گاهی اوقات نوزادان پسر پس از تولد دارای آلت تناسلی با حالت متفاوت هستند. این تفاوت در پوسته روی سر آلت است که آن را به طور کامل نمی‌پوشاند، بنابراین گویی از قبل ختنه شده باشد. این مورد را که اغلب اوقات همراه با حالتی به نام هیپوسپادیاس است، در زبان عامه ختنه پیغمبری می‌گویند. هیپوسپادیاس یک ناهنجاری آلت تناسلی است که این بیماری از هر ۱۵۰ نوزاد پسر یک نفر را مبتلا می‌کند و معمولاً در بدو تولد تشخیص داده می‌شود. مجرای ادرار لوله ای است که مثانه را به نوک آلت تناسلی متصل می‌کند و ادرار را به خارج از بدن حمل می‌کند. در بیش‌تر موارد، پوست ختنه گاه نیز توسعه نیافته است و ممکن است انحنای غیرطبیعی آلت تناسلی ایجاد شود. در ختنه پیغمبری معمولاً مجرا از قسمت زیرین آلت تناسلی خارج می‌شود. در این مطلب از وبلاگ کلینیک ختنه نوزادان تهران بیشتر در این خصوص توضیح می‌دهیم. علائم ختنه پیغمبری چیست؟ بسته به علائم، انواع مختلفی از هیپوسپادیاس یا ختنه پیغمبری وجود دارد. علائمی که نشان می‌دهد کودک شما هیپوسپادیاس دارد عبارتند از: • دهانه مجرای ادرار (جایی که ادرار از آن‌جا می‌آید) در انتهای آلت تناسلی نیست بلکه در جای دیگری در امتداد آلت تناسلی قرار دارد. • پوست ختنه گاه ممکن است تماماً در بالای آلت تناسلی (هود پشتی) باشد و در سطح زیرین آن وجود نداشته باشد. • آلت تناسلی ممکن است صاف نباشد (در آن یک خمیدگی وجود دارد) به این حالت کوردی می‌گویند.  • جریان مستقیم ادرار وجود ندارد. در حالی که هیپوسپادیاس معمولاً در بدو تولد تشخیص داده می‌شود، در برخی موارد برای چندین سال تشخیص داده نمی‌شود. اگر نگران وجود ختنه پیغمبری در آلت تناسلی فرزندتان هستید، به پزشک متخصص ختنه و کلینیک ختنه مراجعه کنید. برخی از موارد هیپوسپادیاس نیز می‌تواند با بیضه‌های نزول نکرده همراه باشد. همان‌طور که گفته‌ شد ختنه پیغمبری در صورت وجود در بدو تولد تشخیص داده می‌شود. در صورتی که زایمان در منزل انجام شود و یا درمواردی که قابل مشاهده توسط پزشک و پرستاران نباشد، شما می‌توانید باتوجه به علائم گفته‌شده در بالا پیگیری خود را انجام دهید. یکی از بهترین راه‌های تشخیص برای مادران، مشاهده نحوه ادرار کردن نوزاد است که در صورت خروج غیرمستقیم، شک به ختنه پیغمبری ایجاد می‌شود. درمان ختنه پیغمبری گزینه‌های درمانی به شدت وجود ختنه پیغمبری بستگی دارد. گاهی اوقات دستگاه ادراری نوزاد شما نیاز به بررسی دارد تا اطمینان حاصل شود که مشکل دیگری وجود ندارد، به خصوص زمانی که ناهنجاری شدیدتر باشد. ختنه پیغمبری معمولاً با جراحی اصلاح می‌شود، مگر اینکه خفیف باشد. جراحی معمولا می‌تواند مشکل را حل کند تا: • سوراخ (دهانه مجرای ادرار) را به سمت نوک آلت تناسلی مرد حرکت دهید و روی سوراخی که قبلا وجود داشت را ببندید. این کار به کودک شما امکان می‌دهد ایستاده و با جریان مستقیم ادرار، ادرار کند. • خم شدن را طوری اصلاح کنید که آلت تناسلی صاف باشد و آن را نرمال نشان دهید. سن اصلاح ختنه پیغمبری از شش تا ۱۸ ماهگی بسته به عوامل مختلفی است و باید این موضوع را با جراح فرزندتان در میان بگذارید. ممکن است بیش از یک طرح درمانی مورد نیاز باشد. ختنه کردن فرزندتان قبل از جراحی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است لازم باشد در عمل از پوست ختنه گاه استفاده شود. در این صورت، در صورت تمایل می‌توان آلت تناسلی را پس از جراحی ختنه کرد. مانند تمام جراحی‌ها، خطرات و عوارض جانبی بالقوه‌ای وجود دارد. این موارد بسیار نادر هستند و مزایای جراحی ختنه پیغمبری به مراتب بیش‌تر از خطرات آن خواهد بود. برخی از عوارض خاص جراحی هیپوسپادیاس عبارتند از: • اکثر کودکان حدود یک هفته پس از جراحی به کاتتر یا استنت نیاز خواهند داشت. یکی از عوارض جانبی برخی از کاتترها اسپاسم مثانه است که دارو برای کمک به توقف آن در صورت بروز، در دسترس است. • ممکن است مقداری خونریزی از آلت تناسلی وجود داشته باشد. • ممکن است ترمیم زخم برای فرزند شما بیش‌تر زمان‌بر باشد. درصورت مراقبت ناکافی امکان ایجاد فیستول از این زخم وجود دارد. • دهانه جدید ممکن است باریک شود که دفع ادرار را دشوارتر می‌کند. • ممکن است اصلاح ناقص خمیدگی وجود داشته‌باشد. مراقبت خانگی پس از جراحی ختنه پیغمبری • برای جلوگیری از چسبیدن آلت تناسلی به پوشک یا لباس، وازلین را در پوشک کودکتان یا روی یک پد در زیرشلوار او قرار دهید. پرستاران به شما راهنمایی خواهند کرد که چگونه این کار را انجام دهید. • در صورت نیاز مسکن به فرزندتان بدهید که ممکن است پاراستامول کافی باشد. • طبق دستور آنتی بیوتیک خوراکی بدهید. • دستورالعمل‌های پزشک را در مورد پانسمان روی آلت تناسلی دنبال کنید.  • اطمینان حاصل کنید که کودک شما تا زمانی که پزشک به او توصیه نکرده است، فعالیت‌های شدید انجام ندهد. • دو قاشق غذاخوری نمک پخت و پز را به آب حمام کودک خود اضافه کنید تا به کاهش تورم کمک کند. البته پس از اینکه پزشک کودک شما توصیه کرد که کودک شما می تواند حمام کند این کار را انجام دهید. به پزشک خود مراجعه نمایید اگر: • شما نمی‌توانید درد فرزندتان را مدیریت یا کنترل کنید • دمای بدن کودک شما بیش از۳۸.۵ درجه سانتی‌گراد است • زخم عفونی شده باشد (قرمز، ملتهب یا تراوش می‌کند) • کودک شما به اندازه کافی ادرار نمی‌کند. اگر این اتفاق بیفتد، ادرار بسیار تیره می‌شود • هرنوع وضعیت نگران کننده داشته‌باشید جمع‌بندی ختنه پیغمبری که به صورت علمی هیپوسپادیاس خوانده می‌شود، نوعی ناهنجاری در خروجی مجرای ادرار است. این مسئله می‌تواند در آینده فرزند شما را دچار مشکلات دیگری کرده و یا ناهنجاری دیگری را به همراه خود ایجاد کند. تشخیص هیپوسپادیاس کار تقریبا ساده‌ای است و به محض تشخیص آن بهتر است به پزشک مراجعه نمایید. نکته‌ای که باید حتماً در نظر داشته‌باشید آن است که هیچ گاه پیش از بهبود ختنه پیغمبری، ختنه را انجام ندهید. برای پیگیری و اطلاعات کافی راجع به درمان و مراقبت‌های مربوط به هیپوسپادیاس می‌توانید به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران مراجعه نمایید. در این سایت می‌توانید اطلاعات تماس پزشک را نیز مشاهده کنید و با اطمینان کامل، این مسئله را پیگیری نمایید....

هدف از آزمایش پاشنه پا نوزادان تشخیص برخی بیماری‌های جدی در بدو تولد است. بیش‌تر این شرایط نادر هستند و منشا ژنتیکی دارند و این بدان معناست که می‌توان برای جلوگیری از عواقب و تضمین کیفیت زندگی بهتر برای نوزاد، درمان زود هنگام و مناسب ارائه کرد. این اختلالات ژنتیکی و یا غدد درون‌ریز بسیار نادر ممکن است در بدو تولد وجود داشته‌باشند، حتی اگر کودک هیچ علامتی نداشته‌باشد. از این رو برای تشخیص این نوع از بیماری‌ها، غربالگری پاشنه پا از ۳ تا ۵ روزگی نوزادان انجام می‌شود. این آزمایش از مواردی است که پزشک و ماما به شما یادآوری می‌کنند پس راجع به انجام آن نگران نباشید. در ادامه از این مطلب وبلاگ کلینیک ختنه نوزادان تهران در این خصوص توضیح می‌دهیم. آزمایش پاشنه پای نوزادان چیست؟ برنامه غربالگری متابولیک نوزادان که بیش‌تر به عنوان "آزمایش پاشنه پا" شناخته می‌شود، یک آزمایش خون است که بر روی همه نوزادان انجام می‌شود. می‌توان از آن برای تشخیص ۲۴ بیماری استفاده کرد که در آن‌ها اقدام سریع می‌تواند پیش آگهی را تغییر دهد. بیماری‌های موجود در برنامه عبارتند از: • کم‌کاری مادرزادی تیروئید • سیستیک فیبروزیس • گالاکتوزمی • فنیل کتونوریا • بیماری سلول داسی‌شکل • کمبود آنزیم G6PD  غربالگری همچنین می‌تواند کودکان سالمی را که دارای تغییرات ژنتیکی مرتبط با یک بیماری هستند، اما خود به این بیماری مبتلا نمی‌شوند، شناسایی کند. آن‌ها به این علت که بیمار نیستند اما قابلیت انتقال آن را دارند، به‌عنوان حامل شناخته می‌شوند. بیماری‌هایی که بخشی از برنامه نیستند نیز ممکن است در آزمایش پاشنه پای نوزادان تشخیص داده شوند. در این مورد نیز همانند سایر بیماری ها عمل می‌شود. بیماری‌های گنجانده شده در این برنامه، درمانی دارند که در صورت انجام زودهنگام می‌توانند از علائم و آسیب‌هایی که بدون اقدام مناسب به وجود می‌آیند، پیشگیری یا کاهش دهند. به اینگونه برنامه‌ها، غربالگری می‌گویند که جهت پیشگیری نوعی بیماری و در نتیجه کاهش آن در جمعیت انجام می‌شوند. روش آزمایش پاشنه پای نوزادان را می‌توان تا چهار تا هفت ماهگی کودک استفاده کرد، زمانی که نوزادان به طور معمول می‌توانند انگشتان پا را در دهان خود قرار دهند. هنگامی که نوزاد شروع به تحمل وزن روی پاهای خود کرد، این آزمایش نباید انجام شود. روش انجام آزمایش پاشنه پای نوزادان یک نیش سطحی روی پاشنه پای کودک شما با ابزاری ظریف ایجاد می‌شود. سوراخ باید در جانبی‌ترین قسمت سطح کف پاشنه پا انجام شود. چند قطره خون استخراج می‌شود و برای پوشاندن کاغذ جاذب تایید شده در دو طرف استفاده می‌شود. کاغذی که نقاط خون روی آن هستند، برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می‌شود. همراه با خون‌گیری، اطلاعات مربوط به خانواده و نوزاد در فرمی جمع آوری می‌شود که بعداً برای ارسال نتایج به دست آمده و تماس با والدین در صورت لزوم استفاده می‌شود. برخی معتقدند زمان ایده‌آل برای انجام این کار ۴۸ ساعت پس از تولد، در بیمارستان محل تولد نوزاد است. گرفتن خون از این قسمت بدن نوزادان دارای دلایل متفاوتی می‌باشد. هر زمان که خون مویرگی به‌عنوان نمونه برای آزمایش قابل قبول باشد، پاشنه یک منبع خون زنده است. آزمایش پاشنه پا نوزاد یک راه ساده و ایمن برای خون‌گیری در نوزادان در شرایطی است که شامل موارد زیر است: • خون کم‌تری لازم است. • تکرر آزمایشات • منابع دیگر مانند کاتتر وریدی یا نافی، در حال حاضر در دسترس نیستند. انجام آزمایش فقط چند دقیقه طول می‌کشد و نتایج تقریباً سه هفته بعد دریافت می‌شود. در بیش‌تر موارد نتایج آزمایش طبیعی است. در صورت تشخیص ناهنجاری، متخصصان پزشکی با خانواده تماس خواهند گرفت. به طور معمول برای نوزادانی که در بیمارستان بستری می‌شوند، این غرلبالگری نیز در همان مکان با توصیه‌های خاصی انجام خواهد شد.  آماده‌سازی برای انجام آزمایش  کارکنان پرستاری مواد لازم برای آزمایش (گاز استریل، ضد عفونی کننده، مویرگی، دستگاه برش خاص یا لانست و قند در صورت نیاز) را آماده می‌کنند. دستگاه‌های برش خاصی که برای تست خراش پاشنه استفاده می‌شوند، قوس‌هایی را که در آن سوراخ ایجاد می‌شود، مشخص می‌کنند. برش ظریف درد کم‌تری ایجاد می‌کند، کبودی کم‌تری ایجاد می‌کند، بهبود را تسهیل می‌کند و مقدار لازم خون را فراهم می‌کند، بنابراین تعداد تکرارها را کاهش می‌دهد. پای نوزاد پایین تر از ارتفاع قلب قرار می‌گیرد تا جریان وریدی افزایش یابد. پیش از ایجاد خراش، ماساژ ملایم داده می‌شود و تأیید می‌شود که کودک در دمای راحت و مناسبی قراردارد. شستن بهداشتی دست‌ها قبل از پوشیدن دستکش انجام می‌شود و سپس پاشنه کودک خراشیده می‌شود. قبل از انجام این تست روی کف پا الکل زده می‌شود. خیساندن کاغذ با خون باید با احتیاط‌های لازم انجام شود تا اطمینان حاصل شود که پوست دست تکنسین آزمایشگاه یا پرستار خون‌گیر با دایره‌های کاغذ تماس پیدا نمی‌کند، زیرا این امر می‌تواند نتایج تحلیلی را تغییر دهد. بنابراین استفاده افراد دخیل در پروسه تهیه نمونه از دستکش توصیه می‌شود. شرایط خاص برای غربالگری پاشنه پا این آزمایش در نوزادانی که هر دو پاشنه ادماتوز، آسیب‌دیده یا عفونی هستند، ممنوع است. در شرایط خاص، نمی‌توان به پاشنه پا برای نمونه‌گیری دسترسی داشت. هنگامی که آزمایش پاشنه پای نوزادان منع مصرف دارد یا به دلیل مشکلات موضعی پاشنه امکان‌پذیر نیست، نمونه گیری خون وریدی توصیه می‌شود. در نوزادان نارس و یا نوزادانی که در ICU یعنی مراقبت‌های ویژه بستری شده‌اند، می توان خطرات و مزایای ایجاد برش پاشنه یا گرفتن نمونه خون شریانی یا وریدی در صورت داشتن کاتتر نافی را ارزیابی کرد. برای انجام یک آزمایش دیگر می‌توان از سوراخ وریدی استفاده کرد. همچنین حرفه ای بودن تیم انجام این آزمایش برای نوزاد باید در نظر گرفته‌شود. پس بهتر است باتوجه به این موارد، یک کلینیک مجهز و مناسب را بیابید. جمع‌بندی انجام آزمایش پاشنه پا نوزاد در حدود ۳ تا ۵ روزگی قابل انجام است و در همه نوزادان انجام می‌شود. این آزمایش یکی از غربالگری‌های تعریف شده در نظام سلامت می‌باشد که می‌تواند در سلامت جامعه موثر باشد. برای انجام این غربالگری لازم است به توصیه‌های پزشک و ماما توجه نمایید. همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیش‌تر و کامل‌تر راجع به آزمایش پاشنه پای نوزادان و بهترین پزشکان برای انجام آن، به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران مراجعه نمایند. اگر آدرس سایت ما را فراموش کردید با جستجوی کلمه ختنه در گوگل ما را با عنوان کلینیک ختنه نوزادان تهران پیدا خواهید کرد....

بیماری دست، پا، دهان (HFMD) یک بیماری ویروسی شایع است که معمولاً نوزادان و کودکان را درگیر می‌کند اما می‌تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. این عفونت معمولاً دست‌ها، پاها، دهان و گاهی اوقات حتی اندام تناسلی و باسن را درگیر می‌کند. علت بیماری دست، پا و دهان در بیش‌تر موارد کوکساکی ویروس A نوع ۱۶ است، اما عفونت می‌تواند توسط بسیاری از سویه‌های دیگر کوکساکی ویروس‌ها و انتروویروس‌ها نیز ایجاد شود. ویروس کوکساکی عضوی از خانواده Picornaviridae است که شامل ویروس‌های RNA تک رشته‌ای بدون پوشش است.  بیماری دست، پا، دهان و شیوع آن بیماری دست، پا، دهان یک بیماری ویروسی شایع است که معمولاً نوزادان و کودکان را درگیر می‌کند اما می‌تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. این عفونت معمولاً دست ها، پاها، دهان و گاهی اوقات حتی اندام تناسلی و باسن را درگیر می‌کند. علت بیماری دست، پا و دهان در بیش‌تر موارد کوکساکی ویروس A نوع ۱۶ است، اما عفونت می‌تواند توسط بسیاری از سویه‌های دیگر ویروس کوکساکی نیز ایجاد شود. در غرب اقیانوس آرام، بیماری دست، پا، دهان با انتروویروس مرتبط است. ویروس کوکساکی عضوی از خانواده Picornaviridae است که شامل ویروس‌های RNA تک رشته‌ای بدون پوشش است. این عفونت ویروسی بومی یک منطقه خاص نیست، بلکه در سراسر جهان رخ می‌دهد. از آنجایی که کودکان (به ویژه آن‌هایی که کم‌تر از هفت سال دارند) با نرخ بیش‌تری نسبت به بزرگسالان مبتلا می‌شوند، می‌توانید شیوع بیماری را در مهدکودک‌ها، اردوگاه‌های تابستانی یا درون خانواده مشاهده کنید. نظارت گسترده از چین نشان داد که بیش از 90٪ موارد HFMD در کودکان کمتر از پنج سال رخ می‌دهد، مرگ و میر در حدود 0.03٪ بود و این موارد در اواخر بهار و اوایل تابستان بیش‌تر اتفاق می‌افتند. مطالعه ای در ویتنام نیز نشان داد که بین افزایش دما و رطوبت محیط و افزایش بروز HFMD همبستگی مثبت وجود دارد. باتوجه به این گزارشات، ویروس بیماری دست، پا، دهان در ایران نیز در مناطق دارای رطوبت بیش‌تر، شیوع بیش‌تری نیز خواهد داشت. در مشاهدات آزمایشگاهی نیز راجع به سویه‌های متفاوت این ویروس تحقیق شده‌است که نشان می‌دهد سویه‌های متغاوتی از ویروس در ایجاد این بیماری نقش دارند.  سیر پیشرفت بیماری  بیماری دست، پا، دهان عموما با تب خفیف، کاهش اشتها و ضعف عمومی شروع می‌شود. شایع‌ترین علامت آن نیز معمولاً درد دهان یا گلو که به آنانتم یا همان جوش‌های پوستی ختم می‌شود، است. وجود وزیکول‌ها توسط هاله نازکی از قرمزی احاطه شده‌است که در نهایت پاره می‌شود و زخم‌های سطحی با پایه زرد مایل به خاکستری و لبه قرمز و ملتهب ایجاد می‌کند. اندازه ضایعات حدود ۲ میلی‌متر تا ۶ میلی‌متر است که بدون خارش هستند و معمولاً دردناک نیستند. حدود ده روز دوام می‌آورند، تمایل به پاره شدن دارند و منجر به زخم‌های بدون درد و سطحی می‌شوند که جای زخم باقی نمی‌گذارند.  این علامت‌های پوستی می تواند پشت دست، پاها، باسن و بازوها را درگیر کند. ضایعات دهانی معمولاً شامل زخم‌های کناره دهان و زبان هستند اما ممکن است کام نرم را نیز درگیر کنند. بیماری دست، پا، دهان همچنین می‌تواند با ویژگی‌های غیرمعمول مانند مننژیت آسپتیک همزمان تظاهر کند. عفونت‌های انتروویروسی که باعث بیماری دست، پا و دهان می‌شوند به دلیل درگیر شدن سیستم عصبی مرکزی (CNS) بدنام هستند و ممکن است باعث آنسفالیت، سندرم شبه فلج اطفال، میلیت عرضی حاد، سندرم گیلن باره، فشار خون خوش خیم داخل جمجمه و آتاکسی حاد مخچه شوند. تشخیص بیماری دست، پا، دهان معمولاً به صورت بالینی و با معاینات انجام می‌شود. ویروس را می‌توان حدود شش هفته پس از عفونت در مدفوع شناسایی کرد. با این حال، ریزش از قسمت دهانی حلقی معمولا کم‌تر از چهار هفته است. میکروسکوپ نوری بیوپسی یا خراش دادن وزیکول‌ها HFMD  را از ویروس واریسلازوستر و ویروس هرپس متمایز می‌کند. در کل برای تشخیص بیماری، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا معاینات کامل انجام شود. اغلب این مراجعات در هنگام افزایش تب در کودک و یا هنگام ظهور بثورات انجام می‌شود. درمان بیماری دست، پا، دهان چیست؟ بیماری دست، پا، دهان یک سندرم بالینی خفیف است و طی ۷ تا ۱۰ روز برطرف می‌شود. در اغلب موارد درمان در درجه اول حمایتی است. درد و تب را می‌توان با داروهای ضدالتهاب و استامینوفن کنترل کرد. اطمینان از هیدراته ماندن بیمار یعنی حفظ آب در بدن او بسیار مهم است. علاوه‌بر این، مخلوط ایبوپروفن مایع و دیفن هیدرامین مایع را می‌توان برای غرغره کردن استفاده کرد که به پوشاندن زخم‌ها و کاهش درد کمک می‌کند.  طی تحقیقات مختلف، نشان داده‌شد که استروئیدها خطر ابتلا به HFMD شدید را در برخی موارد افزایش می‌دهند. بنابر این یافته‌ها، بهتر است هیچ داروی سر خودی به کودکتان ندهید و فورا برای درمان به پزشک مراجعه کنید. از آنجایی که قسمت عظیم درمان این بیماری را روش‌های حمایتی برای کاهش تب و رفع مشکلات پوستی تشکیل می‌دهند، می‌توانید از روش‌های خانگی و غیردارویی برای رسیدن به این اهداف استفاده نمایید. در درمان بیماری دست، پا، دهان آنتی‌بیوتیک‌ها کار نمی‌کنند زیرا عفونت توسط ویروس ایجاد می‌شود. برای تسکین علائم، می‌توان از مراقبت‌های خانگی زیر استفاده کرد: 1. از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن می‌توان برای درمان تب استفاده کرد. دقت کنید برای بیماری‌های ویروسی در کودکان زیر 18 سال نباید آسپرین داده شود. 2. دهانشویه با آب نمک (نصف قاشق چایخوری یا ۶ گرم نمک به ۱ لیوان آب گرم) ممکن است تسکین‌دهنده باشد. 3. به مقدار زیاد مایعات بنوشید و در این مورد بهترین مایعات فرآورده‌های شیر سرد هستند. از نوشیدن آب میوه یا نوشابه خودداری کنید زیرا اسید آن‌ها باعث درد سوزشی در زخم می‌شود. جمع بندی اطلاعات کافی راجع به بیماری دست، پا، دهان باعث می‌شود شما به محض دیدن علائم گفته‌شده به پزشک مراجعه نمایید. اگر نگرانی درمورد این بیماری در فرزند خود دارید و یا علائمی را در او مشاهده نموده‌اید، می‌توانید برای اطلاعات بیش‌تر با پزشک تماس حاصل نمایید. همچنین می‌توانید از طریق سایت اینترنتی کلینیک ختنه نوزادان تهران نیز اطلاعات مورد نیاز خود در مورد این بیماری و سایر بیماری‌های کودکان و نوزادان را کسب کنید. نگران نباشید و به محض مشاهده علائم در فرزندتان به پزشک مراجعه کنید تا زودتر درمان شود. در این میان باید توجه داشته باشید که رعایت نکات بهداشتی درمورد خود و فرزندتان می‌تواند از پیشرفت بیش‌تر بیماری و یا ایجاد زخم‌های دردناک‌تر جلوگیری نماید....

پدران و مادرانی که کودک شیرخوار دارند، به خوبی می‌دانند که در صورت بیمار شدن فرزند شان، انجام خدمات درمانی تا چه اندازه دشوار است. دلیل آن هم روشن است، کودکان، به ویژه شیرخواران، مدام در حال حرکت اند و اجازه‌ی اعمال دردناک نظیر ختنه، نمونه گیری خون برای آزمایش، قرار دادن لوله‌ها و نظایر آن را نمی‌دهند. این امر سبب می‌شود تا فرد انجام دهنده نتواند به خوبی کار خود را انجام دهد و لذا هم کارآیی و اثربخشی کم‌تر می‌شود و هم کودک نوزاد یا شیرخوار آزار می‌بیند. ما این‌جا محصولی را معرفی می‌کنیم که راه حل خوبی برای این دغدغه و مشکل بزرگ به شمار می‌رود. بیبی فیکس، وسیله‌ای است که کودک در آن با روش مناسبی نگهداشته می‌شود تا مداخله‌ها با سهولت انجام گیرند. پس با ما همراه باشید تا در این مقاله به توضیحی در مورد این نوع تخت نگهدارنده‌ی کودک، ویژگی‌ها و کاربردهای آن بپردازیم. بیبی فیکس چیست؟ می‌دانیم که نگهداشتن و ثابت ماندن کودکان، به ویژه شیرخواران، کار دشواری است. این دشواری حین انجام اقدامات درمانی یا تشخیص به مراتب بیش‌تر می‌شود. اگر در ذهن تان، کودکی را در هنگام اجرای عملی مثل پیدا کردن رگ و وارد کردن آنژیوکت تصور کنید، قطعا متوجه می‌شوید که کودک در این زمان به شدت مضطرب است و مدام اندام‌های خود را پس می‌کشد. مطمئنا به شما اجازه نخواهد داد که کار خود را با تمرکز کامل انجام دهید. همانند این مثال، چندین مثال دیگر نیز وجود دارند، اعمال و پروسیجرهای دردناکی نظیر لوله گذاری یا کاتتر، نمونه گیری خون و مهم‌تر از همه ختنه!  حتما بارها با خودتان گفته‌اید که کاش راهی می‌بود تا کودک را کاملا بی‌حرکت نگهداریم و پروسیجر را اجرا کنیم. در این مقاله در مورد همین راه حلی که آرزویش را دارید، صحبت می‌کنیم؛ یعنی بیبی فیکس.  بیبی فیکس، وسیله‌ای است که در واقع یک تخت می‌باشد و به نام تخت نگهدارنده‌ی کودک نیز یاد می‌گردد. برای انجام پروسیجرهایی که در آن‌ها بی‌حرکت بودن کودک ضروری است، کودک شیرخوار را در بیبی ‌فیکس قرار می‌دهند و سپس دست و پای کودک را با تسمه‌های مخصوص آن می‌بندند.  این نوع تخت در سال ۱۹۷۰ در آمریکا تولید شد و سپس مورد استقبال قرار گرفت و کاربرد آن رایج شد. از آن به بعد، در بیش‌تر بیمارستان‌ها از آن برای نگهداشتن کودکان نوزاد یا شیرخوار استفاده می‌کنند. تخت نگهدارنده یا بیبی ‌فیکس به شکل هم‌سطح نیست و قسمت‌های فرورفته و بیرون‌زده دارد. حفره‌هایی در آن دیده می‌شوند که اگر به خوبی دقت کنیم، دقیقا جایگاه قرارگیری کودک است. به عبارت بهتر، در این تخت، جایگاه قرارگیری اعضای مختلف کودک به شکل فرورفتگی‌هایی در تخت مشخص شده‌اند و نقش سر، بدن، دست‌ها و پاها را می‌توان مشاهده کرد.  تسمه‌ها یا نوارهای تخت نگهدارنده، عریض هستند و چسب‌هایی دارند که پس از قرار دادن تسمه‌ها به دور مچ دست‌ها و پاهای کودک شیرخوار، تسمه‌ها را می‌بندند. تسمه‌های بزرگ‌تر برای بستن پاها و تسمه‌های کوچک‌تر برای بستن دست‌ها طراحی شده‌اند. ویژگی‌های بیبی فیکس بیبی فیکس را معمولا از جنس پلاستیک می‌سازند، ولی پلاستیک به کار رفته در آن حتما از نوع مرغوب است. این تخت باید بتواند وزن کودک را تحمل کند. حداقل وزنی که معمولا این تخت‌های نگهدارنده تحمل می‌کنند، حدود ۱۰ کیلوگرم است. بیبی فیکس باید با استانداردهای FDA ساخته شود و مورد تأیید در سطح جهانی باشد. بهتر است، وزن خود تخت نگهدارنده نیز سبک باشد تا به سادگی قابلیت انتقال را داشته باشد. وزن اغلب این نوع تخت‌ها حدود ۹۰۰ گرم است. از ویژگی‌های خوب تخت‌های نگهدارنده این است که به سادگی قابل تمیز کردن هستند، پس در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها دلهره‌ی انتقال میکروب‌ها و عفونت از یک کودک به کودک دیگر تا حد زیادی از بین می‌رود. برای این منظور، اغلب از یک پارچه‌ی پارچه‌ی یک بار مصرف برای هر کودک استفاده می‌کنند یا پس از قرار دادن نوزادان، تخت را با محلول‌های شستشو یا الکل تمیز می‌نمایند. تسمه‌های بیبی فیکس باید از جنسی باشد که دست و پای کودک را اذیت نکند. باید نرم و لطیف باشد و در عین حال، چسب‌های محکمی داشته باشد تا کودک را محکم نگهدارد. هم‌چنین از مزایای این تسمه‌ها این است که اندازه‌ی آن‌ها نظر به هر کودک قابل تنظیم است. کاربردهای بیبی فیکس از تخت نگهدارنده‌ی نوزاد یا همان بیبی فیکس برای نگهداشتن نوزاد در هنگام انجام پروسیجرهای مختلف پزشکی، نظیر موارد زیر استفاده می‌شود: • ختنه • نمونه‌ گیری خون • نمونه گیری ادرار • کارگزاری آنجوکت و دسترسی به رگ • تزریق دارو از طریق وریدی • کارگزاری کاتتر نافی • انجام دیالیز (پریتوانی) • نگهداشتن کودک برای انجام تصویربرداری سی‌تی اسکن و اشعه‌ی ایکس • انتقال خون • جراحی‌های کوچک • آسپیریشن ناحیه‌ی فوق عانه از میان کاربردهایی که در بالا برای بیبی فیکس فهرست کردیم، می‌توان گفت که یکی از مهم‌ترین کاربردهای آن، نگهداشتن و فیکس کردن کودک حین انجام عمل ختنه است. ختنه یکی از رایج‌ترین عمل‌های جراحی در نوزادان است. در گذشته، راه‌های متعددی که برای نگهداشتن کودک نوزاد استفاده می‌کردند، معایبی زیادی به همراه داشت.  خوشبختانه، اکنون در مراکزی که مجهز به تخت نگهدارنده‌ی کودک هستند، انجام عمل ختنه به بسیار سهولت انجام می‌گیرد. جراح می‌تواند با این روش، با تمرکز بسیار بالا کار خود را انجام دهد. سخن پایانی انجام پروسیجرهای پزشکی تشخیصی و درمانی در کودکان، همیشه با دغدغه‌هایی همراه است. یکی از آن‌ها، ثابت و بی حرکت نگهداشتن کودک به ویژه نوزادان است. بیبی‌ فیکس، تختی است که برای این هدف به کار می‌رود و برای خانواده‌ها، پدر و مادرها و به ویژه کادر پزشکی، سهولت زیادی را ایجاد کرده است. به علاوه‌ی سهولت در انجام عمل‌ها،‌ دقت در کارها نیز افزایش یافته و خطاها را به حداقل رسانیده است. کاربردهای متعدد و متنوع تخت نگهدارنده‌ی کودک، این محصول را به وسیله‌ای بسیار پرکاربرد و پرطرفدار در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های کودکان و نوزادان تبدیل کرده است....