با توجه به اهمیت دوران کودکی در رشد، تکامل و زندگی آینده انسان ها، این دوران در اولویت اول نیاز به خدمات شناختی قرار دارد. توجه به وضعیت شناختی افراد در هر سن، جنس و نژاد یک ضرورت فردی و اجتماعی محسوب می شود؛ البته در کودکان مبتلا به اختلالات بیش فعالی و نقص توجه، اختلالات یاد گیری، اوتیسم، آسپرگر و فلج مغزی اهمیت این موضوع بیشتر است.
یکی از مهمترین معضلات اجتماعی به ویژه در دوران جوانی، اعتیاد است و مهمترین مساله این افراد که به عنوان علت این بیماری و معلول آن مطرح می شود، اختلالات شناختی است.
ارزیابی و توانبخشی شناختی اعتیاد از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
در این راستا اختلالات شناختی به عنوان مهمترین عامل در از کارافتادگی سالمندان مطرح است. امروزه، علاوه بر ضرورت معالجه اختلالات گوناگون عصبی شناختی، توانمندسازی شناختی که خود زیرمجموعه ای از خدمات توانبخشی شناختی است، به عنوان یک ضرورت در سلامت روانی و اجتماعی افراد در هر سن و موقعیتی مطرح شده است.
ناکارآمدی آنها راکه عمدتا ناشی از اختلالات شناختی است، آسیب بزرگی دانست که به جامعه وارد می شود.توانمندسازی شناختی در سالمندان سالم، از بروز بسیاری از مشکلات سالمندی به ویژه مشکلات مربوط به حافظه و عملکرد طبیعی و روزمره زندگی به طور قابل ملاحظه ای پیشگیری می کند. علوم شناختی تنها با رویکرد درمان به مطالعه مغز نمی پردازد، بلکه این علم و فناوری های نوین به ما کمک می کند تا نسبت به مغز آگاهانه تر عمل کنیم، به طوری که این علوم به ما کمک می کنند که علاوه بر مطالعه فرد دچار مشکل، مغز فرد سالم را نیز بررسی کنیم.
هدف از مطالعه مغز افراد سالم در علوم شناختی توانمندسازی، ارتقای عملکرد و بهره وری بیشتر از مغز است.
92
