تماس جنسي و تحريک از راه دهان ( اورال سکس ) با واژن (عضو جنسي زنانه) و يا با آلت تناسلي مردرا تماس جنسي امن نمي شناسند. تحقيقات تاکنون ثابت کرده اند که تماس از راه دهان مي تواند ويروس اچ. آي. وي. و علاوه بر آن ديگر بيماري هاي مقاربتيسرايتي را انتقال دهد.
* تحريک جنسي از راه دهان مسئله اي که عموميت دارد
تماس از راه دهان تحريک بر انگيزبوده و قوه جنسي را تحرک ميدهد. اين کار از طريق مکيدن پنيس (آلت تناسليمرد)، و يا ليسيدن واژن(عضو جنسي زنانه) و مقعد صورت مي گيرد.
"Fellatio" نام لاتين روشي استکه در آن آلت مرد توسط زبان تحريک ميشود.
"Cunnilingus" به روشي گفته مي شود کهدهان به تحريک واژن(عضو جنسي زنانه) و چوچوله ميپردازد.
"Anilingus" اصطلاح لاتين روشي است کهدهان با مقعد براي تحريک در تماس است.
مطالعات نشان مي دهد که تماس جنسي دهاني معمولاً دربين همه گروه هاي سني که جوانان را هم شامل مي شود، رايج است و در بين بسياري از شرکاي جنسي زن و مرد وهمچنين بين شرکاي جنسي هم جنس رواج دارد.
دربين جوانان به خصوص خانم هاي جوان ممکن است به دليل عدم تمايل به دخول و حفظ بکارت به عنوان نوعي تمرين در رشد توانايي جنسي تيويا پاسخ به کنجکاوي هاي روابط جنسي اين عمل جالب باشد که با توجه به خطر انتقال ويروس بهتر است که با هيچ يک از گروه هاي شرکاي جنسي انجام ندهيد.
(البته درتحريک دهاني آلت تناسلي مردانهدر صورت استفاده صحيح از محافظ کاندوم، خطر انتقال بسيار ناچيز خواهد بود.)
* تماس جنسي دهاني و خطر انتقال ويروس اچ. آي. وي.
خطر انتقال ويروس اچ. آي. وي. از يک شريک جنسي آلوده از طريق تماس جنسي دهاني بسيار کمتر از ريسک انتقال اچ. آي. وي. ازطريق نزديکي مقعدي و واژينال است. از اين جهت که،مشخص کردن ميزان دقيق خطر ريسک انتقال ويروس اچ. آي. وي. از راه سکس دهاني مشکل است. بعلاوه اينکه بيشتر اشخاص در روابط جنسي شان شکل هاي ديگري ازتماس هاي جنسي را علاوه بر رابطه دهاني دارند. مانند دخول در واژن و يا مقعد. به اين دليل مشکل مي توان مشخص کرد که اين انتقال نتيجه تماس دهاني بوده و يا نتيجه تماس هاي خطرناک ديگربودهاست.
ضمن اين که علاوه برخطر انتقال ويروس اچ. آي. وي. در تماس دهاني بيماري هايي سرايتي مقاربتينيز از اين راه منتقل مي شوند.
وقتي که پزشکان خطرانتقال دادنيک آلودگي مسري مانند اچ. آي. وي را توصيف مي کنند بيشتر از اصطلاح "خطر بالقوه" ويا "خطر نظري" استفاده مي کنند. به زباني ساده تر "خطر بالقوه" يعني انتقال از يک شخص به شخصي ديگر ممکن است، هرچند که تاکنون مدارکي مستند براي اثبات قطعي آنوجود ندارد.
" خطر بالقوه" به معني "خطرمستند" نيست. به کلام ديگر انتقال آلودگي با ويروساچ. آي. وي. از نظر "نظري ممکن" است اما الزاماًمنظور اين نيست که حتماً اتفاق خواهد افتاد. "خطرمستند" در توصيف "انتقالي" استفاده مي شود کهمدارک مستند علمي کافي براي اثبات آن وجود داشتهباشد.
* خطر انتقال ويروس در تماس دهاني با پنيس ( آلت تناسلي مردانه)
خطربالقوه:
در تماس دهاني با آلت مردانهبه شکل "نظري" خطر انتقال براي شريکي که تماسدهاني را انجام مي دهد (کسي که آلت را با دهان خودتحريک مي کند) وجود دارد. بدليل اينکه آلودگي ازطريق ترشحات پيش ازمني و مني به دهان راه پيدا ميکند.
براي شخصي که آلت وي بوسيله دهان شريکجنسي اش تحريک مي شود نيز، از نظر "نظري" خطرانتقال آلودگي وجود دارد به دليل آن که آلودگي مستقيماً از ترشحات دهان بوسيله خراش، بريدگي روي پنيس و همچنين از طريق مني با خون تماس پيدا ميکند.
خطرمستند:
البته ميزان خطر به مراتب بسيار کمتر از خطر تماس جنسي مقعدي و واژينال است.
"ضمناً ويروس اچ. آي. وي. مي تواند به شخص دريافت کننده انتقال پيدا کند حتي در مواقعي که انزال صورت نگرفته و مايع مني خارج نشده باشد."
* خطر انتقال ويروس در تماس دهاني با واژن (عضو جنسي زنانه)
خطربالقوه:
در تماس دهاني با عضو جنسي زنانه به شکل "نظري" خطر انتقال براي شريکي که تماس دهاني را انجام مي دهد (کسي که واژن را بادهان خود تحريک مي کند) وجود دارد. بدليل اينکه مايعات مهبلي آلوده و خون واژن آلوده مي تواند به داخل دهان راه پيدا مي کند. (اين مسئله محدود به خون دوران قاعدگي نمي شود.)
براي خانمي که عضوجنسي وي بوسيله دهان شريک جنسي اش تحريک مي شود نيز، از نظر "نظري" خطر انتقال آلودگي وجود دارد،اگر ويروس و يا خون آلوده ازمايعات دهان و به واژن و زخم هاي مهبلي و يا ديواره واژن تماس پيدا کند.
خطرمستند:
ميزان خطر انتقال اچ. آي. وي. در اين مورد نيز به مراتب بسيار کمتر از خطرانتقال ويروس از طريق تماس جنسي مقعدي و واژينال است. در هر صورت در چندين مورد گزارش شده ازانتقال ويروس ازطريق دهان، بيشتر تماس دهاني باواژينال گزارش شده است.
* خطر انتقال ويروس در تماس دهاني با مقعد
خطربالقوه:
در تحريک دهاني مقعد نيز بهشکل "نظري" خطر انتقال براي شريکي که تماس دهاني را انجام مي دهد (کسي که مقعد را با دهان خودتحريک مي کند) وجود دارد. بدليل اينکه اين عضو درمعرض خون آلوده قرار دارد که از ضايعات، ترشحات وخوني که بر اثر برش، زخم و يا خراش در اطراف مقعد پديد مي آيد به داخل دهان راه پيدا ميکند.
براي شريک جنسي که مقعد وي بوسيله دهانديگري تحريک مي شود نيز، از نظر "نظري" خطر انتقالآلودگي وجود دارد، اگر ويروس و يا خون آلودهازمايعات دهان و با مقعد تماس پيدا کند.
خطرمستند:
مواردي مستدل ومستند از انتقال بوسيله تماس دهاني با مقعد ثبت شده است.
* کاستن خطر انتقال ويروساچ. آي. وي. در تماس جنسي دهاني (اورال سکس )
پزشکان مواردي را گزارشکرده اند که ويروس اچ. آي. وي. از طريق تماس جنسي دهاني انتقال يافته است.
خطر دريافت آلودگي به ويروس اچ. آي. وي. از طريق تماس جنسي دهاني را ميتوان با استفاده از کاندوم هاي لاتکس کاهش داد.
