کلاسهای آمادگی دوران بارداری

چرا کلاسهای آمادگی دوران بارداری:
   با توجه به تغييرات فيزيولوژيک و آناتوميک که در مادر باردار رخ می دهد،جسم و روح وی نياز به حمايت دارد تا مشکلات و ناراحتی های اين دوران ، اين مرحله بزرگ از زندگی اش را خدشه دار نکند.در واقع حاملگی مثل بلوغ و يائسگی ، يکی از دوران های مهم و بحرانی يک زن تلقی می شود که طی آن بايد تکامل و نمو در جهت قبول وظايفی صورت گيرد تا نقش مادری بهتر پذيرفته شود.
  زمينه فرهنگی اجتماعی خانواده و همچنين انتقال اطلاعات به منظور کاهش ترس و اضطراب از ناشناخته ها و آموزش حربه هايی که از طريق آن بتوان عوارض و دردهای ناشی از دوران بارداری و زايمان را به حداقل رساند و مادر را حمايت کرد،عوامل موثر در موفقيت اين پذيرش هستند.
   عدم آگاهی و آمادگی منجر به بروز اضطراب و در نتيجه کاهش اعتماد به نفس می گردد.بنابراين اولين قدم برای آماده کردن مادر باردار افزايش شناخت وی نسبت به تغييرات انجام شده و ارتقای بهداشت خود و فرزند آينده اش می باشد.ساختن اعتماد به نفس از اين طريق در مادر تاثير مثبت و مستقيمی در روند حاملگی و سلامت طفلش دارد.مادر با اعتماد به نفس و اطمينان بخشی دارای قابليت ميشود و با ترس ، توانايی هايش کاهش پيدا می کند.قدم دوم استفاده از حربه هايی است که از طريق آن بتواند با اين تغييرات که منجر به عوارض کوتاه مدت و دراز مدت در زمان بارداری و زايمان می شود،پيش گيری و مقابله کرد،مثل تمرينات بدنی، تن آرامی و تمرکز ، تمرينات تنفسی ، اصلاح وضعيت ها و ماساژ.
  البته اين آمادگی به مادر آينده کمک می کند که تا در مراحل مختلف زايمان به يک سطحی از رهايش پويا ، روانی و جسمی دست پيدا کند تا از اين طريق باعث کاهش احساس انقباضات زايمانی گردد.يکی از دلايل افزايش مداخلات پزشکی يا حتی افزايش درخواست اين گونه مداخلات از جانب مادران به اين دليل است که بسياری از آنان برای تحمل درد آماده نيستند ، بنابراين دردهای زايمانی را يک نوع خيانت نسبت به خود تصور کرده و همين احساس توانايی آنان را جهت سازش با درد کاهش می دهد.واکنش طبيعی در اين وضعيت ترس است که همين ترس باعث شديد تر شدن ميزان درد شده و با افزايش ترس ، چرخه ترس – هيجان – درد ايجاد می شود.از طريق حربه های مختلف درد و عوارض و شکايات دوران بارداری کاهش می يابد، البته در زمان زايمان حالت آن متفاوت است ، در زمان زايمان هدف اين نيست که جلوی دردها را بگيريم،بلکه بايد با استفاده از اين حربه ها کاری کرد تا زمان استراحت بين انقباضات را طولانی تر کنيم و آستانه درد را افزايش دهيم. البته عوامل محيطی نيز موثر است.نحوه برخورد و رفتار کادر پزشکی از جمله عوامل محيطی است که نقش بسيار مهمی در روند نوع زايمان دارد.
  هدف اين است که يک دوران بارداری بهتر با عوارض کمتر در کوتاه مدت و درازمدت داشته باشيم و اين که مادر يک تجربه مثبت و نقش فعال در اين مهمترين و خلاق ترين تجربه زندگيش داشته باشد.اصلاح ذهنيت و باور نادرست از زايمان يکی ديگر از اهداف اين آمادگی است.
  بسياری از مادران و حتی متخصصان بر اين باورند که زايمان طبيعی باعث ايجاد عارضه در مادر ميشود،در صورتيکه خيلی عوارض هستند که ناشی از تغييرات ايجاد شده در دوران بارداری است و ربطی به نوع زايمان و نوع مداخله ندارد که اين عوارض می توانند در دوران بارداری اصلاح گردند.
  بنابراين،اين نوع آمادگی به مادر آينده در کاهش عوارض و علائم ناخوشايند ، تنش های وارد شده به بدن در دوران بارداری،اصلاح ذهنيت نادرست از درد  زايمان،آماده سازی مادر برای يک زايمان بهتر از طريق تن آرامی و تمرکز، اصلاح تنفس ، ماساژ ، تمرينات بدنی و اصلاح وضعيت های بدن کمک می کند.در ضمن از اين طريق مادران می توانند خود را برای داشتن دوران بعد از زايمان بهتر آماده کنند.
   شايد مادر بتواند اطلاعات را از طريق کتب مختلف به دست آورد که مسلماً مفيد هم خواهد بود ، ولی برخورد با ديگر مادران در يک جمع گروهی به صورت کلاس های آمادگی دوران بارداری ، بيان ترس از درد زايمان،ترس از ندانستن ها به مادر کمک می کند تا برخوردی منطقی تر در مقابل اين حادثه بزرگ از زندگيش داشته باشد.در ضمن انجام تمرينات و اصلاح آنها توسط يک مدرس حاذق ، تاثير آنان را به مراتب بيشتر می کند.
   اين کلاس ها مکانی است که مادر آينده می تواند ترس ها،تصور ها و نياز هايش را به زبان آورد.همه اين مراحل کمک می کند تا مادر باردار حاملگی پر نشاط ، زايمان رضايتمند و کودکی سالم را به ثمر رساند.