کنند.


معتادان به هروئین ممکن است روش تزریق را انتخاب کنند، زیرا این روش بیشترین و فوری‌ترین اثر را با کمترین مقدار دارو ایجاد می‌کند. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است دو تا چهار بار در روز آن را تزریق کنند. هنگامی که هروئین با خلوص بالا در دست است یا در مورد مصرف‌کنندگان گاهگاهی که ترجیح می‌دهند، تزریق انجام ندهند، با احتمال بیشتر هروئین با بالاکشیدن از راه بینی یا دود کردن مصرف می‌شود.

مصرف هروئین چه احساسی ایچاد می کند؟

تاثیری که هروئین یا هر داروی روانگردان غیرمجاز دیگر در فرد ایجاد می‌کند. بسته به عوامل مختلفی دارد، از جمله:

    *  سن فرد.
    *  مقدار ماده مصرفی و تناوب مصرف آن.
    * روشی که فرد دارو را مصرف می‌کنند.
    * محیطی که در آن هستید.
    * این که آیا فرد دچار بیماری جسمی یا روانی قبلی هست یا نه.
    * اینکه فرد الکل یا سایر داروهای غیرمجاز یا مجاز را مصرف کرده باشد.

هنگامی که هروئین به داخل ورید تزریق می‌شود، باعث اوج‌‌گیری حالتی از سرشوخی       (rush) می‌شود. این اثر پس از  هفت تا هشت ثانیه احساس می‌شود، و از ۴۵ ثانیه تا چند دقیقه به طول می‌انجامد. این اثر در صورتی که هروئین از بینی بالا کشیده شود یا دود شود، اینقدر شدید نیست.

به دنبال این سرخوشی شدید اولیه، دوره‌ای از تسکین و آرامش به دنبال می‌آید (being on the node) که ممکن است تا یکساعت به طول انجامد. هنگامی که هروئین زیرپوست یا داخل عضله تزریق می‌شود، این اثر با آهستگی بیشتر در طول پنج تا هشت دقیقه رخ می‌‌دهد.

کسانی که به تازگی مصرف هروئین را آغاز کرده‌اند، ممکن است دچار تهوع و استفراغ شوند. اثرات مطلوبی که مصرف‌کننده به دنبال آنهاست شامل جدایی از درد جسمی و عاطفی و احساس خوشی است. سایر اثرات شامل کندشدن تنفس، تنگ‌شدن مردمک‌ها، خارش و عرق کردن. مصرف مرتب هروئین به یبوست، از دست دادن میل جنسی، و متوقف‌شدن یا نامنظم‌شدن چرخه قاعدگی.

مصرف هروئین باعث تغییراتی در خلق و رفتار می‌شود. افرادی که به هروئین وابسته هستند، ممکن است بعد از مصرف هروئین سربه‌راه و مطیع شوند، و در حین دوره دوری از هروئین تحریک‌پذیر و پرخاشگر می‌شوند.

 تاثیر هروئین چقدر طول می‌کشد؟

اثرات هروئین بدون توجه به نحوه استفاده آن، بسته به میزان مصرفی، به طور معمول سه تا پنج ساعت طول می‌کشد.

افرادی که وابسته به هروئین هستند، باید هر شش تا ۱۲ ساعت هروئین مصرف کنند، تا از بروز نشانه‌های ترک جلوگیری کند. علائم اولیه شدید هستند، و شامل آبریزش بینی، عطسه کردن، اسهال، استفراغ، بیقراری و  اشتیاق مداوم برای هروئین است.

همچنین در هنگام ترک هروئین  راست‌شدن مو‌های پوست (دانه‌دانه‌شدن پوست) و حرکات غیرارادی پا رخ می‌دهد. علائم ترک هروئین در طول چند روز به اوج خود می‌رسد و معمولا در پنج تا ۱۰ روز برطرف می‌شود. سایر علائم ترک شامل بیخوابی، اضطراب و  تمنای شدید دارو  ممکن است برای مدت بیشتری طول بکشد. ترک هروئین مرگبار نیست، اما ممکن است بسیار ناراحت‌‌کننده باشد.

آیا هروئین خطرناک است؟

بله، استفاده مداوم از هروئین چه به صورت تزریقی، استنشاقی یا دود کردن، می‌تواند در طول دو تا سه هفته به وابستگی جسمی و روانی منتهی شود.

 البته همه افرادی که هروئین را تجربه می‌کنند، وابسته نمی‌شوند. برخی افراد تنها به طور گاهگاهی مثلا در آخرهفته‌ها مصرف می‌کنند، بدون اینکه دوز مصرفی‌شان افزایش یابد. ما با مصرف مداوم هروئین، تحمل نسبت به اثرات دارو به وجود می‌آید، و هروئین بیشتر و بیشتری برای رسیدن به اثر مطلوب لازم است. مصرف مداوم مقادیر فزاینده هروئین نهایتا به وابستگی ختم می‌شود.

هنگامی که وابستگی به هروئین تثبیت شد، متوقف کردن مصرف آن ممکن است بسیار مشکل باشد. افرادی که برای مدت طولانی از هروئین استفاده کرده‌اند، ممکن است اظهار کنند که دیگر از از این دارو لذتی نمی‌برند. آنها تنها برای اجتنناب از علائم ترک و کنترل تمنای شدید برای دارو به مصرف هروئین ادامه می‌دهند.

تمنا برای هروئین ممکن است تا مدت‌ها پس از قطع مصرف آن باقی بماند، عود کند، یا به مصرف دوباره هروئین منجر شود، و اجتناب از دارو را مشکل کند.

اثرات درازمدت هروئین چیست؟

وابستگی به هروئین، و عوارض پزشکی، اجتماعی و قانونی که از مصرف هروئین ناشی می‌شود، ممکن است برای زندگی‌ افراد مصرف‌کننده آن، مصیبت‌بار باشد.


پژوهش‌ها با استفاده از اسکن‌های مغزی نشان داده است که مصرف درازمدت و مدواوم هروئین به تغییراتی در نحوه عمل مغز می‌انجامد. در حالیکه اثر این تغییرات به درستی درک نشده است، این پژوهش نشان داده است که ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها پس از قطع مصرف هروئین به طول بینجامد تا مغز به کارکرد طبیعی‌اش بازگردد.

 درمان نگهدارنده متادون، که از بروز علائم ترک هروئین جلوگیری می‌کند و تمنا برای آن را کاهش می‌دهد یا برطرف می‌کند، موثرترین درمان در دسترس در حال حاضر برای درمان وابستگی به هروئین است.