روکش ها بطور معمول دارای یک بیس فلزی هستند که روی آنها چینی ، پخته شده و پوشیده می شود. عیب این روکش ها نیاز آنها به تراش بیشتر دندان پایه و کدر بودن آن به علت دیده شدن سایه فلز از روی لایه نازک چینی است. در ضمن لبه این روکشها در قسمت لثه تیره رنگ بوده و موجب تغییر رنگ لثه می شود. با سیستم جدید روکش های تمام سرامیک ، دیگر از تیرگی و سیاهی اطراف لثه خبری نیست. با توجه به اینکه در این روکشها فریم فلزی وجود ندارد، زیبایی و رنگ این روکش ها نسبت به روکش های معمولی بسیار بهتر و مشابه با دندانهای طبیعی می باشد ، در صورتیکه روکش های معمولی رنگ مصنوعی و حالت گچی دارند. در ضمن روکش های معمولی سائیدگی بیشتری روی دندانهای مقابل خود ایجاد می کنند ولی روکشهای تمام سرامیک سائیدگی مشابه دندان های طبیعی دارند. نکته دیگر آنکه سیستم های مختلف روکش های تمام سرامیک دقیقا مشابه سیستم های لمینت سرامیکی است. از چه سنى مى توان دندان را روکش تمام سرامیک کرد؟ هر چند برای این روش درمانی هیچ محدودیت سنی وجود ندارد و بیماران در هر سنی که باشند می توانند از آن استفاده کنند، اما این درمانها نبایست در زیر سن بلوغ و براى کودکان و نوجوانان انجام شود ، زیرا در این سنین بدلیل رویش دندانها ، موقعیت لبه لثه نسبت به لامینیت تغییر کرده و بمرور ظاهر نامناسبى ایجاد مى شود. اگر در سن پايين مشکلى براى دندان پيش ايد که نياز به روکش داشته باشد بهتر است تا رسيدن به سن مجاز براى انجام روکش ، از روشهاى موقتى مثل بازسازى دندان با کامپازيت دندان استفاده کرد.   ...

به طور كلي مادر هنگام شير دادن بايد در وضعيت راحتي قرار گيرد. او مي تواند به پشت يا پهلو بخوابد. روي صندلي ، زمين يا تخت بنشيند و از چند بالش به عنوان تكيه گاه براي خود و شيرخوارش استفاده كند تا هنگام شير دادن خسته نشود.روش هايي كه ذكر مي شوند جهت اطلاع مادران عزيز از روش هاي شير دادن است ولي هر مادري مي تواند از بين آن ها روشي را كه براي خود و شيرخوارش راحت تر و مناسب تر بوده و كارايي بيش تري داشته باشد را انتخاب نمايد.بايد توجه داشته باشند كه كودك در يك امتداد قرار گيرد‌ ، صورت او روبروي پستان باشد ، نوك سينه مادر روبروي بيني نوزاد قرار گيرد كه نوزاد با باز كردن دهان راحت بتواند سينه را بگيرد و قسمت زيادي از آرئول پاييني سينه و قسمتي نيز از آرئول بالاي سينه در دهان نوزاد قرار گيرد. لب پايين نوزاد به  بيرون برگشته و  چانه نوزاد به سينه مادر چسبيده باشد. 1. روش سنتـي يا گهـواره اي متداول ترين روش شير دادن ، روش گهواره اي است.در اين روش مادر مي نشيند و  شيخوار را طوري در آغوش مي گيرد كه شيرخوار به پهلو و  رو به مادر و سرش در خم آرنج مادر قرار گيرد. شانه و پشت و باسن او در يك امتداد بوده و با ساعد و كف دست مادر حمايت مي شود. در اين روش مادر مي  تواند با دست ديگر پستانش را نگه دارد. دست شيرخوار كه در تماس با بدن مادر است بايد در پهلوي مادر قرار گيرد نه بين مادر و شيرخوار. توصيه مي شود هنگام شير دادن ، تماس پوست با پوست مادر و شيرخوار به ويژه در دوران نوزادي برقرار شود. در غير اين صورت ، هرچه لباس مادر و شيرخوار كمتر باشد بهتر است.  از اين روش براي شير دادن به شيرخواران سالم و رسيده كه توانايي كافي براي كنترل سرشان دارند استفاده مي شود ولي اگر شيرخوار در گرفتن پستان مشكل داشته باشد و يا مادر دچار آزردگي و زخم نوك پستان باشد اين روش مناسب نيست. 2. روش گهـواره اي متقـابـلاين روش شبيه روش قبلي است. شيرخوار به پهلو و رو به مادر قرار مي گريد و مادر قاعده سر ، گردن و قسمت بالاي پشت شيرخوار را با كف دست خود  حمايت مي كند و او را به پستان طرف مقابل مي گذارد. مثلا در صورت شير دادن از پستان چپ ، شانه و پشت شيرخوار با ساعد دست راست مادر حمايت مي شود  و مادر مي تواند به راحتي با دست چپ خود پستان چپ را نگه دارد. اين روش به خصوص در ماه اول تولد ‌، براي شيرخواران نارس و بيمار كه توانايي كافي براي كنترل سرشان ندارند و يا شيردهي در موارد آزردگي و زخم نوك پستان به كار مي رود. 3. روش خـوابـيــده در روش خوابيده ، مادر به پهلو مي خوابد و شير مي دهد.در اين روش گردن ، پشت و باسن شيرخوار بايد در يك امتداد و صورت او رو به روي مادر و سينه به سينه مادر قرار گيرد و مادر ضمن شير دادن مي تواند پشت شيرخوار را با دست  بالايي خود  حمايت كند. بهتر است مادر چند بالش زير سرش بگذارد و دستش را زير سر و يا زير بالش قرار دهد. با اين روش براي خانم هايي كه سزارين شده اندو هم چنين براي شيرخواراني كه نمي توانند سرشان را به خوبي كنترل كنند يا مادراني كه خيلي احساس خستگي مي كنند ،‌ براي شيردهي در شب ، براي شير دادن به شيرخواراني كه وزن بالايي دارند و براي شيرخواران مبتلا به شكاف لب توصيه مي شود. 4. روش زيــر بغـل ( فوتبـالي )در اين روش ، شيرخوار به پهلو يا پشت ، روي بالش بين بازو و قفسه سينه مادر ( زير بغل ) قرار مي گيرد ؛ به طوري كه پاهاي شيرخوار در زير بغل و به طرف پشت مادر باشد و مادر با كف دست خود ، قاعده سر و گردن شيرخوار را نگه داشته و با ساعد خود بدن او را حمايت مي كند. از اين روش براي مادراني  كه چند قلو و يا نوزادان نارس ، زايمان به روش سزارين ، انسداد مجاري شير ، آزردگي نوك پستان ، پستان هاي بزرگ و يا ابتلاي شيرخوار به فلج عصب صورت مي توان استفاده كرد. 5. روش شيـر دادن به چنـد قلـوهانه تنها مادراني كه دوقلو  به دنيا مي آورند مي توانند كودكان خود را به طور كامل با شير مادر تغذيه كنند ؛ بلكه مادراني كه سه قلو دارند نيز قادرند شيرخوارانشان را به طور كاملا انحصاري از شير مادر بهره مند ساخته و تمام نيازهاي تغذيه اي آنان را تامين كنند.مادر مي تواند در صورت راحت بودن ،‌ با استفاده از تركيبي از روش هايي كه گفته شد ، به دو شيرخوارش به طور همزمان شير دهد. مثلا يكي را به روش زير بغل و ديگري را به روش گهواره اي در آغوش بگيرد. اگرچه مادر مي تواند در هر نوبت شيردهي از هر دو پستان براي دو شيرخوار خود استفاده كند ؛ ولي اگر هركدام را از يك پستان به طور كامل شير مي دهد براي اين كه توليد شير در هر دو پستان او به طور يكنواخت باشد ، توصيه مي شود كه در وعده بعدي هر شيرخوار را به پستان ديگر بگذارد.   مطالب مرتبط: از شیر گرفتن کودک مشكلاتي كه ممكن است پس از تولد نوزاد از مادر مبتلا به ديابت بارداري پيش آيد... ...

آیا واژن تان کمی بوی ترشی یا ماهی می دهد؟ آیا حس می کنید توانایی عادی برای ترشح روان کننده ندارید؟ آیا با پوشیدن لباس های تنگ پوستتان بیشتر تحریک می شود؟آیا احساس می کنید که واژن تان به اندازه کافی برای دخول باز نمی شود؟ آیا هنگام تمیز کردن پوست اطراف لابیا و واژن احساس خشکی می کنید؟ آیا پوست واژن تان بیش از اندازه کش آمده و احساس درد و احتمالا پارگی می کنید؟ بیشتر زنان پس از 50 سالگی تمامی این احساسات را تجربه می کنند. اما علت چیست؟سطح استروژن در بدن این افراد کاهش پیدا کرده و آنان دچار خشکی واژن می شوند. آن ها حس می کند واژن شان خشک شده و انعطاف پذیری سابق را ندارد و مهم تر از آن هنگام رابطه جنسی احساس درد دارند.لازم است بدانید که با کاهش استروژن حفظ تعادل اکوسیستم واژن برای باکتری های لاکتوباسیل lactobacilli که در آن زندگی می کنند امکان پذیر نیست. این لاکتو باسیل ها PH واژن را به حالت کمی اسیدی نگه می دارند که مانع از رشد بیش از حد عفونت های مخمری و باکتریایی می شود. این مشکل نیز باعث افزایش خشکی واژن خواهد شدراه حل مقابله با خشکی واژن و مشکلات پس از آن چیست؟ هنگام رابطه جنسی از لوبریکانت استفاده کنید. بهتر است این لوبریکانت ها دارای پایه آب باشند. می توانید از مرطوب کننده های واپینال استفاده کنید. این محصول تا 3 روز رطوبت واژن شما را حفظ می کنند. از پزشکتان بخواهید استروژن واژینال برایتان تجویز کند.  استفاده مقدار کم استروژن واژینال خطر سرطان سینه را افزایش نمی دهد. چون فقط در ناحیه وواژن جذی می شود و وارد جریان خون نخواهد شد.   در کانال تلگرام با مطالب و نکات جالب زناشویی با ما همراه باشیدبرای عضویت در کانال تلگرام روی لینک زیر کلیک کنیدhttps://telegram.me/joinchat/BJmVCTvIRs-0H0RmeBcCq....

از شیر گرفتنِ کودک مسأله ی مهمی است که، به شرایطِ عاطفی و خلقی مادر و کودک، بستگی دارد. پیش از اقدام به قطعِ شیردهی، توجه به وضعیتِ سلامتِ جسمی و رشدی کودک و بررسی های پزشکی توسط متخصصِ اطفال حائز اهمیت است. فرآیندِ از شیر گرفتن کودک بایستی به طور صحیح انجام گیرد، تا آثارِ هیجانی و رفتاریِ منفی بر روی کودک بجا نگذارد. نکات زیر برای مادرانِ شیردهی که قصد دارند، در ماه های آتی روند شیردهی به خردسالشان را خاتمه دهند مفید خواهد بود: توصیه های پزشکِ کودک در خصوصِ سلامتی، نوع و نحوه ی تغذیه ی کودک را در اولویت قرار دهید.  توجه داشته باشید که، از شیر گرفتن بهتر است به صورتِ یک فرایندِ تدریجی انجام گیرد، تا به صورت یکباره و ناگهانی، لذا به قصدِ تست کردنِ واکنش کودک، نسبت به قطعِ تغذیه از سینه ی مادر،  یکباره شیردهی را قطع نکنید، چرا که این روش ممکن است کار را سختتر کند و باعثِ مقاومت، لجبازی، اضطراب و بیقراری کودک شود. شرایطِ مادر، بویژه از این نظر که خانه دار است یا شاغل، باید در نظر گرفته شود. مادر باید کاملا مطمئن باشد که مایل است کودک را از شیر بگیرد، یعنی باید قاطعانه و صبورانه تصمیم خود را مبنی بر قطع شیردهی عملی کند.  در قطع شیردهی بصورت تدریجی ، مادر باید به صورت برنامه ریزی شده، با توجه به سنِ کودکِ خود، چند ماه پیش از آنکه کودک به ۲ سالگی برسد، مقدماتِ قطعِ تغذیه از سینه ی مادر را، ابتدا با افزایشِ فاصله بین دفعاتِ شیردهی و سپس با کاهشِ تدریجی دفعات شیردهی فراهم کند. اگر احساس می کنید شرایطِ فرزندِ شما به گونه ای است که براحتی همکاری نمی کند و نیاز به زمانِ بیشتری هست، حتما زمان بدهید و تعجیل نکنید، فراموش نکنید که سنِ ۲ سالگی الزاما زمان اتمام شیردهی نیست و شما می توانید با آرامشِ بیشتر حتی چند ماه دیرتر کودکتان را از شیر بگیرید، مهم اینست که فرزند شما در بهترین حالتِ ممکن و به گونه ای ثمربخش این مرحله را طی کند. زمانیکه کودک، اصرارِ زیادی برای شیر خوردن از سینه دارد، او را با اجبار و زور از خود دور نکنید، اینکار باعث ناراحتی و پرخاشگری کودک میشود و می تواند او را دچار اضطراب کند. میتوانید وعده های شیردهی حذف شده ی کودک را با جایگزین کردن وعده ی غذایی مناسبش در محیط های بیرون از خانه(مثلا در پارک) انجام دهید، چون در چنین شرایطی، کودک سرگرم تر است و کمتر ممکن است بهانه گیری کند. هنگام بهانه گیری کودک و تقاضای شیر خوردن از سینه با آرامش و قاطعانه و بدونِ خشونت نه بگوئید، و بهتر است در این مواقع حواسِ او را پرت کنید. توجه داشته باشید که تحول روانی کودک کاملا مرتبط با تغذیه از سینه ی مادر و رابطه ی عاطفی بین مادر و کودک است، لذا زمانی را برای از شیر گرفتنِ کودک انتخاب کنید، که حوادثِ تنش زای دیگری در شرف وقوع نباشند، مثلا قطع کردن شیر مادر برای یک مادر شاغل بهتر است، قبل از زمانِ بازگشتِ مادر به محلِ کار نباشد، یا به عنوان نمونه قطع شیردهی هنگامِ مسافرت یا همزمان با آموزشِ کنترلِ ادرار یا در مواقعی که کودک بیمار است، نباشد. برای از شیرگرفتنِ کودک در شب ها، بهتر است از پدرِ کودک برای خواباندن کودک در رختخوابش کمک بگیرید. فراموش نکنید که از شیر گرفتن تنها بر عهده ی مادر نیست و نیاز به همکاری بقیه ی اعضای خانواده خصوصا پدر دارد. به کودک بیشتر محبت کنید و بگذارید احساس نزدیک بودن به شما را همچنان داشته باشد، سعی کنید با قصه گفتن، نوازش کردن و بودن در کنارِ کودک از لحاظ عاطفی آرامش بخشِ او باشید.   بدونِ اینکه کودک را بترسانید، یا به او دروغ بگویید، و بخواهید او را به اصطلاح گول بزنید، با آرامش و صبر و تدریجاً او را از سینه جدا کنید. روش های سنتی مانند آغشته کردنِ سینه ی مادر به برخی مواد گیاهی تلخ مزه ممکن است عوارضی برای سلامت کودک داشته باشد، از سویی زخمی و دردناک جلوه دادن سینه ی مادر نزدِ کودک، ممکن است باعث ترس و یا احساس گناه در کودک شود، لذا این روش ها توصیه نمی شوند. کودکتان را تشویق کنید با شما سر سفره بنشیند و با توجه به اینکه کودکتان به چه طعم ها و غذاهایی علاقمند است، سعی کنید تغذیه ی او را با خوراکی های مورد علاقه اش و به مقداری که تمایل دارد انجام دهید، تا کودک بهتر بتواند با شما کنار بیاید.  دکترسمیرا شیرمحمدی؛ دکتری تخصصی روانشناسی و مدرس دانشگاه   در کانال تلگرام شبکه تخصصی پزشکی با ما همراه باشیدبرای عضویت در کانال از لینک زیر استفاده کنید https://telegram.me/joinchat/BJmVCTwAzXUHu4OG7x5jQQ...