وقتی ترافیک، اعصاب را خط‌خطی می‌کند

وقتی ترافیک، اعصاب را خط‌خطی می‌کند یک ساعتی است در ترافیک مانده‌ای و هنوز نیمی از راهت برای رسیدن به مقصد باقی مانده است. رسیدنت با این همه تاخیر دیگر فایده ندارد و اعصابت مانند خیلی‌های دیگری که در صف ماشین‌های کناری، پشتی و جلویی محکوم به انتظار برای عبور از این کابوس ترافیکی هستند، به هم می‌ریزد... . ترافیک در تهران و سایر کلانشهرهای کشور همچون شهرهای پرترافیک دیگر دنیا پدیده ای خارج از کنترل است. در چنین شرایطی اگر راهکارهایی برای مدیریت زمان بلد نباشید، نتیجه درگیر شدن با این شاخص زندگی شهرنشینی، کاملا قابل پیش بینی است؛ «دیر به مقصد می رسید.» می توانید خودتان را بیش از حد درگیر این اتفاق و پیامدش نکنید تا بتوانید استرس و عصبانیت تان را مدیریت کنید یا هر روز در کنار سایر مشکلات کوچک و بزرگ زندگی، ماندن در ترافیک را نیز همچون سوهانی بر اعصاب و روانتان تحمل کنید. روان شناسان معتقدند در شرایطی که کنترل ترافیک از توان ما خارج است، یافتن مهارت هایی برای کنترل خشم، مدیریت زمان و استفاده مفید از زمان انتظار می تواند بر کاهش اثرات مخرب ترافیک بر اعصاب و روان بسیار موثر باشد. روش های کنترل درونی را بیاموزید با وجود آن که هر روز ناگزیر به تردد در شرایط پرترافیک هستید، اگر نمی توانید بر خشم و استرس خود هنگام ماندن در ترافیک غلبه کنید، لازم است به فکر یافتن راه حل هایی برای برطرف کردن این مشکل در خودتان باشید، زیرا امکان کنترل شرایط بیرونی را ندارید. یکی از عمده ترین واکنش های عصبی ناشی از ترافیک زمانی اتفاق می افتد که افراد رفتارهای هیجان مدار و واکنش های نابهنجار از خود نشان می دهند. روش های ساده مثل تنفس عمیق و آرام سازی ذهنی می تواند به چنین افرادی در کاهش احساس عصبانیت کمک کند. از آنجا که افراد عصبانی تمایل دارند با صدای بلند حرف بزنند و ناسزا بگویند و به این ترتیب، افکار درونی خود را منعکس کنند، بهترین توصیه به آنها این است که افکار مثبت و منطقی را جایگزین و درباره آن صحبت کنند. افزایش عزت نفس، شادی، سر زندگی و شوخ طبعی منجر به افزایش مهارت برای کنترل درونی و جایگزینی افکار مثبت به جای منفی می شود. فراموش نکنید ورزش روزانه، بویژه در هوای آزاد، توانایی شخص را برای کنترل خشم و استرس افزایش می دهد. زمانتان را مدیریت کنید یکی دیگر از مسائلی که منجر می شود افراد در ترافیک آرامش خود را از دست بدهند، مبحث مدیریت زمان است. دکتر دارینی درباره مدیریت زمان در مواجهه با ترافیک می گوید: افرادی که از لحاظ زمانی اغلب دیر می کنند یا پیش بینی شرایط ترافیک را نکرده اند، ممکن است ساده تر آرامش خود را از دست بدهند. گاهی ممکن است فردی منظم باشد، اما بدون پیش بینی و دقت گرفتار این پدیده شود که در این صورت، بیشتر اذیت خواهد شد، زیرا پیش بینی نکردن منجر می شود تا بیشتر خود را سرزنش کند. بهترین توصیه در چنین شرایطی آن است که اگر می خواهید کاری بیرون از منزل انجام دهید یا قرار ملاقاتی دارید، نیم تا یک ساعت را متناسب با مسیرتان به ماندن در ترافیک اختصاص دهید یا در صورت امکان، انجام کارتان را به ساعتی که بار ترافیک سبک تر است، موکول کنید. به فکر سرگرم کردن فرزندتان باشید مساله دیگری که افراد را آزار می دهد، بیتابی فرزندان در شرایط پرترافیک است که این بی تابی به نوبه خود بر کاهش آرامش بزرگ ترها اثر مستقیم می گذارد. برای فرزند خود تمهیدات لازم را بیندیشید تا در ترافیک با مشکل حاد روبه رو نشوید. بر این اساس، همراه داشتن تغذیه و اسباب بازی و وسایل سرگرمی برای این که فرزندتان بیش از حد بی تابی نکند، ضروری به نظر می رسد. یک راهکار جالب و موثر، راه انداختن بازی های20 سوالی و معلومات عمومی است که همه اعضای خانواده در آن مشارکت داشته باشند. همچنین بهره گیری از وسایل تصویری در اتومبیل و تماشای فیلم ها یا کارتون های مناسب و متناسب با سن فرزند می تواند بسیار کمک کننده باشد. چرا عصبانی می شویم صرف زمان طولانی و معطلی بیش از حد، مهارت نداشتن در رانندگی، آلودگی های صوتی موجود در محیط، نامناسب بودن راه ها و آلودگی هوا از عواملی است که بر سیستم عصبی شخص اثر می گذارد. این عوامل به کنش متقابل بین عوامل شخصیتی با عوامل محیطی منجر می شود و باعث ظهور رفتارهایی چون اعمال خلاف مقررات راهنمایی و رانندگی، تغییر مسیر ناگهانی و خطرناک، سبقت غیرمجاز، رعایت نکردن فاصله مناسب طولی و عرضی، بوق زدن مکرر، استفاده از نور بالا برای تنبیه دیگران، حرکت سریع و تعقیب و گریز خودرویی، سرعت های نا بجا، مانور و تغییر مسیر به طور مکرر، اشغال طولانی خط سبقت، ترمز ناگهانی و مکرر، انحراف از مسیر اصلی و عبور از خط مقابل برای رهایی از ترافیک غیرروان و قانون شکنی و دیگر رفتارهای ناپسند همراه با فحاشی و هتاکی به دیگران می​شود. در صورتی که به کنترل این رفتارها بپردازیم، قادر خواهیم بود برخی احساسات، نگرش ها و عقاید منفی را تغییر دهیم. رفتارهای ضدترافیکی را بیاموزید بنا بر آنچه گفتیم راه هایی که برای حل مشکل معطلی در ترافیک ارائه می شود، بیشتر باید معطوف به آموختن مهارت های کنترل رفتار درونی هر شخص باشد، زیرا کار روی ذهنیت تک تک رانندگان و تغییر نگرش آنها بسیار دشوار و تقریبا غیرممکن است. بر این اساس، نظری چند راه حل موثر برای کنترل رفتار در ترافیک را پیشنهاد می کند: - بهترین راه برای از بین بردن ترافیک آن است که خود را ملزم به رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی کنید. در این میان نهادهای مسئول باید مجازات شدیدتری برای رانندگان بی توجه در نظر بگیرند. - در حین رانندگی، از گوش دادن به موسیقی بسیار مهیج بپرهیزید. - اگر راننده دیگری به حقوق شما تعدی و شما را عصبی کرد، در فکر تلافی و واکنش سریع نباشید و خود را مدام با سه تنفس عمیق آرام سازید. - زمان خود را طوری مدیریت کنید که به ساعت اوج ترافیک برخورد نکنید. - هنگامی که خشمگین یا مضطرب هستید هرگز رانندگی نکنید. اگر مجبور به رانندگی در این شرایط هستید، قبل از راه افتادن چشم های خود را ببندید، از یک تا 20 آرام بشمارید و در طول شمارش مدام نفس عمیق بکشید و سپس شروع به رانندگی کنید. - هنگام پارک ماشین خود دقت و طوری این کار را انجام دهید که سایر ماشین ها بتوانند از پارک خارج شوند. این مساله اهمیت زیادی دارد زیرا اگر راننده دیگری به زحمت ماشین را از پارک خارج کند، عصبی خواهد شد و شاید با همان شرایط روانی به رانندگی ادامه دهد. - هرگاه با راننده عصبانی مواجه شدید، سعی نکنید به اوضاع بحرانی دامن بزنید. از برقراری تماس چشمی با راننده خشمگین جدا خودداری کنید. - از بوق خودرو درست و بهنگام استفاده کنید. بوق وسیله ارتباطی است، از آن برای مجازات رانندگان استفاده نکنید؛ کنترل بوق خودروی خود را به دست بگیرید. بوق زدن مکرر و بیجا باعث آلودگی صوتی و تنش روانی می شود. - می توانید خوراکی مورد علاقه یا وسیله خاصی را که سرتان را گرم می کند در خودرو همراه داشته باشید. اگر همراه راننده هستید، می توانید با خود بافتنی، آی پد، مجله، کتاب یا هر چیزی که دوست دارید، همراه داشته باشید و زمانی که در ترافیک هستید خودتان را مشغول و ذهنتان را از شلوغی دور کنید. اگر هم قرار است رانندگی کنید، می توانید از گوش دادن به موسیقی مورد علاقه، کتاب های صوتی و مجموعه های آرام سازی ذهن بهره ببرید.