اين نوشته را منتشر كنيد اگر براى سلامت خود ارزش قائل هستيد
لطفا امروز مبتلا به سرطان شويد
قرن هاست كه وجودِ دانشمندانِ همه چيزدان به خاطره ها پيوسته است و وجود فردى كه بتواند به تنهايى در زواياى مختلف علمِ امروز سرآمد باشد به شوخى و توهم شبيه است .
سال هاست كه همگان ميدانند كه وجود چند انديشه كنارِ هم ميتواند نتيجه بهترى در هر امرى كه نيازمند تفكر است داشته باشد
سال هاست همه دنيا متوجه شده اند ميتوان
بسيارى از اشتباهات مديريتى و علمى را با نگاه به تجارب شكست خورده ساير كشورها انجام نداد و از ايجاد خسارت آتى جلوگيرى كرد .
اما اينجا اوضاع متفاوت است
و ما ميتوانيم هر امرِ عجيبى را تجربه كنيم حتى اگر اين تجربه در حيطه درمان خطيرترين بيمارى انسان باشد : سرطان !
موضوع بسيار ساده است
اين روزها وزارت بهداشت تصميم گرفته است با چشم پوشاندن بر تجربه دنيا در درمان تيمي سرطان ، با الگو بردارى از روش شكست خورده ِ درمان سرطان ( آن هم در چند كشور معدود )متخصصين جديدى خلق كند كه به تنهايى شيمى درمانى و راديوتراپى( پرتو درمانى) را همزمان انجام دهند و در زمانه اى كه دنيا به سمت آن ميرود كه درمان سرطان را تيم كامل درمانى انجام دهند ، با سرابِ تحول درمانِ سرطان كشور ، گره اى بر گره هاى قبلى درمان اضافه نمايد.
تعدادى از بديهى ترين اشكالات اين روش عبارتند از
١/ايجاد خود ارجاعى و امكان درمانِ اضافى بيمورد با تصميمِ فقط يك نفر.
٢/عدم اشراف كامل بر طب داخلى توسط متخصص شيمي درمانى توليد شده در اين روش در سالهاى آينده
٣/عدم تسلط يك انسان بر بحرِ طويلِ سرطان (كه هر روز هم گسترده تر ميشود ) كه ياداور بازگشت به دورانِ كلى گرايىِ بوعلى سينا ميباشد .
با اين اوصاف ما فوق تخصص هاى خون و سرطان كه در جاى جاى اين آب و خاك در حال درمان سرطان هموطنانمان هستيم بر خود واجب ميدانيم كه به ساير پزشكان ،خبرنگاران سلامت و هر كسي كه دل در گرو سلامت ايرانيان دارد هشدار دهيم كه كيفيت درمانِ سرطان در آينده اى نه چندان دور با فرد گرايى ايجاد شده در درمان ،دچار آسيب جدى خواهد شد و به نظر ميرسد كسي كه امروز دچار اين بيمارى شده است حداقل اين شانس را داشته تا جزو آخرين افرادى در ايران باشد كه طعمِ خوشِ بهبود را در سايه تلاش هاىِ تيمى پزشكان ِ سرطان درك ميكند .
هنوز بوىِ سوختگىِ ويرانه هاىِ ساختمان پلاسكو در مشاممان هست و همگى ديديم كه عدمِ توجه به هشدار هاى صاحب نظران چه بلايى بر سر جان و مال هموطنانمان آورد . از پلاسكو عبرت بگيريم و تا دير نشده براى درمانِ سرطان ،عقلانيت را چراغ راه خود كنيم .
عزيزان ؛
حيطه سلامت ، حيطه آزمون و خطا نيست .
در اين بين هر آزمونى كه منجر به خطايى شود ، اشكى است كه از چشمى ميچكد و دستى است كه از لمس دستِ عزيزى براىِ هميشه محروم شده است .
هموطنانِ ما لياقت درمانِ سرطان زيرِ نظرِ بهترين تيمِ درمانى را دارند.
جمعى از فوق تخصص هاى خون و سرطان
[ اسامى امضا كنندگان نزد ايران سرطان محفوظ است ]
سرطان مثانه (2)
کلر مورد استفاده برای ضد عفونی کردن آب بخصوص در مقادیر بالا و غیر استاندارد و آرسنیک موجود در آب و بعضا آلودگی مواد غذایی میتواند در ایجاد سرطان مثانه موثر باشند
شایعترین علامت سرطان مثانه خون ادراری (هماچوری)(خون شاشی) بدون علامت است
که بعضا بصورت میکروسکوپی بوده و با آزمایش ادرار تشخیص داده میشود
از دیگر علائم مهم: تکرر ادرار و سوزش ادرار که [قابل توجیه با علل دیگر (عفونت)نیست ] میباشد
مهمترین راه تشخیص در بیمار مشکوک به سرطان مثانه بررسی سیتولوژی (سلول شناسی) ادرار و پس از آن دید مستقیم مثانه با سیستوسکوپی و نمونه برداری مستقیم است
علیرغم بررسیها زیاد و روشهایی بررسی مولکولی و DNA و آنزیمهای سلولی در تشخیص و بیماریابی سرطان مثانه هنوز روش استانداردی برای بیماریابی و اسکرینینگ عنوان نشده است
هرچند برخی مطالعات نتایج مثبتی داشته اند
سرطان مثانه
سرطان مثانه یکی از شایعترین سرطانها است
دکتر رضا ملایری فوق تخصص خون و انکولوِِژی
این سرطان در مردان و در نژاد سفید پوست شایعتر از زنان و سیاه پوستان دیده میشود
از عوامل در ایجاد این سرطان
سیگار و دخانیات در رده اول است
از عوامل دیگر در معرض رنگها صنعتی
امینهای آروماتیک (صنایع عطر و....)واقع شدن
و قیر و آسفالت و ذغال و ذغال سنگ و صنایع پلاستیک را میتوان نام برد
قهوه و چای بصورت مستقل از عوامل ایجاد کننده سرطان مثانه نیستند
تحریک مزمن مخاط مثانه میتواند در دراز مدت باعث بروز سرطان شود
از جمله این موارد میتوان سوند ادراری طولانی مدت و عفونتهای طول کشیده میکروبی و انگلی را نام برد
page=1&callback_module_id=pages&callback_item_id=1263&year=&month=
نمایش بیشتر
با این وجود بنظر می رسد قبل از ورود متخصصان جدید نیز مشکلات عدیده ای در درمان بیماران صعب العلاج و بخصوص سرطان وجود داشته که وزارتخانه را در جستجوی راه حلی به این سو کشانده است
و این سوال نیز مطرح است وجود یک متخصص دیگر چه تداخلی با تشکیل تیم دارد؟ و اینکه در حال حاضر درمان این بیماری تحت نظر چه تیمی انجام میشود ؟ واقعیت اجرائی چگونه است؟ بنظر می رسد اضافه شدن یک نفر به تیم درمان اتفاقا در جهت اهداف شما نیز مفید باشد . بارها اختلافات صنفی و تضاد منافع بار اضافه به بیماران تحمیل کرده است امیدواریم این مسئله از این نوع نباشد . با آرزوی توفیق