هدف از آزمایش پاشنه پا نوزادان تشخیص برخی بیماری‌های جدی در بدو تولد است. بیش‌تر این شرایط نادر هستند و منشا ژنتیکی دارند و این بدان معناست که می‌توان برای جلوگیری از عواقب و تضمین کیفیت زندگی بهتر برای نوزاد، درمان زود هنگام و مناسب ارائه کرد. این اختلالات ژنتیکی و یا غدد درون‌ریز بسیار نادر ممکن است در بدو تولد وجود داشته‌باشند، حتی اگر کودک هیچ علامتی نداشته‌باشد. از این رو برای تشخیص این نوع از بیماری‌ها، غربالگری پاشنه پا از ۳ تا ۵ روزگی نوزادان انجام می‌شود. این آزمایش از مواردی است که پزشک و ماما به شما یادآوری می‌کنند پس راجع به انجام آن نگران نباشید. در ادامه از این مطلب وبلاگ کلینیک ختنه نوزادان تهران در این خصوص توضیح می‌دهیم. آزمایش پاشنه پای نوزادان چیست؟ برنامه غربالگری متابولیک نوزادان که بیش‌تر به عنوان "آزمایش پاشنه پا" شناخته می‌شود، یک آزمایش خون است که بر روی همه نوزادان انجام می‌شود. می‌توان از آن برای تشخیص ۲۴ بیماری استفاده کرد که در آن‌ها اقدام سریع می‌تواند پیش آگهی را تغییر دهد. بیماری‌های موجود در برنامه عبارتند از: • کم‌کاری مادرزادی تیروئید • سیستیک فیبروزیس • گالاکتوزمی • فنیل کتونوریا • بیماری سلول داسی‌شکل • کمبود آنزیم G6PD  غربالگری همچنین می‌تواند کودکان سالمی را که دارای تغییرات ژنتیکی مرتبط با یک بیماری هستند، اما خود به این بیماری مبتلا نمی‌شوند، شناسایی کند. آن‌ها به این علت که بیمار نیستند اما قابلیت انتقال آن را دارند، به‌عنوان حامل شناخته می‌شوند. بیماری‌هایی که بخشی از برنامه نیستند نیز ممکن است در آزمایش پاشنه پای نوزادان تشخیص داده شوند. در این مورد نیز همانند سایر بیماری ها عمل می‌شود. بیماری‌های گنجانده شده در این برنامه، درمانی دارند که در صورت انجام زودهنگام می‌توانند از علائم و آسیب‌هایی که بدون اقدام مناسب به وجود می‌آیند، پیشگیری یا کاهش دهند. به اینگونه برنامه‌ها، غربالگری می‌گویند که جهت پیشگیری نوعی بیماری و در نتیجه کاهش آن در جمعیت انجام می‌شوند. روش آزمایش پاشنه پای نوزادان را می‌توان تا چهار تا هفت ماهگی کودک استفاده کرد، زمانی که نوزادان به طور معمول می‌توانند انگشتان پا را در دهان خود قرار دهند. هنگامی که نوزاد شروع به تحمل وزن روی پاهای خود کرد، این آزمایش نباید انجام شود. روش انجام آزمایش پاشنه پای نوزادان یک نیش سطحی روی پاشنه پای کودک شما با ابزاری ظریف ایجاد می‌شود. سوراخ باید در جانبی‌ترین قسمت سطح کف پاشنه پا انجام شود. چند قطره خون استخراج می‌شود و برای پوشاندن کاغذ جاذب تایید شده در دو طرف استفاده می‌شود. کاغذی که نقاط خون روی آن هستند، برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می‌شود. همراه با خون‌گیری، اطلاعات مربوط به خانواده و نوزاد در فرمی جمع آوری می‌شود که بعداً برای ارسال نتایج به دست آمده و تماس با والدین در صورت لزوم استفاده می‌شود. برخی معتقدند زمان ایده‌آل برای انجام این کار ۴۸ ساعت پس از تولد، در بیمارستان محل تولد نوزاد است. گرفتن خون از این قسمت بدن نوزادان دارای دلایل متفاوتی می‌باشد. هر زمان که خون مویرگی به‌عنوان نمونه برای آزمایش قابل قبول باشد، پاشنه یک منبع خون زنده است. آزمایش پاشنه پا نوزاد یک راه ساده و ایمن برای خون‌گیری در نوزادان در شرایطی است که شامل موارد زیر است: • خون کم‌تری لازم است. • تکرر آزمایشات • منابع دیگر مانند کاتتر وریدی یا نافی، در حال حاضر در دسترس نیستند. انجام آزمایش فقط چند دقیقه طول می‌کشد و نتایج تقریباً سه هفته بعد دریافت می‌شود. در بیش‌تر موارد نتایج آزمایش طبیعی است. در صورت تشخیص ناهنجاری، متخصصان پزشکی با خانواده تماس خواهند گرفت. به طور معمول برای نوزادانی که در بیمارستان بستری می‌شوند، این غرلبالگری نیز در همان مکان با توصیه‌های خاصی انجام خواهد شد.  آماده‌سازی برای انجام آزمایش  کارکنان پرستاری مواد لازم برای آزمایش (گاز استریل، ضد عفونی کننده، مویرگی، دستگاه برش خاص یا لانست و قند در صورت نیاز) را آماده می‌کنند. دستگاه‌های برش خاصی که برای تست خراش پاشنه استفاده می‌شوند، قوس‌هایی را که در آن سوراخ ایجاد می‌شود، مشخص می‌کنند. برش ظریف درد کم‌تری ایجاد می‌کند، کبودی کم‌تری ایجاد می‌کند، بهبود را تسهیل می‌کند و مقدار لازم خون را فراهم می‌کند، بنابراین تعداد تکرارها را کاهش می‌دهد. پای نوزاد پایین تر از ارتفاع قلب قرار می‌گیرد تا جریان وریدی افزایش یابد. پیش از ایجاد خراش، ماساژ ملایم داده می‌شود و تأیید می‌شود که کودک در دمای راحت و مناسبی قراردارد. شستن بهداشتی دست‌ها قبل از پوشیدن دستکش انجام می‌شود و سپس پاشنه کودک خراشیده می‌شود. قبل از انجام این تست روی کف پا الکل زده می‌شود. خیساندن کاغذ با خون باید با احتیاط‌های لازم انجام شود تا اطمینان حاصل شود که پوست دست تکنسین آزمایشگاه یا پرستار خون‌گیر با دایره‌های کاغذ تماس پیدا نمی‌کند، زیرا این امر می‌تواند نتایج تحلیلی را تغییر دهد. بنابراین استفاده افراد دخیل در پروسه تهیه نمونه از دستکش توصیه می‌شود. شرایط خاص برای غربالگری پاشنه پا این آزمایش در نوزادانی که هر دو پاشنه ادماتوز، آسیب‌دیده یا عفونی هستند، ممنوع است. در شرایط خاص، نمی‌توان به پاشنه پا برای نمونه‌گیری دسترسی داشت. هنگامی که آزمایش پاشنه پای نوزادان منع مصرف دارد یا به دلیل مشکلات موضعی پاشنه امکان‌پذیر نیست، نمونه گیری خون وریدی توصیه می‌شود. در نوزادان نارس و یا نوزادانی که در ICU یعنی مراقبت‌های ویژه بستری شده‌اند، می توان خطرات و مزایای ایجاد برش پاشنه یا گرفتن نمونه خون شریانی یا وریدی در صورت داشتن کاتتر نافی را ارزیابی کرد. برای انجام یک آزمایش دیگر می‌توان از سوراخ وریدی استفاده کرد. همچنین حرفه ای بودن تیم انجام این آزمایش برای نوزاد باید در نظر گرفته‌شود. پس بهتر است باتوجه به این موارد، یک کلینیک مجهز و مناسب را بیابید. جمع‌بندی انجام آزمایش پاشنه پا نوزاد در حدود ۳ تا ۵ روزگی قابل انجام است و در همه نوزادان انجام می‌شود. این آزمایش یکی از غربالگری‌های تعریف شده در نظام سلامت می‌باشد که می‌تواند در سلامت جامعه موثر باشد. برای انجام این غربالگری لازم است به توصیه‌های پزشک و ماما توجه نمایید. همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیش‌تر و کامل‌تر راجع به آزمایش پاشنه پای نوزادان و بهترین پزشکان برای انجام آن، به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران مراجعه نمایند. اگر آدرس سایت ما را فراموش کردید با جستجوی کلمه ختنه در گوگل ما را با عنوان کلینیک ختنه نوزادان تهران پیدا خواهید کرد....

بیماری دست، پا، دهان (HFMD) یک بیماری ویروسی شایع است که معمولاً نوزادان و کودکان را درگیر می‌کند اما می‌تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. این عفونت معمولاً دست‌ها، پاها، دهان و گاهی اوقات حتی اندام تناسلی و باسن را درگیر می‌کند. علت بیماری دست، پا و دهان در بیش‌تر موارد کوکساکی ویروس A نوع ۱۶ است، اما عفونت می‌تواند توسط بسیاری از سویه‌های دیگر کوکساکی ویروس‌ها و انتروویروس‌ها نیز ایجاد شود. ویروس کوکساکی عضوی از خانواده Picornaviridae است که شامل ویروس‌های RNA تک رشته‌ای بدون پوشش است.  بیماری دست، پا، دهان و شیوع آن بیماری دست، پا، دهان یک بیماری ویروسی شایع است که معمولاً نوزادان و کودکان را درگیر می‌کند اما می‌تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. این عفونت معمولاً دست ها، پاها، دهان و گاهی اوقات حتی اندام تناسلی و باسن را درگیر می‌کند. علت بیماری دست، پا و دهان در بیش‌تر موارد کوکساکی ویروس A نوع ۱۶ است، اما عفونت می‌تواند توسط بسیاری از سویه‌های دیگر ویروس کوکساکی نیز ایجاد شود. در غرب اقیانوس آرام، بیماری دست، پا، دهان با انتروویروس مرتبط است. ویروس کوکساکی عضوی از خانواده Picornaviridae است که شامل ویروس‌های RNA تک رشته‌ای بدون پوشش است. این عفونت ویروسی بومی یک منطقه خاص نیست، بلکه در سراسر جهان رخ می‌دهد. از آنجایی که کودکان (به ویژه آن‌هایی که کم‌تر از هفت سال دارند) با نرخ بیش‌تری نسبت به بزرگسالان مبتلا می‌شوند، می‌توانید شیوع بیماری را در مهدکودک‌ها، اردوگاه‌های تابستانی یا درون خانواده مشاهده کنید. نظارت گسترده از چین نشان داد که بیش از 90٪ موارد HFMD در کودکان کمتر از پنج سال رخ می‌دهد، مرگ و میر در حدود 0.03٪ بود و این موارد در اواخر بهار و اوایل تابستان بیش‌تر اتفاق می‌افتند. مطالعه ای در ویتنام نیز نشان داد که بین افزایش دما و رطوبت محیط و افزایش بروز HFMD همبستگی مثبت وجود دارد. باتوجه به این گزارشات، ویروس بیماری دست، پا، دهان در ایران نیز در مناطق دارای رطوبت بیش‌تر، شیوع بیش‌تری نیز خواهد داشت. در مشاهدات آزمایشگاهی نیز راجع به سویه‌های متفاوت این ویروس تحقیق شده‌است که نشان می‌دهد سویه‌های متغاوتی از ویروس در ایجاد این بیماری نقش دارند.  سیر پیشرفت بیماری  بیماری دست، پا، دهان عموما با تب خفیف، کاهش اشتها و ضعف عمومی شروع می‌شود. شایع‌ترین علامت آن نیز معمولاً درد دهان یا گلو که به آنانتم یا همان جوش‌های پوستی ختم می‌شود، است. وجود وزیکول‌ها توسط هاله نازکی از قرمزی احاطه شده‌است که در نهایت پاره می‌شود و زخم‌های سطحی با پایه زرد مایل به خاکستری و لبه قرمز و ملتهب ایجاد می‌کند. اندازه ضایعات حدود ۲ میلی‌متر تا ۶ میلی‌متر است که بدون خارش هستند و معمولاً دردناک نیستند. حدود ده روز دوام می‌آورند، تمایل به پاره شدن دارند و منجر به زخم‌های بدون درد و سطحی می‌شوند که جای زخم باقی نمی‌گذارند.  این علامت‌های پوستی می تواند پشت دست، پاها، باسن و بازوها را درگیر کند. ضایعات دهانی معمولاً شامل زخم‌های کناره دهان و زبان هستند اما ممکن است کام نرم را نیز درگیر کنند. بیماری دست، پا، دهان همچنین می‌تواند با ویژگی‌های غیرمعمول مانند مننژیت آسپتیک همزمان تظاهر کند. عفونت‌های انتروویروسی که باعث بیماری دست، پا و دهان می‌شوند به دلیل درگیر شدن سیستم عصبی مرکزی (CNS) بدنام هستند و ممکن است باعث آنسفالیت، سندرم شبه فلج اطفال، میلیت عرضی حاد، سندرم گیلن باره، فشار خون خوش خیم داخل جمجمه و آتاکسی حاد مخچه شوند. تشخیص بیماری دست، پا، دهان معمولاً به صورت بالینی و با معاینات انجام می‌شود. ویروس را می‌توان حدود شش هفته پس از عفونت در مدفوع شناسایی کرد. با این حال، ریزش از قسمت دهانی حلقی معمولا کم‌تر از چهار هفته است. میکروسکوپ نوری بیوپسی یا خراش دادن وزیکول‌ها HFMD  را از ویروس واریسلازوستر و ویروس هرپس متمایز می‌کند. در کل برای تشخیص بیماری، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا معاینات کامل انجام شود. اغلب این مراجعات در هنگام افزایش تب در کودک و یا هنگام ظهور بثورات انجام می‌شود. درمان بیماری دست، پا، دهان چیست؟ بیماری دست، پا، دهان یک سندرم بالینی خفیف است و طی ۷ تا ۱۰ روز برطرف می‌شود. در اغلب موارد درمان در درجه اول حمایتی است. درد و تب را می‌توان با داروهای ضدالتهاب و استامینوفن کنترل کرد. اطمینان از هیدراته ماندن بیمار یعنی حفظ آب در بدن او بسیار مهم است. علاوه‌بر این، مخلوط ایبوپروفن مایع و دیفن هیدرامین مایع را می‌توان برای غرغره کردن استفاده کرد که به پوشاندن زخم‌ها و کاهش درد کمک می‌کند.  طی تحقیقات مختلف، نشان داده‌شد که استروئیدها خطر ابتلا به HFMD شدید را در برخی موارد افزایش می‌دهند. بنابر این یافته‌ها، بهتر است هیچ داروی سر خودی به کودکتان ندهید و فورا برای درمان به پزشک مراجعه کنید. از آنجایی که قسمت عظیم درمان این بیماری را روش‌های حمایتی برای کاهش تب و رفع مشکلات پوستی تشکیل می‌دهند، می‌توانید از روش‌های خانگی و غیردارویی برای رسیدن به این اهداف استفاده نمایید. در درمان بیماری دست، پا، دهان آنتی‌بیوتیک‌ها کار نمی‌کنند زیرا عفونت توسط ویروس ایجاد می‌شود. برای تسکین علائم، می‌توان از مراقبت‌های خانگی زیر استفاده کرد: 1. از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن می‌توان برای درمان تب استفاده کرد. دقت کنید برای بیماری‌های ویروسی در کودکان زیر 18 سال نباید آسپرین داده شود. 2. دهانشویه با آب نمک (نصف قاشق چایخوری یا ۶ گرم نمک به ۱ لیوان آب گرم) ممکن است تسکین‌دهنده باشد. 3. به مقدار زیاد مایعات بنوشید و در این مورد بهترین مایعات فرآورده‌های شیر سرد هستند. از نوشیدن آب میوه یا نوشابه خودداری کنید زیرا اسید آن‌ها باعث درد سوزشی در زخم می‌شود. جمع بندی اطلاعات کافی راجع به بیماری دست، پا، دهان باعث می‌شود شما به محض دیدن علائم گفته‌شده به پزشک مراجعه نمایید. اگر نگرانی درمورد این بیماری در فرزند خود دارید و یا علائمی را در او مشاهده نموده‌اید، می‌توانید برای اطلاعات بیش‌تر با پزشک تماس حاصل نمایید. همچنین می‌توانید از طریق سایت اینترنتی کلینیک ختنه نوزادان تهران نیز اطلاعات مورد نیاز خود در مورد این بیماری و سایر بیماری‌های کودکان و نوزادان را کسب کنید. نگران نباشید و به محض مشاهده علائم در فرزندتان به پزشک مراجعه کنید تا زودتر درمان شود. در این میان باید توجه داشته باشید که رعایت نکات بهداشتی درمورد خود و فرزندتان می‌تواند از پیشرفت بیش‌تر بیماری و یا ایجاد زخم‌های دردناک‌تر جلوگیری نماید....

همان‌طور که می‌دانیم نوزادان بسیار حساس هستند و خواسته‌های خود را با گریه بیان می‌کنند. یکی از دلایل اصلی گریه‌ی نوزادان که بسیار شایع است، کولیک نوزادی می‌باشد. تقریبا همه‌ی پدرها و مادرها با این اصطلاح آشنا هستند و تجربه‌ی آن را در مورد نوزاد خود داشته‌اند. برخلاف ترسی که گریه‌های بلند نوزاد دچار کولیک در والدین ایجاد می‌کند، کولیک نوزادان یک بیماری معمولی است و اغلب خود به خود حل می‌شود. در این مقاله با ما همراه باشید تا به بحث در مورد کولیک نوزادی، علل، علایم و درمان آن بپردازیم. کولیک نوزادی یکی از شایع‌ترین علل مراجعه به پزشک در اوایل زندگی، کولیک نوزادی است که در حدود ۲۰ درصد از نوزادان مشاهده می‌شود. این وضعیت را می‌توان به‌صورت گریه بیش از حد با علت ناشناخته در نوزادانی توصیف کرد که مشکل پزشکی دیگری ندارند و در واقع حال شان خوب است. معمولا پس از سه تا چهار ماه اول زندگی خود به خود برطرف می‌شود. پزشکان، ‌برای توصیف کولیک، معیار دارند. کولیک معمولاً به عنوان یک سندرم رفتاری در نوزادان توصیف می‌شود که با گریه‌ی بیش از حد و به ویژه حمله‌ای مشخص می‌شود. گفته می‌شود که گریه کردن بیش از سه ساعت در روز برای بیش از سه روز هفته به‌عنوان شاخص کولیک در نظر گرفته می‌شود. این شکل از گریه، بدون هیچ علت آشکار، بیش‌تر در عصرها اتفاق می‌افتد و قابل حل یا پیشگیری نیست.  اگرچه کولیک به عنوان یک بیماری یا وضعیت خوش‌خیم در نظر گرفته می‌شود، اما به دلیل شیوع بالا و نیز ناراحتی و مشکلاتی که برای والدین به بار می‌آورد، یک بار عمده برای خانواده‌ها، متخصصان و هم‌چنین سیستم سلامت به حساب می‌آید.  گفته می‌شود که کولیک نوزادی به شدت با افسردگی مادر در ارتباط است و قوی‌ترین عامل خطر برای سندرم تکان‌خوردگی نوزاد نیز می‌باشد. همچنین یکی از دلایل شایع قطع شیردهی زودرس و مشکلات رفتاری نیز در نظر گرفته می‌شود. کولیک نوزادی یکی از وضعیت‌های شایع و دلیل اصلی گریه‌های بدون توجیه نوزادان است. علل کولیک نوزادی با وجود مطالعات زیادی که صورت گرفته، علت اصلی کولیک تا هنوز مشخص نیست و فقط برخی نظریه‌های پیشنهادی وجود دارند. کولیک نوزادی جزو وضعیت‌های با علت ناشناخته دسته‌بندی می‌شود. اغلب کولیک را به عنوان تشدید رفتار طبیعی نوزاد با ترکیبی از عوال فیزیولوژيکی و روانی و اجتماعی در نظر می‌گیرند. کولیک باید تنها پس از حذف عامل ارگانیک تشخیص داده شود، ولی می‌توان به برخی عوامل اشاره کرد که مي‌توانند با ایجاد کولیک ارتباط داشته باشند یا وقوع آن را افزایش می‌دهند: • سوء هاضمه ممکن است در کولیک نوزادی دخیل باشد • آلرژی به برخی مواد در شیر مادر یا شیر خشک یا عدم تحمل لاکتوز • سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری • نابالغی سیستم عصبی • اختلال خواب • حساسیت بیش از حد به محیط • الرژی غذایی • تنوع کمتر میکروبیوتای روده • ارتباط بین کولیک و فیزیولوژي میگرن • تکنیک‌های ضعیف تغذیه • تعامل ناکافی والدین • تنش‌های خانوادگی • اضطراب والدین علائم کولیک نوزادی همان‌طور که گفته شد، در یک نوزاد سالم و با تغذیه‌ی مناسب که علل ارگانیک و سایر علل گریه‌ی نوزاد رد شوند، می‌توان تشخیص کولیک نوزادی را گذاشت. به‌طور کلی طی کولیک، تغییراتی در رفتار عمومی، عادات غذایی یا الگوی خواب نوزاد مشاهده می‌گردد. پس اگر متوجه علائم زیر در یک نوزاد سالم شدیم، می‌توانیم بگوییم که نوزاد دچار کولیک است: • گریه‌ی بسیار شدید: شایع‌ترین علامت کولیک نوزادی این است که نوزاد به شدت و با عصبانیت کامل گریه می‌کند و والدین نمی‌توانند وی را آرام کنند. صورت نوزاد، برافروخته و قرمز خواهد بود. حمله‌های گریه معمولاً در یک زمان خاص در روز رخ می‌دهند که زمان آن اغلب در اواخر روز یا نزدیک غروب است. مدت دوام هر حمله ممکن است در حد چند دقیقه تا دوره‌های بسیار طولانی‌تر باشد. شروع گریه نیز به‌طور معمول کاملا ناگهانی و بدون هیچ دلیل مشخصی است. • تغذیه: تغذیه اغلب نامنظم و گاهی حتی قطع می‌شود، به ویژه با حمله‌های گریه‌ی شدید. با این‌حال، مقدار کل غذایی که کودک در روز می‌خورد کاهش نمی‌یابد. • خواب: خواب هم اغلب نامنظم است و معمولا به حمله‌های گریه قطع می‌شود. • تغییر وضعیت بدنی: مشت‌های نوزاد گره می‌خورند، زانوها کشیده شده و کمر قوس پیدا می‌کند و عضلات شکم نیز منقبض می‌شوند. • باد: در طول دوره‌ها یا حمله‌های گریه‌‌ی شدید، ممکن است نوزاد از سیستم گوارش خود باد خارج کند.  • شدت‌های متفاوت: کولیک نوزادی در نوزدان مختلف ممکن است با شدت‌های متفاوت مشاهده شود، به‌طوری که برخی تنها علائم خفیفی دارند و نوزاد تنها دوره‌هایی از بی‌قراری را تجربه نماید. درمان کولیک نوزادی به همان اندازه که علل کولیک نوزادی متنوع بودند، درمان آن نیز متنوع و اغلب اثبات نشده است. اولین و مهم‌ترین درمان باید متوجه والدین مضطرب شود و به آن‌ها در مورد کولیک آموزش داده شود.  این نکته مهم است که والدین باید مطمئن شوند که این بیماری خود محدودشونده و خوش‌خیم است. باید والدین را تشویق کرد که وقتی کودک دچار کولیک شروع به گریه می‌کند و از گریه‌ی نوزاد ناامید می‌شوند، باید نوزاد را با خیال راحت در گهواره قرار دهند و برای مدت کوتاهی دور شوند تا از تکان دادن نوزاد و آسیب رساندن به او جلوگیری شود.  به طور سنتی والدین برای کنترل علائم کولیک به روش‌هایی مانند تکان‌دادن نوزاد، قنداق کردن، دستگاه‌های نویز سفید، متوسل می‌شوند. با این حال، شواهد روشنی برای اثربخشی این روش‌ها وجود ندارد. سمیتیکون،‌ دی‌سیکلومین یا امپرازول معمولا تجویز می‌شوند، ولی تأثیر قابل توجهی ندارند و اغلب با عوارضی همراه‌اند یا برای همه‌ی کودکان بنابر دلایل فردی، امکان تجویز آن‌ها وجود ندارد. روش‌های رفتاری برای درمان کولیک نوزادی بهتر عمل می‌کند، نظیر کاهش نور اتاق، اجتناب از اسباب‌بازی‌هایی باشد که صدا ایجاد می‌کنند، کم کردن موسیقی و نگه داشتن خواهر و برادر و حیوانات خانگی در اتاقی دیگر، اجتناب از بوها یا عطرهای تند و تکان‌دادن آرام کودک ممکن است اثرات مفیدی داشته باشد. تغذیه نوزاد در اتاق تاریک نیز ممکن است خواب نوزاد را تسهیل کند. جمع‌بندی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین، گریه‌های وقت و بی‌وقت و ناآرامی نوزادان شان است. حتما متوجه شده‌اید که شایع‌ترین شکایتی که پدرها و مادرها از نوزادشان دارند، گریه‌هایی است که با هیچ ترفندی ارام نمی‌شود. در این مقاله متوجه شدیم که مهم‌ترین علت این گریه‌ها در نوزادان، کولیک نوزادی است. علائم متنوع و علل مختلف کولیک نوزادی نشان می‌دهند که این بیماری یک وضعیت چند عاملی است و به فکتورهای مختلفی بستگی دارد. لذا بهتر است تا والدین با در نظر داشتن این نکات، با رویکردی مناسب‌تر با کولیک نوزاد خود برخورد نمایند....

با توجه به اهمیت انجام ختنه نوزادان پسر، بهتر است خانواده‌ها پیش از انجام این عمل از انواع روش‌ها و فواید و مضرات آن آگاه باشند. بنابر گفته‌های آقای دکتر امیربهتاش امیری، از میان انواع مختلف موجود برای ختنه، ختنه با حلقه از بهترین روش‌ها برای نوزادان است. این نوع عمل چگونه انجام می‌شود؟ آیا برتری خاصی در این نوع عمل نهفته است؟ برای یافتن پاسخ‌های خود می‌توانید از بسیاری از مقالات و اطلاعیه‌های وزارت بهداشت کمک بگیرید. در این مقاله نیز تلاش می‌کنیم با تکیه بر حقایق و بررسی‌های موجود در مقالات علمی، راجع به این موارد توضیحاتی ارائه کنیم. ختنه با حلقه چیست؟ یکی از موارد قابل توجه در انجام ختنه با حلقه روی نوزاد هوشیار، تلاش در رهایی او از درد است. این هدف با انجام دو تزریق کوچک به پنیس (آلت تناسلی مردانه) به صورت یک تزریق در بالا و دیگری زیر آن قابل دستیابی است. از نظر دکتر امیربهتاش امیری نیز انجام این نوع بی‌حسی موضعی می‌تواند این عضو را کاملا بی‌حس کند و البته درد این تزریق به اندازه‌ی واکسیناسیون است. پس از حدود ۴ الی ۵ دقیقه می‌توان عمل را بدون ایجاد ناراحتی در نوزاد انجام داد.  در طی انجام ختنه با حلقه، حلقه در قسمتی مابین سر آلت و پوست رویی (پوستی که در طی انجام ختنه باید حذف شود) قرارمی‌گیرد و از سر پنیس محافظت می‌کند. زمانی که برای انجام ختنه با حلقه در نظر گرفته شده‌است، چیزی حدود ۸ تا ۱۰ دقیقه می‌باشد و حتی ممکن است کمتر نیز باشد. پس از قراردادن حلقه، پزشک از نوعی نخ جراحی استفاده می‌کند تا این وسیله را در جای خود ثابت نگه‌دارد تا زمانی که پوست اضافه به طور کامل حذف شود.  در حقیقت این نخ جراحی (بخیه) به همراه حلقه است که به مرور زمان با نفوذ در میان لایه‌های پوست هدف، باعث کنده شدن آن می‌شود. پس از گذشت زمان مناسب نخ و حلقه نیز از هم جدا شده و می‌توانید آن را داخل پوشک نوزادتان ببینید. این خلاصه ای از انجام ختنه با حلقه است که می‌توانید برای اطلاعات بیش‌تر به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران https://khatneh.ir/ مراجعه کنید. در ادامه راجع‌به فواید و مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه بحث می‌کنیم. فواید ختنه با حلقه هرکدام از انواع ختنه فواید خاص خودشان را دارند که بسته به سن و شرایط نوزاد انتخاب می‌شوند. دکتر امیری معتقد است انجام ختنه با حلقه برای نوزادان زیر ۶ ماه مناسب‌تر است و البته که سن طلایی ختنه را حدود یک تا سه ماهگی می‌داند. پیش‌تر نیز ذکر کردیم که روش حلقه به علت تهاجم کمتر می‌تواند یک روش بسیار مناسب باشد.  در کل مردم ختنه را به علل مختلف انجام می‌دهند اما دلایل علمی آن نیز بسیار مورد توجه و مهم هستند. وجود یک پوست روی قسمت خروجی ادرار می‌تواند تمامی عفونت‌ها را به خود جذب کند. این نوع عفونت‌ها ممکن است از دسته‌ی بیماری‌های منتقله‌ی جنسی و یا حتی از عفونت‌های موجود در کلیه باشد. پس با حذف این قسمت با یک روش غیرتهاجمی مانند ختنه با حلقه، یک برتری بزرگ است.  در طرف دیگر بهداشت فرد مطرح است. همان‌گونه که ذکر شد، پوست روی سر آلت می‌تواند آلودگی‌های زیادی را به خود جذب کند و همچنین به علت ساختار آن، نمی‌توانید به خوبی این قسمت را تمیز کنید. پس در نتیجه رعایت بهداشت در نوزاد شما بسیار سخت می‌شود. از طرفی باید بدانید احتمال چسبیدگی پوست به سر پنیس نیز وجود دارد و با انجام ختنه با حلقه می‌توان این مورد را رفع کرد. مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه پس از انجام هر نوع عملی هرچقدر هم کوچک، باید مراقبت‌هایی را در نظر بگیرید. مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه عبارتند از: - ممکن است نوزادتان نیازمند قرص پانادول (نوعی مسکن) باشد که البته با تجویز پزشک داده می‌شود. - در سه روز اول پس از هربار تعویض پوشک بهتر است از یک کرم و یک ژل که اکثرا توسط پزشکتان توصیه می‌شود استفاده کنید. در این قسمت از مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه، موارد تجویزی کاملا بر اساس شرایط و صلاح‌دید پزشک، متفاوت است. - از روز دوم هرروز نوزاد را استحمام کنید. - پس از سه روز اول دیگر استفاده از پماد نیاز نیست، بهتر است تنها از ژل استفاده کنید. حدود ۳۶ ساعت پیش از افتادن رینگ و نخ، ممکن است علائمی مانند التهاب و قرمزی را ببینید که کاملا طبیعی است. جمع بندی با مطالعه‌ی مقاله‌ی فوق به اطلاعاتی نسبی راجع به انجام ختنه با حلقه و همچنین مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه، آشنا شدید. اگر نیاز به اطلاعات بیش‌تر دارید یا می‌خواهید با یک پزشک مشاوره کنید، می‌توانید از سایت https://khatneh.ir که تحت نظر کلینیک دکتر امیربهتاش امیری است، استفاده کنید.  بهتر است انجام ختنه را در روز اول و بلافاصله پس از تولد انجام ندهید. سعی کنید برای این کار از یک فرد با تجربه و یک پزشک مشاوره بگیرید تا از بهداشت و روش درست انجام آن مطمئن شوید. در نظر داشته‌باشید که مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه را نیز از پزشک مربوطه بپرسید....