کمهای اولیه

32


در اين‌ نوع‌ آسيب‌هاي‌ مفصلي‌، استخوان‌ها به‌طور كامل‌ يا نسبي‌ از محل‌ خود خارج‌ مي‌شوند. دررفتگي‌ مفصل‌ در اثر نيروي‌ شديدي‌ كه‌ استخوان‌ را به‌ يك‌ وضعيت‌ غيرطبيعي‌ منحرف‌ مي‌كند يا در اثر انقباض‌ شديد عضلات‌ روي‌ مي‌دهد. اين‌ آسيب‌ كه‌ شديداً دردناك‌ است‌، اغلب‌ شانه‌، فك‌ يا مفاصل‌ انگشتان‌ يا شست‌ را گرفتار مي‌كند. دررفتگي‌ ممكن‌ است‌ با پارگي‌ رباط‌ها (مبحث‌ « رگ‌ به‌ رگ‌شدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌ها » را ببينيد) يا صدمه‌ به‌ غشاهاي‌ سينوويالي‌ (كه‌ سطح‌ داخلي‌ كپسول‌ مفصلي‌ را مي‌پوشانند همراه‌ باشد. در برخي‌ موارد، دررفتگي‌ مفصل‌ مي‌تواند عواقب‌ جدي‌ به‌ دنبال‌ داشته‌ باشد. اگر مهره‌هاي‌ ستون‌ فقرات‌ دچار دررفتگي‌ شوند، ممكن‌ است‌ نخاع‌ آسيب‌ ببيند. دررفتگي‌ مفاصل‌ شانه‌ يا لگن‌ خاصره‌ مي‌تواند به‌ اعصاب‌ اصلي‌ اندام‌ها صدمه‌ برساند و منجر به‌ فلج‌ شود. دررفتگي‌ شديد هر مفصلي‌ ممكن‌ است‌ به‌ شكستگي‌ استخوان‌هاي‌ آن‌ مفصل‌ نيز منتهي‌ شود. در بسياري‌ از موارد، افتراق‌ دررفتگي‌ از شكستگي‌ بسته‌ ممكن‌ است‌ مشكل‌ باشد. اگر ذره‌اي‌ شك‌ داشتيد، آسيب‌ را با فرض‌ شكستگي‌ درمان‌ كنيد.



تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:
درد شديد «ناخوش‌كننده‌» و اشكال‌ در حركت‌ دادن‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
تورم‌ و كبودي‌ در اطراف‌ مفصل‌
كوتاه‌ شدن‌، تا شدن‌ يا پيچ‌ خوردن‌ محل‌ آسيب‌ديده‌



مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:
شكستگي‌ها ، شوك‌ ، كشيدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌ها .



اهداف‌
ممانعت‌ از جابه‌جايي‌ محل‌ آسيب‌ديده‌
فراهم‌ كردن‌ شرايط‌ انتقال‌ به‌ بيمارستان‌ به‌طوري‌ كه‌ طي‌ انتقال‌، اندام‌ آسيب‌ديده‌، با حفظ‌ راحتي‌ مصدوم‌، ثابت‌ نگه‌ دشته‌ شود.



احتياط‌!
سعي‌ نكنيد استخوان‌ دررفته‌ را به‌ حفره‌ خود برگردانيد چون‌ اين‌ كار ممكن‌ است‌ شدت‌ آسيب‌ را افزايش‌ دهد.
قبل‌ از محكم‌ شدن‌ و ثابت‌ كردن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌، از حركت‌ دادن‌ مصدوم‌ خودداري‌ كنيد؛ در غير اين‌ صورت‌، مصدوم‌ در معرض‌ خطر خواهد بود.
مصدوم‌ را از خوردن‌، نوشيدن‌ يا سيگار كشيدن‌ منع‌ كنيد، چون‌ ممكن‌ است‌ نياز به‌ بي‌هوشي‌ عمومي‌ داشته‌ باشد.
1) به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ بي‌حركت‌ بماند. قبل‌ از بي‌حركت‌ كردن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌، آن‌ را در وضعيتي‌ كه‌ كاملاً براي‌ مصدوم‌ راحت‌ باشد، ثابت‌ نگه‌ داريد.


دررفتگي‌ مفصل‌


2) بخش‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ كمك‌ يك‌ لايه‌ پوششي‌، باند و آويز بي‌حركت‌ كنيد. به‌منظور استحكام‌ بيشتر، با استفاده‌ از باند، قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ يك‌ قسمت‌ سالم‌ از بدن‌ ببنديد.


دررفتگي‌ مفصل‌


3) شرايط‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ بيمارستان‌ را مهيا كنيد. در صورت‌ بروز شوك‌، به‌ درمان‌ آن‌ بپردازيد. علايم‌ حياتي‌ (سطح‌ پاسخ‌دهي‌، نبض‌ و تنفس&zwnjWink را كنترل‌ و ثبت‌ كنيد.
4) هر 10 دقيقه‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ كنترل‌ كنيد . در صورتي‌ كه‌ گردش‌ خون‌ مختل‌ شده‌ است‌، باند را شل‌ كنيد.


رنگ خود را انتخاب کنید
تنظیمات قالب