فرم دیگری از بیماری التهابی روده است که درگیری تمام قسمت های دستگاه گوارش از دهان تا مقعد را شامل می شود و نسبت به کولیت اولسرو بیماری شدید تری است . بیشترین محل درگیری در کرون ترمینال ایلئوم ( انتهای روده باریک ) و ابتدای روده بزرگ می باشد و بر خلاف کولیت اولسرو که زحم های سطحی و به هم پیوسته ای ایجاد می کند ، این بیماری تمام لایه های دیواره روده را درگیر کرده و منجر به ایجاد فیبروز و یا حتی فیستول می شود .
درگیری در کرون به صورت پچی می باشد و در بین ضایعات مناطق سالم وجود دارد شیوع کرون در سال های اخیر روبه افزایش است .
علل بیماری
١-ژنتيك
٢-واكنش هاي ايمني
٣-فاكتورهاي محيطي
٤-مصرف داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي
٥-كمبود ويتامين A و E
٦-استرس هاي روحي
٧-مصرف سيگار
٨-فاكتور هاي ميكروبي
علائم بیماری
علایم و نشانه های بیماری شامل اسهال مزمن، کاهش وزن و درد شکم است. بیماری می‌تواند با آبسه، فیستول، تنگی و انسداد روده همراه باشد .این بیماری می‌تواند همراه با خون‌ریزی همراه با مدفوع یا به‌طور جدا از مدفوع یا همراه با رگه‌های خون روی مدفوع همراه باشد. سایر علائم این بیماری می‌تواند، بی‌اشتهایی، نفخ، دفع ناقص و دفعات زیاد اجابت مزاج و بی‌اختیاری نیز باشد . علاوه بر علائم گوارش درگیری های خارج از دستگاه گوارش نیز ایجاد می کند که شامل درگیری پوست ، چشم ، مفاصل ، کم خونی ، درگیری کبد می باشد .
تشخیص
شرح حال و معاینه فیزکی ، تست های آزمایشگاهی و یافته های رادیولوژیک در تشخیص کمک کننده است ولی تشخیص قطعی با آندوسکوپی و کولونوسکوپی و بیوپسی داده می شود.
درمان
درمان اصلی استفاده از استروئید ها و ضد التهاب ها مثل سولفاسالازین و عوامل سرکوبگر ایمنی )مرکاپتوپورین، متوتروکسات، سیکلوسپورین و آزاتیوپرین( و آنتی‌بیوتیکها مانند مترونیدازول و سیپروفلوکساسین می‌باشد. رعایت رژیم غذایی و کنترل استرس از درمان های جانبی دیگر است.
مرکزگوارش کودکان تهران
دکتر عزیزاله یوسفی
فوق تخصص گوارش کودکان و نوجوانان
209
