این پوزیشن بدن بدترین آسیب را به قلب می‌زند!

بر اساس یک تحقیق جدید ساکت نشستن در یک مکان برای یک زمان طولانی می‌تواند به قلب شما آسیب برساند. نتیجه‌ی این تحقیق حاکی از این است که هرچه افراد بیشتر بنشینند با احتمال بیشتری علائم آسیب به عضلات قلب را از خود بروز خواهند داد.
پیش از این همه‌ی ما شنیده‌ایم که حتی اگر گهگاهی ورزش کنیم باز هم نشستن برای ساعت‌های متمادی رفتاری غیر سالم خواهد بود. افرادی که در طول روز بیشتر از ۹ تا ۱۰ ساعت می‌نشینند، یعنی گروهی که بسیاری از ما که دارای شغل اداری هستیم در آن قرار می‌گیریم، مستعد ابتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی و دیگر مشکلات هستند و بسیاری از این خطرات حتی با وجود ورزش کردن نیز همچنان پابرجا باقی می‌مانند.

علاوه بر این نشستن بیش از اندازه با نارسایی قلبی در ارتباط است، یعنی شرایطی که در آن قلب به طرز فزاینده‌ای ضعیف‌تر می‌شود و قادر به پمپاژ خون به دیگر اعضای بدن، برای رساندن اکسیژن کافی به آن‌ها، نمی‌باشد.

اما این که چگونه نشستن، که نیاز به فعالیت قلب را کمتر می‌کند، می‌تواند به نارسایی قلبی مرتبط شود، موضوعی غیرشفاف است. از همین روی گروهی از متخصصان قلب از سراسر دنیا تحقیقی در مورد تروپونین‌ها را آغاز نموده‌اند.

تروپونین‌ها پروتئین‌هایی هستند که توسط سلول‌های عضله‌ی قلب، در زمان آسیب دیدن یا مردن‌شان، تولید شده‌اند. یک حمله‌ی قلبی مقدار بسیار زیادی تروپونین را در جریان خود آزاد می‌کند. اما بسیاری از متخصصان قلب بر این باورند که حتی مقدار اندکی افزایش در میزان تروپونین، یعنی مقداری کمتر از آن‌چه در یک حمله‌ی قلبی در خون آزاد می‌شود، در صورت پیوسته بودن نگران کننده است.

بالا بودن تروپونین به صورت مداوم نشان می‌دهد که در عضلات قلب مشکلی وجود دارد و در نتیجه‌ی آن آسیب قلب به وقوع خواهد پیوست. در صورتی‌که آسیب متوقف یا کند نشود، می‌تواند به نارسایی قلبی منجر شود.

بر اساس تحقیق انجام شده، که در نشریه‌ی Circulation به چاپ رسیده است، محققان اطلاعات موجود در تحقیق Dallas Heart را، که یک تحقیق بزرگ و در حال انجام در مورد سلامت قلبی گروهی از مردان و زنان از قومیت‌های مختلف است، به کار گرفته‌اند. شرکت‌کنندگان در تحقیق آزمون‌های قلبی را تکمیل نمودند و نمونه‌های خون اطلاعات مرتبط با سلامت خود را برای آزمایش در اختیار محققان قرار دادند و علاوه بر این ردیاب‌های مربوط به فعالیت‌های انجام شده را به مدت یک هفته با خود به همراه داشتند.

محققان اطلاعاتی در مورد ۱۷۰۰ نفر از این شرکت کنندگان را به غیر از آن افرادی که دارای بیماری قلبی بودند یا علائم نارسایی قلبی، مانند درد قفسه‌ی سینه یا تنگی نفس، را از خود بروز می‌دادند، جمع‌آوری کردند.

آنان نمونه‌های خونی مردان و زنان شرکت‌ کننده را از نظر تروپونین مورد آزمایش قرار دادند و اطلاعات مربوط به فعالیت‌های آنان را از طریق ردیاب‌های مربوط به فعالیت‌های انجام شده مورد بازخوانی قرار دادند تا ببینند که این افراد در طول روز چه مقدار تحرک داشته‌اند. در نهایت بر اساس این داده‌ها محققان دست به مقایسه و نتیجه‌گیری زدند.

بسیاری از شرکت کنندگان در تحقیق در طول روز ۱۰ ساعت یا بیشتر را در حالت نشسته به سر می‌بردند و در عوض مقداری از زمان خود را به ورزش اختصاص می‌دادند. این فعالیت بدنی با سطح نسبتاً نرمال ترپونین در خون همراه بود. این در حالی است که افرادی که تحرک بیشتری داشتند دارای مقدار کمتری تروپونین در خون خود بودند.

از طرف دیگر، افرادی که ۱۰ ساعت یا بیشتر را در طول روز در حالت نشسته به سر می‌بردند مقدار بالاتری تروپونین در خون خود داشتند. این میزان کمتر از مقداری بود که در اثر حمله‌ی قلبی در خون ایجاد می‌شود، اما بنا به گفته‌ی نویسندگان این تحقیق، این افراد آن قدر تروپونین در خون خود داشتند که دچار آسیب‌های قلبی بدون علامت شوند.