ناباروري چيست؟

باروري در اكثر فرهنگ ها از ارزش بالايي برخوردار است و آرزوي بچه دار شدن يكي از اساسي ترين محرك هاي انساني است.

بارداري و مادر شدن، براي زنان از پايه هاي تكاملي هستند و در فرهنگ ما شديداً مورد تاكيد قرار گرفته اند. اگر تلاش در جهت بچه دار شدن با شكست مواجه شود مي تواند به تجربه احساسي مخربي تبديل گردد. ناباروري به عدم وقوع بارداري با وجود 12 ماه مقاربت صحيح بدون استفاده از روش هاي جلوگيري اطلاق مي شود و نازايي نشان دهنده عدم توانايي زوج در باروري است.

ناباروري هم بر زنان و هم بر مردان در همه ي كشورهاي جهان تاثير دارد. در واقع ناباروري اغلب اثرات ژرف در كوتاه مدت يا دراز مدت بر افراد درگير با اين مساله دارد و آنان را در معرض فشارهاي خانوادگي و اجتماعي قرار مي دهد. بر اساس برآوردهاي سازمان جهاني بهداشت بين 8% تا 12% كل زوج هاي جهان نوعي ناباروري در طول زندگي باروري خود تجربه مي كنند، يعني 50تا 80ميليون نفر در جهان درگير اين مساله هستند. ناباروري نخست و اوليه به عنوان ناتواني زن براي باردار شدن، به رغم قرار گرفتن بارداري به مدت يك سال تعريف شده ااست در حالي كه ناباروري ثانويه به ناتواني آن دسته از زنان اشاره دارد كه قبلاً بارداري داشته اند.

عمده موارد ناباروري اوليه و ثانويه از عواقب بيماري هاي مقاربتي درمان نشده ( به ويژه سوزاك، بيماري التهابي لگن ) يا عوارض پس از تولد يك بچه يا عواقب پس از سقط جنين غير بهداشتي و غير قانوني است. در موراد ناباروري انجام مشاوره پزشكي و معاينات باليني بسيار كمك كننده است. معاينات اوليه پس از يك سال از مرد شروع مي شود زيرا در حدود نيمي از موارد نازايي مربوط به مردان است. از طرف ديگر بررسي هاي مربوط به زنان پيچده تر و پرهزينه تر مي باشد. در صورتي كه مرد مشكلي نداشته باشد، بررسي هاي مربوط به زن انجام مي گيرد. از آنجايي كه بررسي نازايي روند نسبتاً طولاني دارد بايد با حوصله پيگيري شود و مشاركت زوج در مشاوره هاي خانوادگي و ارائه اطلاعات صحيح در مورد آينده درمان از موارد مهم به شمار مي رود.

امروزه با پيشرفت روش هاي جديد در درمان نازايي، حتي در مواردي كه درمان مشكل به نظر مي رسد، زوجين داراي فرزند مي شوند.