نتایج یک پژوهش جدید میکروبیولوژیستهای دانشگاه پنسیلوانیا حاکی از آن است که استفاده از استاتینها که سبب کاهش کلسترول میشوند در مبارزه با هانتاویروس (hantavirus)مؤثر است که سبب بروز سندرم مهلک تنفسی میشود.
به گزارش ایسنا منطقه علوم پزشکی تهران، این محققان دریافتهاند که به منظور راه یافتن به یاختههای میزبان، این ویروس پروتئینهایی را گروگان میگیرد که به تنظیم کلسترول کمک میکنند و استفاده از استاتینها، راهی برای کمک به جلوگیری و قطع این گروگانگیری عجیب است.
به نقل از سایت Science Daily، ظرف 40 سال گذشته هانتاویروس به ناگهان وارد جامعهی آمریکا شده است و سالانه حدود 30مورد عفونت انسانی گزارش میشود. تازهترین خوشهی شناخته شدهی عفونت هانتاویروس به سال 2012 در Yosemite National Park اتفاق افتاد.
انسان از طریق تماس با جوندگان آلوده و یا ادرار و مواد دفعیشان به هانتاویروس آلوده میشود. وقتی عفونت مستقر میشود، نشانههای شبیه فلو ایجاد میشود که به صورت رو به وخامت می گذارد و به شکل سندرم خطرناک دیسترس تنفسی بزرگسالان جلوه میکند، حدود 30 تا 40 درصد از افرادی که دچار هانتاویروس میشوند به علت تب ریوی فوت میکنند.
به گفته محققان درست مانند سایر ویروسها، ذرههای هانتاویروس برای رشد باید وارد یاختههای میزبان شوند و در آن ماشین پروتئین سازی خود را سرقتکنند تا خود از آن رونوشت تهیه کنند که سپـس بتوانند آزاد شوند و یاختههای بیشتــری را آلوده کنند.
دراین بررسی، پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا شرح دادهاند که تحقیق خود در مورد هانتاویروس را چگونه با جستجو درجنبههای یاختههای انسانی شرح دادهاند که ممکن است برای عفونت ویروسی با اهمیت باشد.
پژوهشگران برای انجام این کار، بخش اعظم تجارب خود را با استفاده از ویروسهای کمخطری انجام دادهاند که مهندسی ژنتیک شده و دارای ویژگیهای گروه هانتاویروس بوده و به ویروس آندو (ANDV)معروف بودهاند و از ANDV برای تأییـــد نتایج استفاده کردهاند.
با وجودیکه این پژوهشگران هنوز به تحقیق در مورد بعضی از جزئیات ملکولی ادامه میدهند ولی خاطرنشان کردهاند که هانتاویروس برای واردشدن در یاخته به کلسترول نیاز دارد.
این اولین بار نیست که پژوهشگران ثابت کردهاند که ویروسها در این راه ازکلسترول استفاده میکنند ولی د رمورد هانتاویروسها، بهنظر میرسد که این ویروسها به صورتی فوقالعاده نسبت به میزان کلسترل دریافته حساس باشند.
با استفاده از دو روش ژنتیک جدا از هم، این گروه چهار پروتئین را شناسایی کرده است که بخشی از یک مجموعه بود و تولید کلسترول در یاختههای پستانداران را تنظیم میکنند.
این محققان یک داروی تجربی موسوم به PF-429242 یافتهاند که وقتی برای درمان یاختههای حاصل از مجاری هوایی انسان به کار گرفته میشود یکی از این پروتئینها را هدف میگیرد و از تأثیرپذیری این یاختهها در برابر عفونت هانتاویروس میکاهد.
این دارو سبب کاهش میزان کلسترول در سلول نیز میشود. این امر موجب شد تا پژوهشگران به این نکته بیندیشند که آیا میتوان از داروهای موجود تجزیه کنندهی کلسترول مانند استاتینها استفاده کرد و آیا استاتینها در این مورد دارای تأثیر مشابه نیستند و آیا میتوان از استاتین در مبارزه علیه عفونت هانتاویروس سود جست.
یه این ترتیب بود که با استفاده از داروی ژنریک مواستاتین (mevastatin) آزمونهای دیگری انجام دادند. این دارو با مکانیسمی کلسترول را پایین میآورد که چهار پروتئین شنــاسایی شده را درگیر نمیکند.
این نتایج ثابت کرد که پیش درمان با مواستاتین سبب شده است، تأثیرپذیری یاختههای مجاری هوایی نسبت به هانتاویروس کمتر شود. سپس در انجام تجربهی نهایی مشخص شد که پیش درمانی با داروی تجربی و استاتین علیه هانتاویروس مؤثر بوده است. این تأثیر با مقایسهی تعداد یاختههای آلوده با پیش درمانی و بدون آن مشخص شد.
پژوهشگران در نتیجهگیری خود اظهار داشتهاند که به نظر میرسد هانتاویروس نسبت به تغییرات میزان کلسترول حساس باشد و شاید داروی تأیید شدهیی که تولید کلسترول را هدف میگیرد راهی برای مبارزه با این عفونت مرگبار باشد.
این یافتهها در نشریه Pathogens وابسته به گروه نشریات PLoS در دسترس است.