ویتامین‌ A یکی از ویتامین‌های کلیدی و حیاتی برای رشد و تکامل صحیح بچه‌ها است. در این مقاله به میزان نیاز بچه‌ها به ویتامین A، بهترین منابع آن و نحوه جلوگیری از دریافت کم یا زیاد این ویتامین می‌پردازیم. ویتامین‌ A یکی از ویتامین‌های کلیدی و حیاتی برای رشد و تکامل صحیح بچه‌ها است.

در این مقاله به میزان نیاز بچه‌ها به ویتامین A، بهترین منابع آن و نحوه جلوگیری از دریافت کم یا زیاد این ویتامین می‌پردازیم.

از نقش‌های مهم ویتامین‌‌A در بدن، می‌توان به نقش آن در بینایی،‌ رشد استخوان‌ها و محافظت از بدن در برابر عفونت‌ها اشاره نمود، به علاوه ویتامین‌ A در حفظ سلامت و رشد و تکثیر سلول‌ها در بافت‌های مختلف و ارتباطات بین ‌سلولی نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند.

این ویتامین در سلامت پوست، مو و ناخن، ریه، کلیه و قلب هم اهمیت زیادی دارد.

میزان نیاز کودکان به ویتامین‌ A

بچه‌ها از بدو تولید تا پایان دوازده ماهگی به 1200 واحد بین‌المللی، 1 تا 3 سال به 1000 واحد بین‌المللی و بالای 4 سال به 1200 واحد بین‌المللی ویتامین‌ A نیاز دارند.

معمولاً از بعد از دوسالگی نیاز ویتامین A از طریق منابع غذایی تأمین می‌شود اما استفاده از مکمل ویتامین A تا پایان دو سالگی به جهت رشد و تکثیر سریع سلولی ضروری است.

دریافت کافی منابع ویتامین A در مادران شیرده به تأمین نیاز ویتامین A شیرخوار کمک می‌کند، زیرا این ویتامین از رژیم غذایی مادر وارد شیر می‌شود.

از بعد از دو سالگی دریافت روزانه ویتامین‌ A همیشه لازم نیست، بلکه مهم این است که بتوانیم مقدار کافی آن را در دوره زمانی یک هفته‌ای دریافت کنیم، چون ویتامین‌ A یک ویتامین محلول در چربی است که می‌تواند در بدن ذخیره شود.

در نوزدان نارس به دریافت کافی مکمل ویتامین A باید توجه بیشتری شود زیرا این نوزادان ذخیره کمتری از ویتامین A دارند و کمبود آن می‌تواند مشکلات بینایی، ریوی و خطر ابتلا به اسهال را تشدید کند.

منابع غذایی ویتامین‌ A

منابع ویتامین A به دو شکل فعال یا ساخته شده و پیش ساز ویتامین A در رژیم غذایی وجود دارند.

غنی‌ترین منابع غذایی ویتامین‌ A، جگر و روغن ماهی است.

شیر و تخم‌مرغ نیز دارای ویتامین‌ A ساخته شده و فعال و مقداری پیش‌ساز ویتامین‌ A هستند.

بیشتر ویتامین‌ A به صورت پیش‌ساز ویتامین‌ A در سبزیجات برگ‌سبز، سبزیجات زرد و نارنجی رنگ، گوجه‌فرنگی و فرآورده‌های آن و همین‌طور میوه‌های زرد و نارنجی مانند پرتقال و بعضی از روغن‌های گیاهی موجود می‌باشد.

شاید بتوان گفت غنی‌ترین منابع غذایی پیش‌ساز ویتامین A، هویج، بروکلی، طالبی،کدو حلوایی وکدو سبز هستند، بنابراین منابع غذایی حیوانی عمدتاً فرم ساخته شده ویتامین‌ A و منابع گیاهی، پیش‌ساز این ویتامین را دارند که در بدن به ویتامین‌ A تبدیل می‌شود.

کمبود ویتامین‌ A

کمبود ویتامین‌ A، در بچه‌هایی بیشتر دیده می‌شود که دسترسی آنها به منابع ویتامین‌ A ناکافی است و یا پیش‌سازهای ویتامین‌ A را در برنامه غذایی هفتگی خود به مقدار کافی دریافت نمی‌کنند، بنابراین احتمال بروز کمبود ویتامین‌ A در کودکی که شیر، تخم‌مرغ و سبزیجات رنگی از برنامه غذایی او حذف شده، بیشتر است.

دلایل عمده کمبود ویتامین A در کودکان

سه دلیل عمده برای کمبود ویتامین A در بچه‌ها وجود دارد.

یکی اینکه مادران این کودکان کمبود ویتامین A دارند و در نتیجه ویتامین A کمی در شیر مادر تولید می‌شود.

دوم اینکه این کودکان در دوران از شیر‌گیری، روی رژیم‌های غذایی قرار داده می‌شوند که ویتامین A بسیار کمی دارند و سومین عامل ابتلای مکرر به بیماری‌ها، بی‌اشتهایی، سوء‌جذب و افزایش کاتابولیسم بدن در دوره‌های بیماری خاص و سوء‌جذب است.

چه بچه‌هایی در معرض کمبود ویتامین‌ A هستند؟

همانطور که پیشتر اشاره شد، معمولاً بچه‌های نارس ذخیره کبدی ویتامین A کمتری دارند و دچار اختلالاتی در جذب هستند، لذا در معرض خطر بیشتر کمبود ویتامین‌ A می‌باشند.

در نوزادان و بچه‌هایی که در کشورهای در حال توسعه هستند، کمبود ویتامین‌ A شایع است، بنابراین مکمل‌یاری با ویتامین‌ A تا دو سال معمولاً جزء پروتکل کشورها می‌باشد.

در پروتکل کشور ما هم دریافت مکمل ویتامین‌ A به همراه ویتامین‌ D تا پایان دو سالگی وجود دارد تا مخصوصاً از مشکلات بینایی پیشگیری شود و خطر بروز بیماری‌های عفونی کاهش یابد.

مصرف چه مقدار ویتامین‌ A زیاد است؟

بچه‌های 1 تا 2 سال نباید بیش از 2000 واحد بین‌المللی در روز و بچه‌های 4 تا 8 سال هم نباید بالای 3000 واحد بین‌المللی در روز ویتامین‌ A دریافت کنند، بنابراین اگر از چندین تنوع

مولتی ویتامین مینرال در خانه استفاده می‌شود، باید مطمئن شد که مجموع دوز ویتامین‌ A آن‌ها بیشتر از مقدار توصیه شده نباشد.

پس موقع دادن مکمل به بچه‌ها، حتماً باید به دوز ویتامین‌ A که در آن مکمل وجود دارد، دقت شود.

دریافت زیاد ویتامین‌‌A می‌تواند باعث حالت تهوع، سرگیجه، سردرد، اختلال بینایی و اختلال در عملکرد هماهنگ عضلات شود و اثرات بلندمدت آن می‌تواند باعث مشکلات کبدی و اختلال در عملکرد سیستم عصبی مرکزی باشد.

مسمومیت ویتامین‌ A

معمولاً از طریق دریافت منابع غذایی گیاهی ویتامین‌ A، دچار دریافت زیاد از حد ویتامین‌ A نمی‌شویم.

همچنین بعید به نظر می‌رسد منابع حیوانی هم بتوانند باعث مسمومیت ویتامین‌ A شوند.

آن چیزی که باعث مسمومیت ویتامین‌ A می‌شود، دریافت مکمل‌های ویتامین‌ A بیش از دوز مورد نیاز برای سن است.

دریافت زیاد منابع گیاهی ویتامین‌ A، فقط می‌تواند باعث بروز تغییراتی در رنگ پوست شود که بعد از حذف این منابع از بدن، رنگ پوست به حالت عادی برمی‌گردد و مسمومیتی ایجاد نمی‌شود.

منبع: زندگی آنلاین

یک متخصص تغذیه گفت: مصرف زیاد نان و غلات مهمترین عامل چاقی مردم ایران است به همین دلیل باید در مسیر کاهش مصرف آنها و جایگزینی سبزیجات گام برداریم.فرزانه شکیبافر در همایش روز جهانی دیابت که امروز دوشنبه ۲۰ آبان در سالن شهیدان نژادفلاح کرج برگزار شد، با اشاره به اینکه تغذیه مهمترین عامل برای پیشگیری و کنترل بیماری دیابت است، اظهار کرد: تغذیه غیر صحیح باعث چاقی می‌شود و چاقی نیز مقاومت فرد در مقابل انسولین را افزایش می‌دهد.

سبک زندگی نادرست و تغذیه نامناسب نقش به سزایی در ابتلای افراد به دیابت دارد، به همین دلیل باید به توصیه‌های صورت گرفته در این خصوص توجه شود.
مصرف زیاد نان و غلات مهمترین عامل چاقی مردم ایران است، به همین دلیل باید در مسیر کاهش مصرف آنها و جایگزینی سبزیجات گام برداریم. اگر فرد روزانه ۱۰ قاشق برنج و به اندازه دو کف دست نان مصرف کند نیاز بدنش به کربوهیدرات برطرف می‌شود و مصرف بیش از آن باعث ایجاد زمینه ابتلا به چاقی است.
این متخصص تغذیه به اهمیت آموزش در پیشگیری و کنترل دیابت اشاره کرد و ادامه داد: از ابتدای سال تا کنون ۳۰ هزار نفر در دوره‌های سه روزه کنترل دیابت شرکت کرده‌اند.
دیابت سال‌ها با فرد مبتلا زندگی می‌کند به همین دلیل نحوه کنترل آن نقش به سزایی در جلوگیری ابتلای فرد دیابتی به سایر بیماری‌ها از جمله نارسایی‌های کلیوی، بیماری‌های چشمی و.. دارد.
وی گفت: متاسفانه بیمه هزینه‌های دوره‌های آموزشی پیشگیری و کنترل دیابت را تقبل نمی‌کند و همین استقبال مردم از این دوره ها را تا حدودی کاهش می‌دهد.
شکیبافر توضیح داد: هزینه دیالیز، عمل قلب و هزینه‌هایی که برای عوارض دیابت می شود ده‌ها برابر هزینه این دوره‌های آموزشی است به همین دلیل مردم نباید از کنار این دوره‌ها به سادگی عبور کنند و در کنار هزینه‌های دیگر زندگی یک بار هزینه شرکت در این دوره‌ها را پرداخت کنند.

محققان سیستم منحصربفردی را ارائه کرده‌اند که سلول‌های بنیادی را به جایگاه نواقص استخوانی منتقل می‌کند و از یک فیکساتور منعطف که شامل پین و میله است، برای تنظیم میزان استرس مکانیکی استفاده می‌کند. در این میان محققان راهی را برای آزادسازی زمان بندی شده دو فاکتور رشد ارائه کرده‌اند که فرایند تشکیل استخوان طی تکوین جنینی استخوان را در مدل رتی تقلید می‌کند.

به عقیده آن‌ها استفاده از سلول‌های بنیادی، فیکساتورهای منعطف و آزادسازی زمان بندی شده فاکتورهای رشد می‌تواند به ترمیم نواقص استخوانی بزرگ کمک کند. پیش از این، این محققان فیکساتورهای منعطف و تجمعات سلول‌های بنیادی متراکمی را ارائه کردند که می‌توانند به صورت صفحات یا پلاگ هایی عمل کنند.

این تراکم‌های سلولی اجازه می‌دهند که بتوان آن‌ها را در نواحی خاص بدن مانند فواصل بین شکستگی‌های استخوانی قرار داد. ترکیب این تراکم‌های سلولی و فیکساتورهای منعطف اجازه تقویت بهبودی نواقص استخوانی را در مدل‌های رتی داد. اما در این مطالعه محققان لایه دیگری را به این سیستم اضافه کردند که شامل آزادسازی زمان بندی شده دو فاکتور رشد بود؛ فاکتور TGF-beta۱ که تبدیل شدن سلول‌های بنیادی به سلول های غضروفی را کمک می‌کند و دیگری BMP۲ که تبدیل شدن سلول های غضروفی به استخوان را وساطت می‌کند. استفاده از این سیستم موسوم به سیستم آلزبرگ برای شکستگی‌های استخوانی در ران رت‌های مدل منجر به تحریک رشد استخوان جدید با عملکردی تقویت شده مدت ۱۲ هفته در مقایسه با سیستم پیشین شد.

ویتامین B۱۲ یک ویتامین ضروری محلول در چربی است که نقش اساسی در بسیاری از عملکرد‌های بدن دارد. میانگین مصرف روزانه ویتامین B۱۲ که توسط سازمان تغذیه آمریکا توصیه شده، ۲/۴ میکروگرم (mcg) برای مردان و زنان بالای ۱۴ سال است. زنان باردار و شیرده به میزان بیشتری نیاز دارند که به ترتیب ۲/۶ و ۲/۸ میکروگرم (mcg) است.

 آمپول های ویتامین B۱۲ مکمل تزریقی است که می‌توانند به منظور درمان کمبود ویتامین B۱۲ تجویز شوند.

کمبود در این ماده مغذی ممکن است سبب بروز مشکلات متعددی برای سلامتی شود از خستگی گرفته تا تغییرات عصبی موقت.

این مقاله به اهمیت حفظ سطح مناسب از ویتامین B۱۲ اشاره دارد، به اضافه بررسی فواید و خطرات مربوط به آمپول ویتامین B۱۲.

ویتامین B۱۲ چیست؟
ویتامین B۱۲ یک ویتامین ضروری محلول در چربی می‌باشد که نقش اساسی در بسیاری از عملکرد‌های بدن دارد، از جمله:

• سنتز DNA
• تولید انرژی
• سلامت سلول‌های عصبی
• تشکیل گلبول‌های قرمز خون
• عملکرد عصبی

ویتامین B۱۲ در بسیاری از مواد غذایی موجود است (به ویژه منابع حیوانی) که به ملکول‌های پروتئین غذا‌ها متصل می‌شوند.

ویتامین B۱۲ در هنگام هضم از پروتئین جدا می‌شود و جذب جریان خون می‌شود.

اسید معده کافی برای آزاد کردن ویتامین از پروتئین مورد نیاز است و ماده‌ای به نام فاکتور طبیعی برای قطعی شدن جذب آن، ضروری است.

افرادی که قادر به جذب میزان کافی از ویتامین B۱۲ نیستند احتمالا مبتلا به کم خونی خطرناک باشند که یکی از انواع کم خونی است و به کمک کمبود فاکتور طبیعی مشخص می‌شود.

میانگین مصرف روزانه ویتامین B۱۲ که توسط سازمان تغذیه آمریکا توصیه شده، ۲/۴ میکروگرم (mcg) برای مردان و زنان بالای ۱۴ سال است. زنان باردار و شیرده به میزان بیشتری نیاز دارند که به ترتیب ۲/۶ و ۲/۸ میکروگرم (mcg) است.

آمپول‌های ویتامین B۱۲
علاوه بر جذب ویتامین B۱۲ از منابع غذایی، ممکن است ویتامین B۱۲ را از طریق نسخه تولید شده مواد مغذی که به نام سیانوکوبالامین (Cyanocobalamin) شناخته می‌شود، به دست آورید.

آمپول‌های ویتامین B۱۲ حاوی میزان بالایی از سیانوکوبالامین هستند. این آمپول‌ها که هم توسط خود فرد و یا تجویز یک پزشک قابل تهیه هستند، می‌توانند به سرعت ویتامین B۱۲ مورد نیاز فرد را تامین و جبران کند.

سیانوکوبالامین بصورت مایع، قرص یا کپسول موجود است. تعدادی از مواد غذایی نظیر غلات و شیر غیر لبنی و ماست‌ها را می‌توان با ویتامین B۱۲ غنی کرد.

چه افرادی به آمپول ویتامین B۱۲ نیاز دارند؟
در حالی که مکمل‌های ویتامین B۱۲ و غذا‌های غنی شده با این ویتامین به راحتی در دسترس هستند، اما آمپول ویتامین B۱۲ تنها در صورت تجویز توسط پزشک قابل دسترسی است، در نتیجه همیشه تشخیص بالینی ضروری است.

مهم است توجه داشته باشید که کمبود سطح نرمالی این ویتامین در اکثر افراد بالغ سالم مسئله‌ای نادر است، زیرا کبد انسان قادر است به اندازه چندین سال ویتامین B۱۲ مورد نیاز را ذخیره کند.

اگرچه تعدادی از افراد بیشتر از دیگران در معرض کمبود این ویتامین هستند و ممکن است با پزشک شان در مورد امکان استفاده از آمپول ویتامین B۱۲ صحبت کنند. افراد در معرض خطر عبارتند از:

 ۱.افراد مبتلا به علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B۱۲
هر فردی که هر یک از این علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B۱۲ یا آنمی (کم خونی) را داشته باشد باید فورا پزشک خود را در جریان بگذارد.

تعدادی از علائم و نشانه‌های رایج آن شامل موارد زیر می‌شود:

• کاهش عملکرد شناختی، نظیر مسائل مرتبط با حافظه و درک
• خستگی
• بی حالی
• یبوست
• احساس ضعف
• افسردگی یا تحریک پذیری
• سر درد
• مشکل حفظ تعادل
• زخم یا تورم زبان که ممکن است زرد کمرنگ یا خیلی قرمز باشد
• تپش قلب
• زخم‌های دهان
• تغییرات در دید

همچنین عوامل خطر زیر ممکن است احتمال بروز کمبود ویتامین B۱۲ را افزایش دهند:

• مصرف الکل
• سیگار کشیدن
• مصرف دارو‌های خاص از جمله آنتی اسید‌ها و بعضی از دارو‌های دیابت نوع ۲
• داشتن اختلال خود ایمنی مربوط به غدد درون ریز همانند دیابت یا اختلال تیروئید
• رژیم‌های غذایی گیاهی و وگان‌ها
• اختلالات گوارشی خاص همانند بیماری کرون
• سالخوردگی
• افراد مبتلا به مشکلات گوارشی

سیستم گوارشی که عملکرد مطلوبی ندارد ممکن است از آزاد شدن ویتامین B۱۲ یا جذب آن جلوگیری کند. از همین رو، افراد مبتلا به اختلالاتی همچون بیماری سلیاک و بیماری کرون ممکن است در مقایسه با سایر افراد در معرض خطر کمبود ویتامین B۱۲ باشند.

افرادی که سابقه جراحی گوارشی داشته اند از جمله جراحی به منظور کاهش وزن، ممکن است دچار کمبود سلول‌های ضروری برای ترشح اسید معده و فاکتور طبیعی شده باشند که در این صورت، این احتمال وجود دارد که برای جذب ویتامین B۱۲ مشکل داشته باشند.

آمپول ویتامین B۱۲ بیش از مکمل‌های خوراکی، برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند، مفید است، زیرا مواد تزریقی بیشتر از این قسمت‌ها عبور می‌کنند.

۲. افراد سالخورده
پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کمبود ویتامین B۱۲ در افراد بالای ۶۵ سال در مقایسه با افراد کمتر از این سن بیشتر دیده می‌شود.

افراد سالخورده ممکن است به بیماری‌هایی مبتلا باشند که با کاهش تولید اسید معده از جمله التهاب در معده (گاستریت آتروفیک) مرتبط هستند.

علاوه بر این، نا کافی بودن اسید معده می‌تواند از رشد باکتری‌های خاصی در روده که از B۱۲ تامین می‌شوند را تحریک کند و سبب کاهش ویتامین در بدن شود.

موسسه پزشکی پیشنهاد می‌کند که بزرگسالان بالای ۵۰ سال بهتر است نیاز ویتامین B۱۲ خود را با غذا ها، آمپول ویتامین B۱۲ یا مکمل‌های دیگر جبران کنند، زیرا این فرم راحت‌تر از B۱۲ طبیعی جذب بدن می‌شوند.

۳.گیاهخواران و وگان‌ها
همانطور که می‌دانید ویتامین B۱۲ به طور عمده در ماهی، گوشت، تخم مرغ و لبنیات یافت می‌شود افرادی که این غذا‌ها را مصرف نمی‌کنند در معرض کمبود B۱۲ هستند و ممکن است به طور منظم از آمپول ویتامین B۱۲ یا مکمل‌های دیگر استفاده کنند.

تحقیقات منتشر شده در مجله اروپایی تغذیه بالینی نشان می‌دهد که گیاهخواران و بعضی از تعدادی از وگان‌ها میزان کمتری از ویتامین B۱۲ را در مقایسه با سایر افراد دارند.

از ۲۳۲ مورد مطالعه شده، نیمی از آن‌ها دچار کمبود ویتامین B۱۲ بودند. این کمبود تنها در ۷ درصد وجترین‌ها مشاهده شد و در تنها یک درصد در همه چیز خواران.

زنان وگان یا وجترینی که باردار هستند باید در مورد مصرف مکمل یا غذا‌های غنی شده مراقب باشند، زیرا ویتامین B۱۲ از طریق جفت و شیر مادر به جنین منتقل می‌شود.

نوزادانی که کمبود ویتامین B۱۲ دارند احتمالا دچار مشکلات عصبی شدید و دائمی شوند.

فواید و مزایا آمپول ویتامین B۱۲
چندین دلیل برای تزریق آمپول ویتامین B۱۲ باید وجود داشته باشد، از جمله:

واضح‌ترین مزیت دریافت آمپول ویتامین B۱۲ درمان کمبود ویتامین B۱۲ و جلوگیری از علائم مرتبط با آن است.

علاوه بر این، آمپول ویتامین B۱۲ خطر تعدادی از اختلالات مربوط به کمبود ویتامین B۱۲ را کاهش می‌دهد، از جمله:

• ابتلا به بیماری قلبی
• اختلالات عصبی
• مشکلات هماهنگی (ataxia)
• نوروپاتی محیطی
• کاهش بینایی
• نا باروری (البته این مشکل معمولا با جبران B۱۲ بر طرف می‌شود)
• نقص لوله عصبی در جنین مادران مبتلا به کمبود B۱۲

آمپول ویتامین B۱۲ از معده عبور می‌کند و مستقیما داخل جریان خون جذب می‌شود؛ بنابراین برای افرادی که از مشکلات گوارشی رنج می‌برند از جمله افراد سالخورده‌ای که فاکتور طبیعی معده را ندارند، گزینه مناسبی نسبت به سایر مکمل‌های خوراکی هستند.
• افزایش انرژی
یکی از مهم‌ترین فواید ویتامین B۱۲ تقویت انرژی است؛ بنابراین در صورتی که احساس خستگی می‌کنید و مطمئن نیستید که علت آن چیست، این احتمال وجود دارد که ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ (کوبالامین) باشد. این ویتامین محلول در آب به تشکیل گلبول قرمز خون به منظور پیشگیری در مقابل نوعی از کم خونی که ممکن است موجب بروز احساس خستگی و ضعف در فرد شود شود، کمک می‌کند. از پزشک خود بخواهید تا سطح ویتامین B۱۲ شما را بررسی کند. در صورتی که میزان آن کم است بهتر است که جذب آن را افزایش دهید. ویتامین B۱۲ به طور طبیعی در تعداد زیادی از فراورده‌های حیوانی همچون ماهی، گوشت، مرغ، تخم مرغ، شیر و سایر محصولات لبنی وجود دارد به علاوه غذا‌های غنی شده نظیر غلات صبحانه، مخمر غنی شده و بعضی از شیر‌های گیاهی (مانند شیر بادام و شیر سویا).

• افزایش سلامت قلب
لیز ویناندی (Liz Weinandy)، متخصص تغذیه در دانشگاه Wexner می‌گوید: "نقش ویتامین B۱۲ در تقویت سلامت قلب ممکن است نادیده گرفته شود، اما واقعا ضروی است". ویتامین B۶، B۱۲ و اسید فولیک همگی موجب کاهش هموسیستئین می‌شوند. هموسیستئین پروتئینی است که می‌تواند در خون ساخته شود و به دیواره‌های سرخرگی صدمه برساند، از این رو نقش مهمی در بروز بیماری‌های قلبی ایفا می‌کند. زمانی که B۱۲ کم است، این عمل بخوبی انجام نمی‌شود، که خود به معنی افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی است.


• سلامت سیستم عصبی
دانا گرین (Dana Greene) متخصص تغذیه می‌گوید: ویتامین B۱۲ برای سیستم عصبی فواید و اثرات مستقیمی دارد که آن را در حالت مطلوب خود نگه می‌دارد، هنگامی که این ماده غذایی در بدن شما کاهش پیدا می‌کند، ممکن است متوجه احساس فرو رفتن سوزن و یا تیر کشیدن بصورت خیلی شدید یا بی حسی در دست‌ها یا پا هایتان شوید. این شرایط معمولا ناشی از کم خونی است، اما همیشه هم اینچنین نیست. دکتر گرین اضافه می‌کند، ویتامین B۱۲ به تولید غلاف چربی (میلین) که اطراف سلول‌های عصبی را احاطه کرده، حفاظت می‌کند. زمانی که ویتامین B۱۲ در بدن کاهش پیدا کند، سلول‌های عصبی قادر به انجام وظیفه خود نیستند.


• پیاده روی و حرکت
سوزن سوزن شدن و بی حسی می‌تواند جزو اولین نشانه‌های آسیب عصبی مربوط به B۱۲ باشد، اما در صورتی که بدون اهمیت دادن به آن ادامه پیدا کند ممکن است مسیر شما را تغییر دهد. دکتر گرین می‌گوید: این امر می‌تواند در برخی مواقع بر تعادل فرد تاثیر بگذارد و به احتمال قوی سبب سقوط شخص شود. "این یکی از جزئی‌ترین مسائل برای اصلاح کردن است بنابراین در ین صورت دیگر می‌توانیم هر گونه کاهش کیفیت زندگی که با مشکلات حرکتی و سقوط کردن اتفاق می‌افتد، جلوگیری کنیم".


• سلامت دهان
نشانه‌های زیادی روی زبان وجود دارد که می‌تواند میزان سلامتی هر فرد را آشکار سازد و کمبود ویتامین B۱۲ یکی از آن‌ها است. کمبود خفیف نیز ممکن است سبب التهاب زبان (glossitis) شود. گرین می‌گوید: این وضعیت دردناک می‌تواند بر غذا خوردن و صحبت کردن فرد تاثیر بگذارد.


• بینایی
یکی دیگر از مزایای مهم ویتامین B۱۲ تاثیر آن بر روی بینایی است و کمبود ویتامین B۱۲ معمولا مربوط به آسیب سیستم عصبی است که تحت تاثیر عصب بینایی قرار دارد که به چشم می‌رسد. ویناندی اضافه می‌کند، ویتامین B۱۲ در مواد غذایی حیوانی همچون گوشت، مرغ، ماهی و محصولات لبنی یافت می‌شود. در صورتی که این غذا‌ها را دوست ندارید و یا گیاهخوار هستید، مصرف خوراکی‌های فرآوری شده با ویتامین B۱۲ یا مکمل‌های آن را توصیه می‌کنیم.


• تقویت حافظه
تعدادی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کمبود ویتامین B۱۲ با زوال عقل و مشکلات مربوط به حافظه ارتباط دارد، اما دقیقا مشخص نیست که آیا مکمل‌ها می‌توانند به پیشگیری از ابتلا به این بیماری‌ها کمک کنند. ارتباط بالقوه آن‌ها ممکن است در نتیجه سطوح بالای هموسیستئین در خون باشد، اما بنا به گزارش سازمان مکمل‌های غذایی آمریکا، اتخاذ هر گونه نتیجه‌ای در این باره خیلی زود است.


• درخشش و زیبایی پوست
افرادی که دچار کمبود ویتامین B۱۲ هستند در اغلب مواقع رنگ پریده هستند یا رنگ پوستشان به (زردی) می‌زند. دکتر گرین می‌گوید: اختلال در تولید گلبول قرمز خون در بدن می‌تواند بر اندازه و استحکام این سلول‌ها تاثیر بگذارد. این احتمال وجود دارد که این سلول‌ها به قدری بزرگ باشند که حرکت آن‌ها در بدن به خوبی صورت نگیرد در نتیجه سبب رنگ پریدگی پوست شود. در صورتی که این سلول‌ها خیلی نازک و شکننده باشند ممکن است شکسته شوند و سبب ایجاد بیلی روبین (bilirubin) زیادی شوند که موجب ایجاد یک رنگ زرد نارنجی در پوست می‌شود. درخشش پوست تنها یکی از شگفت انگیزترین فواید ویتامین B۱۲ است.


• سلامتی روده
ویل بولسیویچ (Will Bulsiewicz) متخصص گوارش می‌گوید: همگی می‌دانیم که مصرف فیبر و نوشیدن آب کافی برای حرکات سالم روده از اهمیت بالایی بر خوردار هستند، اما کمبود ویتامین B۱۲ می‌تواند سبب یبوست، اسهال، از دست دادن اشتها و کاهش وزن شود. ویل اضافه می‌کند، یکی از فواید ویتامین B۱۲ می‌تواند تقویت سلامت روده باشد. برخی مواقع این سندرم‌های دستگاه گوارش ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ هستند، اما در سایر اوقات ویتامین B۱۲ مشخص کننده یک بیماری زمینه‌ای دستگاه گوارش است. "ویتامین B۱۲ به تولید فاکتور طبیعی توسط معده متکی است و در قسمت انتهایی روده کوچک جذب می‌شود"؛ بنابراین اختلالات معده یا روده باریک می‌تواند ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ باشد. بیماری کرون یکی از مشکلات شایع است که ممکن است ناشی از کمبود ویتامین B۱۲ باشد. در این مورد این التهاب روده باریک از بیماری کرون است که علائم را آشکار می‌کند و نه کمبود ویتامین B۱۲.


خطرات
هیچ محدودیتی برای جذب حداکثری ویتامین B۱۲ وجود ندارد، زیرا خطر سمی بودن یا مصرف زیاد آن به شدت پایین است.

با این حال، آمپول ویتامین B۱۲ می‌تواند عوارضی نیز داشته باشد. عوارض خفیف و خطرات بالقوه آن که در صورت وجود یا بد‌تر شدن شان باید به پزشک مراجعه کنید، عبارتند از:

• درد، قرمزی یا سوزش در ناحیه تزریق
• اسهال خفیف
• احساس تورم در بدن

عوارض جدی تری که نیازمند مراقبت درمانی فوری هستند، عبارتند از:

• گرفتگی عضلات
• ضربان نا منظم
• ایجاد تورم در مچ یا پا

بروز واکنش‌های شدید بسیار نادر است، اما نیازمند مداخله اورژانسی هستندو شامل موارد زیر می‌شوند:

• خارش و تورم صورت، گلو یا زبان
• مشکلات تنفسی
• سر گیجه شدید
• تغییرات ناگهانی دید
• لکنت زبان
• تداخلات دارویی

ویتامین B۱۲ ممکن است با تعدادی از دارو‌ها تداخل داشته باشد. هر فرد باید در مورد دارو‌های بدون نسخه و دارو‌های تجویزی که مصرف می‌کند، قبل از مصرف ویتامین B۱۲ با پزشک خود مشورت کند.

تعدادی از دارو‌های تجویز شده متدوالی که معمولا با B۱۲ تداخل دارند، عبارتند از:

• آسپرین
• آنتی بیوتیک‌ها
• آنتاگونیست‌های گیرنده H۲ (antagonists)
• متفورمین (metformin)
• قرص‌های ضد بارداری

آلرژی و شرایط پزشکی آمپول ویتامین B۱۲

افرادی که آلرژی یا بیماری‌های دیگری دارند باید قبل از استفاده از آمپول ویتامین B۱۲ به پزشک خود اطلاع دهند.

انواع آلرژی یا بیماری‌هایی که ممکن است با آمپول ویتامین B۱۲ تداخل داشته باشند، عبارتند از:

• آلرژی به سیانوکوبالامین یا کبالت
• هیپو کالمی (پایین بودن میزان پتاسیم)
• بیماری کلیه
• پلی ستمی ورا (یک اختلال خونی نادر)
• بیماری لبر (یک بیماری چشمی)
• کمبود مواد مغذی دیگر به ویژه اسید فولیک و آهن

سندرم خشکی چشم یکی از شایع‌ترین دلایل احساس وجود جسم خارجی در چشم است. سندرم خشکی چشم اغلب هنگام صبح موجب احساس وجود شن در چشم می شود که معمولا در طول روز بدتر می شود.افراد بسیاری با مراجعه به چشم پزشک از احساس وجود جسمی خارجی، مانند شن، در چشم خود شکایت می کنند. احساس درد، سوزش، خارش یا وجود چیزی در چشم شرایطی آزاردهنده را برای آنها ایجاد کرده و همچنین دشواری در باز نگه داشتن چشم ها و حساسیت زیاد به نور از دیگر مواردی هستند که این افراد از آنها شکایت می کنند.

افرادی که با این مشکل چشمی مواجه می شوند تا پیش از مراجعه به چشم پزشک ممکن است انواع مختلفی از قطره های چشم بدون نسخه را خریداری کرده و به امید بهبودی و تسکین شرایط از آنها استفاده کرده باشند. اگرچه گاهی اوقات این محصولات تسکین کوتاه مدت را موجب می شوند، اما بیشتر مواقع نتیجه خاصی حاصل نشده و بهبودی نیز کوتاه مدت است.

احساس وجود جسمی خارجی، مانند شن، در چشم و تحریک این بخش از بدن ممکن است نشانه ای از ابتلا به شرایطی خاص باشد. در ادامه با دلایل بروز این احساس بیشتر آشنا می شویم.

سندرم خشکی چشم

سندرم خشکی چشم یکی از شایع‌ترین دلایل احساس وجود جسم خارجی در چشم است. سندرم خشکی چشم اغلب هنگام صبح موجب احساس وجود شن در چشم می شود که معمولا در طول روز بدتر می شود. خشکی چشم ها با شدت متفاوت می تواند موجب علائم ناراحت کننده و تحریک چشم شود.

در صورت ابتلا به خشکی چشم، سوزش چشم معمولا بیشتر از احساس خارش شکل می گیرد. بینایی شما ممکن است بسیار پر نوسان بوده و مدتی طول بکشد تا از دید خوب و شفاف برخوردار شوید. همچنین، چشم ها هنگام خواب چون بسته هستند به میزان کافی اشک تولید نمی کنند، از این رو با افت کمیت و کیفیت فیلم اشک نیز مواجه خواهید شد. 

اشک های مصنوعی گزینه خوبی برای آغاز درمان خشکی چشم هستند که باید توسط پزشک تجویز شوند. گاهی اوقات قطره های اشک مصنوعی برای مقابله با خشکی چشم کافی نبوده و باید بار دیگر به چشم پزشک خود مراجعه کنید. برای محافظت بیشتر از چشم ها ممکن است به استفاده از یک ژل یا پماد چشم پیش از خواب نیاز داشته باشید. چشم پزشک شما ممکن است داروها یا روش هایی ویژه را نیز برای درمان خشکی چشم تجویز کند.

لاگفتالموس شبانه

اگر با احساس وجود شن در چشم خود مواجه هستید، پزشک ممکن است این پرسش را مطرح کند که آیا یکی از نزدیکان شما، مانند همسرتان، تاکنون به این نکته اشاره داشته است که با چشم باز می خوابید. شاید پرسش عجیبی به نظر برسد، اما لاگفتالموس شبانه شرایطی شایع است.

پلک های برخی افراد آن گونه که باید به طور کامل بسته نمی شوند و تمام مدتی که فرد خواب است قرنیه چشم می تواند در معرض جو اطراف قرار داشته باشد. از آنجایی که پلک زدن صورت نمی گیرد، چشم به طور قابل توجهی خشک می شود و التهابی به نام کراتیت شکل می گیرد. این می تواند موجب حساسیت به نور و احساس وجود جسم خارجی، مانند شن، در چشم ها پس از بیداری شود.

لاگفتالموس می تواند به دلایل دیگری نیز شکل بگیرد. در کودکان، این شرایط معمولا یک مساله آناتومیک است. لاگفتالموس می تواند در نتیجه یک عمل جراحی زیبایی پلک چشم نیز شکل بگیرد. پوست ممکن است بیش از حد بالا کشیده شده یا سفت شده باشد که امکان پلک زدن یا بسته شدن کامل چشم ها هنگام خواب را نمی دهد. از شرایط دیگر می توان به پروپتوز (بیرون زدگی چشم) ناشی از بیماری چشم وابسته به تیروئید اشاره کرد. افراد مبتلا به لاگفتالموس شبانه می توانند جای قطره های چشم از پمادهای چشم برای تسریع روند بهبودی و کاهش علائم استفاده کنند.

شالازیون یا گل مژه

شالازیون یک توده ریز و بی درد است که روی پلک چشم شکل می گیرد. این شرایط به واسطه انسداد یک غده چربی رخ می دهد.

یک شالازیون اغلب با یک گل مژه اشتباه گرفته می شود. گل مژه بیرونی به عفونت فولیکول مژه و غده چربی گفته می شود و یک گل مژه درونی عفونت یک غده چربی است. برخلاف شالازیون که با درد همراه نیست، گل مژه معمولا دردناک است.

شالازیون و گل مژه هر دو می توانند موجب تورم یا بروز یک توده در امتداد پلک چشم شوند. زمانی که پلک می زنید، این شرایط می تواند احساس وجود جسم خارجی در چشم را ایجاد کند.

شالازیون و گل مژه معمولا به خودی خود و طی چند روز بهبود می یابند. طی این مدت، استفاده از یک کمپرس گرم روی چشم می تواند به تسکین شرایط و تخلیه توده کمک کند. گل مژه یا شالازیونی که به خودی خود پاره نشود ممکن است به درمان با آنتی بیوتیک یا عمل جراحی برای تخلیه نیاز داشته باشد.

بلفاریت

بلفاریت به التهاب پلک چشم گفته می شود. این شرایط به واسطه مسدود شدن غدد چربی رخ می دهد. افزون بر احساس وجود جسم خارجی در چشم، بلفاریت می تواند موجب علائم زیر شود:

- سوزش

- قرمزی

- آبریزش چشم

- خارش

- پوسته ریزی

- پلک هایی که چرب به نظر می رسند

برای تسکین بلفاریت باید موضع را تمیز نگه داشته و برای کمک به رفع انسداد غده چربی به طور مرتب از یک کمپرس گرم روی ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته استفاده کرد.

در صورت عدم بهبود علائم پس از گذشت چند روز، فرد باید به چشم پزشک مراجعه کند زیرا ممکن است به یک قطره آنتی بیوتیک یا استروئید چشم برای درمان نیاز باشد.

سندرم پلک شل

سندرم پلک شل شرایطی نسبتا غیر شایع است که در آن پلک بالایی چشم به اندازه ای شل است که به راحتی به سمت بیرون می چرخد. سندرم پلک شل معمولا در مردان میانسال دارای اضافه وزن دیده می شود. برخی افراد مبتلا به این شرایط از آپنه خواب انسدادی نیز رنج می برند.

گاهی اوقات، چرخش پلک فرد مبتلا به این سندرم هنگام خواب رخ می دهد. درمان سندرم پلک شل اغلب شامل استفاده از اشک های مصنوعی برای کاهش تحریک و یک آنتی بیوتیک در صورت مشاهده نشانه های عفونت می شود. استفاده از یک محافظ چشم هنگام خواب می تواند به بسته نگه داشتن پلک ها هنگام خواب کمک کند که ممکن است از بروز خشکی در چشم ها پیشگیری کند.

محیط

احساس وجود جسم خارجی، مانند شن، در چشم می تواند به واسطه محیطی که در آن زندگی می کنید، از جمله خانه یا محل کار، شکل بگیرد. به عنوان مثال، یک محیط بسیار خشک به واسطه فعالیت مداوم سیستم های تهویه مطبوع می تواند خشکی چشم ها را موجب شده و احساس وجود شن در چشم شکل بگیرد. اگر در نزدیکی یک کارخانه زندگی یا کار می کنید، چشم های شما می توانند احساس وجود جسم خارجی به واسطه سطوح بالای آلودگی هوا را تجربه کنند. چشم پزشک شما می تواند به تشخیص عوامل محیطی که ممکن است به خشکی و احساس وجود جسم خارجی در چشم منجر شده اند، کمک کند.

داروها

برخی داروها ممکن است موجب احساس خشکی و وجود جسم خارجی در چشم شوند. اگر به طور منظم دارو مصرف می کنید، به آثاری که می توانند بر چشم ها بگذارند، توجه داشته باشید. برخی انواع داروهای بدون نسخه و تجویزی می توانند چشم ها را با کم آبی مواجه ساخته و موجب بروز علائم خشکی چشم شوند. چشم پزشک با بررسی داروهای مصرفی شما می تواند به تشخیص مورد مساله ساز و ارائه یک جایگزین برای آن کمک کند.

سن

متاسفانه، افراد بسیاری با افزایش سن با احساس وجود جسم خارجی، مانند شن، در چشم مواجه می شوند. به طور معمول، تولید اشک با افزایش سن کاهش یافته و کارایی خود را از دست می دهد. زنانی که وارد مرحله یائسگی می شوند، خشکی چشم را همراه با علائم دیگر به واسطه تغییرات هورمونی در بدن خود تجربه می کنند.

ورم ملتحمه

ورم ملتحمه یک اصطلاح پزشکی برای بیماری چشم صورتی است. این شرایط به التهاب ملتحمه گفته می شود. ورم ملتحمه یا چشم صورتی شرایطی بسیار شایع است.

التهاب ناشی از ورم ملتحمه می تواند احساس وجود جسم خارجی در چشم را موجب شود. از دیگر علائم این شرایط می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- قرمزی

- خارش

- سوزش

- آبریزش بیش از حد چشم

- خروج ترشحات از چشم

اگر با ورم ملتحمه مواجه هستید استفاده از یک کمپرس سرد، مانند یک حوله سرد، روی چشم بسته می تواند به تسکین شرایط کمک کند. ورم ملتحمه اغلب به واسطه یک عفونت باکتریایی شکل می گیرد که واگیردار است. پزشک برای درمان این شرایط می تواند آنتی بیوتیک تجویز کند.

آسیب دیدگی قرنیه

قرنیه گنبد شفافی است که عنبیه و مردمک چشم را پوشش می دهد. از جمله آسیب دیدگی های این قسمت می توان به خراش قرنیه و پارگی قرنیه اشاره کرد. آسیب دیدگی قرنیه می تواند موجب مشکلات بینایی شود و شرایطی جدی در نظر گرفته می شود.

خراش های قرنیه می توانند به واسطه وجود یک جسم خارجی زیر پلک چشم، ضربه های سبک یا حتی مالش شدید چشم ها شکل بگیرند. پارگی قرنیه عمیق‌تر است و معمولا به واسطه ضرب خوردگی شدید چشم با نیروی زیاد یا جسمی تیز رخ می دهد.

آسیب دیدگی قرنیه می تواند موجب احساس وجود جسم خارجی در چشم شود. از دیگر علائم این شرایط می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- درد

- قرمزی

- آبریزش چشم

- تاری دید یا از دست دادن بینایی

- سردرد

موارد خفیف آسیب دیدگی قرنیه معمولا طی چند روز به خودی خود بهبود می یابند. در ضمن، شما می توانید برای تسکین علائم چند بار در روز از یک کمپرس سرد روی چشم بسته استفاده کنید.

در موارد آسیب دیدگی شدید، باید کمک پزشکی فوری دریافت کنید. برخی آسیب دیدگی های قرنیه در صورت عدم درمان مناسب می توانند اثر دائمی بر بینایی داشته باشند.

همچنین، بیمار ممکن است به استفاده از  آنتی بیوتیک یا قطره های استروئیدی چشم برای کاهش التهاب و خطر بروز زخم نیاز داشته باشد.

زخم قرنیه

زخم قرنیه به واسطه انواع مختلف عفونت ها، از جمله عفونت های باکتریایی، ویروسی یا قارچی شکل می گیرد. زمانی که پلک می زنید، زخم می تواند احساس وجود جسم خارجی را در چشم ایجاد کند. از دیگر علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- قرمزی

- درد شدید

- آبریزش چشم

- تاری دید

- خروج ترشحات یا چرک

- تورم

- نقطه ای سفید روی قرنیه

استفاده از لنزهای تماسی، خشکی شدید چشم، یک آسیب دیدگی قرنیه یا ابتلا به یک عفونت ویروسی، مانند آبله مرغان، زونا یا هرپس (تبخال) می تواند خطر ابتلا به زخم قرنیه را افزایش دهد.

زخم های قرنیه نیازمند دریافت کمک پزشکی فوری هستند زیرا می توانند موجب آسیب دائمی، از جمله نابینایی، به چشم شوند. پزشک احتمالا قطره های چشم ضد باکتری، ضد ویروس یا ضد قارچ را تجویز خواهد کرد. قطره های گشاد کننده مردمک نیز ممکن است برای کاهش خطر بروز عوارض جانبی تجویز شوند.

تبخال چشم

هرپس یا تبخال چشم یک عفونت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است. انواع مختلفی از تبخال چشم با توجه به عمق نفوذ عفونت در لایه های قرنیه وجود دارند.

کراتیت اپیتلیال از انواع شایع است که قرنیه را تحت تاثیر می دهد و می تواند موجب احساس وجود جسم خارجی در چشم شود. از دیگر علائم تبخال چشم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- چشم درد

- قرمزی

- التهاب

- آبریزش چشم

- خروج ترشحات

هر مورد تبخال چشم نیازمند مراجعه به چشم پزشک برای بررسی دقیق شرایط است. شما ممکن است به داروی ضد ویروس یا قطره های استروئیدی چشم نیاز داشته باشید.

دنبال کردن دستورات پزشک اهمیت دارد زیرا تبخال چشم در صورت عدم درمان مناسب می تواند موجب آسیب دائمی به چشم شود.

کراتیت قارچی

کراتیت قارچی یک عفونت قارچی نادر قرنیه چشم است. این شرایط به واسطه رشد بیش از حد قارچی که معمولا در محیط و روی پوست انسان یافت می شود، رخ می دهد.

یک آسیب دیدگی چشم، به ویژه با یک گیاه یا چوب، شایع‌ترین روش ابتلا به کراتیت قارچی است. افزون بر احساس وجود جسم خارجی در چشم، کراتیت قارچی می تواند موجب علائم زیر شود:

- چشم درد

- آبریزش چشم

- قرمزی

- خروج ترشحات

- حساسیت به نور

- تاری دید

درمان کراتیت قارچی نیازمند استفاده از داروهای ضد قارچ طی یک دوره چند ماهه است.

طی این مدت استفاده از کمپرس سرد می تواند به تسکین ناراحتی کمک کند. همچنین، برای مدیریت حساسیت به نور استفاده از یک عینک آفتابی استاندارد مفید است.

ناخنک

ناخنک یا پتریژیوم به پیشروی ملتحمه روی قرنیه گفته می شود. این پیشروی معمولا شکلی مثلثی دارد و در گوشه داخلی یا بخش میانی چشم رخ می دهد.

دلیل ناخنک نامشخص است، اما به نظر می رسد با قرار گرفتن در معرض نور خورشید، گرد و غبار و باد مرتبط است.

ناخنک می تواند موجب احساس وجود جسم خارجی در چشم شود و از علائم دیگر آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- آبریزش چشم

- قرمزی

- سوزش

- تاری دید

ناخنک معمولا به درمان خاصی نیاز ندارد. اما در صورت مواجهه با علائم اضافه ممکن است یک قطره استروئیدی برای کاهش التهاب تجویز شود.

اگر پیشروی بسیار بزرگ بوده و بر بینایی فرد تاثیرگذار باشد، ممکن است به انجام یک عمل جراحی برای برداشتن آن نیاز باشد.

پینگوکولا

پینگوکولا یک توده غیرسرطانی در ملتحمه است. این توده معمولا شکلی مثلثی و زرد رنگ دارد که در گوشه قرنیه ایجاد می شود. آنها معمولا نزدیک به بینی رشد می کنند، اما می توانند در سمت دیگر چشم نیز شکل بگیرند.

پینگوکولا می تواند موجب احساس وجود جسم خارجی در چشم شود و از دیگر علائم آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- قرمزی

- خشکی

- خارش

- آبریزش چشم

- مشکلات بینایی

پینگوکولا به درمان خاصی نیاز ندارد، مگر این که موجب ناراحتی شده باشد. در این مورد، پزشک ممکن است قطره ها یا یک پماد چشم را برای تسکین شرایط تجویز کند.

اگر توده به اندازه ای بزرگ باشد که بر بینایی تاثیر بگذارد، ممکن است به انجام یک عمل جراحی برای خارج کردن آن نیاز باشد.

منبع: عصرایران

ورزش کردن از مواردی است که همیشه توسط پزشکان برای سلامت بهتر و طول عمر بیشتر توصیه می شود اما اگر شما مبتلا به دیابت باشید، این توصیه جدی تر و با اهمیت تر می شود زیرا با کمک ورزش می توانید عضله سازی کنید، چربی سوزی کنید و آرامش بیشتری داشته باشید که همه این ها باعث می شود نیاز به انسولین در شما کاهش یابد و در نتیجه زندگی سالم تری داشته باشید. ورزش کردن باعث افزایش عملکرد انسولین در بدن می شود و قند خون را در حد طبیعی نگه می دارد.

از آنجا که بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع دو، دچار افزایش وزن هستند، ورزش کردن باعث بهبود این علائم می شود. قبل از شروع ورزش با پزشک خود مشورت کنید و ورزش ها را به آرامی انجام دهید. با گذشت زمان، شما می توانید شدت و مدت ورزش را زیاد کنید.

پیش از آنکه آلودگی هوا پیامدهای خود را بر سلامت داشته باشد و با مشکلات جدی‌تر همراه شود لازم است راهکارهای مناسبی برای مقابله با آن بکار گرفته شوند.هنگام بالا رفتن سطح آلودگی هوا در برخی از فصول و روزها با مصرف برخی انواع نوشیدنی‌ها می‌توان سموم را از ریه‌ها پاک کرد.

به نوشته "ان دی تی وی" از جمله این نوشیدنی‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

۱- دمنوش لیمو و عسل و زنجبیل

زنجبیل دارای خواص ضد التهابی است که می‌تواند سرفه و احتقان را کاهش دهد. همچنین عسل از سرفه‌های متوالی جلوگیری کرده و لیمو به دلیل دارا بودن ویتامین C سیستم ایمنی را تقویت می‌کند. نوشیدن این دمنوش ریه‌ها را به طور طبیعی پاکسازی می‌کند.

۲- چای سبز

این دمنوش علاوه بر آنکه به کاهش وزن کمک می‌کند حاوی آنتی‌اکسیدان است که مواد سمی را از بدن دفع کرده و گوارش را بهبود می‌دهد.

۳- نوشیدنی زردچوبه و زنجبیل

خواص دارویی زردچوبه در کنترل سرفه، احتقان و سرماخوردگی تایید شده‌ است. کورکومین موجود در زردچوبه خواص ضد التهابی، آنتی‌اکسیدانی و ضد سرطانی دارد. همچنین زنجبیل حالت تهوع را برطرف کرده و احتقان را کاهش می‌دهد.

۴- چای ماسالا

این دمنوش از سال‌ها قبل در درمان بیماری‌هایی از قبیل سرفه، سرماخوردگی، احتقان و مشکلات تنفسی کاربرد داشته‌ است. در آماده‌سازی این دمنوش ترکیب‌های دیگری از قبیل زنجبیل و دارچین استفاده می‌شود که این مواد نیز خاصیت ضد التهابی دارند. این دمنوش گلو را صاف کرده و از میزان التهاب آن می‌کاهد.

۵- دمنوش ریشه شیرین بیان

ریشه شیرین بیان به کاهش سرفه و احتقان کمک می‌کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد دمنوش شیرین بیان خاصیت ضد ویروسی و ضد میکروبی دارد.

معمولاً سنگ‌های کلیه کوچک، بدون بروز علائم و مشکلات خاصی دفع می‌شوند اما سنگ‌های بزرگتر در مجاری ادراری لانه می‌کنند و منجر به درد می‌شوند؛ اگر این سنگ‌ها دفع نشوند، می‌توانند عوارضی چون عفونت یا آسیب‌های کلیوی را به‌دنبال داشته باشند.

یکی از وظائف کلیه‌ها، خارج کردن اوره و مواد معدنی اضافی از خون است؛ بدن انسان معمولاً این مواد را از طریق ادرار دفع می‌کند، در برخی موارد تجمع بیش از حد املاح در کلیه‌ها می‌تواند منجر به تشکیل سنگ‌هایی به‌شکل کریستال شود.

سنگ کلیه می‌تواند در هر دو کلیه تشکیل شود؛ این سنگ‌ها از آنجا به مجاری ادراری که کلیه‌ها را به مثانه وصل می‌کنند، منتقل می‌شوند.

معمولاً سنگ‌های کوچکتر کلیه بدون بروز علائم و مشکلات خاصی دفع می‌شوند اما سنگ‌های بزرگتر در مجاری ادراری لانه می‌کنند و منجر به درد می‌شوند؛ اگر این سنگ‌ها دفع نشوند، می‌توانند عوارضی چون عفونت یا آسیب‌های کلیوی را به‌دنبال داشته باشند.

عوامل متعددی در سرعت خروج سنگ کلیه مؤثر هستند؛ سایت "مدیکال نیوز تودی" در مقاله‌ای به بررسی عوامل تسریع خروج سنگ کلیه و پیشگیری از تشکیل و بزرگتر شدن سنگ‌های کلیه پرداخته است.

چقدر زمان می‌برد تا کلیه یک سنگ را دفع کند؟

دو عامل اصلی در سرعت خروج سنگ‌های کلیه تأثیرگذار است؛ اندازه و مکان سنگ.

عموماً سنگ‌های کوچکتر، سریعتر و با درد کمتری دفع می‌شوند؛ 80 درصد سنگ‌هایی که کوچکتر از 4 میلی‌متر هستند، به‌صورت خودکار و ظرف مدت یک ماه از بدن خارج می‌شوند. حدود 60 درصد سنگ‌های بین 4 و 6 میلی‌متری نیز در 45 روز دفع می‌شوند. سنگ‌های بزرگتر از 6 میلی‌متر نیز ممکن است در طول یک سال از بدن خارج شوند اما بهتر است که با مراجعه به پزشک، به‌دنبال خارج‌سازی آن از طریق جراحی باشید.

محل قرارگیری سنگ کلیه در این‌که آیا بدن می‌تواند سنگ را به‌صورت خودکار دفع کند، مؤثر است؛ برخی سنگ‌ها در خود کلیه قرار دارند در حالی که برخی دیگر ممکن است در مجاری شکل بگیرند.

سنگ‌های کلیوی که در بالای مجاری قرار دارند به کلیه‌ها نزدیک‌تر هستند و آنهایی که در قسمت پایین‌تر کلیه هستند به مثانه نزدیک‌تر هستند؛ بر اساس تحقیقاتی که در سال 2014 انجام شده، نزدیک 50 درصد سنگ‌هایی که در نزدیکی کلیه شکل می‌گیرند و 80 درصد سنگ‌هایی که در نزدیکی مثانه هستند، به‌صورت خودکار و بدون دخالت خاصی دفع می‌شوند.

چگونه به خروج سنگ‌ها سرعت بدهیم؟

بهترین کار برای سرعت بخشیدن به روند دفع سنگ کلیه،‌ نوشیدن آب زیاد است؛ مایعات زیاد، ادرار را افزایش می‌دهد که به حرکت سنگ در مسیر خروجی کمک می‌کند همچنین افراد می‌توانند با کاهش مصرف مواد پروتئینی، کلسیم و نمک و افزایش مصرف مرکبات از تشکیل سنگ‌های جدید و بزرگتر شدن سنگ‌های موجود جلوگیری کنند.

مرکبات به‌علت دارا بودن سیترات،‌ می‌توانند از شکل‌گیری سنگ‌های کلیه جلوگیری کنند علاوه بر این، متخصصان تغذیه و پزشکان نیز می‌توانند برای برطرف کردن مشکل سنگ کلیه، رژیم‌های ویژه‌ای را به شما پیشنهاد دهند.

چه‌زمانی به دکتر مراجعه کنیم؟

"درد" نشانگر این است که یک فرد باید به پزشک مراجعه کند؛ درد مشخص می‌کند که آیا برای دفع سنگ کلیه، مراقبات بیشتر پزشکی نیاز هست یا خیر؛ اگر عوارضی چون درد شدید و مداوم پشت و پهلوها، ادرار همراه با بوی بد، احساس سوزش حین ادرار، خون در ادرار، تب و لرز و استفراغ را تجربه می‌کنید، حتماً به پزشک مراجعه کنید؛ این‌ها می‌توانند نشانه عفونت کلیوی باشند که برای پیشگیری از بروز عوارض شدیدتر، نیاز به معالجه فوری دارند.

به‌غیر از جراحی، راه‌های متعددی برای درمان سنگ کلیه وجود دارد؛ جراحی به‌ندرت به‌عنوان انتخاب نخست درمان قرار می‌گیرد اما به‌هرحال سنگ‌های بزرگتر از 6 میلی‌متر در "طب نوین" به جراحی نیاز دارند اما در "طب سنتی" راهکارهای تغذیه‌ای برای درمان حتی سنگ‌های بزرگتر از 6 میلی‌متر نیز وجود دارد.

سنگ‌هایی به این بزرگی ممکن است در مجاری ادراری گیر کنند و منجر به بروز عفونت و آسیب بافت کلیه‌ها شوند.

مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک بیمار پس از دفع سنگ کلیه، ریکاوری شود، بستگی به نوع دفع سنگ دارد؛ اگر یک سنگ به‌طور طبیعی یا با مصرف اندکی دارو دفع شود، دردهای جانبی به‌سرعت فروکش می‌کنند؛ اگر سنگ از طریق جراحی دفع شده باشد، معمولاً فرد می‌تواند در همان روز به روند عادی فعالیت‌های خود بازگردد اما در برخی موارد، افراد باید از فعالیت‌های شدید اجتناب کنند و پس از مشورت با متخصص، حدوداً یک هفته پس از جراحی به روال عادی زندگی بازگردند.

یکی از شکایت‌های شایع در فصل پاییز و زمستان که به دلیل تغییر وضعیت آب و هوا اتفاق می‌افتد، درد مفاصل است. در واقع در ماه‌های سرد سال و با کاهش دما، مبتلایان به دردهای مفاصل، دچار تشدید درد و افزایش حساسیت مفاصل می‌شوند.تحقیقات کمی در مورد این‌ که چه عواملی موجب بروز درد بیشتر در مفاصل در فصول سرد سال می‌شود، وجود دارد؛ اما برخی فرضیه‌های قانع‌کننده نیز در این باره وجود دارد و از طرفی نمونه‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد تعداد شکایات در مورد درد مفاصل در محیط‌های سرد بیشتر می‌شود.

یک نظریه این است که با کاهش دما، بدن شروع به حفظ گرما می‌کند و تمرکز خود را بر گرم نگه داشتن قسمت‌های مهم بدن متمرکز می‌کند، بنابراین گردش خون به سمت اندام‌ها کاهش و در نتیجه درد در مفاصل افزایش می‌یابد. علاوه بر این، از آنجا که سرما با تغییر فشار هوا همراه است و ما می‌دانیم که مایع سینوویالی در مفاصل نسبت به چنین تغییراتی حساس است، پس درد مفاصل ممکن است با تغییر آب و هوا به‌ سادگی ایجاد شود. به هر حال، جلوگیری از سرما و بهبود گردش خون تنها دو نکته‌ی ساده برای فروکش کردن دردهای مفاصل پاییز و زمستان است. در ادامه نکات بیشتری آمده است که باید در نظر بگیرید:

بدنتان را با لباس‌ها و حرکات کششی مناسب گرم نگه دارید

از نظر منطقی، اگر سرما باعث درد مفاصل می‌شود، ساده‌ترین کاری که می‌توان انجام داد پوشاندن آن با لایه‌های اضافی است؛ بدین منظور از لباس‌های تنگ استفاده نکنید زیرا باعث محدودتر شدن حرکات شما می‌شود. بهترین گزینه استفاده از پوشش‌های پشمی است؛ اما این هم تنها کاری نیست که می‌توانید و یا باید انجام دهید، در واقع گرم نگه داشتن همیشه به معنای پوشیدن لباس ضخیم‌تر یا روشن کردن یک وسیله‌ی گرمایشی نیست. شما می‌توانید با انجام چند حرکت ورزشی و کششی موجب افزایش جریان خون در بازوها و پاها و گرم نگه داشتن آن‌ها شوید.
علاوه بر این، تمرینات روزانه با تمرکز بر بهبود گردش خون در بدن می‌تواند با ترشح اندورفین به کاهش درد کمک کند. همچنین تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد گرم کردن قبل از هرگونه فعالیت بدنی و انجام حرکات کششی استاتیک و پویا به طور منظم می‌تواند از صدمات بیشتر جلوگیری کند.

از پمادها و کمپرس آب گرم برای گرم کردن موضعی مفاصلتان کمک بگیرید

اگر خود را خوب پوشانده‌اید و در یک نقطه گرم و دنج خانه‌تان نشسته‌اید و باز به اندازه کافی احساس نمی‌کنید که درد مفاصلتان کم شده است، از وسایلی که به صورت موضعی موجب گرم شدن مفاصلتان می‌شود مانند کیسه آب گرم و یا پمادهای مخصوص مثل کپسایسین استفاده کنید. با این که این پمادها و کیسه آب گرم بسیار دلپذیر است؛ اما هنگام استفاده از آن‌ها مراقب باشید. ممکن است پوست نسبت به موادی مانند کپسایسین حساس باشد، بنابراین، قبل از انتخاب یک پماد گرم‌کننده یا مسکن از پزشک خود درباره آن بپرسید.

از یک رژیم غذایی ضدالتهاب پیروی کنید

درد مفاصل مرتبط با آرتریت در اثر التهاب ایجاد می‌شود. ماه‌های سردتر سال می‌تواند التهاب را بدتر کند که بخشی از آن به دلیل تغییر در فشار هواست که در بالا ذکر شد. از آنجایی که شما نمی‌توانید در تغییر فصل‌ها نقشی داشته باشید، می‌توانید با التهابتان به صورت دیگری مقابله کنید تا تغییرات آب و هوا جبران شود. بدین منظور می‌توانید از رژیم غذایی ضدالتهاب استفاده کنید. با این که اثرات این رژیم از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ اما این رژیم به طور معمول با جایگزین کردن غذاهای فرآوری شده و دارای مواد نگه‌دارنده با سبزیجات، حبوبات، غلات و گوشت‌های تازه می‌تواند به کاهش درد مزمن و بهبود طول عمر کمک کند.

در داخل خانه ورزش کنید

اگر از طرفداران پروپاقرص پیاده‌روی در فضای باز یا یک صبحانه‌ی عالی هستید، و از درد مفاصل هم رنج می‌برید بهتر است با شروع فصل پاییز تا آمدن بهار در یک سالن ورزشی ثبت‌نام کنید و یا در خانه تمرین کنید. تمرین کردن در محیط گرم‌تر باعث می‌شود بدنتان سریع‌تر گرم شود و درد مفاصلتان کمتر شود.

یک پیشنهاد عالی این است که تمرینات معمول خود را با یک جلسه شنا در استخر گرم جایگزین کنید. گرما نه تنها به شما در رفع درد کمک می‌کند، بلکه آب می‌تواند به کاهش فشار در برخی مفاصل کمک کرده و باعث کاهش ساییدگی و فرسودگی مفاصل ناشی از دویدن‌ها و پریدن‌های طولانی در جلسات ورزشی شود.

ویتامین D مصرف کنید

ویتامین D با حساسیت به درد در مبتلایان به آرتروز ارتباط دارد، تا آنجا که کمبود آن می‌تواند بر درد مفاصل شما تأثیر منفی بگذارد. پاییز و زمستان معمولاً با کمبود ویتامین D همراه است، زیرا روزهای ابری، شب‌های طولانی‌تر و روزهای کوتاه‌تر باعث می‌شود کمتر در معرض تابش نور خورشید قرار بگیریم. علاوه بر این، به دلیل سرمای هوا ممکن است تمایل کمتری برای گذراندن اوقات در خارج از منزل داشته باشیم. بنابراین مکمل ویتامین D می‌تواند در این زمان کمک‌کننده باشد.

به طور منظم ماساژ بگیرید

صرف‌نظر از اینکه از چه نوع ماساژی لذت می‌برید، شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد یک ماساژ مناسب با نوع درد شما می‌تواند به بهبود گردش خون، کاهش درد و تنش ماهیچه‌ای و افزایش انعطاف‌پذیری کمک کند و حتی باعث آزاد شدن سروتونین در مغز شود. برای نتیجه‌گیری بهتر باید ماساژدرمانی منظم و طولانی‌ مدت باشد.

هیدراته بمانید

مطالعات نشان داده‌اند که حتی کمبود خفیف آب بدن می‌تواند درد مفاصل را افزایش داده و التهاب را بدتر کند. همیشه یک بطری آب در نزدیکی خود نگه دارید و به خود یادآوری کنید که هر از گاهی یک جرعه از آن بنوشید. با این که میزان آب دریافتی توصیه شده در روز از فردی به فرد دیگر با توجه به رژیم غذایی، اندازه بدن، جنسیت و میزان فعالیت هر فرد تغییر می‌کند؛ اما یک معیار خوب این است که سعی کنید روزانه حدود 2 لیتر آب و مایعات دریافت کنید.

در صورت لزوم از داروهای مسکن مناسب استفاده کنید

داروهای ضدالتهاب و استامینوفن (پاراستامول) در روزهایی که به کمی کمک اضافی برای مقابله با درد احتیاج دارید، می‌تواند بسیار ارزشمند باشد. به جای اینکه فقط به داروهای بدون نیاز به نسخه و یا تغییر در شیوه زندگی متکی باشید، بهتر است در صورت لزوم این دو را با هم ترکیب کنید.

دستکش، کلاه و شال را به خاطر بسپارید

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که در مورد هیپوترمی باید بدانید این است که برای تجربه آن حتماً نباید در درجه حرارت‌های زیر صفر قرار داشته باشید. قرار گرفتن طولانی‌ مدت در معرض هوای خنک همراه با رطوبت باعث می‌شود بدن شما خیلی سریع حرارت از دست بدهد، خصوصاً از اندام‌هایی مانند بینی، انگشتان پا و انگشتان دست.

با پوشیدن دستکش گرم، جوراب ضخیم، کلاه‌هایی که گوش و شال‌هایی که گردنتان را می‌پوشانند، از بدنتان در هوای سرد محافظت کنید.

کفش ضد آب بپوشید

هیچ‌ چیز مانند سرما و رطوبت با هم موجب افزایش درد و حساسیت مفاصل نمی‌شود. این اتفاق در روزهای سرد و برف و بارانی پاییز و زمستان بیشتر پیش می‌آید. اگر در خارج از خانه ورزش می‌کنید و یا مجبور به پیاده‌روی و یا دوچرخه‌سواری هستید، اطمینان حاصل کنید که کفشتان در برابر آب نفوذناپذیر است و همچنین موجب از دست دادن گرمای بدنتان نمی‌شود.

غذاهای گرم‌کننده بخورید!

غذاهایی که دارای خاصیت ترموژنیک هستند یا به عبارتی توانایی این را دارند که موجب افزایش دمای بدنتان شوند، می‌توانند برای مبارزه با التهاب و ورم مفاصل مخصوصا در هوای سرد مفید باشند.

زنجبیل، زردچوبه و فلفل کائن از این دست مواد غذایی هستند که به مبارزه با التهاب و ورم مفاصل کمک کرده و با افزایش جریان خون باعث افزایش دمای بدن می‌شوند.

در نهایت این که

برخی از نکات ذکر شده در بالا نسبت به بقیه ساده‌تر است و بعضی دیگر می‌تواند برای شما مناسب نباشد. مثلاً ممکن است شما دسترسی به ماساژ مناسب آرتروز یا شنا در استخر سرپوشیده و گرم نداشته باشید؛ اما بتوانید به یک متخصص حرفه‌ای برای دردتان مراجعه کنید، روزانه حرکات کششی انجام دهید، به مقدار کافی آب دریافت کنید و بدنتان را گرم نگه دارید. به هر حال اگر دردتان شدید شد، تکیه بر روش‌های خانگی ممکن است عاقلانه‌ترین انتخاب نباشد. در این صورت حتماً به پزشک مراجعه کنید.

منبع: تبیان

انجمن سرطان آمریکا اعلام می کند که خطر ابتلا به این سرطان در همه مردان و زنان 1 در 65 است. با این حال عوامل خطر خاصی وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را بیشتر کنند از قبیل؛ سن(55 سال یا بیشتر)، جنس (مردان در معرض خطر بیشتری هستند)، چاقی، دیابت، سیگار کشیدن و ...

 آگاهی از آمار و ارقام مرتبط با سرطان لوزالمعده از آن جهت اهمیت دارد که یک سال بعد از تشخیص این بیماری، 73 درصد بیماران جان خود را از دست می دهند.

با این حال به لطف پیشرفت های پزشکی در طی سالهای گذشته شانس بقای بیماران مبتلا به این سرطان افزایش یافته است.

برخی موارد ابتلا به سرطان لوزالمعده ژنتیکی است: مرکز درمان سرطان آمریکا تخمین می زند که 10 درصد از تمام موارد ابتلا به سرطان لوزالمعده ژنتیکی است و این بدان معناست که جهش ژنی ارثی از والدین به بچه هایشان رسیده است.

سالانه 50 هزار نفر به سرطان لوزالمعده مبتلا می شوند: انجمن سرطان آمریکا تخمین می زند که سالانه 53 هزار و 70 نفر در این کشور به سرطان لوزالمعده مبتلا شوند. از این تعداد قریب به 41 هزار نفر جان خود را از دست می دهند. در سال 2016 میلادی 27 هزار 670 نفر از مردان و 25 هزار نفر از زنان، مبتلا به این بیماری تشخیص داده شدند.

سیگار یکی از مهمترین عوامل خطر است: تقریبا یک سوم (20 تا 30 درصد) از همه موارد سرطان لوزالمعده به کشیدن سیگار ارتباط دارند. مواد شیمیایی سرطان زا که در فرآورده های دخانیاتی وجود دارد، ممکن است سبب آسیب رسیدن به لوزالمعده شود و سیگار کشیدن می تواند احتمال ابتلا به دیگر بیماری ها مانند التهاب درازمدت لوزالمعده را نیز افزایش دهد. همچنین ممکن است احتمال دچار شدن به دیابت و یا چاقی در بین افراد سیگاری بیشتر باشد. اگرچه روش مطمئنی برای جلوگیری وجود ندارد ولی شواهد زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه ترک سیگار احتمال ابتلا به چندین سرطان را کاهش می دهد که یکی از آنها سرطان لوزالمعده است.

علائم سرطان لوزالمعده با تاخیر خود را نشان می دهند: یکی از دلایل مهمی که منجر به مرگ استیوجابز، بنیانگذار شرکت اپل شد، دیر ظاهر شدن علائم سرطان لوزالمعده بود. علائمی شامل کاهش وزن، یرقان، درد شکم تا مراحل نهایی بیماری معمولا خود را نشان نمی دهند و زمانی ظاهر می شوند که تومور به اندازه کافی رشد کرده باشد. دیابت ناگهانی، تغییر در اشتها، تغییر در احساس مزه و چشایی، ملتهب شدن پوست در ناحیه دست ها و گاها، درد شکم، زردی چشم یا پوست، مدفوع کم رنگ، کیسه صفراوی بزرگ شده، از علائم بروز سرطان لوزالمعده هستند و پزشکان توصیه می کنند که اگر بیشتر از یکی از این علائم را داشتید، حتما در مورد تشخیص سرطان لوزالمعده در تماس باشید.

شانس بقای بیماران با تشخیص به موقع، بیشتر است: در سال 2012، انواع سرطان لوزالمعده هفتمین عامل مرگ ناشی از سرطان بودند که در سطح جهان به مرگ 330000 نفر در آن سال منجر شدند. این بیماری بیشتر در کشورهای توسعه یافته رخ می‌دهد و این کشورها در سال 2012 شاهد 70 درصد از موارد جدید این بیماری بوده‌اند. آدنوکارسینوم لوزالمعده پیش آگهی بسیار ضعیفی دارد. در واقع پس از تشخیص، 25 درصد افراد یک سال زنده می ‌مانند و 5 درصد نیز به مدت 5 سال. اگر سرطان زود تشخیص داده شود، میزان بقای پنج ساله تا حدود 20 درصد افزایش می ‌یابد.

منبع: آوای سلامت

یکی از بیماری های شایع این فصل سرماخوردگی و آنفلوانزاست و یکی از بهترین مواد غذایی برای مبارزه با این بیماری سوپ است. سوپ ها هم به دلیل ترکیباتی که دارند و هم به دلیل دمایشان برای این بیماری مفیدند.اگر بینی تان گرفته و حال خوشی ندارید سری به آشپزخانه بزنید و یکی از این سوپ های تک نفره را برای خودتان آماده کنید. این سوپ ها حاوی موادی مثل زنجبیل، سیر و ادویه جات قدرتمندی هستند که نشانه های سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش داده و از شربت سرفه خوشمزه ترند.

شاید ظاهر برخی از این سوپ ها به نظرتان جالب نباشد اما این را بدانید که با مصرف یک پیاله از این ها به سرعت غیر قابل وصفی حالتان خوش می شود.

این سوپ ها را به دو روش می توان آماده کرد:

اول این که ترکیبات گفته شده را با سوپ های آماده که به صورت بسته بندی به فروش می رسند، آماده کنید.

فقط دقت داشته باشید که در صورتی از سبزیجات با پوست استفاده کنید که هم ارگانیک باشند و هم به خوبی شسته شده باشند

روش دوم این که ترکیبات گفته شده را با سوپ هایی که خودتان در منزل پخته اید، آماده کنید؛ که خوب قطعاً این روش بهتر است. اما گاهی اوقات به دلیل کمی وقت و یا بیماری شدید، سرپا ایستادن و آشپزی کردن کمی سخت می شود؛ پس خوردن این سوپ های آماده با ترکیباتی که در ادامه گفته می شود خیلی بهتر از نخوردنشان است.

در ادامه طرز تهیه و مواد اولیه ی سوپ ها را با هم مرور می کنیم:

سوپ کاری با سبزیجات برگ سبز

نصف فنجان اسفناج یا کلم پیچ که به خوبی ریز شده را با یک 1 قاشق غذاخوری پیاز بنفش خرد شده، 2 قاشق چای خوری پودر کاری و یک چهارم قاشق چایخوری فلفل کاین در ظرف مخصوص سوپتان ریخته و با هم مخلوط کنید.

به این مواد یک و نیم فنجان سوپ داغ سبزیجات (هم می توانید از سوپ های آماده بسته بندی شده استفاده کنید و هم طرز تهیه ی آن را در انتهای مطلب آورده ایم) اضافه کنید و آن را خوب به هم بزنید تا سبزیجات آن نرم شوند و سپس میل نمایید.

سوپ لیمو، عسل و سیر

یک قاشق غذاخوری پیاز، کرفس و هویج خرد شده (از هر کدام یک قاشق)، یک حبه سیر له شده، یک قاشق غذاخوری آب لیموی تازه و 2 قاشق غذاخوری لیموی رنده شده را به پیاله ی سوپتان بیفزایید. به این مواد یک و نیم فنجان سوپ داغ سبزیجات اضافه کنید و عسل را به تدریج بیفزایید. تا مخلوط شدن کامل مواد سوپ را به هم بزنید و سپس نوش جان کنید.

سوپ مرغ و زنجبیل با نودل

نصف فنجان نودل (رشته) برنجی پخته شده را با یک چهارم فنجان مرغ پخته و تکه تکه شده مخلوط کنید، 1 تا 2 قاشق غذاخوری سس سویا با سدیم کم، 1 قاشق غذاخوری پیازچه خرد شده، یک دوم تا یک قاشق چایخوری زنجبیل تازه رنده شده و یک دوم قاشق چایخوری دانه کنجد به این مواد بیفزایید. سپس این مواد را با سوپ مرغ داغ بپوشانید و تا مخلوط شدن کامل مواد به هم بزنید. منظور از سوپ مرغ داغ در این جا هم همان سوپ های آماده ای است که ذکر شد.

سوپ مرغ و زنجبیل با نودل

شما می توانید هم سوپ سبزیجات و هم سوپ مرغ را در منزل بپزید که خیلی هم بهتر و سالم تر خواهد بود. در ادامه روش تهیه ی سوپ سبزیجات را آورده ایم:

طرز تهیه سوپ سبزیجات (Vegetable Broth)

این سوپ یا بهتر است بگویم این پایه ی سوپ، اگر به درستی تهیه شود بسیار غنی و خوشمزه است. پوست سبزیجات به غذا کمی رنگ و ویتامین اضافه می کند و قارچ طعم دهنده خوبی است. انواع بسیاری از سوپ های سبزیجات بسته بندی شده نیز وجود دارد؛ اما سعی کنید آن ها را به صورت خانگی، تهیه و آماده کنید. به علاوه می توانید در همه دستورهای پخت مایه سوپ مرغ را با سوپ سبزیجات جایگزین کنید.

مواد لازم:

10 فنجان آب

یک پیاز متوسط (همراه با پوست) چهار تکه شده

2 حبه سیر پوست نشده (که کمی له شده است)

دوساقه کرفس (که به تکه های بزرگ تقسیم شده)

8 عدد قارچ سفید (که از وسط نصف شده اند.)

2 عدد هویج همراه با پوست (که به دو تکه بزرگ تقسیم شده اند.)

2 ساقه تره فرنگی (که به تکه های بزرگ برش داده شده است)

2 عدد گوجه فرنگی متوسط (چهار قسمت شده)

4 سیب زمینی متوسط قرمز (از وسط دو نیم شده)

8 شاخه جعفری تازه

2 شاخه شوید تازه

1 عدد برگ بو

8 عدد دانه فلفل سیاه

1 قاشق جایخوری نمک

سوپ سبزیجات

طرز تهیه:

یک قابلمه بزرگ روی گاز قرار دهید. سبزیجات را بعد از اینکه به خوبی شستشو دادید درون قابلمه بریزید؛ صبر کنید تا به جوش بیاید و یک ساعت بدون در قل بزند. بر حسب سلیقه خود ادویه بزنید و اجازه بدهید نیم ساعت دیگر بجوشد.

سوپ را صاف کنید (از صافی رد کنید). برگ بو را دور بریزید اما باقی سبزیجات را به همین شکلی که هستند میل کنید و یا از آن ها به عنوان سس برای غلیظ کردن سوپ یا خورش استفاده کنید. اجازه بدهید عصاره باقی مانده در دمای اتاق خنک شود و بعد به صورت بسته بندی شده در یک ظرف مناسب نگهداری در یخچال یا فریزر نگه دارید. این پایه سوپ که در لاتین به آن Vegetable Broth گفته می شود را می توانید حدود چهار روز در یخچال نگهداری کنید.

فقط دقت داشته باشید که در صورتی از سبزیجات با پوست استفاده کنید که هم ارگانیک باشند و هم به خوبی شسته شده باشند.

منبع: تبیان

یک متخصص پوست و مو گفت: سفید شدن موها امری طبیعی است و درواقع بدن به سوی فرسوده شدن و پیری می‌رود.هدی عین‌الهی متخصص پوست و مو درباره عوامل تاثیرگذار بر سفیدی زودرس مو، اظهار کرد: علت سفیدی مو در سنین نوجوانی و جوانی بیماری‌هایی هستند که سبب متوقف شدن رنگدانه‌سازی و از بین رفتن رنگدانه‌های مو در آن ناحیه می‌شود، یکی از این بیماری‌ها لک و پیس یا پیسی نام دارد. سفید شدن موها با افزایش سن امری طبیعی است  و درواقع بدن به سمت فرسوده شدن و پیری می‌رود.

زمانی که انرژی بدن با بالا رفتن سن تحلیل می‌رود، قابلیت تولید کلاژن و کاهش چین‌وچروک پوست افزایش می‌یابد و از طرف دیگر سلول‌های رنگدانه‌ای که در ریشه موها قرار دارند به آهستگی از بین می‌روند و ریشه مویی که دارای تعداد کمتری سلول های رنگدانه است، قابلیت تولید مقدار کمتری ملانین را دارد. ملانین ماده‌ای شیمیایی است که باعث تولید رنگ در تارهای مو می‌شود. استرس تنها فاکتوری نیست که موجب سفید شدن زودرس موها می‌شود. سفید شدن موها فرآیندی فیزیولوژیکی است و به طور معمول ۵۰ درصد از موهای نیمی از افراد در سن ۵۰ سالگی سفید می‌شود.

وی درباره عوامل اصلی این نوع عارضه، گفت: بیماری‌های خودایمنی به سلول‌های بدن حمله می‌کنند و این شرایط شامل فولیکول‌های مو نیز می‌شود و از این رو، ممکن است شاهد سفید شدن زودرس مو‌ها باشید. کمبود ویتامین B۱۲ یا مشکلات غده هیپوفیز یا غده تیروئید نیز می‌توانند موجب پیری زودرس شوند.  اگر بیماری درمان شود، آثار فیزیکی پیری زودرس از جمله سفید شدن مو‌ها می‌تواند معکوس شود. البته سفید شدن مو‌ها در نتیجه دلایل پزشکی نادر هستند.

متخصص پوست در ادامه افزود: سیگار کشیدن یکی از بدترین چیز‌هایی است که می‌تواند روی پوست و مو تاثیرگذار باشد. ممکن است نتوانید شکل‌گیری چین‌وچروک‌ها را در پوست سر خود مشاهده کنید، اما این شرایط تمامی فولیکول‌های مو را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با وجود آثار بالقوه سیگار کشیدن بر روند پیری، تاثیر آن همچنان به اندازه ژنتیک نیست. اگر سفید شدن زودرس مو‌ها در خانواده شما سابقه ندارد، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید تا سلامت تیروئید، سطوح ویتامین و احتمال کم‌خونی نیز بررسی شود.

عین‌اللّهی تصریح کرد: کمبود ویتامین B۱۲ می‌تواند باعث سفیدی هرچه سریع‌تر مو‌ شود. گیاهخواران و وگان‌ها به واسطه محدودیت‌هایی که در رژیم غذایی خود اعمال می‌کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری نسبت به سفید شدن زودرس مو‌ها قرار داشته باشند. افرادی که قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنند و آن‌هایی که مشکلات گوارشی یا مربوط به معده و روده دارند نیز با این خطر مواجه هستند.

وی درباره درمان این نوع عارضه بیان کرد: مو از پروتئینی به نام کراتین تشکیل شده است و برای اینکه قوی، محکم و سالم باشد باید میزان این پروتئین به اندازه کافی وجود داشته باشد. انواع مواد غذایی مانند تخم‌مرغ و ماهی از منابع غذایی خوبی هستند که در رده اول پروتئین قرار دارند. در واقع پروتئین از آمینواسید ساخته شده است که برخی از آنها ضروری و برخی دیگر غیرضروری هستند. آمینواسیدهای ضروری در پروتئین‌های حیوانی به میزان بیشتری وجود دارند و به راحتی هم جذب می‌شوند. کمبود موادی مانند آهن، کلسیم، روی، ویتامین دی، ویتامین ب۱۲ و ب۶ در بدن بسیار رایج است و البته آنچه اهمیت دارد، خوردن آن دسته از مواد غذایی است که این مواد و ویتامین‌ها را به میزان کافی دارا باشند. اگر هم گیاهخوار هستید، این مواد ضروری و ویتامین‌ها را به شکل مکمل‌ها مصرف کنید.


منبع: باشگاه خبرنگاران

اگر معلوم شود دندان‌های عقلتان نمی‌توانند از لثه‌ها بیرون بزنند یا احتمال خطر یا عارضه‌ی دیگری وجود دارد، ممکن است بهترین انتخاب این باشد که دندان‌های عقلتان را بکشید. کشیدن دندان‌های عقل در سنین پایین‌تر باعث درد و ناراحتی کمتری می‌شود. وقتی که جوان‌تر هستید، زخمتان زودتر التیام پیدا می‌کند. ضمناً، اگر دندان‌های عقل کاملاً شکل نگرفته باشند و هنوز نرم باشند، راحت‌تر از فک جدا می‌شوند.

دندان‌های عقل یا هشتم، آخرین سری از دندان‌ها هستند که معمولاً در اواخر سنین نوجوانی شروع به ظاهر شدن می‌کنند. در برخی موارد، دندان‌های عقل بیرون نمی‌زنند تا زمانی که خیلی بیشتر از سن‌شان بگذرد و در بعضی از افراد، دندان‌های عقل ممکن است هرگز بیرون نزند. عده‌ای دوست دارند دندان‌های عقل خود را نگه دارند؛ اما تعداد زیادی از افراد تصمیم می‌گیرند دندان‌های عقلشان را حتی قبل از اینکه کاملاً دربیایند، بکِشند. کشیدن دندان‌های عقل فواید زیادی دارد اما شاید همیشه هم لازم نباشد آن‌ها را خارج کنید.

چه زمانی می‌توانید دندان‌های عقلتان را نگه دارید؟

در موارد زیر شاید نیازی نباشد دندان‌های عقلتان را بکشید:

. در جهت درست کاملاً رشد کرده و درآمده‌اند.

. سبب درد و ناراحتی هنگام جویدن، حرف زدن و ... نمی‌شوند.

. به خوبی تمیز می‌شوند.

متأسفانه تعداد کمی از افراد، سری کامل دندان‌های عقل خود را دارند و بیشتر افراد مجبور می‌شوند در نهایت آن‌ها را بکشند. به همین دلیل دندان‌پزشکان توصیه می‌کنند دندان‌های عقل پیش از ظاهر شدن، کشیده شوند.

چرا باید دندان‌های عقلتان را پیش از درآمدن بکشید؟

دندان‌پزشکان توصیه می‌کنند در اواخر سنین نوجوانی به طور مرتب برای چکاپ دندان‌های عقل به دندان‌پزشک مراجعه کنید، مخصوصاً بین 17 و 25 سالگی. دندان‌پزشک با بررسی وضعیت دندان‌ها، برنامه‌ی مناسب بهداشت دهان و دندان را به شما توصیه خواهد کرد. اگر معلوم شود دندان‌های عقلتان نمی‌توانند از لثه‌ها بیرون بزنند یا احتمال خطر یا عارضه‌ی دیگری وجود دارد، ممکن است بهترین انتخاب این باشد که دندان‌های عقلتان را بکشید. کشیدن دندان‌های عقل در سنین پایین‌تر باعث درد و ناراحتی کمتری می‌شود. وقتی که جوان‌تر هستید، زخمتان زودتر التیام پیدا می‌کند. ضمناً، اگر دندان‌های عقل کاملاً شکل نگرفته باشند و هنوز نرم باشند، راحت‌تر از فک جدا می‌شوند.

اگر در حال حاضر در دهه سی زندگی‌تان باشید، معمولاً دندان‌پزشک توصیه نمی‌کند دندان عقلتان را بکشید، مگر اینکه سبب مشکلات اساسی دهانی شده باشید.

دندان عقل سبب چه مشکلاتی می‌تواند بشود؟

رشد نادرست

اگر دندان عقل نتواند صاف و درست از لثه بیرون بزند و استفاده از بریس ارتودنسی نیز کمکی نکند، تنها راهی که وجود دارد کشیدن دندان عقل است. شاید مجبور نباشید همه‌ی دندان‌های عقلتان را بکشید و فقط کشیدن دندانی که درست رشد نکرده یا مشکل‌ساز شده کافی باشد. دهان ما قرار است 28 دندان داشته باشد؛ اما برخی افراد می‌توانند این چهار دندان عقل اضافی را تحمل کنند، مخصوصاً اگر این دندان‌ها خوب و درست رشد کنند که البته این اتفاق برای اکثر افراد نمی‌افتد.

پوسیدگی‌های دندان و بیماری‌های لثه

دندان‌های عقلی که از لثه بیرون زده‌اند نیز ممکن است دردسرساز شوند مثلاً بیماری‌های لثه و پوسیدگی ایجاد کنند. از آنجایی که دندان‌های عقل در انتهای دهان قرار دارند، تمیز کردن‌شان کار بسیار سختی است. بهداشت ناکافی می‌تواند سبب آسیب این دندان‌ها شده و فوراً خرابشان کند. این موقعیت می‌تواند باعث آسیب به دندان‌های دیگر نیز بشود.

درد و ناراحتی

دندان‌های عقل می‌توانند سبب درد و ناراحتی شوند. اگر درد شدیدی در دندان‌های عقلتان دارید حتماً باید به دندان‌پزشک مراجعه کنید زیرا می‌تواند علامت مشکلی جدی‌تر باشد، مانند بیماری لثه. در برخی موارد این درد خود به خود برطرف می‌شود؛ اما اگر شدید باشد به درمان و دارو نیاز خواهید داشت.

کیست

دندان عقلی که خوب رشد نکرده و بیرون نزده باشد، می‌تواند برای ریشه‌های دندان و استخوان‌ها خطرناک باشد. کیست، کیسه‌ای کوچک است که در کنار دندان رشد می‌کند و پُر از مایعات است و حتی می‌تواند به تومور تبدیل شود. بنابراین نیاز به درمان کامل پزشکی دارد.

مشکل در خوردن و حرف زدن

دندان عقلی که خوب و کامل رشد نکرده می‌تواند حرف زدن و غذا خوردن را نیز با مشکل روبرو کند. در چنین مواردی بهتر است دندان‌پزشک، دندان عقل را بکشد. این مسئله‌ی مهمی است زیرا دندان‌های عقل می‌توانند به سایر دندان‌ها فشار وارد کرده و منجر به آسیب آن‌ها شوند.

نهفتگی دندان

نهفتگی دندان عقل مشکلی شایع است که می‌تواند موقعیتی خطرناک باشد؛ زیرا باعث تغییر وضعیت و حرکت سایر دندان‌ها شده و تمام دهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. کشیدن دندان عقل می‌تواند تنها راه‌حل در چنین مواردی باشد.

مشکلات سینوسی

شاید تعجب کنید؛ اما دندان‌های عقل می‌توانند سبب مشکلاتی سینوسی نیز بشوند. دندان‌های عقل بالایی می‌توانند به سینوس‌ها فشار وارد کرده و باعث درد و ناراحتی شوند. دندان‌های عقل می‌توانند گرفتگی و سردرد سینوسی ایجاد کنند. در چنین مواردی، برداشتن دندان‌های عقل می‌تواند تنها راه‌حل برای کاهش فشار و مشکلات در سینوس‌ها باشد.

چه کسی می‌تواند دندان عقل را بکشد؟

تقریباً همه‌ی دندان‌پزشکان می‌توانند کشیدن دندان عقل را انجام دهند و کاری بسیار معمول است.

در گذشته کشیدن دندان بسیار دردناک بود؛ اما امروزه با کمک طب مدرن و در دسترس بودن انواع ابزارهای پزشکی، این مراحل تغییرات زیادی کرده‌اند. بیشتر بیماران طی خارج کردن دندان عقل، هیچ درد و ناراحتی احساس نمی‌کنند. کشیدن دندان عقل می‌تواند در یک جلسه انجام شود و شما در عرض دو تا سه ساعت بعد از این عمل، می‌توانید غذا بخورید. اما دندان‌پزشک شاید در یک روز، دو دندان عقل را با هم خارج نکند.

دانستنی‌هایی در مورد کشیدن دندان عقل

کشیدن دندان می‌تواند یک تجربه استرس‌زا باشد؛ اما اینکه بدانید باید انتظار چه چیزی را بعد از جراحی داشته باشید و چه مراقبت‌هایی را انجام دهید، می‌تواند تا حد زیادی اضطرابتان را از بین ببرد. به طور معمول، یک روز بعد از عمل ممکن است درد و کمی تورم را در اطراف چشم و گونه‌های خود تجربه کنید. این تورم حتی تا 72 ساعت بعد از جراحی می‌تواند بدتر شود.

برای به حداقل رساندن هرگونه ناراحتی و تورم، به مدت 20 دقیقه یک کیسه یخ را به فک خود بمالید و سپس آن را به مدت 20 دقیقه بردارید. می‌توانید این کار را چند بار در روز برای 48 ساعت اول تکرار کنید. (اگر کیسه یخ ندارید می‌توانید از یک کیسه پلاستیکی که داخل آن با یخ خرد شده پر شده است، استفاده کنید.) بعد از 48 ساعت، درمان با یخ دیگر مؤثر نیست، بنابراین برای کاهش درد یا تورم باید سراغ کمپرس گرم بروید.

چند ساعت اول بعد از کشیدن دندان عقل انتظار خونریزی وجود دارد. 2 تا 3 ساعت بعد از کشیدن دندانتان هر 30 تا 60 دقیقه یک بار گاز استریل روی آن را تعویض کنید و با گاز گرفتن محکم روی آن، به کنترل خونریزی کمک کنید. این روش را تا توقف خونریزی ادامه دهید. اگر خونریزی متوقف نشد و یا بدتر شد حتماً به دندان‌پزشکتان مراجعه کنید.

آنچه باید بعد از کشیدن دندان عقلتان انجام دهید

به طور معمول، دو تا چهار هفته طول می‌کشد تا محل جراحی بهبود یابد. برای کمک به این فرآیند، در ادامه مواردی که باید رعایت کنید را آورده‌ایم:

- دهان خود را تمیز نگه دارید: قبل جراحی، دندان‌هایتان را با دقت و به خوبی مسواک بزنید، اما بعد از آن برای شستشو تا روز بعد صبر کنید. بدین منظور از یک فنجان آب گرم مخلوط شده با یک قاشق چای‌خوری نمک استفاده کنید و حداقل 5 تا 6 بار در روز و به خصوص بعد از غذا به آرامی دهانتان را بشویید.

- داروهای تجویز شده را مصرف کنید: از هرگونه مسکنی که توسط پزشکتان تجویز شده برای کنترل دردتان استفاده کنید. همچنین، اگر دندان‌پزشک آنتی‌بیوتیک‌هایی را تجویز کرد، حتماً آن‌ها را همان‌طور که برایتان توضیح داده است تا انتها مصرف کنید.

- از چای کیسه‌ای استفاده کنید: البته نه برای دم کردن یک فنجان چای آرام‌بخش، بلکه به این دلیل که چای دارای اسید تانیک است که به انقباض عروق خونی و کاهش خونریزی کمک می‌کند. یک چای کیسه‌ای مرطوب را در محل جراحی بگذارید و حدود 20 تا 30 دقیقه محکم آن را گاز بگیرید.

- به اندازه‌ی کافی استراحت کنید: مهم است که 24 ساعت اول بعد از برداشتن دندان عقل، از انجام هرگونه فعالیت بدنی خودداری کنید. هنگام استراحت، سر خود را روی یک بالش نسبتا بلند و راحتی قرار دهید و از خوابیدن در همان طرفی که دندانش خارج شده است، خودداری کنید.

- روال معمول بهداشت خود را از سر بگیرید: پس از 24 ساعت اول، می‌توانید به روال معمول مسواک زدن و نخ دندان خود برگردید. فقط به یاد داشته باشید که با ناحیه‌ی جراحی شده کاری نداشته باشید. احتمالاً لازم باشد تا یک هفته و بلکه بیشتر صبر کنید.

- حواستان به رژیم غذایی‌تان باشد: در ابتدا، غذاهای نرم و تا حدودی سرد مانند اسموتی، بستنی، ماست و پودینگ میل کنید. سپس می‌توانید بعد از چند روز به تدریج به مواد نیمه جامد مانند سوپ گرم و سپس به مواد جامد روی بیاورید.

آنچه نباید بعد از کشیدن دندان عقلتان انجام دهید

اکنون که با رعایت موارد بالا احساس آرامش و راحتی دارید و رو به بهبودی هستید، مواردی وجود دارد که نباید انجام دهید تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود.

- از نی استفاده نکنید: این مسئله بسیار مهم است که لخته خونی که در حفره‌ی محل جراحی ایجاد شده است را از بین نبرید؛ وضعیت دردناکی که به آن حفره‌ی خشک گفته می‌شود. برای پیشگیری از ایجاد حفره‌ی خشک، دهان خود را خیلی محکم نشویید، با نی چیزی نخورید، تف نکنید و از نوشیدن نوشیدنی‌های گازدار در 24 ساعت اول پرهیز کنید.

- سیگار نکشید: یکی از خطرناک‌ترین کارها بعد از کشیدن دندان سیگار کشیدن است. حداقل 48 ساعت پس از جراحی دندان عقل سیگار نکشید.

- فین نکنید: تا دو هفته بعد از کشیدن دندان عقل از فین کردن برای تمیز کردن بینی‌تان پرهیز کنید. بدین منظور بدون این که در بینی‌تان بدمید آن را به آرامی تمیز کنید.

- از مصرف غذاهای سفت پرهیز کنید: غذاهایی مانند غلات، آجیل یا پاپ کورن بعد از جراحی دندان می‌تواند مشکل‌ساز شود و بافت‌های حساس را زخم کند. برای مصرف این‌گونه مواد غذایی حداقل یک هفته صبر کنید.

منبع: تبیان

یک متخصص غدد گفت: اگر قسمتی از بافت تیروئید به صورت مجزا در یک نقطه یا نقاط مختلف آن دچار گره یا ندول شود ممکن است فرد نیاز به جراحی پیدا کند.ساسان شرقی متخصص غدد  درباره انجام بیوپسی تیروئیدی  و مشکلات آن اظهار کرد: معمولا انجام نمونه برداری برای تمام مشکلات تیروئیدی انجام نمی شود و در صورت نیاز و مشکوک بودن به بدخیمی عارضه این عمل  صورت خواهد گرفت.  اگر قسمتی از بافت تیروئید به صورت مجزا در یک جا یا نقاط مختلف آن  دچار گره یا ندول شود، ممکن است فرد نیاز به جراحی پیدا کند.

وی گفت: درواقع  گره یا ندول  تیروئید یک نو ع توده ای  است که در سایز های مختلف ظاهر می شود و در صورت بدخیم بودن  با گذشت زمان بزرگ و بزرگتر خواهد شد. البته ممکن است این بزرگ شدن توده بر مبنای سرطان نباشد، پس بهتر است به جای نگرانی اقدام به درمان آن کنید.  اگر بیمار احساس درد کند  ممکن است توده یا گره در حال بزرگ شدن باشد.

شرقی در ادامه افزود:  گره های تیروئیدی در صورتی که در حالت پرکاری، داغ نباشند می توان با کمک  روش  های مختلف و ساده آن ها  را رفع کرد. معمولا ۵ درصد افراد به سرطان  گره لنفابی  مبتلا می شوند.  اگر تیروئید پرکار نباشد ندول ها داغ یا سرد هستند.  اگر چه این توده ها  می توانند مشکلاتی را برای فرد بیمار به وجود آورند اما درصد کمی به سرطان مبتلا خواهند شد.

وی درباره علائم این نوع عارضه بیان کرد: گره های تیروئیدی معمولا علامتی ندارند و ناگهانی ظاهر می شوند. در این بین با سونوگرافی یا سی تی اسکن در ناحیه گردن می توان آن را تشخیص داد. معمولا گره های تیروئیدی در حالت های بدخیم یا خوش خیم بودن غیرفعال هستند و  به همین علت، علائمی نخواهند داشت. فرد مبتلا دچار گرفتگی صدا و حتی بسته شدن راه تنفسی و گلو درد خواهد شد.

شرقی درباره درمان و راه های پیشگیری این نوع عارضه بیان کرد: اقدامات لازم برای کارکرد تیروئید و گره های ایجاد شده این است که در ابتدا با تصویر برداری و آزمایشات خونی می توان تا حدی این نوع عارضه را تشخیص داد اما در صورت مشکوک بودن به بدخیمی فرد باید مورد جراحی قرار بگیرد و آن توده برداشته شود تا بزرگتر و موجب بسته شدن راه تنفسی  نشود .

منبع: باشگاه خبرنگاران

منشاء آلکالن فسفاتاز از کبد و استخوان می باشد . بیماری های کبد و استخوان می توانند با عث افزایش آلکالن فسفاتاز شوند . موارد دیگری از علل افزایش آن وجود دارد ، در سه ماهه سوم بارداری افزایش آلکالن فسفاتاز به دلیل انتقال آن از جفت به داخل خون اتفاق می افتد . افرادی با  گروه خونیO، B

بدنبال مصرف غذاهای چرب افزایش آلکالن فسفاتاز دارند که ناشی از انتقال آلکالن فسفاتاز روده به داخل خون می باشد . شیر خواران و نوپایان اغلب افزایش گذرا آلکالن فسفاتاز دارند بدون وجود بیماری کبدی و استخوان . فرم های خوش خیم فامیلیال نیز وجود دارد . دربیماران مبتلاء به دیابت ملیتوس نیز افزایش دارد . سطح آلکالن فسفاتاز با سن تغییر می کند . بدلیل فعالیت استئوبلاستیک  فیزیولوژیک در کودکان و نوجوانان سطح بالاتری دارد
 
افزایش تدریجی الکالن فسفاتاز از سن 45 تا 60 سال اتفاق می افتد و به طور نرمال در این سنین افزایش میزان آلکالن فسفاتاز را داریم .
بیماری هایی که منجر به افزایش آلکالن فسفاتاز می شوند
1 – بیماری های کبدی مثل سیروز کبد ف کلستاز ، هپاتیت ویروسی ، هپاتیت الکلی ، انسداد مجاری صفراوی ، بدخیمی های کبد
2 – بیماری های استخوان مثل کمبود ویتامین – د ، شکستگی استخوان ، بیماری پاژت ، بدخیمی های استخوان  ، استئومالاسی و ریکتز
3 – بیماری های قلبی مثل نارسایی قلب
4 – بیماری های کلیوی مثل نارسایی کلیه
5 – بیماری های غددی مثل هیپرتیروئیدی و هایپر پاراتیروئیدی
6 -  بدخیمی ها مثل لنفوم ، لوسمی ، رنال سل کارسینوما
7 – موارد فیزیولوژیک که در بالا توضیح داده شد

منافذ پوست سوراخ‌هایی هستند که فولیکول‌های مو در آن‌ها قرار دارند. تمیز نگه داشتن منافذ پوست از بروز گرفتگی در آن‌ها پیشگیری کرده و سلامت پوست را نیز تقویت می‌کند.بیشتر بخش‌های پوست بدن، از جمله پوست روی بینی دارای منافذ هستند. اگرچه منافذ پوست معمولاً کوچک و تشخیص آن‌ها دشوار است، اما بروز انسداد می‌تواند ظاهری بزرگ‌تر به آن‌ها ببخشد. زمانی که این اتفاق روی بینی رخ می‌دهد، منافذ پوست بهتر قابل مشاهده هستند.

چربی بیش از حد، انباشت سلول‌های مرده پوست، آلودگی یا قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید می‌توانند موجب گرفتگی منافذ پوست شوند. در ادامه این مطلب نکاتی درباره تمیز نگه داشتن منافذ پوست و پیشگیری از گرفتگی آن‌ها ارائه شده است.

پاکسازی روزانه

پاکسازی پوست به از بین بردن چربی‌های اضافه، محصولات آرایشی و آلودگی‌هایی که در طول روز روی پوست جمع می‌شوند، کمک می‌کند. پاکسازی این مواد احتمال گرفتگی منافذ پوست را کاهش می‌دهد.

استفاده از یک پاک کننده ملایم همراه با آب گرم معمولاً برای پاکسازی پوست کفایت می‌کند. توجه داشته باشید که سایش و مالش بیش از حد سخت و شدید پوست می‌تواند به آن آسیب برساند.

استفاده از پاک‌کننده‌های حاوی اسید سالیسیلیک می‌تواند برای افرادی که دارای پوست چرب هستند، مفید باشد.

لایه برداری

انباشت سلول‌های مرده پوست رو هم می‌تواند موجب گرفتگی منافذ پوست روی بینی شود که می‌تواند ظاهری بزرگ‌تر به آن‌ها ببخشد.

لایه برداری - چه به صورت فیزیکی یا شیمیایی - می‌تواند به پاکسازی سلول‌های مرده پوست کمک کند.

محصولات لایه‌بردار فیزیکی حاوی موادی سخت هستند که به حذف سلول‌های مرده پوست کمک می‌کنند. البته، همان‌گونه که پیش‌تر نیز اشاره شد، ساییدن بیش از حد سخت و خشن می‌تواند به پوست آسیب برساند.

محصولات لایه بردار شیمیایی به سایش پوست نیازی ندارند و جایگزینی سلول‌های پوست را افزایش می‌دهند. با این وجود، این محصولات معمولاً حاوی رتینول یا اسید گلیکولیک هستند که می‌توانند موجب تحریک پوست و حساسیت به نور خورشید شوند. از این رو، بهتر است هنگام شب از آن‌ها استفاده کنید.

افرادی با پوست خشک در قسمت صورت باید استفاده از لایه‌بردارها روی بینی خود را محدود کنند.

استفاده منظم از کرم ضد آفتاب

آسیب ناشی از نور خورشید می‌تواند ظاهری بزرگ‌تر به منافذ پوست ببخشد و به طور خاص، بینی آسیب پذیری بیشتری در این زمینه دارد. استفاده منظم از کرم ضد آفتاب می‌تواند به پیشگیری از این شرایط کمک کند.

بهتر است از محصولات ضد آفتاب با SPF 30 یا بیشتر برای محافظت از منافذ پوست استفاده شود.

بهترین دفاع در برابر آسیب خورشیدی پرهیز از تماس مستقیم طولانی مدت پوست با نور خورشید به ویژه در میانه روز است. استفاده از کلاه می‌تواند به محافظت از صورت در برابر نور خورشید کمک کند.

درمان‌های حرفه‌ای

متخصصان پوست می‌توانند درمان‌های خاص، مانند میکرونیدلینگ را برای به حداقل رساندن ظهور منافذ بزرگ پوست پیشنهاد دهند.

این روش شامل سوراخ کردن پوست یا یک سری از سوزن‌های ریز می‌شود. میکرونیدلینگ موجب آسیب جزئی پوست می‌شود که تولید کلاژن برای بهبودی پوست را تحریک می‌کند. این کلاژن جدید می‌تواند ظهور منافذ را کاهش دهد.

برخی دستگاه‌های میکرونیدلینگ برای استفاده خانگی در دسترس هستند، اما به واسطه برخی نگرانی‌ها درباره آسیب‌دیدگی و عفونت بهتر است از آن‌ها استفاده نشود. همچنین، این دستگاه‌های خانگی از کارایی کمتری نسبت به درمان‌های حرفه‌ای برخوردار هستند.

لیزر درمانی یکی دیگر از گزینه‌هایی است که می‌توانید مدنظر قرار دهید. لیزر می‌تواند تولید چربی را کاهش داده و اندازه منافذ پوست را کاهش دهد.

پرهیز از نمایان‌تر شدن منافذ پوست

استفاده از برخی محصولات می‌تواند ظاهری بزرگ‌تر به منافذ پوست ببخشد. به عنوان مثال، محصولات آرایشی می‌توانند حاوی روغن باشند که به گرفتگی منافذ پوست منجر می‌شود. جایگزینی این محصولات با نمونه‌هایی که موجب این شرایط نمی‌شوند، ممکن است به بهبود ظاهر پوست کمک کند.

همچنین، پاکسازی هر گونه محصول آرایشی پیش از خواب اهمیت دارد. باقی ماندن طولانی مدت آرایش روی صورت می‌تواند موجب گرفتگی منافذ پوست شود.

پرهیز از رسیدگی بیش از حد

اگرچه لایه برداری و محصولات مراقبت از پوست می‌توانند ظهور منافذ پوست را کاهش دهند، استفاده بیش از حد از آن‌ها نیز ممکن است منافذ پوست را از انجام وظیفه خود باز دارد.

شرایط منافذ پوست برای حفظ سلامت پوست اهمیت ویژه‌ای دارد. به عنوان مثال، آن‌ها چربی تولید می‌کنند که پوست را نرم نگه داشته و رطوبت آن را حفظ می‌کند. لایه برداری یا استفاده از محصولاتی که موجب خشکی پوست می‌شوند می‌تواند تولید هرچه بیشتر چربی در منافذ را تحریک کند و خطر گرفتگی آن‌ها را افزایش دهد. برای پرهیز از این شرایط، استفاده از گزینه‌های لایه برداری را به یک یا دو بار در هفته محدود کنید. افرادی که پوست چرب دارند نیز می‌توانند یک روز درمیان لایه برداری را انجام دهند.

پوسته ریزی، احساس سفتی یا قرمزی پوست ممکن است به خشکی بیش از حد پوست اشاره داشته باشند. در همین راستا، بهتر است برای چند روز از یک مرطوب کننده بدون چربی استفاده کرده و از انجام لایه برداری پوست پرهیز کنید.

منبع: عصر ایران

عناب (Ziziphus jujuba Mill) درختی دارویی متعلق به تیره عناب (Rhamnaceae) است که به صورت خودرو در مناطق مختلفی از ایران پراکنش دارد. عناب از آسیای شرقی، جنوبی و خاورمیانه به سمت غرب گسترش پیدا کرده است ، به نحوی که از ۴۰۰۰ سال قبل در چین کشت می شده است و لذا به خرمای چینی نیز معروف است. در متون طب شرقی به ویژه در چین و کره مربوط به ۲۵۰۰ سال قبل،  میوه ، دانه و پوست آن در درمان بی خوابی، کاهش اشتها، سوءهاضمه ، آرتریت و نیز عنوان ضد بارداری مصرف میکردهاند.

  میوه هاي آن داراي اثرات آنتی اکسیدان، ضدقارچ، ضدسرطان و افزایش ایمنی بدن میباشد؛ همچنین به عنوان غذا از سالهاي متمادي مورد استفاده قرار میگرفتند . بخش گوشتی میوه عناب داراي پروتئین، چربی، کربوهیدرات، کلسیم، فسفر و آهن است.

ارزش غذايي عناب تازه خشك شده ١٠٠ گرم

ارزش غذایی    در 100 گرم    واحد
آب    19/20    گرم
انرژی    281    کیلو کالری
پروتئین    72/4    گرم
چربی کل    5/0    گرم
قند کل    52/72    گرم
فیبر     6    گرم
مینرال ها
کلسیم    63    میلی گرم
آهن    09/5    میلی گرم
فسفر    68    میلی گرم
پتاسیم    217    میلی گرم
سدیم    5    میلی گرم
روی    39    میلی گرم
ویتامین ها
ویتامین سی    6/217    میلی گرم
تیامین    047/0    میلی گرم
ریبوفلاوین    053/0    میلی گرم
ویتامین بی 12    0    میلی گرم
لیپید ها
کلسترول    0    میلی گرم

خواص عناب
فعاليت آنتي اكسيداني و ضد التهابي
فعاليت ضد ميكروبي
فعاليت آرام بخشي
فعاليت ضد سرطاني
فعاليت حفاظتي از سيستم گوارش
مطالعه اي روي همستر نشان داد كه عصاره كربوهيدرات هاي محلول ميوه عناب شامل گلوكز، فروكتوز، پكتين و همي سلولز، در حفظ سلامت روده ها موثر است
تعادل چربي و چاقي
فعاليت بهبود زخم
درمان مناسب یبوست در کودکان

در دیدگاه طب سنتی ایرانی، هضم به چهار دسته تقسیم می شود:

هضم اول هضم معدي است و نتيجه آن كيلوس معدي و ماده دفعی آن، مدفوع است. با ارزیابی مدفوع (ثفل یا براز) می توان به چگونگی هضم اول پی برد.
هضم دوم هضم كبدي است که نتيجه آن تولید کيموس کبدي است و ماده زايد آن، ادرار است.
هضم سوم و چهارم هضم عروقی و عضوي است و ماده دفعی آن عرق، چرک و ... مي‌باشد. همچنین بخشی از مادة دفعی هضم سوم به صورت نامحسوس تحلیل می‌رود.  
اختلال در هر یک از مراحل هضم باعث اختلال در تولید متعادل اخلاط می‌شود. با بررسی راه دفع و فضله حاصل از هضم های مختلف، می توان کیفیت آن هضم را بررسی نمود

سنگ های صفراوی یکی از بیماری های شایع دستگاه گوارش می باشد که نیاز به بستری دارد و در بالغین شایعتر از کودکان است . اگر چه این بیماری در کودکان ناشایع می باشد ولی شیوع آن در کودکان در حال افزایش است. سونو گرافی زیر سنگ های متعدد داخل کیسه صفرا را نشان می دهد.
 

انواع سنگ های کیسه صفرا در کودکان
1 – سنگ های سیاه که 48 درصد از سنگ های کیسه صفرا در کودکان را تشکیل می دهد و در بیماری های همولیتیک و افرادی که تغذیه وریدی دریافت می کنند ایجاد می شوند .
2 – سنگ های کربنات کلسیم  که در با لغین نادر است و دومین نوع شایع سنگ صفرا در اطفال می باشد کع 24 درصد از سنگ های صفراوی کودکان را تشکیل می دهد
3 - سنگ های کلسترولی که شایعترین نوع سنگ صفرا در بالغین است  و 21 درصد سنگ های صفراوی کودکان را شامل می شود و از کلسترول ، پروتین و بیلی روبین و کربنات تشکیل شده است
4 – سنگهای پروتینی که 5 درصد سنگ های صفراوی در کودکان را تشکیل می دهد
5 – سنگ های قهوه ایی که تنها 3 در صد از سنگ های صفراوی اطفال را تشکیل می دهد و در زمانیکه عفونت و استاز صفرا داشته باشیم ایجاد می شوند
ریسک فاکتور های ایجاد سنگ صفراوی
1 – چاقی
2 – بیماری های همولیتیک مثل سیکل سل انمی ، تالاسمی ، اسفروسیتوزیس
3 – سابقه فامیلی مثبت
4 – تغذیه وریدی
5 – افرادی که بیماری و درگیری ایلئوم دارند
علائم بالینی :  درد قسمت فوقانی و راست شکم شایعترین علامت سنگ صفراوی می باشد و به دنبال ان علائم دیگر مثل توع و استفراغ ایجاد می شود .در 40 درصد از کودکان سنگ صفرا بدون علامت می باشد و به طور اتفاقی کشف می شود . ولی در هر کودکی که با حملات متناوب درد شکم مراجه می کند بهتر است از نظر سنگ صفرا بررسی شوند. و در مواردئی که سنگ صفرا باعث التهاب کیسه صفرا شود ایجاد کله سیستیت می کند که بیمار با درد شکم ، تهوع ، استفراغ ، تب و زردی مراجعه می کند .
تشخیص : بهترین روش تشخیص سنگ کیسه صفرا سونوگرافی می باشد . جهت بررسی علل سنگ نیاز به انجام تست های ازمایشگاهی دیگ مثل تسهای کبدی ، بررسی همولیز ، امیلاز و لیپاز ، بیلی روبین ، GGT ، رتیک و کومبس و ....
درمان  : در کودکان بدون علامت درمان خاصی لازم نمی باشد ولی در بیمار مبتلا به سیکل سل انمی حتی در کودکان بدون علامت نیاز به کله سیستکتومی با لاپاراسکوپی می باشد . ولی در کودکان علامت دار درمان لاپاراسکوپی توصیه می شود .