کودک آزاری انواع مختلفی دارد، برخی افراد تصور می‌کنند کودک آزاری تنها جنبه جسمی دارد، در حالی که کودک آزاری در قالب‌های مختلف از جمله ممانعت از تحصیل می‌تواند توسط بزرگترها انجام شود.

کودک آزاری به رفتارهایی اطلاق می‌شود که منجر به آزار جسمانی،‌ روانی، عاطفی و ذهنی کودک شده و در مراحل رشد طبیعی و سلامت کودک اختلال ایجاد می‌کند.

در مجموع کودک آزاری به دو دسته کودک آزاری جسمی و روانی تقسیم می‌شود که در ماده سه و چهار قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در سال 81 مصوب شده و این عمل جرم محسوب می‌شود.

قبل از سال 81 درباره کودک آزاری قانون خاصی در کشور وجود نداشت، و مصادیق آن منطبق با قانون مجازات اسلامی حسب مورد حد یا قصاص بود.

کودک آزاری جنسی بر خلاف شیوع و وخامتی که دارد به صراحت از سوی مقنن، پیش‌بینی نشده است مگر آن‌که کودک آزاری جنسی با هدف اقتصادی انجام شود که از مصادیق کودک آزاری ماده چهار محسوب می‌شود.

عنصر روانی کودک آزاری در سوء نیت عام یعنی به قصد ارتکاب رفتار کودک‌ آزاری است به این معنی که قصد داشته باشد فعلی را که منجر به کودک آزاری است، انجام دهد.

در بیشتر کشورها کودک آزاری جرم محسوب می‌شود و مجازات سنگینی برای آن وضع شده است، به گونه‌ای که در آلمان اگر کودک آزار بیش از 25 سال سن داشته باشد با نظر کمیسیون پزشکی، با استفاده از دارو وی را عقیم می‌کنند.

کودک آزاری احتیاج به شاکی خصوصی نداشته و رضایت کودک نیز در نهایت باعث تخفیف مجازات می‌شود.

هر کسی به محض مشاهده کودک آزاری می‌تواند به عنوان مطلع مراتب را به دادستان اطلاع دهد که دادستان نیز مسوولیت پیگیری این موضوع را بر عهده دارد.

حتی قانون‌گذار طبق ماده 6 قانون حمایت از کودک، افراد و مراکز نگهداری کودک را موظف کرده است که در صورت مشاهده کودک آزاری مراتب را اعلام کنند، در غیر این صورت به علت این ترک فعل به مجازات حبس تا 6 ماه و یا جزای نقدی تا پنج میلیون ریال محکوم می‌شوند.

نوع شایع کودک آزاری تنبیه بدنی کودک توسط بزرگترها به ویژه والدین است که در قانون مجاز شمرده شده، اما تنبیه توسط پدر دارای حد متعارف بوده در غیر این صورت کودک آزاری محسوب می‌شود.

 تنبیه توسط والدین باید به هدف تأدیب و تربیت کودک باشد،‌ هر چند خارج از حد متعارف آن نیز حسب مورد دارای مجازات خواهد بود، البته امروزه علمای علم تربیتی و روانشناسان، تأدیب به روش تنبیه را غلط می‌دانند.

 قانون برگرفته از فقه بوده و قوانین حمایتی بیشتری برای کودکان وضع شده که از جمله آنها می‌توان به سلب مسوولیت کیفری، حمایت در امور مالی و ممنوع کردن ازدواج زودرس قبل از بلوغ اشاره کرد.

بررسی ابعاد گوناگون شخصیت مجرم و شخص آزار دیده بسیار مهم است، چرا که با دانستن این شخصیت‌ها بسیاری از شبهات برطرف می‌شود.

هرگونه خرید و فروش و بهره‌کشی و به کار گیری کودکان به منظور ارتکاب اعمال خلاف از قبیل قاچاق،‌ ممنوع و مرتکب حسب مورد علاوه بر جبران خسارت وارد شده نیز به 6 ماه تا یک سال زندان و یا جزای نقدی از ده میلیون ریال تا 20 میلیون ریال محکوم خواهد شد.

هرگونه صدمه و آزار و اذیت شکنجه جسمی، روحی کودکان و نادیده گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی،‌ جسمی و ممانعت از تحصیل کودکان از موارد کودک آزاری محسوب می‌شود و مرتکب به سه ماه و یک روز تا 6 ماه حبس و یا 10 میلیون ریال جزای نقدی محکوم می‌شود.

خانواده‌ها فرزندان‌شان را به افرادی که اعتماد ندارند نسپارند.

دوران کودکی یکی از دوره‌های مهم رشد یک فرد است، بنابراین باید خانواده‌ها فرزندان‌شان را حتی برای مدتی کوتاه به افراد غیرقابل اطمینان نسپارند.مهدکودک‌ها، قابل اعتمادترین مکان برای نگهداری فرزندان هستند

مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها افراد قابل اطمینانی برای سپردن فرزندان محسوب می‌شوند اما بهترین مکان مهدکودک‌هاست.

برخی از آزار و اذیت‌ها توسط برخی از خویشاوندان درجه دو صورت می‌گیرد بنابراین توصیه می‌شود که خانواده‌ها فرزندان‌شان را به افراد قابل اعتماد بسپارند.

وی تصریح کرد: کودک آزاری انواع مختلفی از جمله جسمی، عاطفی و جنسی است که در بیشتر مواقع کودک آزاری جنسی در موقعی اتفاق می‌افتد که کودک به افراد غیرقابل اعتماد سپرده شود که این موضوع بر رشد کودک تاثیر می‌گذارد، به گونه‌ای که به هنگام ازدواج نیز دچار مشکل می‌شود.

باید خانواده‌ها به فرزندان‌شان قدرت نه گفتن را آموزش دهند تا در صورتی که یکی از اعضای خانواده و اقوام او را در معرض کودک آزاری قرار داد بتواند با قدرت نه گفتن از این کار ممانعت کند.

در برخی موارد افراد با لمس برخی از اعضای کودکان آنها را مورد آزار قرار می‌دهند که خانواده‌ها باید کودکان را آگاه کنند، چرا که این عمل تاثیر سوء بر روحیه کودک دارد و تا بزرگسالی این آزار بر روحیه‌اش اثر می‌گذارد.

کودک آزاری عاطفی شامل تحقیر کردن کودک در جمع و مسخره کردن است.

ازدواج زودرس،‌ ممانعت از تحصیل، وادار کردن به کار از موارد دیگر کودک آزاری است.

http://www.isna.ir/news/92023020292/%DA%86%D9%82%D...

دو روز بعد نیروهای کمکی آمدند اما همه مسافرین، از جمله ژنرال، یخ بسته  و از دنیا رفته بودند.

نکته جالب قضیه این بود که در بین سربازان ده نفر گواهینامه پایه یک رانندگی داشتند و قبل از آمدن به خدمت روی اتوبوس و کامیون پدر شاگردی می کردند. اما چون رانندگی در هوای یخبندان نیازمند ریسک و خطر بود، هیچ کدام از ترس مجازات شلیک گلوله پیشقدم نشدند.

حالا حکایت بازی مسخره ای است که علیه پزشکان این مملکت صورت گرفته است.

متوجه شدم یک نفر ، پرچمدار حرکتی مدنی شده به اسم

« برای حفظ سلامت خودتان هر وقت نزد پزشک رفتید صدای او را ضبط کنید تا بتوانید بعدا علیه او استفاده کنید.»

این شخص  انگار متوجه نیست که تشخیص افتراقی یک بیماری،

 کاری است بسیار سخت و دشوار و از عهده هر دانشگاه رفته ای ساخته نیست و در واقع یک تصمیم احتمالاتی است که هر چه پزشک مجرب تر باشد ، این تشخیص به حقیقت نزدیک تر است.

آیا این  خردستیزانی که پرچم آنتی پزشک بالا می برند، خبر ندارند اگر پزشک بترسد و تصمیم به تشخیص احتمالی نگیرد و فقط به درمان های متداول و بی خطر اکتفا کند، چه بلایی سر بیماران این مرزوبوم می آید؟

به راستی به آن ژنرال کودن داخل اتوبوس

و این آنتی پزشک  شیرین عقل  پرچم به دست ، 

باید چه لقبی داد!؟

طب دفاعی به دو صورت دیده میشود. اول طب اطمینان دهنده که در آن پزشک از ترس مغفول ماندن مسئله ای در روند بیماری از تست های تشخیصی زیاد و غیرالزامی مثل سی تی اسکن و ام آر آی و ... استفاده میکند. 

و دوم طب اجتناب کننده که در آن پزشک تلاش میکند از پذیرش بیماران پرخطر پرهیز کند. 

در مطالعه در بین حدود 800 جراح در تخصص های مختلف در آمریکا حدود 90 درصد آنها به نوعی گرفتار این روش بودند. 

واضح است که چنین وضعی هزینه اقتصادی بالا بر نظام سلامت و بیماران وارد میکند و بیماران پرخطر را از دریافت آنچه مستحق آن هستند محروم میکند. 

احساس بی اعتمادی مابین پزشک و بیمار احساسی کاملا ملموس و قابل درک برای هر دو طرف می باشد. این احساس از یک سو مانع از اجرای کامل و صحیح و به موقع پیشنهادات درمانی به بیمار میشود و از سویی پزشک را به سمت طب دفاعی میکشاند. به این دلیل است که لطمه زدن به اعتماد اجتماعی ما بین پزشک و بیمار میتواند لطمات جبران ناپذیری برای سالهای طولانی در جامعه ایجاد کند.

"پزشكي كه به دنبال نذري خوردن مردم فقير باشه، همون زهر بخوره بهتره!"

اينها نظرات مهوع يكي از هموطنان نه چندان شريف در صفحه شخصي اش در ارتباط با مرگ همسر و مادربزرگ دكتر عليرضا صلحي پزشك جوان تبريزي است. پزشكي كه به واسطه خط خوبش قبلتر نسخه هاي تجويز موسيقي و يا كمك به هزينه درمان بيمارانش در فضاي مجازي دست به دست ميشد، حالا عزادار مرگ عزيزانش به دليل غذاي فاسد و يا سمي است. پزشكي كه از قضا در درمانگاه هاي شهرش بار درمان بيماران را بدوش ميكشد، نه زير ميزي ميگرفته، نه گزندي به بيماري رسانده، نه قاتل است، نه بخيه كش؛ بلكه مثل هزاران رتبه تك رقمي و دورقمي كنكور تنها جرمش پزشك بودن است! كاري به حادثه دردناك مرگ دو عزيزش ندارم، گرچه اين حادثه سوقصد بوده باشد يا سهو ، چيزي ازين تراژدي بزرگ نمي كاهد، دردم از تعفني است كه در ذهن بسياري موكد شده و به هر بهانه اي ناكامي هاو حقارت هاي زندگي شخصي  خودشان را با لجن پراكني به بقيه ، التيام ميدهند.اي كاش اينان حداقل دهان را ببندند كه بوي گندِ اين حجم از زعارت بالا نزند.

برداشت دوم:آذر ٩٤

پرايد سفيد رنگي بدليل سرعت بسيار زياد در اتوبان به گارد ريل برخورد ميكند، به خط مقابل مي افتد و با پژويي تصادف ميكند، فيلمي از اين حادثه دست به دست ميشود، مرد ميانسالي روي زمين افتاده است، خون  سر و تنش را آغشته است و ناله ميكند: كمكم كنيد ، تورو  خدا كمكم كنيد...

چند نفري با موبايل هايشان مشغول فيلم برداري هستند و ناله هاي مرد ميانسال همچنان مي آيد كه قسم ميدهد و كمك ميخواهد اما كسي نمي رود سر مرد را بر زانويش بگذارد، اندكي به او اميد بدهد، از امبولانسي كه نمي آيد بگويد،  بگويد كه چيزي نيست، خوب مي شوي، به بيمارستان كه برسي همه چيز درست ميشود. كسي نيست همه مشغول اند، هر شهروند، يك خبرنگار از ما هيولاهايي ساخته كه يادمان رفته بايد اول انسان بود بعد خبرنگار!

آن مرد ميانسال كه در فيلم جان ميدهد، شادروان دكتر عزت الله صادقي تنها فوق تخصص جراح عروق كرمانشاه و برخي شهرهاي غربي كشورو بنيانگزار بخش جراحي عروق كرمانشاه بود.كسي هم نپرسيد چرا  گارد ريل نتوانسته خودروي پرايد را در همان سمت نگه دارد يا چرا خودروي وطني دكتر نتوانسته جانش را حفظ كند؟

برداشت سوم:آذر ٩٤

شعله هاي آتش از پنجره هاي آپارتماني در ايذه بيرون ميزند، خانم دكتر جواني در آتش گير افتاده است، آتش نشاني آمده است اما ارتفاع پله نجات مناسب نيست، شلنگ اتش نشاني كوتاه است و مامور مسن آتش نشاني نيز خطر نميكند.

خانم دكتر زنده زنده جلوي چشم همگي ميسوزد و كسي بعدها كمپين عليه اتش نشاني راه نمي اندازد، كساني كه براي يك سانت بخيه جگركباب ميكردند، براي كوتاهي چند ده متري پله و شلنگ سكوت  ميكنند ، كسي لعني نمي كند ، توهيني نمي كند و پزشك جوان در گمنامي جزغاله ميشود و ميميرد.

برداشت چهارم:ديماه ٩١

دكتر  امير ميرباقري فوق تخصص گوارش و استاد دانشگاه تهران به همراه برادرانش دكتر  نادر  ، مهندس  اميد  و دكتر نظام الدين پزشكي بعلت گاز گرفتگي ناشي از لوله دودكش غير اصولي ساختمان  در دزفول جان باختند. مجموع سالهاي تحصيل دانشگاهي اين چهار نفر كه به ساعتي جان باختند  خسران از دست دادن اين نخبگان جامعه را عيان تر ميكند ولي باز هم كسي در حد يك پرسش ساده از مهندس ناظر ساختمان يا نظام مهندسي نميكند.

برداشت پنجم:آذر ٩٤

دكتر علي پويان تنها جراح مغز و اعصاب كاشمر كه براي خدمت و گذراندن دوره طرح به اين منطقه امده بود در حادثه رانندگي در جاده كاشمر- شادمهر فوت كرد.  جانشین فرمانده پلیس راه کاشمر با تاکید بر اهمیت دو بانده شدن این محور که به جاده مرگ شهرت یافته در همان زمان گفت: "گرچه از امروز مهندسان مشاور جهت مطالعات دوبانده شدن حضور یافته اند اما شتاب در عملیات اجرایی آن ضروری است." سوال اين است ايا اين مهندسان مشاور يا راه سازي بازخواستي شدند كه اين چنين سرمايه علمي مملكت كه سالها عمر و هزينه براي به بارنشستن وي رفته است را در جاده مرگ شان به كام مرگ كشاندند؟

برداشت هفتم ، تجاوز به خانم دكتري كه پزشك روستايي در يكي از روستاهاي استان گلستان بود... برداشت هشتم،  مرگ دكتر امير كيخسروي از تب كريمه و كنگو در بيمارستاني در مشهد... برداشت نهم ،  مرگ دكتر نرمين شهپوري پزشك داوطلب كاروان زوار ايراني بدليل سانحه رانندگي در جاده سامرا ...برداشت دهم... برداشت يازدهم.... برداشت....

دوباره جمله آن هموطن به خاطرم هجوم ميبرد، اخبار مرگ همكارانم در اين سالها و عقده گشايي هاو توهين هاي برخي مسلسل وار از جلوي چشمش رد ميشوند.

سرگيجه ميگيرم و آخرين جمله را مي نويسم:

از ديو و دد ملولم و انسانم آرزوست.

@ttalangori