لنفوم

لنفوم.
لنفوم نوعی از سرطان خون است که در آن سلولهای لنفاوی در غدد لنفاوی, مغز استخوان و یا در ارگانهای مربوط به لنف مثل کبد و طحال دچار رشد زیاد و بدخیم میشوند. به دنبال این رشد زیاد, غدد لنفاوی و کبد و طحال بزرگ میشوند. غدد لنفاوی در گردن, زیر بغل, کشاله ران, داخل شکم و قفسه سینه میتواند گرفتار شود.

علایم بیماری به صورت تب های طولانی, تعریق شدید شبانه, کاهش وزن و ضعف و بیحالی است. تشخیص از طریق بررسی نمونه بافتی است که میتواند غده لنفاوی بزرگ شده و یا نمونه برداری از کبد و طحال باشد. آزمایشات خونی, انجام سی تی اسکن از قفسه سینه و شکم و لگن برای بررسی غدد لنفاوی و میزان گسترش بیماری ضروری است.
در مان اغلب از طریق شیمی درمانی و گاهی رادیوتراپی است. از آنجایی که انواع مختلفی از بیماری لنفوم وجود دارد, داروهای مورد استفاده و مقدار دارو و فواصل درمان بستگی به نوع لنفوم دارد.
 بنابراین در صورتی که در جایی از بدن غده لنفاوی وجود دارد که با درمان ساده انتی بیوتیکی برطرف نمیشود و علت واضحی برای آن وجود ندارد, نمونه برداری توسط جراح ضروری است.
تشخیص نوع لنفوم و نیاز به بررسی های تکمیلی و نوع و نحوه درمان را پزشک فوق تخصص خون و سرطان مشخص میکند و در صورتی که انجام جراحی و یا رادیوتراپی( برق درمانی) ضروری باشد بیمار را به پزشک مربوطه برای درمان تکمیلی ارجاع میدهد.
برخی از انواع لنفوم سیر آهسته دارند و ممکن است نیاز به درمان فوری نداشته باشند. برخی از انواع آن سیر سریع و پیشرونده دارند و بستری کردن بیمار و درمان از طریق شیمی درمانی لازم است. انواع با بدخیمی کمتر و پاسخ خوب به درمان ممکن است با انجام شیمی درمانی به طور کامل بهبود یابند و زندگی طبیعی داشته باشند.
اگر پس از درمان مرحله اول عود بیماری اتفاق بیفتد شیمی درمانی مجدد و گاهی پیوند مغز استخوان کمک کننده است.