با توجه به گسترش روز افزون تكنولوژي ها، استفاده از پزشكي از راه دور براي درمان بيماريها روبه افزايش است. بيماريهاي گوش، حلق و بيني يكي از بيماريهاي رايج به خصوص در ميان اطفال به شمار مي رود كه مي توان با استفاده از پزشكي از راه دور به تشخيص و درمان آنها پرداخت.
روش بررسي: اين مطالعه بصورت تطبيقي در سه كشور آمريكا، استراليا و انگليس انجام شده است. اطلاعات پژوهش حاضر با مطالعه منابع چاپي و الكترونيكي مانند متون، نشريات، مقالات معتبر منتشر شده در پايگاه هاي اطلاعاتي MedlineEmbase و CINAHL و Web of knowledge و Google Scholar و Scopus بدست آمد. از كليد واژه هاي Telemedicine, Telehealthotolaryngology, ENT, Ear Disease, Otology and Teleconsultation نيز جهت انتخاب منابع استفاده شد.
يافته ها: رايج ترين تجهيزات ارسال و دريافت اطلاعات، اتوسكوپ و ويدئواتوسكوپ هاي استاندارد متصل به نمايشگر و ويدئو پرينتر و يا تجهيزات ويدئوكنفرانس (گيرنده هاي صوتي و تصويري) مي باشد. اطلاعاتي كه براي تله اتولارينگولوژي مورد نياز است شامل اطلاعات دموگرافيگ (نام و نام خانوادگي بيمار، شماره شناسايي، تاريخ ارائه خدمت) و اطلاعاتي كه براي تشخيص و درمان بيماري (تاريخچه بيماري، نتايج اسكن و راديولوژي، تصاوير پرده صماخ و نتايج آزمايشگاهي و نتايج مشاوره هاي قبلي) است.
نتيجه گيري: براي اجراي تله اتولارينگولوژي نياز به تجهيزات مناسب مي باشد تا انتقال صدا و تصوير و اطلاعات بخوبي انجام شود و به متخصصان ENT و اديولوژيست ها در كار معاينه و درمان كمك كند. استفاده از اين روش در هزينه هاي بيماران صرفه جويي كرده و براي پيگيري درمان آنها مناسب است.
151
