پزشکی دفاعی یا محافظه کارانه چیست؟!

94

پزشکی دفاعی عبارتست از نحوه ای از تصمیم گیری توسط پزشکان که در آن بهترین تصمیم ممکن برای بیمار گرفته نمیشود بلکه بهترین تصمیمی که پزشک را از عواقب قانونی نجات میدهد گرفته میشود. 


برای توضیح بیشتر لازم است در ابتدا این نکته را مشخص کنم که برای هر بیماری تنها یک درمان مورد قبول وجود ندارد. بلکه درمانهای مختلف با عوارض و نتایج مختلفی وجود دارد. گاهی بهترین نتایج در درمان هایی به دست می آید که خطرات بیشتری دارند. 


مفهوم پزشکی دفاعی اولین بار در آمریکا مورد توجه قرار گرفت. با افزایش برخورد های قانونی با پزشکان به تدریج پزشکان آموختند که چگونه برای دفاع از خود در برابر شکایت های قانونی از درمان های کم خطری استفاده کنند و یا از تست های تشخیصی بیشتری استفاده کنند. 


طب دفاعی به دو صورت دیده میشود. اول طب اطمینان دهنده که در آن پزشک از ترس مغفول ماندن مسئله ای در روند بیماری از تست های تشخیصی زیاد و غیرالزامی مثل سی تی اسکن و ام آر آی و ... استفاده میکند. 


و دوم طب اجتناب کننده که در آن پزشک تلاش میکند از پذیرش بیماران پرخطر پرهیز کند. 


در مطالعه در بین حدود 800 جراح در تخصص های مختلف در آمریکا حدود 90 درصد آنها به نوعی گرفتار این روش بودند. 


واضح است که چنین وضعی هزینه اقتصادی بالا بر نظام سلامت و بیماران وارد میکند و بیماران پرخطر را از دریافت آنچه مستحق آن هستند محروم میکند. 


احساس بی اعتمادی مابین پزشک و بیمار احساسی کاملا ملموس و قابل درک برای هر دو طرف می باشد. این احساس از یک سو مانع از اجرای کامل و صحیح و به موقع پیشنهادات درمانی به بیمار میشود و از سویی پزشک را به سمت طب دفاعی میکشاند. به این دلیل است که لطمه زدن به اعتماد اجتماعی ما بین پزشک و بیمار میتواند لطمات جبران ناپذیری برای سالهای طولانی در جامعه ایجاد کند.

پست های اخیر از دکتر زهرا عباس زاده :
رنگ خود را انتخاب کنید
تنظیمات قالب