احتمالاً شما نیز در مصاحبه‌های شغلی و استخدام مراکز مختلف با طب کار آشنا شده‌اید. این واژه که به عنوان بهداشت شغلی نیز شناخته می‌شود بر درمان بیماری‌هایی که ناشی از کار هستند و یا آسیب‌های حین کار تمرکز دارد. این معالجات و معاینات ممکن است قبل از شروع به کار به‌عنوان یکی از مراحل استخدام انجام شود و به طور انحصاری مختص افراد شاغل نمی‌باشند. یکی از این معاینات، معاینات چشم در طب کار است که در همه‌ی شغل‌ها، به ویژه برای شغل‌هایی که نیاز به تمرکز بیشتر چشم دارند، ضروری می‌باشد. در این مقاله به بررسی انواع غربالگری‌های قبل از استخدام و معاینات چشم خواهیم پرداخت. طب کار چیست؟ این شاخه از پزشکی بالینی بر سلامت، شناسایی یا مدیریت آسیب‌ها و خطرات سلامتی تمرکز دارد که افراد ممکن است در محیط کار با آن‌ها مواجه شوند. علاوه بر این، تضمین می‌کند که در محل کار، کارفرمایان از قوانین مربوط به ایمنی محل کار پیروی می‌کنند. ایمنی محیط کار و سلامت کارکنان تحت تأثیر عوامل مختلفی است که توسط بهداشت شغلی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. طب کار اهداف خاصی را دنبال می‌کند که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: - اطمینان از ایمنی در محل کار و شناسایی خطرات احتمالی - جلوگیری از آسیب‌های شغلی - بررسی سلامت کارکنان از این نظر که آیا برای کار مناسب هستند یا خیر - تشخیص و درمان بیماری‌هایی که از کار نشات می‌گیرند - اجرای برنامه‌های بهداشتی در محیط کاری رشته‌های مختلفی از جمله فیزیوتراپی و توان‌بخشی، روانشناسی، چشم‌پزشکی، دندان‌پزشکی، سلامت عمومی و بهداشت محیط و... با یکدیگر ترکیب شده‌اند تا این اهداف محقق شوند. با توجه به اهمیت شغل متخصصان پزشکی که در زمینه‌ی بهداشت شغلی فعالیت می‌کنند، توانایی آن‌ها در تمام زمینه‌های پزشکی بالینی بسیار حائز اهمیت است.  پزشکانی که در این حوزه تخصص دارند و آموزش دیده‌اند آسیب‌های ناشی از کار را نسبت به سایر پزشکان به طور قابل توجهی بهتر تشخیص داده و درمان می‌کنند. این پزشکان به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از بسیاری از مشاغل محسوب می‌شوند، چرا که بسیاری از افراد بیشتر ساعات روز (بیشتر از 8 ساعت) را در محل کار به سر می‌برند و سلامت آن‌ها نقش مهمی در جامعه ایفا می‌کند. زمان مراجعه به طب کار بر اساس قوانین بهداشت شغلی در بسیاری از کشورهای دنیا، شرکت‌ها موظف هستند تا متخصصانی را برای ارزیابی سلامت کارکنان خود استخدام کنند، ایران نیز از این قوانین مستثنا نیست و بیشتر مشاغل دارای معاینات طب کار هستند. پس لازم است قبل از استخدام معاینات بدو استخدام و در طول کار معاینات ادواری را انجام دهند. بهتر است تا مشاغل قبل از وقوع حوادث و یا بیماری، پزشکی ماهر که آموزش دیده است استخدام کنند تا از کارکنان خود محافظت کرده و از برنامه‌های بهداشتی و پیشگیرانه پیروی کنند. برخی از مشاغل ممکن است یک پزشک تائید شده را به صورت دائمی و بخشی از تیم خود استخدام کنند اما ممکن است برخی دیگر از این پزشک‌ها در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های شخصی نیز مشغول به کار باشند. به طور کلی برای ایمنی کارکنان سه راه پیشنهاد می‌شود: - معاینات و غربالگری‌های قبل از استخدام: این کار باعث می‌شود کارکنان مناسب استخدام شده و افراد در معرض خطر شناسایی شوند. - انجام معاینات ادواری به صورت مرتب جهت پیشگیری از آسیب‌ها و بیماری‌های ناشی از کار: غربالگری‌هایی که برای افراد مشغول به کار انجام می‌شود باعث می‌شود کارکنان در برابر خطرات کار خود محافظت شوند. - آموزش کارکنان: وجود افراد متخصصی که دارای یک رویکرد مشاوره‌ای باشند در پیشگیری از آسیب‌ها نیز مؤثر است. غربالگری‌های انجام شده در طب کار امروزه بسیاری از کارفرمایان قبل از استخدام به آزمایش‌هایی پزشکی از جمله غربالگری‌های دارویی، آزمایش‌های بینایی و حتی آزمایش‌های کامل فیزیکی نیاز دارند. آزمایش‌های فیزیکی مشابه چکاب سالیانه‌ی شما هستند اگرچه ممکن است بنا بر نیازهای شغلی، آزمایش‌های فشارخون، ارزیابی فعالیت قلب و ریه‌ها، دستگاه گوارش و... نیز مورد نیاز باشند. برای مثال رانندگان اغلب برای دریافت گواهی‌نامه و حفظ آن باید مدارک فیزیکی کامل از جمله تست بینایی، ارزیابی شنوایی را همراه داشته باشند. به طور کلی غربالگری‌هایی که انجام می‌شوند بر اساس نیازهای آینده‌ی شغلی شما هستند و تنوع مختلفی می‌توانند داشته باشند، برای مثال برای کسب برخی از شغل‌ها نیاز است تا شما ارزیابی‌های روان‌شناختی شما نتایج خوبی را نشان دهند. معاینات چشم در طب کار یکی از معایناتی که در طب کار انجام می‌شود، معاینات چشم است. بررسی عملکرد چشم برای همه‌ی شغل‌ها ملاک استخدام نیست و همه‌ی شرکت‌ها این کار را انجام نمی‌دهند. بینایی یک کارمند برای برخی از مشاغل ازجمله پزشکان، خلبانان، پلیس‌ها، معلم‌ها، کسانی که در حمل‌ونقل کار می‌کنند و... بسیار مهم است. قانون اینکه یک شرکت قبل از استخدام معاینه‌ی چشم را انجام دهد یا خیر در پاسخ به این سوال است که آیا اختلال در بینایی یک کارمند، ایمنی کسی را به خطر می‌اندازد یا خیر؟ اگر پاسخ به این سوال (بله) باشد بررسی جامع بینایی باید اجباری باشد. بنابر این می‌توان گفت قوانین جهانی این اجازه را به یک کارفرما داده‌اند تا برای اینکه اطمینان حاصل کند متقاضیان کار توانایی انجام وظایف خود را دارند از آن‌ها نتایج ارزیابی چشم را بخواهد. این نتایج ممکن است قبل از استخدام و یا در زمانی که فرد مشغول به کار است از او خواسته شوند. در برخی شغل‌های حساس نتایج طب کار برای معاینات چشم هر یک یا دو سال یک‌بار خواسته می‌شوند. بسته به نیاز شغل آزمون‌های مختلف چشمی از فرد گرفته می‌شود که در آن‌ها کوررنگی، دید نزدیک یا دور، حدت بینایی و وضوح چشم را بررسی می‌کنند. غربالگری‌های چشمی همواره برای رد کردن یک متقاضی نیستند و می‌توانند برای برطرف کردن نقص چشم‌ها انجام شوند، این امر می‌تواند عملکرد کارکنان را افزایش دهد. بسیاری از مشاغل که حساس هستند و نیازمند افرادی با توانایی‌های بالا برای انجام وظایف هستند قبل از استخدام افراد متقاضی را به طب کار رجوع می‌دهند تا سلامت آن‌ها از جنبه‌های مورد نیاز بررسی شود. حتی برخی از مشاغل این پروسه را با فاصله‌های یک تا دوساله تکرار می‌کنند تا از سلامت و ایمنی افراد و محیط کار اطمینان حاصل کنند. یکی از غربالگری‌هایی که از اهمیت بالایی برخوردار است معاینات چشم می‌باشد؛ مانند سایر معاینات که نیازمند افراد متخصص و آموزش‌دیده است، غربالگری‌های چشم نیز توسط پزشکان و اپتومتریست‌های بسیار باتجربه انجام می‌گیرد....

طب کار اصطلاحی آشنا برای بسیاری از افراد شاغل است. همه‌ی ما می‌دانیم که دسته‌های متعددی از بیماری‌های مرتبط با شغل‌ وجود دارند و همین طور در مورد معاینات قبل از استخدام و یا معاینات ادواری طب کار حتما شنیده‌ایم. آزمایش‌ها و معایناتی که به طور دوره‌ای در افراد شاغل انجام مي‌شوند، در تشخیص و شناسایی اولیه‌ی مشکلات بزرگی، از جمله بیماری‌های شغلی نقش به سزایی دارند. پس با ما همراه باشید تا در این مقاله به توضیحی در مورد طب بیماری‌های شغلی، معاینات شغلی، معاینات ادواری و مزایای آن بپردازیم. بیماری‌های شغلی همه‌ی انسان‌ها برای امرار معاش خویش نیاز به شغل دارند. شغل‌های مختلف در دسته‌های متفاوتی وجود دارند که هر کدام در وضعیت‌ها و شرایط مختلفی انجام می‌شوند.  امری که در سال‌های اخیر توجه بسیاری از متخصصان حوزه‌ی پزشکی را به خود جلب کرده است، بیماری‌هایی می‌باشند که در طی کار و بر اثر مواجهه با وضعیت‌های شغلی یا مواد خاصی در محیط کار به وجود می‌آیند. به این بیماری‌های بیماری‌های شغلی می‌گویند. رشته‌ای که این بیماری‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد، طب کار است. وضعیت‌های شغلی مختلفی ممکن است موجب بیماری شوند، به‌عنوان مثال، سر و صدا در محیط کار ممکن است موجب کاهش شنوایی کارگران شود. سر و صدا یکی از مهم‌ترین مزاحمت‌های فیزیکی در محیط کار است. برای حل و جلوگیری از مشکل شنوایی کارگران بر اثر سر و صدا، چند رویکرد ممکن است وجود داشته باشد: - اولین رویکرد شامل تهیه فهرستی از مشاغل پر سر و صدا یا بخش‌هایی از کسب‌وکارها، سپس ارزیابی قدرت صدای منبع، ویژگی پایدار یا تکانشی آن و طیف فرکانس آن است.  - مرحله‌ی دوم شامل انجام معاینه‌ی شنوایی سنجی از کارگران در معرض است.  - در نهایت، گام سوم، انجام اقدامات پیشگیرانه از نظر فنی و پزشکی است.  مشابه مثال بالا و کاهش شنوایی، بیماری‌های دیگری نیز وجود دارند، نظیر: شیوع مزوتلیوما و سرطان برونش در صنعت آزبست، لوسمی در افراد در معرض بنزن، سرطان مثانه در صنعت رنگ‌سازی، شرایط ریوی مشابه سارکوئیدوز در افراد در معرض بریلیوم، آترواسکلروز در صنعت ویسکوز، سرطان‌های سینوس‌ها در صنعت چوب و احتمالاً آنژیوسارکوم‌های کبد در افراد تولیدکننده پلی‌وینیل کلراید. یکی از مهم‌ترین اقدامات برای پیگیری و حل بیماری‌های شغلی، انجام معاینات پزشکی شغلی در کارگران است. این معاینات ادواری یا نظایر آن می‌توانند افراد در معرض و حساس را شناسایی نمایند و پیش از بروز آسیب جدی، آن‌ها را درمان کنند. در کشورهای پیشرفته، متخصصان طب کار در شرکت‌های مختلف استخدام می‌شوند و سلامت کارگران را به‌طور منظم بررسی می‌نمایند. این نکته یکی از مهم‌ترین نکات در ابقاء جواز شرکت‌ها است و حتما به‌طور جدی از سوی وزارت کار مورد بررسی و ارزیابی قرار می‌گیرد. معاینات شغلی چنان‌چه در بالا توضیح دادیم، بیماری‌های شغلی امروزه مورد توجه جدی متخصصان قرار دارد. لذا برای جلوگیری از آن‌ها رویکردهایی تعریف شده است. یکی از آن رویکردها، انجام معاینات شغلی می‌باشد. معاینات شغلی در چند دسته‌ی مهم طبقه‌بندی می‌شوند: (۱) معاینات پیش از استخدام و (۲) معاینات ادواری. بسیاری از شرکت‌ها، پیش از استخدام افراد، معاینات پزشکی انجام می‌دهند و تنها در صورت گذراندن آزمایش‌ها امکان استخدام افراد فراهم می‌گردد. هدف از این‌ معاینات، بررسی سلامت افراد پیش از استخدام است تا شرکت از استخدام افراد دارای قابلیت کار از نظر جسمی مطمئن باشد. معاینات ادواری نیز معایناتی هستند که پس از استخدام افراد در شرکت، در دوره‌های مختلف انجام می‌گیرند و هدف از این معاینات، بیش‌تر غربالگری افراد به منظور شناسایی بیماری‌های شغلی و یا ناشی از محیط کار می‌باشد. هر دو دسته از معاینات، از جمله‌ی معاینات مهم طب کار به شمار می‌روند و صاحبان شرکت‌ها با توجه به قوانین وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مکلف اند تا برای حفظ سلامت کارگران و کارکنان خویش برای انجام معاینات ادواری برنامه‌ریزی نمایند. معاینات ادواری گفتیم که آزمایش‌های مختلفی به عنوان معاینات دوره‌ای انجام می‌گیرند. چند هدف اصلی برای معاینات ادواری در طب کار به شرح زیر تعریف شده است: - تشخیص زودرس بیماری‌ها - برای ارزیابی اثربخشی اقدامات پیشگیرانه - شناسایی روند وضعیت سلامت گروه‌های کارگران - نشان دادن نیاز به درمان پزشکی برای آگاهی از ماهیت و میزان خطری که کارگران در معرض آن هستند.  در معاینات ادواری، با توجه به نوع شغل، ممکن است معاینات مختلفی انجام شوند، فرکانس این معاینات معمولا هر ۱۲ ماه یا هر ۲۴ ماه یک‌بار است. برخی از آزمایش‌ها و معاینات معمول قرار زیر اند:  - گرفتن تاریخچه بیماری‌های شخص و بیماری‌های خانوادگی - وضعیت بالینی (از نظر ابتلا به بیماری هایی مثل فشار خون بالا) - تست های آزمایشگاهی (هموگلوبین، شمارش سلول‌های خونی، بررسی فعالیت کلیه یا میزان دفع مواد سمی نظیر سرب در ادرار یا خون و ...) - معاینات پیشگیرانه برای استرس‌های روانی و فیزیکی لازم به ذکر است که معاینات مختص شغل که برای شغل‌های مختلف، متفاوت می‌باشد اهمیت و مزایای معاینات ادواری با انجام معاینات ادواری، می‌توان بیماری‌های مختلف شغلی را به موقع و سریع شناسایی و تشخیص داد و نسبت به درمان آن‌ها اقدام نمود. هم‌چنین، اثرات منفی شغل‌ها، وضعیت‌ها و شرایط کاری در هنگام انجام این معاینات غربالگری شناسایی خواهند شد. با شناسایی این شرایط، راهکارهای مختلفی برای بهبود شرایط کاری و حذف موارد آسیب‌رسان ارائه خواهند شد. تشخیص بیماری‌های مختلف دیگر حتی بیماری‌هایی غیر از بیماری‌های شغلی، نظیر فشار خون بالا و نظایر آن، از مزیت‌های دیگر معاینات ادواری شغلی است. به علاوه، تشخیص زودهنگام و سریع به درمان فوری و کم‌هزینه‌ی افراد منجر می‌گردد.   در زمینه‌ی پیشگیری از خطرات سمی، آزمایش‌های بیولوژیکی اهمیت حیاتی پیدا کرده‌اند، زیرا تشخیص آسیب‌های پیش بالینی در افراد در معرض، هدف اصلی معاینات ادواری را ممکن می‌سازند. آن‌ها به سادگی می‌توانند یک مواجهه اغراق آمیز را منعکس کنند، یعنی در مرحله‌ای ظاهر شوند یا تغییر کنند که قبل از تظاهرات سمی است.  انجام این معاینات هم‌چنین به جلوگیری از انتقال بیماری‌های مسری کمک خواهد کرد. در نتیجه، سلامت کل شرکت یا مجموعه‌ی شغلی بهبود یافته و ارتقاء می‌کند. از آن‌جایی که این معاینات توسط متخصصان طب کار صورت می‌گیرند، لذا آسیب‌های ناشی از کار با دید متخصصانه، پیش از ایجاد هر گونه آسیب خاصی شناسایی می‌گردند. معاینات ادواری، کمک قابل توجهی به کاهش میزان مرگ و میر ناشی از آسیب‌های شغلی نیز خواهد کرد.  سخن پایانی داشتن شغل، یک نعمت بزرگ است و مهم تر از آن، داشتن از اطمینان از سلامت جسم و روان در محیط کار است. معاینات شغلی کمک می‌کنند تا سلامت شما در محیط کار مورد ارزیابی قرار گیرد و نسبت به بهبود آن اقدامات لازم صورت گیرد. معاینات ادواری شغلی برای شناسایی آسیب‌های شغلی و درمان زودهنگام بیماری‌ها کمک به سزایی می‌کند. لذا انجام این معاینات، ضروری پنداشته می‌شوند. ...

ایمنی یکی از مهم ترین مباحث در بهداشت حرفه ای و به طور کلی طب کار به حساب می‌آید. امروزه کلیه سازمان‌ها و شرکت‌ها اقداماتی جهت افزایش ایمنی کارکنان خود جهت بهبود سلامت شغلی آنان انجام می‌دهند. ایمنی در محیط‌های درمانی بسیار اهمیت دارد. یکی از مباحث زیرشاخه ایمنی در بیمارستان ها ایمنی گازهای طبی است چراکه در صورت عدم توجه به آن نه تنها حوادث جبران ناپذیری برای کارکنان پیش خواهد آمد بلکه زندگی بیماران را با خطر جدی مواجه می‌کند. گازهای طبی مهم و پر استفاده در بیمارستان‌ها شامل کلیه گازهای بیهوشی، گازاکسیژن، دی اکسیدکربن و هوای فشرده است.  در ادامه از این مطلب وبلاگ مرکز تخصصی طب کار سلامت سام پارس خطرات ناشی از گازهای طبی را بررسی می‌کنیم. دی اکسیدکربن غلظت این گاز در مصارف طبی باید 99 % باشد و میزان غلظت گاز منو اکسیدکربن در آن نباید از 10 پی پی ام تجاوزکند. زیرا در غلظتهای بیشترا گر در مجاورت سلولهای پوششی ریه قرارگیرد ایجاد مسمومیت و خفگی می کند. نیتروژن اکسید NO2  این گاز در اعمال بیهوشی استفاده می شود.استنشاق این گاز با مخلوط اکسیژن باعث بیهوشی می شود و درجه خلوص آن باید حداقل 99% باشد. از ناخالصی‌های موجود در این گاز میتوان به منو اکسیدکربن و اکسیدهای بالاتر نیتروژن اشاره کرد. این اکسیدها در غلظت‌های بیش از 50 پی پی ام رفلکس تنفسی را از بین برده باعث گرفتگی حنجره، سیانور و بالاخره مرگ می شود. به دلیل استفاده هم زمان از این گاز و اکسیژن در بیهوشی و با توجه به مقدار جریان هر دو گاز در واحد زمان باید از غلظت مناسب و استاندارد این گاز مطمئن بود. کاهش غلظت در بیهوشی ها باعث می شود که سرعت عمل گاز پایین آمده و بیهوشی در مدت طولانی‌تر شدن عمل، بیمار را بی طاقت و اعتراض بدون کلام خود را با بی تابی و برافروختگی چهره بیان کند. اکسیژن  اکسیژن رامی توان از طریق تجزیه هوا تهیه کرد. این گاز پرمصرف ترین گاز طبی در بیمارستان است و جهت ادامه حیات در اکثر بخشهای بیمارستان ازجمله اتاقهای بستری،اتاق عمل، اتاق مراقبت پس از عمل یعنی ریکاوری، بخش مراقبت بیماران قلبی، بخش نوزادان، بخش زایمان و اورژانس کاربرد دارد. این گاز از لحاظ انفجاری و احتراق بسیار خطرناک است و واکنش آن با هیدروژن بسیار گرماده است. در بیهوشی به علت کاربرد هم زمان اکسیژن و اکسید نیتروژن غلظت این گاز باید حداقل 99% باشد زیرا درصورت استفاده از غلظت‌های پایین تر باید شدت جریان را افزایش داد که در این صورت اکسیژن پرتابل زودتر تمام می شود و در صورت اشتباه تکنسین بیهوشی احتمال بروز خطر برای بیمار افزایش می‌یابد....

بیمارستان به عنوان یک سازمان کاری، جزء سیستمهای فنی اجتماعی، پیچیده و پویا محسوب میگردد. در این سیستم، کادر درمان در تعامل با یکدیگر، فناوریهای موجود و محیط کار، به انجام وظایف خود مشغول میباشند. نیروی انسانی در این سازمان همچون سازمانهای دیگر، مهمترین جزء برای دستیابی به اهداف سازمانی میباشد. در این مطلب از وبلاگ مرکز تخصصی طب کار سلامت سام پارس نتیجه یک پژوهش در مورد نقش عوامل فردی در عملکرد شغلی پرستاران به صورت مختصر درج گردیده است. نقش پرستاران در امور درمانی بیمارستان پرستاران به عنوان بزرگترین منبع نیروی انسانی، جایگاه ویژهای در امور درمانی بیمارستان دارند، به طوریکه حضور نیروی کارآمد پرستاری متضمن موفقیت بیمارستان است. بر طبق آمار، حداقل 50 ٪خدمات سلامت بر عهده پرستاران بوده و نیز در بعضی کشورها، حدود 80٪ امور درمانی توسط پرستاران صورت می‌پذیرد.  توانمندی پرستار در دیگر نقشهای مرتبط با ارائه خدمات سلامت همچون نقشهای مشاورهای، مدیریتی، آموزشی، پژوهشی، ارتباطی، حمایتی و مراقبتی، اهمیت جایگاه وی را در کادر سلامت دوچندان نموده است. به همین علت، مطالعات متعدد در سراسر جهان، پرستاران را به عنوان بزرگترین گروه کارکنان تیم درمان معرفی نموده اند. ازاین‌رو، انجام موفقیت آمیز امور درمانی، بستگی زیادی به چگونگی عملکرد شغلی پرستاران دارد.  عملکرد شغلی مطلوب پرستار، متضمن کیفیت خدمات درمانی ارائه شده به بیماران و کسب رضایت آنان خواهد بود. همچنین طبق یک مطالعه، پرستاران گرداننده بیمارستانها  بوده و افزایش کیفیت عملکرد شغلی ایشان، عامل مهمی در تسریع روند درمان و بهبودی بیماران میباشد. از طرف دیگر، عملکرد ضعیف پرستاران، سبب بروز خطا در روند بهبود بیمار، افزایش مدت بستری بیماران و نیز افزایش هزینهها میگردد که ممکن است منجر به آسیب شدید و یا حتی فوت بیمار شود. بنابراین، عملکرد شغلی پرستاران، اثر قابل توجهی بر کیفیت مراقبتهای بهداشتی و درمانی دارد. طبق مطالعات صورت گرفته، عوامل متعددی بر عملکرد شغلی پرستاران اثرگذارند. در کنار عوامل روانیاجتماعی، سازمانی و محیطی، عوامل فردی متعددی هم بر عملکرد شغلی پرستاران تأثیر دارند. برخی از این عوامل عبارتند از: جنسیت، تحصیلات، سن، سابقه کاری و... نتیجه یک پژوهش در پژوهشی مقطعی، 575 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان­های تابعه­ی دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1395، به روش نمونه گیری خوشه­ای چند مرحله­ای و به صورت در دسترس،‌ انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی به همراه چک لیست ارزیابی عملکرد پرستاران بود. روایی و پایایی ابزار سنجش عملکرد در مطالعات گذشته مورد تایید قرار گرفته بود. هدف از انجام مطالعه حاضر، تعیین تأثیرگذاری عوامل جمعیتشناختی بر روی عملکرد شغلی پرستاران بود. در این طالعه، عملکرد شغلی پرستاران، توسط سرپرستاران ارزیابی و اعلام گردید.   45 درصد از پرستاران وارد شده در مطالعه دارای سطح عملکرد غیر قابل قبول بودند. از میان 7 حیطه مورد بررسی در عملکرد شغلی،‌ سبک های کاری بالاترین میانگین و عملکرد کلی کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. نتایج نشان داد که پرستاران با میزان ساعات کاری کمتر در هفته، دارای عملکرد مطلوب­تری بودند (008/0P=) و همچنین پرستاران با سطح تحصیلات بالاتر به طور بسیار مثبت و معنادار (001/0> P)، دارای عملکرد شغلی بهتری بودند.     نتایج مطالعه حاضر نشان داد سطح تحصیلات پرستاران و میزان ساعات کاری ایشان در هفته، بر عملکرد شغلی آنان اثرگذار بوده است.  بنابراین ضروری است در بخش­هایی از بیمارستان که عملکرد شغلی پرستاران از حساسیت بالاتری برخوردار است، پرستارانی با سطح تحصیلات بالاتر انتخاب و میزان ساعات کاری ایشان در هفته به میزان کمتری تنظیم گردد. نتیجه گیری با توجه به نتایج مطالعه حاضر، میتوان اظهار داشت که برای داشتن عملکرد شغلی مطلوب توسط پرستاران شاغل در سیستمهای درمانی کشور ایران، باید به سطح تحصیالت و دانش علمی پرستاران توجه ویژهای نمود و میتوان با برگزاری دورههای بازآموزی بالینی، انتظار عملکرد مطلوبتری از آنها داشت. همچنین بهتر است سیاستگزاران این حیطه، برای داشتن پرستارانی با عملکرد شغلی مطلوب، بویژه در بخشهای حساستر بیمارستان، برنامهریزیهای اساسی در جهت تنظیم میزان ساعات کاری پرستاران را در دستور کار خود قرار دهند....