یک روانپزشک می‌گوید تولد فرزند در خانواده علاوه بر ایجاد آرامش خاطر و امنیت روانی در خانواده، باعث صمیمیت بیشتر بین والدین می‌شود. تولد فرزند باعث ایجاد یک نوع رابطه عاطفی و صمیمانه بسیار عمیق بین والدین و فرزند می‌شود. علاوه بر آن والدین با آموزش و تربیت فرزند، مراقبت و پرستاری از او مسئولیت‌های جدیدی می‌پذیرند. ایفای نقش پدر و مادری، هویت و جایگاه خانوادگی و اجتماعی جدیدی به آنها می‌دهد.
طبیعی است که این پدیده برای تمام انسان‌ها در حالی که در شرایط عادی قرار داشته باشند، رخ دهد. البته دوره‌های زمانی آن ممکن است به تناسب شرایط دیگر زودتر و یا دیرتر باشد ولی معمولا در مقاطع خاصی که در جوامع مختلف تعریف شده است، اتفاق می‌افتد.
نیاز به فرزند، جزئی از نیاز‌های روحی روانی یک فرد سالم
این اتفاق حال و هوا و حس تازه از یک رابطه پایدار و صمیمانه با موجودی است که تازه به دنیا آمده است. پدر و مادر به فرزندشان بطور غریزی و اکتسابی احساس عاطفه، صمیمت و محبت دارند.
این یک امر برنامه‌ریزی شده، با توافق بین زن و شوهر است و با یک آمادگی دو جانبه برای پذیرش این مسئولیت و مشارکت در این تجربه شیرین صورت می‌گیرد.
طبیعی است که اگر در این بین هماهنگی نباشد و به نکات لازم توجه نشده باشد، منجر به اضطراب می‌شود و از تاثیر مثبت این کار تا حدودی کم می‌کند.
آرامش خاطر و صمیمت بیشتر بین والدین با تولد فرزند
با فرض هماهنگی و آمادگی ذهنی لازم و همینطور شرایط حداقلی اجتماعی، اقتصادی پس از تشکیل خانواده برای فرزنددار شدن، در ابتدا مادر قوی‌ترین حس را در یک رابطه صمیمانه و بعد از او پدر، در زندگی‌اش تجربه می کند.
این ارتباط یک نوع دلبستگی خاص توام با آرامش، حاصل از یک رابطه عاطفی عمیق و صمیمانه همراه با مراقبت، پرستاری، نگهداری و مسئولیت‌پذیری است. این رابطه در اوایل زندگی، در وقت نوزادی و شیرخوارگی فرزند، با حال و هوای همه جانبه‌تر و مفصل‌تری بویژه برای مادران همراه است.
فرزندآوری نوعی از ارتقای شخصیت به زوج جوان می‌دهد
آنها به عنوان مادر و پدر جدید در خانواده و جامعه شناخته می‌شوند که باعث احساس هویت و جایگاه اجتماعی و خانوادگی و به تبع آن یک نوع آرامش خاطر می شود.
طبیعی است که آن ها اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند، در عین حال که جایگاه آنها هم به شکلی می‌شود که وظایف گسترده‌تری پیدا می‌کنند.
آرامش خاطر و صمیمت بیشتر بین والدین با تولد فرزند
اگر به درستی این زمانبندی انجام شود، طبعا برای آنها باز هم، همراه با آرامش، موفقیت، پاسخ‌ها و پاداش‌ها و بازخوردهای مثبت اجتماعی و خانوادگی خواهد بود. این تغییرات نوعی احساس پخته‌تر شدن و تکامل یافته‌تر شدن را از طریق جامعه و خانواده به آنها منتقل می‌کند.
البته افراد باید مهارت‌هایی را پیش از شروع دوره فرزندآوری، در حین آن و پس از به دنیا آمدن فرزند به تدریج در دوره‌های مختلف به خودشان اضافه کنند.
زوج‌های جوان بیشتر از گذشته نیازمند آموزش برای تربیت فرزندان هستند
آموختن این مهارت‌ها بسیار مهم است، چراکه ما معتقدیم امروزه زوج‌های جوان بیشتر از گذشته نیازمند این آموزش ها هستند. همینطور تنوع و گستردگی هایی که در سطح جامعه و در نوع ازدواج ها نسبت به ازدواج های سنتی تر قدیم وجود داشته ضرورت این مهارت را بیشتر می کند.
آرامش خاطر و صمیمت بیشتر بین والدین با تولد فرزند
ولی اگر به این نکته که چندان پیچیده نیست، ولی ضروری است، توجه شود، قطعا پدر و مادر به تمامی آن ارزش‌هایی که اشاره شد، دست می‌یابند.
نکته بعدی است این است که وقتی تمام اینها به درستی صورت گرفته باشد و بطور موازی، مادر و پدر مهارت‌ها را بیاموزند و یکدیگر در این مسیر کمک کنند. طبیعی است که به مودت و همراهی بیشتر و احساس محبت عمیق تر بین مادر و پدر یعنی همان زوج جوان هم کمک می کند.
خرده اختلاف‌های قابل چشم پوشی والدین با حضور فرزند قابل حل و فصل است
ای بسا برخی از خرده اختلاف‌های قابل چشم پوشی آنها هم، خیلی راحت تر از این طریق حل و فصل شود و یا به فراموشی سپرده شود.البته ما باید این را توجه داشته باشیم که اگر به نکات لازم توجه نشود،صرف حضور فرزند نمی تواند مفید باشد. بلکه ممکن است یک عامل اختلاف شود.
فرزند آوری قطعا یکی از اصلی‌ترین ثمرات ازدواج چه به لحاظ فرهنگی و چه اجتماعی است و محصول تربیت و پرورش آن پدر و مادرهای آینده خواهد بود.
92
