داشتن یا نداشتن بکارت؛ باکرگی یا عدم باکرگی!

اگر شما هم در شرف ازدواج هستید احتمالا به این مسئله فکر کرده اید که آیا گواهی سلامت بکارت لازم است؟ آیا داشتن این گواهی دلیلی بر باکرگی خانم است؟ و احتمالا کنجکاو هستید که این گواهی چطور صادر می شود؟ لازم به یادآوریست که نداشتن بکارت دلیلی بر عدم باکرگی نیست همانطور که داشتن آن نیز دلیلی بر باکرگی نمی باشد. چه بسیار دخترانی که برای حفظ بکارت خود به برقراری هرنوع رابطه ای جز دخولی تن می دهند. و بسیارند دخترانی که با وجود نداشتن رابطه جنسی به دلایل مختلف که بارها در کانال تلگرام علم و هنر در رابطه زناشویی به آن اشاره نمودیم بکارت خود را از دست داده اند.

با درج این مطلب نه میخواهیم شما را از گرفتن این گواهی منع کنیم و نه تشویق. هدف تنها پاسخگویی به سوالات شما می باشد.

باکتری ها، ویروس ها و انگل ها می توانند سبب عفونت های گوارشی شوند. این عفونت ها بیشتر در نتیجه نوشیدن آب آلوده، خوردن میوه ها یا سبزی های نشسته یا خوردن گوشت یا ماهی که خوب پخته نشده اند و غذای مانده یا آلوده مثل سالادهای سرد و آب میوه های غیر بهداشتی ایجاد می شوند.

 دکتر ژانت سروش، متخصص بیماری های عفونی: عفونت معده و روده از بیماری های عفونی شایع هستند که عموما به دلیل عفونت باکتریایی یا ویروسی، معده و روده بیمار تحریک و ملتهب می شود. اسهال و استفراغ، دو نشانه بارز این بیماری هستند اما علائم دیگری همچون حالت تهوع، کاهش اشتها، دل پیچه، احساس درد در اعضاء بدن، سردرد و دمای بالای بدن (تب) نیز دیده می شود.

باکتری ها، ویروس ها و انگل ها می توانند سبب عفونت های گوارشی شوند. این عفونت ها بیشتر در نتیجه نوشیدن آب آلوده، خوردن میوه ها یا سبزی های نشسته یا خوردن گوشت یا ماهی که خوب پخته نشده اند و غذای مانده یا آلوده مثل سالادهای سرد و آب میوه های غیر بهداشتی ایجاد می شوند. ویروس ها، باکتری ها و انگل ها موجودات زنده ای هستند که در اطراف ما زندگی می کنند. آنها در آب و خاک نیز وجود دارند و گاهی به سطح مواد غذایی که می خوریم نفوذ می کنند.

کلید پیشگیری از عفونت های گوارشی چیست؟

شایع ترین علایمی که در عفونت های گوارشی دیده می شود، چیست؟

عفونت معده و روده با ایجاد اسهال و استفراغ، باعث از دست رفتن آب بدن که گاهی خطرناک تر و وخیم تر از خود عفونت است، می شود. سالمندان و کودکان بیشتر از دیگران در معرض این خطر قرار دارند که در صورت درمان نشدن می تواند برای شان مرگبار باشد. بنابراین آگاهی از علائم و نشانه های کاهش آب بدن اهمیت بسیار دارد؛ تشنگی یا خشکی دهان، کدر بودن ادرار، سرگیجه و گیجی، حالت تهوع، کمبود انرژی و سردرد گاهی از علائم کمبود آب بدن است، اما اگر بیمار دچار ضعف و بی حوصله بودن، گرفتگی عضلانی، خستگی، فرورفتگی چشم، نداشتن ادرار یا کم شدن مقدار آن، گیجی و ضربان قلب سریع شد، معلوم است که وی دچار کاهش بیشتر و جدی تر آب بدن شده است.

گرمای هوا چه تاثیری در بروز عفونت های گوارشی دارد؟

یکی از عوارض معمول گرمای هوا، عفونت گوارشی و اسهال و استفراغ است و گرمای تابستان شمار مبتلایان به عفونت های گوارشی را بسیار بالا می برد و عده زیادی را روانه درمانگاه ها و حتی بیمارستان ها می کند. در فصول گرم سال به علت مصرف مایعات بیشتر، غذاهای آماده و نحوه تغذیه، احتمال آلودگی با عواملی که دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد، افزایش می یابد. این بیماری ها هم می توانند میکروبی باشند و هم ویروسی و انگلی. بسیاری از عفونت های دستگاه گوارشی در فصل تابستان از طریق غذاها و آب آلوده منتقل می شوند که لازم است در این زمان غذاها را با درپوش ایمن در یخچال نگهداری کنیم و از گرم و سرد کردن متعدد آنها بپرهیزیم. فردی که دچار عفونت گوارشی شده است باید تغذیه ساده ای داشته باشد.

از آنجا که در این بیماری فرد آب زیادی از دست می دهد حتما باید آب و املاحش را تامین کند تا به هیچ عنوان آب و املاح بدن کاهش پیدا نکند. به همین دلیل مصرف آب یا محلول های او آراس (ORS) یا دوغ و چای کمرنگ توصیه می شود. در مورد غذاها هم بهتر است غذای ساده و کامل پخته مصرف شود. بهتر است غذاهایی که در آنها سس، ادویه و فلفل است استفاده نشود تا طول بیماری تمام و بیماری کاملا کنترل شود. افراد مبتلا به اسهال و استفراغ باید از مصرف غذاهای سنگین از جمله غذاهای چرب و غذای خام تا ۴۸ ساعت پرهیز کنند. بیمار باید تا چند روز از ماست یا دوغ بدون گاز خانگی و از سوپ های آبکی حاوی گوشت، برنج و سبزیجات پخته بدون حبوبات به عنوان غذا استفاده کند. یادتان باشد مایعات خیلی شیرین و غلیظ هم در این موارد می توانند مضر باشند.

چگونه مواظب انتقال بیماری باشیم؟

در اکثریت مواردی که عامل ویروسی یا میکروبی وجود دارد، احتمال انتقال هم وجود دارد. بهترین راه جلوگیری از اینکه فردی که اسهال دارد یا علائم عفونت دستگاه گوارشی دارد این بیماری را به دیگران انتقال ندهد، رعایت بهداشت فردی هم از طرف بیمار و هم از طرف خانواده است. تمامی عفونت های گوارشی از طریق دهانی - مدفوعی قابل سرایت هستند. کافی است با دستان آلوده به مواد غذایی دست بزنید تا بیماری سرایت کند. باز هم تاکید می کنیم که شستشو و ضدعفونی کردن دست ها پس از رفتن به دستشویی بسیار کلیدی است.

علت اسهال مسافرتی چیست؟

اسهال مسافران اغلب با علایم اسهال و دل پیچه بروز می کند. برای این بیماری عوامل متعددی را مطرح می کنند. از جمله مصرف نوشیدنی یا غذایی که به آن عادت ندارید، تفاوت عادات زندگی و همین طور تغییر در تعادل باکتری هایی که اغلب در روده های شما زندگی می کنند. به طور معمول، این بیماری تا حدود زیادی با فقر بهداشتی در ارتباط است، یعنی غذا و آب آلوده ممکن است حاوی باکتری، ویروس یا انگل هایی باشند که موجب اسهال و دل پیچه می شوند. در اسهال مسافرتی باز هم برای پیشگیری، رعایت بهداشت عمومی که در بالا ذکر شد، ضروری است.

تاری دید می‌تواند نشان‌دهنده بیماری شبکیه باشد.پزشکان توصیه می‌کنند افرادی که دچار تاری دید می‌شوند بهتر است به چشم پزشک مراجعه کنند زیرا این مشکل می‌تواند نشان‌دهنده بیماری شبکیه باشد.

کارشناسان هشدار دادند از آنجاییکه بیماری‌های شبکیه سهم قابل توجهی در از دست دادن بینایی در جهان دارند لازم است افراد نسبت به تاری دید هوشیار باشند.

بیماری‌های شبکیه اغلب تشخیص داده نمی‌شوند زیرا افراد هنگام بروز علائم آن هیچ دردی احساس نمی‌کنند و چشم سالم تاری دیدِ چشم ضعیف‌تر را جبران می‌کند.

در میان بیماری‌های محتلف شبکیه، دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD) و ورم ماکولا مربوط به دیابت (DME) انواع اصلی آن هستند که به ترتیب عامل ۸.۷ و ۴.۸ درصد موارد نابینایی در سطح جهان به حساب می‌آیند.

علائم شایع اختلالات شبکیه همچون دژنراسیون وابسته به سن ماکولا شامل تاری دید و ظاهر شدن لکه‌های سیاه در میدان دید می‌شود.

این بیماری‌ها اغلب به موقع تشخیص داده نمی‌شود زیرا پس از آنکه بخش قابل توجهی از دید چشم از بین می‌رود یا چشم بیمار بسته می‌شود مورد توجه قرار می‌گیرد.

تشخیص زود هنگام دژنراسیون وابسته به سن ماکولا و ورم ماکولا مربوط به دیابت احتمال پیشگیری از نابینایی را افزایش می‌دهد.

از موادغذایی مهم برای رشد قد کودکان می‌توان تخم مرغ، شیر، اسفناج، سویا، مرغ، ماهی، موز، سبزیجات برگ سبز، آجیل‌ها و مغزها، بلغور جو دو سر، شلغم و هویج را نام برد. والدین می‌توانند با گنجاندن این مواد غذایی در رژیم غذایی کودکان به افزایش قد کودک خود کمک کنند.

همه مادرها دوست دارند کودکشان قد بلند شود. قد بلند نه تنها یک معیار زیبایی برای فرزند شما است، بلکه اعتماد به نفس کودک را افزایش می‌دهد. در برخی از افراد هورمون‌های رشد به اندازه کافی فعالیت نمی‌کنند و در نتیجه فرد قد کوتاهی خواهد داشت، در عوض در برخی دیگر از افراد، فعالیت زیاد هورمون‌های رشد، موجب افزایش ناگهانی در رشد قد آنها خواهد شد.

 اعتقاد بر این است که قد یک شخص بعد از 18 سالگی افزایش نمی‌یابد. در حقیقت قد کودکان به عوامل ژنتیکی وابسته است. با این حال، هر کودک برای داشتن یک بدن سالم و قوی نیازمند یک رژیم غذایی مناسب و متعادل است. غذاهایی وجود دارد که برای رشد قد کودکان مناسب است و اگر می‌خواهید قد کودک شما بلند باشد، باید از این مواد غذایی به کودک خود بدهید. در ادامه لیست چند غذای فوق العاده برای رشد قد کودکان را آورده‌ایم.
اگر شما در مورد قد کوتاه و سرعت کم رشد کودک خود نگران هستید، در اینجا 12 ماده غذایی برای رشد قد کودکان، آورده‌ایم که می‌تواند در این زمینه به شما کمک کند.

1- تخم مرغ
تخم مرغ جز غذاهایی است که باعث افزایش قد کودکان می‌شود. تخم مرغ منبع بالایی از پروتئین است که به رشد بیشتر کمک می‌کند. همچنین تخم مرغ غنی از کلسیم، ویتامین D، ریبوفلاوین و ویتامین B2 است. همه این مواد مغذی به بهبود و تقویت استخوان‌های قوی در بدن کمک می‌کند و در نهایت باعث افزایش رشد قد کودکان می‌شود.

2- شیر
وقتی در مورد مواد غذایی که باعث افزایش قد می‌شوند، صحبت می‌کنیم، نمی‌توانیم شیر و محصولات لبنی را نادیده بگیریم. شیر همراه با سایر محصولات لبنی مانند ماست و پنیر، نقش مهمی در افزایش قد کودکان دارند، زیرا این محصولات دارای مواد مغذی مانند پروتئین، کلسیم، ویتامین D، A، E و B هستند. کلسیم باعث افزایش رشد، حفظ سلامتی و تشکیل استخوان‌های قوی می‌شود. ویتامین D موجود در آن نیز به جذب کلسیم از مواد غذایی مختلف، کمک می‌کند.

3- اسفناج
اسفناج یکی دیگر از موادغذایی است که برای رشد قد کودکان بسیار مفید است؛ زیرا اسفناج مقادیر بالایی از ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری را دارد. افزودن اسفناج به رژیم غذایی می‌تواند روند رشد قد کودکان را تسریع کند.

4- سویا
سویا نیز برای رشد قد کودکان بسیار موثر است. سویا حاوی آهن، پروتئین، فیبر، ویتامین‌ها و کربوهیدرات‌ و منبع کامل غذایی برای سلامتی بدن است. پروتئین سویا به رشد و تراکم استخوان ها کمک می‌کند و در نهایت باعث افزایش قد کودکان می‌شود.

5- مرغ
اگر به دنبال غذاهای مفید برای رشد قد کودکان هستید، مرغ یکی از بهترین گزینه‌هاست. مرغ یک منبع طبیعی از پروتئین‌ها است که باعث ساخت عضلات و بافت‌های ماهیچه‌ای شده و در نتیجه به افزایش قد کمک می‌کند.

6- ماهی
ماهی‌ها مانند ماهی تن، سالمون، ماهی ساردین، منابع غنی از ویتامین D و پروتئین هستند. هر دوی این مواد مغذی، باعث افزایش قد در کودکان می‌شود. غذاهای غنی از ویتامین D، جذب کلسیم را از سایر منابع غذایی، افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش رشد قد کودکان می‌شود.

7- موز
موز یکی ازغذاهای ضروری برای افزایش رشد قد کودکان است. موز دارای کلسیم، پتاسیم، منگنز و باکتری‌های پروبیوتیک (پروبیوتیک‌ها به تحریک رشد باکتری‌های مفید روده و یا به کاهش بیماری‌زایی میکروب‌های مضر کمک می‌کنند) است. این مواد مغذی باعث افزایش رشد قد در کودکان می‌شود.

8- سبزیجات برگ سبز
سبزیجات برگ سبز، همه ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری همراه با فیبر و کربوهیدرات را دارند. این مواد با تحریک هورمون‌های رشد، به افزایش قد کمک می‌کنند. برخی از سبزیجات برگ سبز که برای افزایش قد موثر هستند، شامل کولارد سبز (نوعی کلم)، اسفناج، نخود، کلم بروکلی، بامیه و ... است.

9- آجیل ها و مغزها
مغزها نیز به افزایش قد کودکان کمک می‌کنند. مغزها مانند بادام زمینی، تخم کتان و دانه‌های کدو تنبل مواد معدنی ضروری بدن، اسیدهای آمینه و چربی‌های مفید بدن را تامین می‌کنند و اینگونه باعث رشد بافت‌های جدید در بدن شده و در نهایت برای رشد قد کودکان موثر هستند.

10- بلغور جو دو سر
مانند سویا، بلغور جو دو سر نیز منبع پروتیئن‌های گیاهی است که برای افزایش قد و افزایش حجم عضلات مفید است. غذاهایی مانند جو دوسر، به بهبود استخوان‌ها و بافت‌های بدن کمک می‌کند و با تشکیل بافت‌های جدید، باعث افزایش قد می‌شوند.

11- شلغم
شلغم نه تنها دارای مواد مغذی زیادی است، بلکه یکی از غذاهایی است که به شدت برای افزایش قد توصیه می‌شود،‌شلغم است. شلغم یک منبع غنی از ویتامین‌ها، مواد معدنی، چربی، فیبر و پروتئین است. همه  این مواد مغذی، هورمون رشد در بدن را تحریک کرده و برای رشد قد کودکان مفید هستند.

12- هویج
هویج یک منبع شگفت انگیز از ویتامین A و C است. ویتامین A برای حفظ کلسیم در استخوان‌ها، بسیار مهم است، باعث تقویت استخوان‌ها می‌شود و سلامتی بدن را حفظ می‌کند. برخی دیگر از منابع ویتامین A شامل کدو تنبل، سیب زمینی شیرین، زردآلو، فلفل قرمز، خربزه و انبه است.

نتیجه گیری
برای افزایش قد کودکان به غیر از عوامل ژنتیکی، عوامل دیگر مانند نوع مصرف مواد غذایی نیز موثر است. پدر و مادرها می‌توانند با گنجاندن این 12 ماده غذایی موثر که در بالا گفته شد، در رژیم غذایی کودکان، شاهد افزایش قد کودک خود باشند.

مسدودکننده های بتا به طور معمول ضربان قلب را کاهش می دهند که در تضاد با آنچه ورزش موجب می شود، یعنی افزایش ضربان قلب است.زمانی که موضوع ترکیب داروها و ورزش مطرح می شود، مورد دوم می تواند گاهی اوقات بر مورد اول تاثیرگذار باشد. اگر دارو مصرف می کنید، باید از تمام اثرات جانبی بالقوه آنها، چه خوب و چه بد، بر بدن خود آگاه باشید.

داروهایی که میانه خوبی با ورزش ندارند

 اگر دارو مصرف می کنید و قصد دارید حتی برای جلساتی کوتاه مدت به ورزش بپردازید، گاهی اوقات این ترکیب به سود شما عمل نمی کند. در ادامه با برخی داروها که می توانند با ورزش تداخل ایجاد کنند، بیشتر آشنا می شویم.

مسدودکننده های بتا

این گروه از داروها که به نام عوامل مسدودکننده بتا-آدرنرژیک نیز شناخته می شوند برای درمان پرفشاری خون (فشار خون بالا) استفاده می شوند و همچنین برای شرایطی مانند آب سیاه، میگرن، یا بیماری های قلبی نیز تجویز می شوند.

مسدودکننده های بتا به طور معمول ضربان قلب را کاهش می دهند که در تضاد با آنچه ورزش موجب می شود، یعنی افزایش ضربان قلب است. از این رو، بدن پیام هایی متضاد دریافت می کند و افراد معمولا بسیار سریع خسته می شوند. این شرایط می تواند برای افراد بسیار نگران کننده باشد. همچنین، اگر داروی ضد درد نیز مصرف می کنید باید توجه بسیاری به دوزهای توصیه شده داشته باشید.

چه کاری باید انجام داد: در شرایطی که صحبت با پزشک یا داروساز درباره چگونگی انجام ورزش هنگام مصرف مسدودکننده های بتا ایده خوبی است، طرح این پرسش که آیا به یک مسدودکننده بتا نیاز است یا خیر نیز توصیه می شود. در برخی موارد مصرف این قبیل داروها الزامیست و در برخی موارد جایگزین هایی برای آنها وجود دارند. به عنوان مثال، طب سوزنی نشان داده است که به برخی بیماران مبتلا به میگرن کمک می کند. اگر مصرف مسدودکننده بتا ضروریست می توان این کار را با کمترین دوز ممکن انجام داد و این که شرایط انجام ورزش به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار می گیرد یا خیر را بررسی کرد.

داروهای ضد درد

دو نوع از داروهای ضد درد وجود دارند که شامل استامینوفن، جایگزینی برای آسپرین به منظور تسکین درد، و ایبوپروفن، افزون بر درد به کاهش تورم و التهاب نیز کمک می کند، می شوند.

درد نشانه ای از بروز یک مساله - به طور معمول آسیب دیدگی بافت - است، از این رو استفاده بیش از حد از داروهای ضد درد می تواند نگران کننده باشد. اگر با یک پیچ خوردگی مواجه هستید و دسته ای از داروها را برای غلبه بر درد مصرف می کنید، این می تواند اقدامی نامطلوب باشد زیرا پیچ خوردگی به درستی بهبود نمی یابد و ممکن است با آسیب دیدگی مجدد مواجه شوید.

همچنین، یک نگرانی درباره داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن وجود دارد زیرا آنها می توانند موجب احتباس مایع در بدن شوند که شرایط خوبی برای کلیه های محسوب نمی شود و استرس بیشتری را بر دستگاه قلبی عروقی انسان وارد می کند.

چه کاری باید انجام داد: ابتدا، برنامه در حال اجرا باید متوقف شود. به عنوان مثال، اگر با پیچ خوردگی قوزک پا مواجه هستید، به بدن خود اجازه استراحت و بهبودی دهید، به جای آن که با مصرف دارو درد را به طور موقت پنهان کرده و خطر آسیب دیدگی بیشتر را افزایش دهید. اگر درد خفیف است و به عنوان مثال ایبوپروفن مصرف می کنید، بهتر است بیش از یک هفته این کار را انجام ندهید. اگر برای مدت زمان طولانی‌تری به تسکین درد نیاز دارید، مصرف استامینوفن برای درمان درد و پیشگیری از استرس احتباس مایع توصیه می شود. درد ناشی از یک آسیب دیدگی که به نظر می رسد هرگز از بین نمی رود می تواند نشانه ای از بروز مشکلی جدی‌تر باشد.

داروهای ضد افسردگی

داروهای بسیاری وجود دارند که خواب آلودگی را تحریک می کنند، و از رایج‌ترین نمونه ها داروهای ضد افسردگی هستند، که تعادل مواد شیمیایی در مغز را برای کمک به تثبیت و بهبود خلق و خو تغییر می دهند. خستگی و خواب آلودگی می توانند طی هفته های نخست مصرف دارو هرچه بیشتر خود را نشان دهند.

همچنین، داروهای ضد افسردگی اغلب دارای یک اثر جانبی افزایش وزن هستند. در عین حال، ورزش می تواند از نظر جسمانی و روانی برای اختلالات خلق و خو مهم باشد. مطالعات نشان داده اند که ورزش می تواند به بهبود خلق و خو و افسردگی کمک کند.

چه کاری باید انجام داد: کلاس های مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارند و اگر نمونه ای که مصرف می کنید موجب خواب آلودگی شدید می شود، با پزشک خود درباره تجویز گزینه های جایگزین که چنین اثری به همراه ندارند، صحبت کنید. همچنین، آغاز مصرف داروهای ضد افسردگی با دوزهای پایین ممکن است به عامل خواب آلودگی کمک کند یا آنها را پیش از خواب مصرف کنید.

آنتی هیستامین ها

خواب آلودگی اغلب اثر جانبی آنتی هیستامین ها، به ویژه داروهای نسل قدیمی‌تر مانند بنادریل و کلر تریپولن است. آنتی هیستامین ها موجب انسداد یا کاهش هیستامین می شوند که به واسطه یک واکنش آلرژیک، مانند در تماس بودن با موی حیوان خانگی یا گرده گیاهان تحریک می شود. هوشیاری شما با مصرف آنتی هیستامین ها می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. به عنوان مثال، اگر یک دونده هستید و آنتی هیستامین مصرف می کنید ممکن است در گام برداشتن خود دچار مشکل شده و آسیب ببینید.

چه کاری باید انجام داد: نسل های جدیدتری از داروهای آنتی هیستامین در بازار موجود هستند که موجب سطوح مشابه خواب آلودگی با داروهای نسل قدیمی تر نمی شوند. برخی از این داروها حتی با برچسب غیر خواب آور روانه بازار شده اند. اما اگر همچنان به مصرف آنتی هیستامین های قدیمی‌تر علاقه دارید، زمان بندی مصرف دارو باید به خوبی صورت بگیرد. نمونه های قدیمی‌تر در بازه زمانی کوتاه‌تری عمل می کنند و ممکن است اثر آنها تنها چهار ساعت دوام بیاورد و پس از آن خواب الودگی از بین رفته و می توانید ورزش کنید.

معمولاً ناشی‌ از رشد بیش‌ از حد آندومتر ( پوشش‌ داخلی‌ رحم‌ ) در اثر تحریک‌ استروژن‌ است‌. در خونریزی‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ کارکرد،تخمک‌گذاری‌ ( تشکیل‌ و رها سازی‌ یک‌ تخمک‌ از تخمدان‌ ) به‌ طور متناوب‌ رخ‌ می‌دهد.خونریزی‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ کارکرد عبارت‌ است‌ از خونریزی‌ غیر مرتبط‌ با الگوی‌ قاعدگی‌ طبیعی‌ یک‌ زن‌ و بدون‌ همراهی‌ با تومور، التهاب‌ یا بارداری‌. بیشتر در زنان‌ بالای‌ ۴۵ سال‌ یا نوجوانان‌ رخ‌ می‌دهد.

علایم‌ شایع‌

خونریزی‌ بین‌ دوره‌های‌ قاعدگی‌. جریان‌ خون‌ ممکن‌ است‌ نامنظم‌، طولانی‌ و گاهی‌ شدید باشد و ممکن‌ است‌ حاوی‌ لخته‌ باشد.

علل‌

معمولاً ناشی‌ از رشد بیش‌ از حد آندومتر ( پوشش‌ داخلی‌ رحم‌ ) در اثر تحریک‌ استروژن‌ است‌. در خونریزی‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ کارکرد،تخمک‌گذاری‌  ( تشکیل‌ و رها سازی‌ یک‌ تخمک‌ از تخمدان‌ ) به‌ طور متناوب‌ رخ‌ می‌دهد.

چرا گاهی اوقات رحم دچار خونریزی می شود؟علل و درمان

عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر

نشانگان‌ تخمدان‌ چندکیستی‌.

چاقی‌

استفاده‌ از استروژن‌ صناعی‌ بدون‌ پروژسترون‌ همراه‌ آن‌

پیشگیری‌

وزن‌ مناسبی‌ را حفظ‌ کنید.

در مورد هرگونه‌ هورمون‌ درمانی‌ از توصیه‌های‌ پزشکی‌ پیروی‌ کنید.

عواقب‌ مورد انتظار

معمولاً با درمان‌ قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالی‌

کم‌خونی‌

سرطان‌ ( نادر ولی‌ در صورت‌ عدم‌ درمان‌ اختلال‌، خطر بیشتر است‌ ).

عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر

درمان‌

اصول‌ کلی‌

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ بیوپسی‌ از آندومتر ( گذاشتن‌ یک‌ لوله‌ نازک‌ در داخل‌ رحم‌ برای‌ به‌ دست‌ آوردن‌ نمونه‌ پوشش‌ داخلی‌ آن‌ ) باشند تا مشخص‌ شود آیا خونریزی‌ با تخمک‌گذاری‌ همراه‌ است‌ یا خیر. این‌ کار به‌ تعیین‌ چگونگی‌ ارزیابی‌ علت‌ کمک‌ خواهد کرد. ممکن‌ است‌ قبلاً برای‌ رد هرگونه‌ بیماری‌ خوش‌خیم‌ یا بدخیمی‌ که‌ می‌تواند باعث‌ خونریزی‌ شود، آزمون‌های‌ تشخیصی‌ متعددی‌ انجام‌ شده‌ باشد. خونریزی‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ کارکرد، تشخیص‌ معمول‌ برای‌ بیماران‌ فاقد علل‌ قابل‌ تشخیص‌ به‌ شمار می‌رود.

درمان‌ با هدف‌ توقف‌ خونریزی‌ بیش‌ از حد، تصحیح‌ کم‌ خونی‌ در صورت‌ وجود و پیگیری‌ پاسخ‌ به‌ درمان‌ صورت‌ می‌گیرد. در صورت‌ شدید بودن‌ خونریزی‌ ممکن‌ است‌ بستری‌ شدن‌ در بیمارستان‌ برای‌ تحت‌ کنترل‌ درآوردن‌ آن‌ لازم‌ باشد.

برای‌ تسکین‌ درد از گرما استفاده‌ کنید. یک‌ پوشش‌ گرم‌کننده‌ یا بطری‌ آب‌ داغ‌ روی‌ شکم‌ یا پشت‌ خود بگذارید. هر وقت‌ لازم‌ باشد، به‌ مدت‌ ۱۵-۱۰ دقیقه‌ حمام‌ آب‌ داغ‌ بگیرید.

اگر هورمون‌ درمانی‌، خونریزی‌ را کنترل‌ نکند، ممکن‌ است‌ جهت‌ بررسی‌ از لحاظ‌ سایر مشکلات‌، اتساع‌ و کورتاژ ( اتساع‌ گردن‌ رحم‌ و خراش‌ دادن‌ بایک‌ کورت‌ ) انجام‌ گیرد.

ممکن‌ است‌ برای‌ برخی‌ بیماران‌ وقتی‌ که‌ تمام‌ درمان‌های‌ محافظه‌ کارانه‌ با شکست‌ مواجه‌ شده‌ باشد، عمل‌ جراحی‌ جهت‌ برداشتن‌ رحم‌ لازم‌ باشد.

عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر

داروها

هورمون‌ها برای‌ تصحیح‌ عدم‌ تعادل‌ هورمونی‌

مسکن‌ها در صورت‌ نیاز

آرام‌بخش‌ها برای‌ کاهش‌ اظطراب‌ ( به‌ ندرت‌ لازم‌ هستند ).

از آسپرین‌ پرهیز کنید به‌ ویژه‌ اگر کم‌خون‌ هستید.

فعالیت‌

بسته‌ به‌ بیماری‌ زمینه‌ای‌ در حد امکان‌ فعالیت‌ کنید.

از گرما برای‌ تسکین‌ درد استفاده‌ کنید: یک‌ پوشش‌ گرم‌کننده‌ یا بطری‌ آب‌ داغ‌ روی‌ شکم‌ یا پشت‌ خود بگذارید. هر وقت‌ لازم‌ باشد، به‌ مدت‌ ۱۵-۱۰ دقیقه‌ حمام‌ آب‌ داغ‌ بگیرید.

رژیم‌ غذایی‌

رژیم‌ غذایی‌ خاصی‌ ندارد.

در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید

اگر شما یا عضوی‌ از خانواده‌تان‌ دچار خونریزی‌ غیرطبیعی‌ از رحم‌ باشید.

اگر در طول‌ درمان‌ موارد زیر رخ‌ دهند:

ـ خونریزی‌ بیش‌ از حد شود ( نوار بهداشتی‌ یا تامپون‌ را بیش‌ از یک‌ بار در ساعت‌ پرکند ).

ـ نشانه‌های‌ عفونت‌ مثل‌ تب‌، احساس‌ ناخوشی‌ کلی‌، سردرد، گیجی‌ یا درد عضلانی‌ ایجاد گردند.

اگر شما دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید.

داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ ایجاد کنند.

 

عفونت های قارچی پوست (تینئاها) برحسب نام قسمت مبتلا تقسیم بندی می شوند و عبارتند از:
 عفونت قارچی پوست سر (tinea capitis)

معمولاً در کودکان ۴ تا ۱۴ ساله دیده می شود و در بزرگسالان بسیار نادر است. معمولاً موجب ریزش لکه ای موها و ایجاد راش های پوسته پوسته می شود. موها از قسمت میانی می شکنند و می ریزند و اغلب، پوست سر، قرمز و در قسمت های مبتلا پوسته پوسته و خارش دار است. گاهی ممکن است جوش های چرکی کوچک موجود باشند.
√ عفونت قارچی بدن (tinea corpris)

معمولاً حلقوی شکل است وحاشیه پوسته پوسته دارد و قسمت مرکزی آن سالم است و یا ممکن است دارای پوسته ریزی باشد. معمولاً راش ها قرمز رنگ و دارای خارش هستند و در نواحی باز بدن مثل بازوها و صورت ایجاد می شوند.  عفونت قارچی بدن ممکن است از گربه آلوده، به انسان منتقل شود. برای پیشگیری، پوست را پس از استحمام یا تعریق شدید خشک کنید و همیشه پوست را خشک نگه دارید؛ لباس تنگ نپوشید؛ جوراب ها را به طور مکرر عوض کنید؛ کفش های روباز یا صندل بپوشید؛ به مناطقی از بدن که زیاد عرق می کنند پودر تالک بمالید.
√ عفونت قارچی کشاله ران (tinea cruris)

معمولاً این نوع عفونت قارچی موجب بروز راش های پوسته ریز توام با سوزش و خارش می شود که در ناحیه کشاله ران یا بین دو باسن به وجود می آیند و معمولاً پوست اطراف بیضه را مبتلا نمی کنند. معمولاً راش ها قرمز رنگ و دارای پوسته همراه با لبه های واضح هستند و اغلب به سمت خارج گسترش می یابند و قسمت مرکز آنها با گسترش راش سالم می شود.  معمولاً راش ها دردناک نیستند. ولی ممکن است موجب مرطوب شدن پوست محل شوند. ممکن است پوست اطراف، عفونی شود و تولید التهاب (سلولیت) نماید.
√ عفونت قارچ دست (tinea manuum)

معمولاً این نوع عفونت قارچی موجب بروز راش های پوسته ریز همراه با سوزش یا خارش و معمولاً بدون درد، در ناحیه کف دست ها می شود.  عفونت ممکن است در هر نقطه از دست ایجاد شود ولی معمولاً بر روی کف دست ها یا در فضای بین انگشتان روی می دهد.  در صورتی که عفونت درمان نشود ممکن است موجب ترک خوردگی پوست شود. همچنین عفونت می تواند موجب مرطوب شدن پوست ناحیه مبتلا شود. گاهی پوست اطراف محل مبتلا عفونی می شود و سلولیت به وجود می آید.
√ عفونت قارچی پا (tinea pedis)

در این نوع عفونت قارچی که “پای ورزشکاران” (athelete’s foot) هم نام دارد، فضای بین انگشتان پاها و کف پاها گرفتار می شوند. پوست به شکل سفید و پوسته پوسته در می آید و خارش کف پاها و بین انگشتان پا وجود دارد. سرانجام پوست ناحیه نرم می شود و حاشیه های ضایعه به آسانی جدا می شوند. مرکز ضایعه ممکن است دچار تحریک و قرمزی باشد و گاهی ترشح آبکی وجود دارد. بیماری در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب،  در فعالیت های ورزشی زیاد، در صورت پوشیدن کفش های تنگ ( مثل کفش باله) و در افراد دچار ضعف ایمنی بیشتر دیده می شود.

برای درمان بیماری، کفش های خود را پس از استحمام خشک کنید؛ در استخرهای عمومی از دمپایی مخصوص به خود استفاده کنید؛ کفش های دارای تهویه مناسب بپوشید؛ از پوشیدن کفش برای مدت طولانی خودداری کنید؛ از جوراب هایی استفاده کنید که پاها را خشک نگه می دارند.
√ عفونت قارچی ناخن (tinea unguium)

این نوع عفونت قارچی که اونیکومایکوزیس (onychomycosis)هم نام دارد موجب ضخیم و شکننده شدن یک ( یا چند) ناخن ولی معمولاً نه تمام آنها می شود.

معمولاً عفونت ناخن های دست به طور موفقیت آمیز قابل درمان است ولی ناخن های انگشتان  پا سخت تر درمان می شوند. معمولاً علایمی موجود نیست و گاهی درد یا ناراحتی وجود دارد. ناخن مبتلا ضخیم، کدر و شکننده می شود. گاهی پوست اطراف عفونی و دچار التهاب (سلولیت) می شود. در بعضی موارد عفونت قارچی کف دست یا پا موجب عفونت ناخن ها می شود.
√ عفونت قارچی (کچلی) ریش

عفونت قارچی ریش (tinea barbae) در ناحیه ریش دار صورت و گردن ایجاد می شود و به آن “خارش آرایشگران” هم گفته می شود و از علل ایجاد فولیکولیت است.  بیماری در کشاورزان (به دلیل شیوع بیشتر انتقال قارچ از حیوان به انسان نسبت به انتقال از انسان به انسان) شایع تر است. ضایعات این نوع عفونت ممکن است سطحی و خفیف، عمیق و ملتهب و یا حلقوی و منتشر باشند. نوع سطحی موجب قرمزی منتشر و ایجاد پاپول ها و پوستول های چرکی اطراف فولیکول می شوند و ممکن است موهای ناحیه شکننده و کدر شوند. نوع ملتهب معمولاً با گرفتاری یک طرفه چانه، گردن یا اطراف فک بالا (و بدون گرفتاری لب) همراه است و ضایعات گرهی همراه با  دلمه و چـرک شبیـه بـه آبسه ایجاد می شوند و موهای ناحیه شکننده می شوند و می ریزند. در نوع حلقوی، تاول های چرکی در دور ضایعه و پوسته ریزی در وسط دیده می شود.

یک ضرب المثل دقیق هست که «فلانی اگر دستت را پر از عسل کنی و در دهانش بگذاری باز گاز می گیرد»، حالا شما به جای عسل بخوان محبت. بعضی از آدم ها دقیقا این شکلی هستند. یعنی محبت های دور و بر را نمی بینند و بنابراین همیشه احساس تنهایی می کنند. معمولا در گذشته این افراد یک محیط بیش از حد سرد خانوادگی یا برعکس محیط بیش از حد محبت آمیز وجود دارد. اگر شما هم از این دسته هستید یا دور و برتان آدم هایی از این دسته می شناسید، این مطلب را بخوانید.

 اگر پای درد دل این افراد بنشینی همیشه دلیل هایی مثل این که «خودم را برای خودم دوست ندارند»، یا «من محبت شان را باور ندارم» را می شنوید. معمولا در گذشته این افراد یک محیط بیش از حد سرد خانوادگی یا برعکس محیط بیش از حد محبت آمیز وجود دارد. در این روزها احتمالا آنها در روزهای تعطیلات هم احساس تنهایی کرده اند. اگر شما هم از این دسته هستید یا دور و برتان آدم هایی از این دسته می شناسید، این مطلب را بخوانید.

احساس تنهایی؛ انواع و اقسام

همیشه احساس تنهایی خودش را به شکل آدمی که محبت می بیند اما محبت را باور ندارد نشان نمی دهد؛ این احساس ممکن است سه جور خودش را نشان بدهد:

صمیمی نمی شوم چون چه فایده؟

بسیاری از افرادی که احساس تنهایی دارند اصلا تلاشی برای صمیمی شدن با افراد دور و برشان نمی کنند. آنها از قبل باور دارند که دیگران آدم های بی محبتی هستند، برای همین در صمیمیت فایده ای نمی بینند. این رفتار خودش دور باطلی ایجاد می کند. آنها فکر می کنند دیگران محبت نمی کنند بنابراین صمیمی نمی شوند و واقعا محبتی نمی بینند.

محبت کجا بود؟ اینا بازیه!

گروه دوم گروه کلاسیک احساس تنهایی را تشکیل می دهند. آنها وارد رابطه صمیمانه با افراد می شوند اما هیچ وقت از میزان محبت دیگران راضی نمی شوند. در ذهن آنها شکل رمانتیک و آرمانی از محبت وجود دارد که اصلا در دنیای واقعی قابل اجرا نیست.

منبع حال به هم زن محبت

بعضی ها هم از آن طرف بام می افتند. آنها برای پوشاندن احساس عمیق تنهایی شان بیش از حد و نمایشی به دیگران محبت می کنند. دیگران هم ناخودآگاه این نمایشگری بی خلوص را در می یابند و از او دور می شوند. نتیجه این که آنها حس می کنند با وجود تلاش شان محبت ندیده اند و باز هم احساس تنهایی می کنند.

رابطه افراد تنها

افرادی که احساس تنهایی می کنند چه در رابطه های صمیمانه و دوستانه و چه در ازدواج شان ممکن است اشتباه های استراتژیک کنند. دوتا از رایج ترین اشتباه ها اینها هستند.

فقط محبت می خواهند، بنابراین بررسی نمی کنند

شما اگر بیش از حد گرسنه باشید برای تان مهم است که در چه رستورانی غذا می خورید؟ نه! اولین رستوران را انتخاب می کنید و داخل می شوید. افرادی که احساس تنهایی عاطفی زیادی دارند هم همین طور، آنها ممکن است با اولین فردی که کوچک ترین محبتی به آنها می کند، وارد رابطه شوند. این هندوانه دربسته ممکن است واقعا سرخ باشد که این بهترین و البته کم احتمال ترین اتفاق است.

وارد رابطه با افراد سرد می شوند

شکل عجیب و غریب تر رابطه کسانی که احساس تنهایی می کنند، رابطه با افرادی است که واقعا آدم های سرد و بی محبتی هستند. افراد سرد چون شبیه به والدین سرد هستند ناخودآگاه افرادی را که احساس تنهایی دارند، جذب می کنند. شاید برای شما عجیب باشد اما در مراکز مشاوره بسیار دیده می شوند آدم هایی که پدر معتادی داشته اند و خودشان فرد معتادی را برای ازدواج انتخاب کرده اند. نتیجه این رابطه تقویت احساس تنهایی است و نه از بین رفتن آن.

احساس تنهایی از کجا می آید؟

ریشه احساس تنهایی یا احساس محروم بودن از محبت، برآورده نشدن کافی نیاز به محبت یا بیش از حد برآورده شدن این نیاز اساسی در کودکی است. این اتفاق ممکن است به چند دلیل بیفتد.

فوت یا طلاق والدین در کودکی

نبودن فیزیکی یک یا هر دو والد در کودکی می تواند ما را مستعد احساس تنهایی کند. این نبودن می تواند از طلاق یا فوت والدین ناشی شود. هر چه این اتفاق در سنین پایین تری بیفتد تاثیر عمیق تری دارد. البته اگر والد دیگر حضور داشته باشد و به اندازه کافی محبت کند، یا یک نفر دیگر جایگزین محبت فردی که نیست شود، احساس تنهایی شکل نمی گیرد یا کمرنگ می شود.

خانواده پر جمعیت و فقر

اگر هم خانواده پر جمعیت باشد و هم شرایط اقتصادی مناسب نباشد، ممکن است والدین واقعا فرصت نداشته باشند توجه یا محبت کافی به همه بچه ها کنند و احساس تنهایی شکل بگیرد. البته این به مدیریت عاطفی والدین بستگی دارد و ممکن است در همین شرایط هم فرزند احساس کمبود عاطفی نکند.

والدین سرد و بی محبت

والدینی که معمولا خودشان در خانواده های بی محبت بزرگ شده اند و روی شخصیت خودشان هم کار نکرده اند، مستعد محبت نکردن به فرزندان شان هستند. بچه های این خانواده ها معمولا احساس نزدیکی عاطفی به والدین ندارند. خانه بیشتر به یک پادگان سرد نظامی شبیه است تا محل یک خانواده گرم.

والدین دعوایی

بخشی از نیاز به محبت ما در رابطه گرم والدین برآورده می شود. والدین بیش از حد پر تنش و دعوایی می توانند بچه هایی با احساس تنهایی زیاد بزرگ کنند.

والدین تنها

پدر یا مادری که مدام در خلوت با فرزندان از بی محبتی همسر می نالد و احساس تنهایی اش را داد می زند، می تواند الگوی نامناسبی برای بچه هایی باشد که بعدها فرض شان این است که دیگران بی محبتند.

والدین بیش از حد محبت کننده

بعضی از والدین می خواهند هر چه محبت ندیده اند با محبت زیاد به فرزندان جبران کنند. آنها نمی خواهند فرزندشان کوچک ترین اخم و تخمی ببیند. آنها فرزندان شان را در پر قوی محبت بزرگ می کنند. فرزندان وقتی بزرگ می شوند و می بینند در هیچ رابطه ای آن میزان از محبت نیست، سرخورده می شوند و احساس تنهایی می کنند.

اگر احساس تنهایی می کنید این پرسشنامه را پاسخ بدهید تا ببینید چقدر احساس تان جدی است

پرسشنامه محرومیت عاطفی

این جملات را بخوانید و ببینید چقدر در موردتان صادق است. منبع این پرسشنامه کتاب «زندگی خود را دوباره بیافرینید» اثر جفری یانگ است.

1. من به عشق بیشتری در زندگی ام نیاز دارم.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

2. واقعا هیچ کس مرا درک نمی کند.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

3. اغلب تمایل دارم با کسانی رابطه برقرار کنم که بی عاطفه هستند و نیازهای عاطفی من را برآورده نمی کنند.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

4. احساس می کنم حتی صمیمی ترین افراد زندگی ام نیز پاسخگوی نیازهای عاطفی من نیستند.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

5. هیچ فرد خاصی در زندگی ام ندارم که بخواهد احساس هایش را با من در میان بگذارد و واقعا نگران حال من باشد.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

6. در زندگی ام کسی نیست که مرا دوست بدارد، به من محبت کند و با من صادقانه رفتار کند.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

7. کسی در زندگی ام نیست که واقعا به حرف دل من گوش کند و نیازها و احساس های واقعی مرا بشناسد.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

8. خیلی برای من دشوار است که به دیگران اجازه دهم از من حمایت و مرا راهنمایی کنند حتی اگر این خواسته درونی من باشد.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

9. سخت به دیگران اجازه می دهم دوستم داشته باشند.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

10. بیشتر اوقات تنها بوده ام.

کاملا غلط (1) تقریبا غلط (2) بیشتر درست است تا غلط (3) اندکی درست (4) تقریبا درست (5) کاملا درست (6)

نتیجه پرسشنامه

نمره هایی را که گرفته اید، با هم جمع بزنید و ببینید در کدام دسته هستید:

19-10 درباره تنهایی مشکل خاصی ندارید.

29-20 ممکن است گاهی احساس تنهایی کنید اما روی هم رفته مشکلی نیست.

39-30 رگه هایی از تنهایی در شما وجود دارد.

49-40 تنهایی حتما در شما وجود دارد.

60-50 تنهایی شدید دارید؛ از یک متخصص کمک بگیرید.

گاز معده و روده و نفخ شکم می تواند به شکل یک مشکل برای شما دربیاید که نیاز به درمان دارد. با راهکارهایی که در این مطلب آورده ایم می توانید گاز بیش از حد معده و روده را درمان کنید. اگر بعد از اینکه وعده‌ی غذایی بزرگی را مصرف می‌کنید دچار نفخ می‌شوید بنابراین وعده‌های غذایی کوچک‌تر را انتخاب کنید و به تعداد وعده‌ها بیفزایید. نفخ شکم برای عده‌ای دیگر هم لزوما با بزرگ‌تر شدن معده یا احساس فشار در ناحیه‌ی شکم همراه نیست؛ بلکه بیشتر از علائم ظاهری، حس نفخ دارند.

این افراد حتی با مصرف وعده‌های کوچک نیز دچار نفخ می‌شوند.به همین دلیل استفاده از وعده‌های کوچک‌تر، مفید خواهد بود.جویدن غذا علاوه بر اینکه سبب می‌شود تا هوای کمتری وارد بدن شود باعث خواهد شد تا سرعت غذا خوردن پایین بیاید و در نتیجه وعده‌‌ی غذایی کوچک‌تری را مصرف کنید.

 
برای درمان نفخ شکم این غذاها ممنوع!

اگر مواد غذایی که به آنها آلرژی دارید مصرف کنید، احتمال دارد معده گاز اضافی تولید کند. در ادامه فهرستی از مواد غذایی آلرژی‌زا را معرفی می‌کنم:

لاکتوز: لاکتوز، کربوهیدرات اصلی درون شیر است. عدم تحمل لاکتوز سبب مشکلات زیادی برای سیستم گوارشی ازجمله نفخ شکم می‌شود؛

فروکتوز: حساسیت به فروکتوز نیز سبب نفخ می‌شود؛

تخم‌ مرغ: ایجاد گاز معده و نفخ کردن از نشانه‌های عمومی آلرژی به تخم مرغ است؛

گندم و گلوتن: عده‌ی زیادی به پروتئین داخل گندم یعنی گلوتن حساسیت دارند. گلوتن سبب ایجاد نفخ می‌شود.

 
یک راه عجیب درمان نفخ شکم

مکمل‌های حاوی آنزیم می‌توانند به هضم کربوهیدرات‌های غیرقابل هضم کمک کنند. این مکمل‌ها عموما حاوی ۲ آنزیم هستند:

لاکتاز: که برای برای هضم لاکتوز کاربر دارد؛

بیانو: این آنزیم حاوی آلفا گالاکتوزیداز است که در هضم کربوهیدرات‌های غیرقابل هضم مختلفی کاربرد دارد.

گازهای تولیدی توسط باکتری‌های روده، یکی از دلایل اصلی نفخ کردن هستند. میزان این باکتری‌ها در بدن افراد، یکسان نیست. تحقیقات زیادی نشان می‌دهند که مصرف مکمل‌های حاوی پروبیوتیک‌ می‌تواند به کاهش تولید گاز و به تبع آن نفخ کمک کند. البته محققان اشاره می‌کنند با اینکه مصرف پروبیوتیک سبب کاهش گاز تولیدی معده می‌شود اما باعث از بین رفتن نشانه‌های نفخ نمی‌شود.

 
برای درمان باد معده از طب سنتی کمک بگیرید

اگر پس از خوردن هر وعده غذایی احساس می‌کنید نفخ کرده‌اید و باد زیادی در شکم، معده یا روده‌هایتان می‌پیچد، می‌توانید از مصرف دمنوش‌ها یا عرقیات گیاهی که خاصیت ضدنفخ دارند و به اصطلاح عامه، بادشکن هستند، استفاده کنید. دمنوش‌های زیره و نعناع، موثرترین دمنوش‌های بادشکن هستند. مصرف عرق نعناع و عرق بادرنجبویه هم برای درمان نفخ بسیار مفید و موثر است.

 
سبزیجات ضدنفخ

اگر به مصرف سبزی خوردن علاقه دارید و با خوردن تربچه یا حتی تره و شاهی دچار نفخ و گاهی دل‌پیچه می‌شوید، سبزی‌های بادشکن و ضدنفخ مانند ریحان یا نعناع را در سبزی خوردن خود جای دهید.  آویشن یکی از بهترین و پرخاصیت‌ترین سبزی‌های دنیاست که نوشیدن دمنوش آن در فصل سرد سال علاوه بر از بین بردن نفخ، باعث آرامش اعصاب و بهبود گلودرد ناشی از سرماخوردگی می‌شود. این گیاه، خلط‌آور است و به همین دلیل مصرف آن به افراد سرماخورده توصیه می‌شود. گیاه‌خواران می‌توانند مقداری پودر آویشن را برای از بین بردن نفخ سبزی‌هایی مانند نخودفرنگی یا کاهو به سس سالادشان اضافه کنند.

 
درمان بادگلوی زیاد

بلعیدن هوا اغلب در افراد مضطرب وجود دارد و این افراد بطور ناخودآگاه اقدام به بلعیدن هوا میکنند. افزایش ترشح بزاق نیز باعث بلعیدن هوا میگردد:

1-کاهش دفعات بلعیدن غذا.

2-آرام و آهسته غذا خوردن و نوشیدن مایعات.

3-مایعات را جرعه جرعه بنوشید و از سرکشیدن یکباره آن خودداری کنید.

4-اجتناب از پیپ، استعمال سیگار، جویدن آدامس و آب نبات، استفاده از نی برای نوشیدن مایعات، نوشیدن مایعات از بطری های دهان باریک، قرار دادن دست دندان مصنوعی لق در دهان (باعث افزایش ترشح بزاق میگردد).

5-عدم مصرف غذاهای حاوی گاز نظیر نوشابه های گازدار، قرصهای جوشان و خامه زده شده.

6-خودداری از بلعیدن عمدی هوا بمنظور باد گلو زدن.

7-لقمه های غذا را قبل از بلعیدن بطور کامل بجوید.

8-استرس و اضطراب خود را کنترل کنید.

جراحی بینی و هر آنچه در مورد آن مردان و زنان باید بدانند سعی کرده ایم در مورد قیمت جراحی بینی نیز صحبت کنیم.

قیمت جراحی بینی و عوارض جراحی دماغ
قبل از اعتماد به پزشک از جسم، سلامت و پول خود، مطمئن شوید که آن ها را به عنوان مهمترین شرایط جراحی بینی (nose surgery) می توان نام برد. دکتر رناتو سلس، جراحی در سالت لیک سیتی، می گوید: “شما باید بسیار مراقب خود باشید و تحقیق، تحقیق، و باز هم تحقیق انجام دهید.”
به عکس های قبل و بعدی که خود بیماران ارسال کرده اند دقت کنید (فقط به عکس های دکتر اکتفا نکنید)، آن ها را از نزدیک ملاقات کرده و با آن ها مشورت کنید، و یا اگر دور از محل زندگی شما هستند از طریق اسکایپ با آن ها صحبت کنید.
ما توصیه می کنیم حداقل با سه جراح پلاستیک (نه پرستار یا فروشنده) مشورت شود، بنابراین می توانید پاسخ ها و روش های آن ها را مقایسه کنید. با استفاده از این لیست سوالات ضروری در ملاقات های خود برای تصویر کامل تری از تجربیات، مدارک و آنچه را که میخواهید انتخاب کنید، به دست آورید.
 
1.آیا گواهی معتبر این حرفه را بدست آورده است یا نه؟
موضوع قابل توجه: در ایالات متحده، جراحان بینی تایید شده توسط هیئت مدیره جراحی پلاستیک آمریکا و هیئت مدیره جراحی پلاستیک و بازسازی صورت ایالات متحده، و همچنین بسیاری از پزشکان تایید شده توسط هیئت آمریکایی پوست و هیئت مدیره چشم پزشکی آمریکا، تحت آموزش دقیق قرار گرفتند و امتحان های کتبی و شفاهی را گذراندند و همچنان رعایت قوانین اخلاق پزشکی را سختگیرانه در پیش گرفتند. همچنین توجه به چگونگی شرح مدرک پرسنل و تعهد آنها نسبت به کیفیت کارشان و  ایمنی بیماران را مورد توجه قرار دادند.
میتوانید از پزشک خود بخواهید مجوز نظام پزشکی و فعالیت خود را به شما نشان دهد  و هیچ اشکالی هم ندارد میتوانید در صفحه اول سایت موضوع (انتخاب دکتر جراحی بینی خوب) این موضوعات را ببینید .

بواسیر از جمله بیماری های پر دردی است که ممکن است هر شخصی را اذیت کند. اگر شما جز آن دسته از افراد هستید که بواسیر دارید در این خبر علت های به وجود آمدن آن را گوش زد می کنیم. در این مقاله همراه ما باشید.بواسیر یکی از بیماری با دردی است که هر شخص آن را تجربه می‌کند، در این مقاله علت های اصلی مبتلا شدن به بواسیر را می‌گوییم. اگر در رژیم غذایی خود دقت لازم را داشته باشید به این بیماری دچار نمی شوید.

بیماری رایجی بنام بواسیر

 "بواسیر" بیماری رایجی است که نیمی از افراد در هر برهه‌ای از زندگی‌شان به آن مبتلا می‌شوند.

هموروئید یا بواسیر همان رگ‌های خونی بزرگ‌شده در ناحیه پایانی روده (رکتال) است که غالباً ماندن آن درون مقعد به‌جز خونریزی مشکل دیگری به‌وجود نمی‌آورد به این دلیل که درون مقعد عصب زیادی به‌منظور احساس درد موجود نیست اما هنگامی که هموروئید یا بواسیر در ناحیه خارجی مقعد نمایان می‌شود به‌جز خونریزی، درد ناراحت‌کننده‌ای را نیز همراه دارد که اگر به آن توجه نشود بعد از مدتی و با گذشت زمان منجر به کم‌خونی و عفونت و حتی باعث سرطان رکتال نیز می‌شود.
اما مهم‌ترین دلایل ابتلا به بواسیر

ــ نشستن طولانی‌مدت در توالت

ــ ایستادنهای دراز‌مدت

ــ حمل اجسام سنگین

ــ اسهال یا یبوست مزمن

ــ مصرف گوشت گاو

ــ مصرف زیاده از حد چای سیاه

انگشت کوچک مسئول عزت نفس، استرس و عصبانیت است. اگر احساس می کنید اعتماد به نفس تان را از دست داده اید انگشت کوچک را ۵ دقیقه فشار دهید. هنگام انجام این کار به چیزهای خوب فکر کنید. به دست های تان نگاه کنید. چه چیزی می بینید؟ "فقط یک جفت دست” ممکن است پاسخ شما این باشد اما اگر از یک متخصص رفلکسولوژی بپرسید می گوید: چند نقطه فعال می بینم که به بدن و ذهن قدرت می دهد.

انگشت شست

فواید ماساژ دست برای بدن

انگشت شست مسئول اضطراب و سردرد است. اگر سردرد عصبی دارید انگشت شست را ۵ دقیقه محکم بگیرید. به گفته متخصصین رفلکسولوژی این کار درد را سریع آرام می کند.

انگشت اشاره

فواید ماساژ دست برای بدن

این انگشت دردهای عضلانی و احساس نا امیدی، ترس، و خجالت را کنترل می کند. همانطور که تحقیقات نشان داده اند افرادی که مشکل درد کمر و ماهیچه داشتند بعد از یک دوره انعکاس درمانی احساس بهتری داشتند. برای رفع این مشکلات انگشت اشاره را به مدت ۵ دقیقه محکم بگیرید.

انگشت میانی

فواید ماساژ دست برای بدن

فشار دادن انگشت میانی احساس عصبانیت و خستگی مفرط را رفع می کند. این تمرین رفلکسولوژی فشار خون را کاهش می دهد و احساس آرامش می دهد.

انگشت انگشتری

فواید ماساژ دست برای بدن

اگر انگشت انگشتری را به مدت ۵ دقیقه فشار دهید احساس ناراحتی و احساسات منفی از بین می روند. هنگام انجام این تمرین آرام باشید و به تنفس تمرکز کنید.

انگشت کوچک

فواید ماساژ دست برای بدن

انگشت کوچک مسئول عزت نفس، استرس و عصبانیت است. اگر احساس می کنید اعتماد به نفس تان را از دست داده اید انگشت کوچک را ۵ دقیقه فشار دهید. هنگام انجام این کار به چیزهای خوب فکر کنید.

کف دست

فواید ماساژ دست برای بدن

انگشت های یک دست را وسط کف دست دیگر فشار دهید. در حرکات دایره ای ماساژ بدهید و دم و بازدم های عمیق بکشید. به گفته متخصصان انعکاس درمانی کف دست ها مرکز عواطف و احساسات است و ماساژ دادن کف دست حالت تهوع، استرس، اسهال و یبوست جلوگیری می کند.

فشار دادن کف دست ها

فواید ماساژ دست برای بدن

این حرکت معمولا در تمرینات مدیتیشن انجام می شود. و باعث می شود تمرکز کنید و به افکارتان نظم بدهید. با فشار دادن کف دست ها جریان گردش خون را تنظیم می کنید.

سوریا مودرا

فواید ماساژ دست برای بدن

این تمرین گوارش و متابولیسم بدن را تقویت می کند. این تکنیک برای درجه حرارت پایین خون و کم اشتهایی هم مفید است.

با بلیچینگ دندان هایی سفید و شفاف خواهید داشت

بلیچینگ دندان یکی از راه‌های سفید کردن دندان می‌باشد که توسط دندانپزشکان در خانه و منزل صورت می‌گیرد. بلیچینگ دندان می‌تواند رنگ نامناسب و زرد دندان‌ها را که بر اثر عادات بدغذایی و یا عدم رعایت بهداشت فردی و حتی سیگار کشیدن به وجود آمده است را برطرف نماید. بلیچینگ توسط ماده‌ای به نام اکسید هیدروژنه باعث تغییر رنگ دندان‌ها می‌شود که این ماده می‌تواند جرم و رسوب‌هایی که بر روی دندان‌ها نشسته و باعث بدرنگی آن‌ها شده را کامل برطرف می نماید. نکته مهم در رابطه با این درمان این است که میزان تخصص و تجربه دندانپزشک تأثیر فراوانی در میزان سفید شدن دندان‌ها دارد. البته افراد نباید فراموش کنند که یک‌ بار استفاده از این روش برای سفید ماندن دندان‌های بدرنگ کافی نیست و می‌بایست هر چند وقت یک‌ بار به مطب متخصص در این حیطه مراجعه نمایند؛ اما بلیچینگ از طریق دو روش انجام می‌شود که در ادامه به بیان آن خواهیم پرداخت. 

بلیچینگ دندان چیست؟

سوزش سردل یا همان سوزش سرمعده اگرچه در ظاهر مشکل کوچکی است اما ممکن است نشانه برخی بیماری های خطرناک تر باشد.


 
این علائم یعنی سوزش سردل

- آروغ‌ زدن‌ یا برگشت‌ مختصر محتویات‌ معده‌ به‌ دهان، که‌ باعث‌ ترش‌ کردن‌ می‌شود.

- احساس‌ سنگینی، سوزش‌ یا ناراحتی‌ در قفسه‌ سینه‌

- مشکل‌ در بلع‌

- درد خفیف‌ یا احساس‌ نفخ‌

- ندرتاً استفراغ‌

 
سوزش معده نشانه یک بیماری مزمن

بیماران مبتلا به بیماری گرد اغلب دچار حالت سوزش معده هستند، اما این وضعیت علامتی از شرایطی وخیم تر خواهد بود. گرد یک بیماری مزمن دستگاه گوارش است که در اثر بازگشت اسید معده و یا محتویات آن به مری رخ می دهد، این رفلاکس، سبب تحریک دیواره مری شده و در نهایت منجر به گرد می شود. اگر حالت سوزش معده و یا رفلاکس اسید را حداقل دوبار در هفته تجربه می کنید، زمان آن رسیده که به پزشک متخصص گوارش مراجعه کرده و علائم را جدی بگیرید. چنانچه مبتلا به گرد شده باشید و نسبت به درمان آن اقدام نکنید، به تدریج به پیشرفت بیماری دیگری تحت عنوان مری بارت کمک خواهید کرد. در مری بارت، بافت قسمت انتهایی مری از اپیتلیوم سنگفرشی به سلول های پوششی روده تغییر وضعیت می دهد، این حالت سبب افزایش ریسک ابتلا به سرطان مری می شود.

 
سوزش سر معده یعنی زخم معده؟

اولسر، زخمی است که ممکن است در پوشش داخلی معده با آن مواجه شوید. درد اولسر معده را می توان در قسمت فوقانی شکم تا نزدیک قفسه سینه احساس کرد و گه گاهی مشابه درد سوزش معده توصیف می شود. اگر این بیماری به خوبی درمان نشود، منجر به خونریزی، ایجاد سوراخ در دیواره معده و انسداد میان معده و روده کوچک خواهد شد. اگر چه بعضی از این اولسر ها خود محدود شونده هستند، دسته ای دیگر، نیازمند آنتی بیوتیک تراپی و حتی جراحی خواهند بود.

 
زخم معده دارید؟

اگر دائما و بدون هیچ دلیل خاصی دچار سوزش معده می‌‌شوید و هفته‌ایی 2یا3 بار و بیشتر از چهار هفته دچار این مشکل می‌‌شوید باید به پزشک مراجعه کنید. هر چند در بیشتر مواقع سوزش معده ناشی از برگشت اسید به مری است، اما گاهی می‌‌تواند نشانه ی زخم معده باشد. این نوع زخم‌‌های گوارشی زخم‌‌هایی هستند که درون معده ایجاد می‌‌شوند. شایع‌ترین علامت زخم دستگاه گوارش سوزش در نواحی بین بالای ناف تا زیر قفسه سینه و در شدت‌‌های متفاوت می‌‌باشد. در بعضی موارد درد و سوزش زخم‌‌های گوارشی می‌‌تواند باعث بیدار کردن شما در شب شود. در بعضی از موارد زخم‌‌های کوچک گوارشی نشانه‌ای ندارند.

سایر علائم شامل: درد شدید بخصوص هنگام خالی بودن معده، سوزش معده. . .

زخم معده اغلب همراه با زخم دوازده است و در مردان سیگاری میانسال یا مسن و پر استرس بیشتر دیده می‌‌شود. زخم‌‌های معده با سرعت کمتری از زخم دوازده التیام می‌‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده (گاستریت) هستند. اکثرزخم‌‌ها کوچک (با قطر کمتر از 2 سانتیمتر)بوده و پراکندگی زخم‌‌های پپتیک معده معمولا در ابتدای معده، بیشتر است.

 
سرطان با سوزش سردل ارتباط دارد؟

به ندرت احساس سوزش سردل می تواند علامتی از سرطان معده و یا مری باشد. چنانچه بیش از سه هفته است که این حالت را همراه با دشواری در بلع تجربه می کنید، باید به فکر پزشک باشید! از دیگر نشانه های سوزش معده مرتبط با سرطان های اشاره شده، احساس چسبندگی غذا داخل گلو حین بلع، کاهش وزن نامعمول، احساس پری بی دلیل، تهوع و استفراغ و درد در قسمت فوقانی معده است.

 
سوزش معده یا فتق هیاتال

دیافراگم به طور طبیعی فضایی کوچک برای عبور مری به سوی معده دارد. در حالت فتق هیاتال، قسمتی از معده به قفسه سینه وارد می شود و با بازگشت اسید و غذا به داخل مری، می تواند سبب ایجاد حالت سوزش معده شود. اگر دچار علائم حاد و یا مقاوم سوزش معده هستید، غالبا درمان دارویی کافی نخواهد بود و جراحی برای اصلاح وضعیت معده ضرورت می یابد.

عفونت ادراری معمولا در خانم ها بیشتر از آقایان شایع است و علائم معمول آن سوزش به هنگام ادرار کردن و نیاز به ادرار مکرر است. برای درمان عفونت ادراری لازم است حتما به پزشک مراجعه کنید. در کنار توصیه های پزشک نیاز است برنامه تغذیه مناسبی هم داشته باشید در این مطلب میوه های ضد عفونی کننده را به شما معرفی می کنیم.

عفونت ادراری نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. هنگامی که عفونت، دستگاه ادراری تحتانی را مبتلا می‌کند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد به آن پیلونفریت (عفونت کلیه) گفته می‌شود.

عفونت ادراری در خانم‌ها رایج‌تر است. وجود عفونت و التهاب در مثابه باعث سوزش ادرار، احساس فشار در شکم، خستگی و همچنین تب می‌شود. برای درمان عفونت ادراری یا همان سیستیت پزشک معالج آنتی بیوتیک تجویز می‌کند. لازم است که در کنار این آنتی‌بیوتیک‌ها از برخی میوه های ضد عفونت نیز استفاده کنید. در این مطلب میوه های ضد عفونت را به شما معرفی می کنیم.
علایم عفونت ادراری

•    احساس نیاز شدید به ادرار کردن
•    احساس سوزش هنگام ادرار
•    ادرار پی در پی و کم حجم
•    ادرار کدر
•    ادرار سرخ، صورتی روشن، قهوه ای و یا ادرار به همراه خون
•    ادرار پر بو
•    درد لگن در خانم ها
•    درد مقعد در آقایان
میوه های درمان کننده عفونت ادراری

تمام این میوه‌ها سرشار از ویتامین C و عناصر مغذی دیگر هستند که به کاهش باکتری‌های موجود در مثانه کمک می‌کنند.
زغال اخته

زغال اخته در صدر میوه‌های ضدعفونت ادراری قرار دارد. پزشکان و محققان حوزه تغذیه این میوه‌های قرمز را بهترین سلاح برای حفاظت از مجاری ادراری می‌دانند به خاطر این که حاوی خواص آنتی بیوتیکی و آنتی‌اکسیدانی است. این میوه‌های ریز حالت اسیدیته ادرار را بیشتر کرده و به همین دلیل هر نوع باکتری را دفع می‌کنند. زغال اخته از بین برنده باکتری‌ها است و قبل از آن نیز اجازه نمی‌دهد این عناصر مزاحم به بافت‌های مجاری ادراری بچسبند. توصیه می‌کنیم خودتان زغال اخته را تهیه کرده و آب آن‌را بگیرید؛ به خاطر اینکه آب زغال‌اخته‌های حاضری حاوی قند زیادی هستند و ترکیبات مفید خود را از دست داده‌‎اند؛ پس بهتر است خودتان دست به کار شوید.
پاپایا

پاپایا یکی دیگر از میوه‌های مفید برای پیشگیری و درمان عفونت‌های ادراری است. این میوه نیز حالت اسیدیته ادرار را بالا برده و باعث دفع باکتری‌ها و درمان عفونت ادراری می‌شود. پاپایا جزو گنجینه‌های طبیعی و سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین C است. باید بدانید که پاپایا یک میوه سم زدای مفید و سرشار از فیبرها است که به میزان زیادی آنتی‌اکسیدان دارد و مثانه و روده‌ها را تمیز می‌کند. پاپایا به دلیل دارا بودن آنزیم‌ها به کاهش التهاب کمک کرده و التیام بخش است.
آب پرتقال و آب لیموترش

حتما می‌دانید که پرتقال و لیموترش جزو میوه‌های سرشار از ویتامین C هستند. اگر به دنبال معجون سلامتی هستید صبح‌ها آب دو عدد پرتقال را با آب نصف لیموترش ترکیب کرده و نوش جان کنید. این آبمیوه‌ی طبیعی باعث مقابله با عفونت ادراری می‌شود. علاوه بر این آب پرتقال و لیموترش به تمیز شدن روده‌ها نیز کمک زیادی می‌کند.
آب آناناس

آناناس حاوی آنزیم مفیدی است که باعث التهاب زدایی از بدن شده و برای خلاص شدن از شر عفونت ادراری مفید است. در واقع می‌توان آناناس را یک میوه درمانگر دانست که شایستگی حضور روزانه در سبد میوه را دارد. توصیه می‌کنیم از این میوه به هر صورتی که دوست دارید(در سالاد میوه و یا به صورت آب میوه) استفاده کنید. در صورت ابتلا به عفونت ادراری آب آن‌ را گرفته و میل کنید.
 آب انگور قرمز

انگور قرمز نیز جزو گنجینه‌های فوق العاده طبیعی است. این میوه قرمز و پرخاصیت حافظ سیستم ادراری بوده به اندازه زغال اخته کمک‌کننده است. اگر زیاد دچار مشکل عفونت ادراری می‌شوید روزانه از این میوه استفاده کنید.

انگور قرمز سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هاست و باعث کاهش التهاب بدن می‌شود. آب انگور قرمز دیورتیک (ادرارآور) فوق‌العاده‌ای است که علاوه بر تامین ویتامین‌های بدن به بهبود و درمان عفونت ادراری کمک زیادی می‌کند.

معمولا خانم‌ها زیر دوش، موهای سر خود را شامپو می‌کنند و سپس زمان می‌دهند تا کف روی موها باقی بماند و در این مدت، بدن را با صابون می‌شویند و در پایان، سر و بدن را باهم آبکشی می‌کنند. ولی دقت داشته باشید، بسیار مهم است که قبل از آبکشی، کمی آب روی موها ریخته و دوباره مالش دهید تا شامپو کف کند و از رسوب کردن آلودگی‌ها روی موی سر جلوگیری شود.

شستن موها، کاری است که بارها انجام داده‌اید ولی با این‌ حال، گاهی نتایج خوبی از شستشو و مراقبت موها به دست نمی‌آورید. از این رو در ادامه، ۶ توصیه در مورد شامپوکردن موها ارائه می‌شود.

۱- آیا لازم است هرروز موها را شامپو کنید؟
زودبه‌زود شامپو کردن موها باعث تغییراتی منفی بر پوسته محافظ روی موها می‌شود. با از بین رفتن این پوسته که از غدد چربی و آبرسان تشکیل شده است، تنظیم چربی موها از حالت تعادل خارج می‌شود، به این معنی که منجر به خشکی، خارش و شوره در پوست سر می‌شود و یا برعکس باعث چربی شدیدتر موها می‌شود. بهترین حالت، آن است که تنها دوبار در هفته موها با شامپو شسته شوند. اگر موهای خیلی چرب دارید، می‌توانید حداکثر یک روز در میان موها را شامپو کنید و در سایر روزها استفاده از محصولات شامپو کردن به صورت خشک توصیه می‌شود.

۲- آیا فکر می‌کنید موهای شما از نوع چرب است؟
یکی از شایع‌ترین تصورات اشتباه این است که اگر موها پس از دو روز شروع به چرب شدن می‌کنند پس موهای شما از نوع چرب است، در حالی که این حالت کاملا طبیعی است. اگر فقط پس از یک روز، وقتی با انگشتان، محل رویش موهای سر را لمس می‌کنید، احساس چربی می‌کنید، در این صورت موهای شما چرب محسوب می‌شود. بنابراین اگر شرایط اینطور نیست از شامپو کردن موها خودداری کنید، در غیر این صورت وارد چرخه معیوب می‌شوید، یعنی به خاطر از بین رفتن تعادل در موها، به تدریج چرب‌تر هم می‌شوند. بنابراین از شامپوهای آبرسان و مخصوص موهای معمولی استفاده کنید. در مورد موهای خشک و صدمه دیده، شستن با شامپو نقش مغذی و ترمیم‌کننده دارد و نیز چربی طبیعی آنها را بازمی‌گرداند. برای موهای بسیار حساس یا موهایی که دچار شکنندگی شده‌اند، از شامپوهای مخصوص موهای دکلره شده استفاده نمایید.

۳- در مصرف شامپوهای حاوی سیلیکون زیاده‌روی نکنید.
اکثر شامپوهای کلاسیک حاوی سیلیکون هستند که باعث نرم کردن و ایجاد حالت ابریشمی در موها می‌شوند. ولی در درازمدت چون روی سطح مو باقی می‌مانند، باعث جلوگیری از اکسیژن‌رسانی به موها و ایجاد شوره سر می‌شوند. با مصرف انواعی از شامپوهای حاوی سیلیکون که بعد از شستشو و آب‌کشی روی پوست باقی نمی‌مانند و یا شامپوهایی که حاوی مقادیر کمتری سیلیکون هستند، به موها و پوست سر اکسیژن‌رسانی بهتر انجام می‌شود.

۴- ریختن مقدار زیادی شامپو در بالاترین نقطه سر
معمولا عادت دارید شامپو را قبل از آنکه به حالت کف درآید، در بالاترین نقطه سر قرار دهید، نتیجه این است که موها مخصوصا در ناحیه پشت سر به خوبی شامپو نمی‌شوند. روش درست آن است که مقداری شامپو کف دست قرار دهید، سپس کمی آب به آن اضافه کنید، دست‌ها را کمی به هم مالش دهید و سپس مواد را به‌طور مساوی به موهای جلو، بالا، پشت و کنار بمالید.

۵- روش درست آبکشی موها
معمولا خانم‌ها زیر دوش، موهای سر خود را شامپو می‌کنند و سپس زمان می‌دهند تا کف روی موها باقی بماند و در این مدت، بدن را با صابون می‌شویند و در پایان، سر و بدن را باهم آبکشی می‌کنند. ولی دقت داشته باشید، بسیار مهم است که قبل از آبکشی، کمی آب روی موها ریخته و دوباره مالش دهید تا شامپو کف کند و از رسوب کردن آلودگی‌ها روی موی سر جلوگیری شود.

۶- مالش دادن موها با حوله
دقت داشته باشید برای خشک کردن موها آن‌ها را زیاد با حوله مالش ندهید؛ مخصوصا اگر موها حالت شکننده دارند. ترجیحا با استفاده از حوله‌های میکروفایبر که رطوبت موها را با سرعت بیشتری جذب می‌کنند، موها را خشک کنید. سپس مدتی موها را داخل حوله بپیچید به شرطی که تحت فشار و پیچش نباشند.

برخی افراد مبتلا به افسردگی ممکن است علائم بسیار شدیدی را تجربه کنند و در پی دریافت کمک باشند. برخی دیگر ممکن است چنان علائم خفیفی داشته باشند که حتی به افسردگی مشکوک نشوند.طی چند روز اخیر خبر خودکشی کیت اسپید، طراح مد، و آنتونی بوردین، سرآشپز مشهور، بار دیگر توجه جهانی را به سوی بیماری افسردگی معطوف کرده است.

 افسردگی عامل خطرآفرین اصلی برای خودکشی است. بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت، این شرایط دلیل اصلی ناخوشی و ناتوانی در جهان نیز محسوب می شود و بیش از 300 میلیون نفر از آن رنج می برند.

نرخ ابتلا به افسردگی بین تمام گروه های سنی رو به افزایش است، اما فقدان حمایت برای موضوعات سلامت روانی در ترکیب با ترس عمومی از برچسب‌زنی اطرافیان به معنای آن است که افراد بسیاری درمان مورد نیاز برای زندگی سالم و سازنده را دریافت نمی کنند.

برای افراد مبتلا به افسردگی، توانایی صحبت کردن با فردی عزیز یا مورد اعتماد اولین گام برای یافتن درمان و بهبودی است. افسردگی خطر برخی بیماری ها و اختلالات جدی، از جمله اعتیاد، تمایل به خودکشی، دیابت و بیماری قلبی را افزایش می دهد که از بزرگترین قاتلان در جهان محسوب می شوند.

همچنین، اگر نگران فردی هستید و فکر می کنید وی به افسردگی مبتلا شده یا قصد خودکشی دارد باید این مساله را ابراز کنید. برخی به اشتباه فکر می کنند که صحبت درباره خودکشی خطر انجام این کار را افزایش خواهد داد، اما در واقعیت این گونه نیست، بلکه می تواند موجب نجات زندگی فرد بیمار نیز بشود.

برخی افراد مبتلا به افسردگی ممکن است علائم بسیار شدیدی را تجربه کنند و در پی دریافت کمک باشند. برخی دیگر ممکن است چنان علائم خفیفی داشته باشند که حتی به افسردگی مشکوک نشوند. افراد مبتلا به افسردگی خندان ممکن است در یک نمایش عمومی، محل کار یا کنار خانواده خود حضور داشته و وقت بگذرانند، اگرچه از درون رنج می برند.

اگر فردی به ناگاه پس از افسردگی شدید احساس آرامش و شادی را بروز می دهد، این می تواند نشانه ای هشدار دهنده از تصمیم وی برای اقدام به خودکشی باشد.

یک باور اشتباه این است که افراد افسرده باید غمگین و ناراحت باشند اما برخی افراد ممکن است با بی حسی یا احساس عصبانیت به جای ناامیدی مواجه باشند.

برای تشخیص افسردگی می توانید به سرنخ هایی ظریف توجه داشته باشید، به ویژه اگر حالتی پایدار داشته باشند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می شود.

متوجه تغییراتی در خواب شده اید

آیا تا پیش از این مشکلی در به خواب رفتن و خواب باقی ماندن نداشته اید، اما اکنون دیگر شرایط این گونه نیست؟ آیا تا پیش از این با شش ساعت خواب خوب شبانه عملکرد خوبی در روز بعد از خود ارائه می کردید، اما اکنون دوست دارید بیش از هر زمان دیگری بخوابید؟

تغییر در الگوهای خواب می تواند نشان دهنده ابتلا به افسردگی باشد. خواب انرژی مورد نیاز بدن را تامین می کند و امکان ارائه عملکرد خوب فراهم می کند، اما خواب برای افراد مبتلا به افسردگی شرایطی احیاکننده و انرژی بخش نیست و آنها احساس شادابی و سرزندگی نخواهند داشت.

همچنین، افراد ممکن است شرایطی به نام بی قراری روانی-حرکتی را تجربه کنند که می تواند موجب بی قراری و ناتوانی در احساس راحتی و آرامش شود.

ذهن شما پریشان و سردرگم است

این که افراد از نظر شناختی تا چه اندازه خوب عمل می کنند، عاملی موثر در تفکر و آگاهی ذهن‌ است. گاهی اوقات افراد نمی توانند به مدت 30 دقیقه سر جای خود نشسته و تلویزیون تماشا کنند، کتاب بخوانند یا هر کاری که نیازمند تمرکز است را انجام دهند.

یکی دیگر از نشانه های ظریف افسردگی ممکن است شامل نوعی کندی در تفکر، فراموشی و دشواری در تصمیم گیری باشد.

شما بیش از حد نگران هستید و بیش از حد فکر می کنید

نام بالینی برای نگرانی و تفکر بیش از حد نشخوار ذهنی (Rumination) است. این شرایط می تواند احتمال ابتلا به افسردگی و طولانی‌تر شدن دوره های افسردگی را افزایش دهد.

در نشخوار ذهنی مردم اساسا در یک حلقه موقعیت های منفی تکرار شونده گرفتار می شوند یا موقعیت های عادی را با دیدی منفی در نظر گرفته یا بیش از حد به تجزیه و تحلیل موارد مختلف می پردازند. افرادی که در این شرایط گرفتار می شوند درباره موضوعی مشابه بارها و بارها صحبت می کنند که تحمل این شرایط برای افرادی که در اطراف آنها هستند را دشوار می کند. این ممکن است به دوری گزیدن از فرد بیمار منجر شود که به نشخوار ذهنی، افسردگی، احساس کم ارزشی و اعتماد به نفس کمتر منجر می شود.

وزن شما تغییر کرده است

تغییرات وزن می توانند نشانه ای هشداردهنده از ابتلا به افسردگی باشند. برخی افراد مبتلا به افسردگی ممکن است بیش از حد غذا بخورند، در شرایطی که برخی دیگر تمایل کمتری به غذا نشان می دهند.

این تغییرات در الگوهای غذا خوردن ممکن است با خستگی و عدم رضایت همراه باشند. بیشتر افراد از یک وعده غذایی خوب لذت می برند، اما آنهایی که افسرده هستند حتی انرژی و علاقه خود به غذا خوردن را از دست می دهند یا ممکن است اشتیاق به غذا خوردن در آنها افزایش یابد.

غذا خوردن بیش از حد یا بی اشتهایی ممکن است رابطه چندانی با گرسنگی نداشته باشند زیرا افسردگی می تواند بر مواد شیمیایی یا بخش هایی از مغز که با احساس رضایت و کنترل اشتها مرتبط هستند، اثرگذار باشد.

علاقه ای به برقراری ارتباط با دیگران ندارید

اگر متوجه شده اید فردی که پیش از این اجتماعی بوده و رابطه گرمی با خانواده، دوستان، یا همکارانش داشته است، اکنون حتی از حضور در فعالیت های عادی نیز طفره می رود ممکن است با یک مورد افسردگی مواجه باشید.

انزوای اجتماعی و دوری جستن از جمع از علائم شناخته شده افسردگی هستند. نشانه دیگری که باید به آن توجه داشته باشید کاهش در بیان عاطفی است. شما حتی می توانید این را در چهره فرد نیز مشاهده کنید زیرا عضلات صورت کمتر به کار گرفته می شوند.

درد زیادی دارید

افسردگی آسیب‌رسان است و ممکن است موجب بسیاری مشکلات جسمانی غیر قابل توضیح، از جمله سردرد، مشکلات گوارشی و کمر درد شود. درد بسیار واقعی است و برخی افراد ممکن است برای دردهای مبهم خود به پزشک مراجعه کرده و ابتلا به افسردگی در آنها تشخیص داده نشود، در شرایطی که سرچشه تمامی مشکلات محسوب می شود.

درد و افسردگی برخی از مواد شیمیایی مغزی مشابه را به اشتراک می گذارند. این مواد شیمیایی از طریق مسیرهای عصبی مشخص سفر می کنند. نتیجه نهایی این است که افسردگی می تواند حساسیت مغز به درد را تغییر دهد.

افسردگی و بیماری قلبی نیز دست در دست یکدیگر دارند. پژوهش ها نشان داده اند افرادی که به افسردگی و بیماری قلبی مبتلا هستند در معرض خطر بیشتر مرگ قرار دارند. و افسردگی همانند فشار خون بالا و کلسترول بالا یک عامل خطرآفرین برای بیماری قلبی است.

بر اساس تحقیقات بین ۲۶ دارویی که منشا گیاهی دارند، دارچین بالاترین رتبه را در جلوگیری از اکسید شدن سلول‌های بدن داراست. بو، مزه و رنگ بی‌نظیر دارچین، به‌خاطر بخش روغنی درختی‌ است که دارچین از آن گرفته می‌شود. خواص دارویی دارچین حاصل پوست درخت دارچین است. پوست درخت دارچین حاوی موادی است که در درمان بسیاری از بیماری‌ها موثرند. البته برای اینکه خواص دارویی دارچین حفظ شود، ترکیب شیمیایی آن باید دست‌نخورده باقی بماند.

ضدالتهاب بودن، کاهش قندخون، افزایش ایمنی بدن در برابر سرطان، حمله‌ قلبی و میکروب‌زدایی از بدن برخی از فواید دارچین است. در ادامه بعضی از فواید اثبات‌شده‌ دارچین برای سلامتی بیان می‌شوند.

۱-منبع غنی آنتی‌اکسیدان

بر اساس آمار انجمن درمان کالیفرنیا (OTAC) دارچین در بین مواد دارای آنتی‌اکسیدان رتبه‌ هفتم را به‌دست آورده است که نشان می‌دهد مقدار بسیار زیادی آنتی‌اکسیدان در آن وجود دارد. در میان ادویه‌ها نیز دارچین بیشترین مقدار آنتی‌اکسیدان را دارد حتی بیشتر از سیر، آویشن و رزماری.خواص درمانی دارچین به‌خاطر آنتی‌اکسیدان‌هایی است که با نام‌های پلی‌فنول، فنولیک‌اسید و فلاونیدها شناخته می‌شوند.

۲-محافظت از قلب

یکی دیگر از فواید اثبات‌شده‌ دارچین، تاثیر آن در کاهش ابتلا به عوامل بیماری‌های قلبی مانند فشارخون، کلسترول و تری‌گلیسرید است.مواد ویژه‌ موجود در دارچین می‌توانند کلسترول بدخون (LDL) را کاهش دهند و کلسترول خوب خون (HDL) را ثابت نگه دارند.

۳-مقابله با دیابت

جالب است بدانید که دارچین به‌عنوان یک ماده‌غذایی ضددیابت شناخته شده است، زیرا از طرفی قند خون را کاهش می‌دهد و از طرف دیگر میزان حساسیت هورمون انسولین (تنظیم‌کننده‌ قندخون) را افزایش می‌دهد.دیابت زمانی رخ می‌دهد که انسولین کارایی خود را از دست بدهد و نتواند میزان قندخون را کنترل کند یا فرد نتواند مقدار قند موردنیاز بدنش را مدیریت کند. از دست رفتن کارایی انسولین ممکن است به‌علت اضافه وزن یا کاهش سوخت‌وساز بدن باشد.

۴-مراقبت از فعالیت‌های مغزی

پژوهشگران اثبات کرده‌اند که خواص آنتی‌اکسیدانی دارچین می‌تواند از مغز در برابر بیماری‌های مرتبط با آن مانند پارکینسون و آلزایمر محافظت کند.دارچین باعث فعال شدن پروتئین‌هایی می‌شود که از ذهن در برابر عوامل مخرب محافظت می‌کند. همچنین این ماده با جلوگیری از مصرف مورفین توسط سلول‌ها و مقابله با خودتخریبی آنها از اثرات منفی استرس می‌کاهد.

۵-کاهش احتمال ابتلا به سرطان

دارچین به‌خاطر دارا بودن خواص آنتی‌اکسیدانی از تخریب DNA، جهش سلولی و رشد تومورهای سرطانی جلوگیری می‌کند. تحقیقات نشان داده است که خواص دارویی ذکرشده‌ به‌علت وجود ماده‌ای به‌نام سینامالدهید است. همچنین این خاصیت باعث می‌شود سلول‌های مستعد ابتلا به سرطان، خودبه‌خود تخریب شوند.دارچین به‌طور ویژه در سلامت روده‌ بزرگ نقش مهمی دارد و از ابتلا به سرطان روده بزرگ جلوگیری می‌کند.

۶-جلوگیری از عفونت

دارچین یک آنتی‌بیوتیک، آنتی‌میکروب، آنتی‌ویروس و ضدقارچ طبیعی برای بدن است و به همین دلیل در برابر بسیاری از بیماری‌ها از بدن محافظت می‌کند. همه‌ این خاصیت‌ها به‌خاطر روغن مخصوصی است که در دارچین وجود دارد. این روغن از بروز اثرات نامطلوب در سیستم گوارش، پوست و همچنین ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا جلوگیری می‌کند.تحقیقات نشان داده‌اند که روغن دارچین حتی می‌تواند خطر ابتلا به ویروس اچ‌.آی.‌وی را نیز کاهش بدهد.

۷-حفظ سلامت دندان‌ها

یافته‌های اخیر نشان داده‌اند که دارچین در مبارزه با باکتری‌هایی که در میکروفلورای دهان وجود دارند و باعث پوسیدگی و ایجاد حفره در دندان، عفونت زبان و بوی بد دهان می‌شوند، نقش مهمی ایفا کند. روغن دارچین در مقایسه با سایر گیاه‌های تست‌شده، بیشترین توانایی را در حفظ سلامت دهان و دندان دارد و مانند یک دهانشویه‌ طبیعی عمل می‌کند.دارچین نیز مانند نعنا دهان را خوشبو می‌کند و به‌عنوان طعم‌دهنده‌ طبیعی در تهیه‌ آدامس‌ استفاده می‌شود. دارچین با از بین‌بردن باکتری‌های دهان بوی بد دهان را از بین می‌برد و به همین خاطر از قدیم پودر دارچین برای بهداشت دهان و دندان تجویز می‌شده است.

۸-جلوگیری و درمان قارچ

مطالعات نشان داده است که خواص بسیار پرقدرت دارچین در مقابله با قارچ‌ها در درمان یا پیشگیری از رشد قارچ در دستگاه گوارش بسیار مفید است. دارچین در کاهش مقدار قارچ آلبیکانس که نوعی مخمر است و باعث بروز قارچ در سیستم گوارش می‌شود، بسیار مفید است. قند خون بالا خطر ابتلا به قارچ سیستم‌گوارش را افزایش می‌دهد و همان‌طور که گفتیم دارچین قند خون را کنترل می‌کند.

۹-خواص ضدالتهابی

آنتی‌اکسیدان‌های موجود در دارچین به‌دلیل دارابودن خاصیت ضدالتهابی خطر ابتلا به سرطان و حمله‌ی قلبی را کاهش می‌دهند و عملکرد مغز را بهبود می‌بخشند. محققان دریافته‌اند بیش از ۷ نوع فلاوونید که تنها در دارچین وجود دارد، در درمان التهاب‌های بدن بسیار موثر است.به همین خاطر است که دارچین در تسکین انواع درد نقش مهمی دارد. نتایج تحقیقات نشان داده است که دارچین می‌تواند به احیای بافت زخمی‌شده، کاهش درد قاعدگی و کنترل حساسیت‌های فصلی کمک کند.

۱۰-سلامت پوست

دارچین به‌خاطر خواص آنتی‌باکتریال و ضدمیکروبی خود از پوست در برابر سوزش، جوش، حساسیت و عفونت محافظت می‌کند. روغن دارچین باعث کاهش تورم، درد و قرمزی پوست می‌شود. ترکیب عسل و دارچین برای محافظت از پوست در برابر آکنه و آلرژی تجویز ‌می‌شود.

سنگ کلیه هم پیشگیری دارد؟ باید بگوییم بله، و اتفاقا بهترین راه برای درمان سنگ کلیه ، پیشگیری از آن است. راه هایی برای پیشگیری از سنگ کلیه در این مطلب به شما آموزش می دهیم که قطعا برایتان مفید خواهد بود. یوگای داغ و ورزش‌های سنگین در عین اینکه برای سلامتی مفید هستند، ممکن است موجب بروز سنگ کلیه  شوند. از دست دادن آب، چه ناشی از این فعالیت‌ها باشد چه به دلیل گرمای هوا، منجر به کاهش میزان ادرار می‌شود.

هر چه بیشتر عرق کنید، امکان نشست مواد معدنیِ سنگ‌ساز در کلیه‌ها و مجاری ادراری و در نتیجه تولید سنگ، بیشتر می‌شود. چه کنیم: آب بنوشید. با نوشیدن آب کافی، ادرار بیشتری تولید می‌کنید. بنابراین به مقدار کافی آب بنوشید، به ویژه هنگام تمرینات ورزشی یا دیگر فعالیت‌هایی که منجر به عرق کردن می‌شوند.
 
پیشگیری از سنگ کلیه  

برای پیشگیری از سنگ کلیه به این نکته توجه کنید: اُگزالات (Oxalate) در خوراکی‌های بسیاری از جمله میوه‌ها و سبزی‌ها، آجیل و و انواع مغزها، غلات، حبوبات و حتی شکلات و چای وجود دارد. خوراکی‌هایی از قبیل بادام زمینی، ریواس، اسفناج، انواع چغندر، شکلات و سیب زمینی شیرین منابع غنی اگزالات هستند. مصرف متعادل این خوراکی‌ها ممکن است برای افراد مبتلا به سنگ‌های اُگزالات-کلسیم که شایع‌ترین نوع سنگ کلیه  است، مفید باشد. باور غلطی وجود دارد مبنی بر اینکه با حذف غذاهای حاوی اُگزالات احتمال ابتلا به سنگ کلیه کاهش می‌یابد. اگرچه این نکته در تئوری درست به نظر می‌رسد، اما درمان مناسبی برای سنگ کلیه  نیست. سنگ کلیه  اغلب از ترکیب کلسیم و اُگزالات هنگام تولید ادرار در کلیه‌ها ایجاد می‌شوند.

چه کنیم: غذاها و نوشیدنی‌های حاوی اُگزالات را همراه با خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های حاوی کلسیم مصرف کنید. با این کار احتمال ترکیب این دو ماده در شکم و روده‌ها، پیش از اینکه به کلیه‌ها برسند، بیشتر می‌شود و در نتیجه احتمال ایجاد سنگ کلیه  کاهش می‌یابد.

 
برای شکست سنگ کلیه سدیم را کاهش دهید

برای تعیین میزان سدیم ضروری در رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کنید، به خصوص اگر پیش‌تر سنگ‌های اگزالات کلسیم یا سنگ های فسفات کلسیم داشته‌اید. سدیم بخشی از نمک است و در بسیاری از مواد غذایی کنسروی و بسته‌بندی شده، و فست‌فودها وجود دارد. سدیم همچنین در بسیاری از چاشنی‌ها، ادویه‌ها، و گوشت‌ها وجود دارد. با مصرف سدیم بیشتر، احتمال ابتلا به سنگ کلیه  بیشتر می‌شود. اگر دچار سنگ‌های اگزالات کلسیم یا فسفات کلسیم بوده‌اید، باید دستورالعمل‌های زیر را رعایت کنید حتی اگر جهت پیشگیری از سنگ کلیه  در حال مصرف دارو می‌باشید.

در ادامه چند نکته برای کمک به کاهش مصرف سدیم ذکر شده است: میزان ارزش غذایی (%DV) سدیم بر روی برچسب مواد غذایی را بررسی کنید. در مواد غذایی با سدیم پایین این مقدار ۵ درصد یا کمتر است و ۲۰ درصد یا بیشتر به معنی سدیم بالا باشد.

مقدار سدیم مصرفی خود را یادداشت کنید.

هنگامی که بیرون غذا می‌خورید در مورد سدیم موجود در غذا سوال بپرسید.

از غذاهای فراوری شده و فست‌فودها، سوپ و سبزیجات کنسرو شده وکالباس پرهیز کنید.

برای بررسی مواد تشکیل دهنده و سدیم پنهان مواد غذایی، برچسب‌های آنها را نگاه کنید،‌ برای مثال: سدیم بی‌کربنات (نام شیمیایی جوش شیرین)

بکینگ پودر، که حاوی سدیم بی‌کربنات و سایر مواد شیمیایی است.

دی‌سدیم فسفات

منو سدیم گلوتامات، یا MSG

آلژینات سدیم

نیترات سدیم یا نیتریت

برای کاهش سدیم جهت کمک به جلوگیری از  سنگ کلیه  از مصرف غذاهای فرآوری شده و فست‌فود، سوپ و سبزیجات کنسرو شده و کالباس پرهیز کنید.

 
کاهش پروتئین حیوانی و سنگ کلیه

مصرف پروتئین حیوانی ممکن است احتمال تشکیل سنگ کلیه  و ابتلا بهکلیه سنگ‌ساز را افزایش دهد. ممکن است پزشک از شما بخواهد که مصرف پروتئین حیوانی از جمله موارد زیر را محدود کنید:

گوشت گاو و مرغ و به خصوص فراورده‌های فرعی گوشت

تخم مرغ

ماهی و صدف

شیر، پنیر، و دیگر محصولات لبنی

با اینکه ممکن است نیاز به کاهش مصرف پروتئین حیوانی در روز داشته باشید اما همچنان باید به اندازه کافی مصرف کنید. در مورد میزان مصرف پروتئین حیوانی با پزشک خود مشورت کنید. برای جایگزین کردن پروتئین حیوانی موجود در گوشت می‌توانید از غذاهای گیاهی سرشار از پروتئین استفاده کنید:

حبوبات مانند لوبیا، لپه، عدس، و بادام زمینی

فراورده‌های سویا، مانند شیر سویا، کره سویا، و توفو

آجیل و محصولاتی مانند بادام و کره بادام، بادام هندی، کره بادام زمینی، گردو و پسته

دانه‌های آفتابگردان

نکته مهم: اگر قبلاً دچار سنگ‌های اگزالات کلسیم بوده‌اید از مصرف بادام زمینی، غذاهای حاوی سویا، آجیل و دانه‌های آفتابگردان پرهیز کنید.

داروی رانیتیدین از نظر پزشکی توسط دانشگاه کریپتون، در ۲۱ آوریل ۲۰۱۷ بررسی شده است. مطلب زیر توسط دانشگاه ایلینوی-شیکاگو نوشته شده است. قرص رانیتیدین به عنوان یک داروی همیشه در دسترس، با نام های عمومی و تجاری وجود دارد. نام تجاری: Zantac.رانیتیدین برای درمان زخم های روده و معده، بیماری های ریفلاکسی معده و شرایطی که در آن معده بیش از حد اسید تولید می کند از جمله بیماری نادری به نام سندروم Zollinger-Ellinson شناخته و به کار برده می شود.

این دارو همچنین برای بهبود آسیب های ایجاد شده در مری که ناشی از اسید معده است، موثر می باشد.
 رانیتیدین در اشکال مختلف دارویی مانند قرص، کپسول و شربت که همگی این ها خوراکی هستند، وجود دارد.

رانیتیدین چیست؟

رانیتیدین دارویی است که می توان آن را هم به صورت تجویز پزشک در نسخه و هم به صورت مستقیم به صورت قرص، کپسول و شربت خوراکی از داروخانه تهیه کرد.
قرص خوراکی رانیتیدین با نام تجاری zantac در دسترس می باشد. تمام فرم های تجویزی این دارو به عنوان یک داروی عمومی در همه جا موجود می باشد. داروهای عمومی معمولاً قیمت پایین تری دارند. در موارد بسیار کمی ممکن است رانیتیدین با نام تجاری خودش موجود نباشد.
داروی رانیتیدین در چه مواردی استفاده می شود؟

داروی رانیتیدین برای درمان موارد مختلفی به کار می رود از جمله:

    درمان زخم های معده و روده
    درمان بیماری های ریفلاکس معده و مری (GERD)
    درمان بیماری های فرسایشی التهاب های مری
    درمان شرایطی که در آن معده بیش از حد طبیعی اسید تولید می کند مانند سندروم Zollinger-Ellinson.

ممکن است قرص رانیتیدین به عنوان بخشی از درمان ترکیبی نیز مورد استفاده قرار گیرد. به این معنی که شما باید در کنار داروهای دیگر، رانیتیدین را هم مصرف کنید.

به طور معمول رانیتیدین برای درمان های کوتاه مدت به خصوص درمان بیماری GERD به کار می رود. اگر این دارو را برای درمان سایر بیماری ها مصرف می کنید، ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشید مثلاً چند هفته یا حتی چند ماه.
عملکرد داروی رانیتیدین چگونه است؟

رانیتیدین باعث کاهش مقدار اسید معده می شود. این دارو متعلق به گروه دارویی آنتاگونیست های گیرنده هیستامین است. یک گروه دارویی به داروهایی می گویند که به شیوه مشابهی در بدن عمل می کنند. داروهای یک گروه حتی به جای یکدیگر در شرایط مشابه استفاده می شوند.
عوارض جانبی رانیتیدین

قرص خوراکی رانیتیدین ممکن است باعث خواب آلودگی و همچنین عوارض جانبی دیگر شود.
عوارض جانبی رایج رانیتیدین

عوارض رایج تر و شایع تر مصرف قرص خوراکی رانیتیدین عبارتند از:

    سردرد
    یبوست
    اسهال
    حالت تهوع و استفراق
    ایجاد درد و ناراحتی های معده

اگر این عوارضی که گفته شد، خفیف باشند، ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته از بین بروند. ولی اگر شدید بودند و بعد از چند هفته از بین نرفتند، با پزشک یا داروساز خود حتماً در این باره صحبت کنید.
عوارض جانبی جدی رانیتیدین

اگر عوارض جانبی جدی دارید، فوراً با اورژانس یا پزشک خود تماس بگیرید. این عوارض جانبی جدی شامل موارد زیر است:

    التهاب کبد با علائمی مانند:

    زرد شدن پوست صورت و بدن یا سفید شدن چشم ها
    احساس خستگی بیش از حد
    سیاه شدن ادرار
    احساس درد در معده

    ایجاد تغییرات در عملکرد مغز با علائمی مانند:

    گیجی
    اضطراب و تشویش
    افسردگی
    توهم
    تاری دید

    ایجاد ضربان های غیر طبیعی قلب با علائمی مانند:

    افزایش سرعت ضربان قلب
    خستگی قلب
    تنگی نفس

رانیتیدین ممکن است با داروهای دیگر، فعل و انفعالاتی (تداخل) داشته باشد.

قرص رانیتیدین خوراکی می تواند با سایر داروها، ویتامین ها و گیاهانی که ممکن است مصرف کنید، تداخل داشته باشد. تداخل، زمانی است که یک ماده باعث تغییر رفتار دارو شود. این تداخل می تواند مضر باشد و جلوی عملکرد صحیح دارو را بگیرد. برای جلوگیری از این امر، پزشک باید تمام داروهایی که تجویز می کند را به خوبی کنترل و مدیریت کند. شما نیز باید پزشک خود را در جریان اینکه چه داروهای دیگری مصرف می کنید، قرار دهید.
دارویی که نباید با رانیتیدین مصرف شود

Delavirdine: دلاوردین را با رانیتیدین مصرف نکنید. مصرف همرمان این دو دارو می تواند اثرات خطرناکی را ایجاد کند همچنین رانیتیدین مقدار دلاوردین را در بدن کاهش می دهد این بدان معنی است که دلاوردین دیگر نمی تواند به خوبی در بدن عمل کند.
تداخل هایی که عوارض جانبی دارو را افزایش می دهند

مصرف رانیتیدین با داروهای خاص می تواند باعث افزایش عوارض جانبی این داروها شود. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

Procainamide: مصرف دوزهای بالای رانیتیدین با این دارو می تواند عوارض جانبی آن را بیشتر کند.

Warfarin: مصرف همزمان رانیتیدین با وارفارین ممکن است خطر خونریزی یا لخته شدن خون را افزایش دهد. اگر این داروها را با هم مصرف کردید، بلافاصله باید به پزشک خود مراجعه کنید.

Midazolam  و Triazolam: مصرف رانیتیدین با هر یک از این داروها باعث خواب آلودگی می شود که می تواند طولانی مدت باشد.

Glipizide: مصرف این دو دارو با هم باعث افت قند خون می شود. ممکن است قبل از مصرف رانیتیدین نیاز باشد تا میزان قند خون را آزمایش کنید و بسنجید.
تداخل هایی که می توانند اثرات داروها را کمتر کنند

هنگامی که داروهای خاصی با رانیتیدین مصرف می شوند، ممکن است عملکرد خود را به دلیل کاهش یافتن سطح آن ها در بدن از دست بدهند و کارایی نداشته باشند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

Atazanavir: اگر شما نیاز دارید حتما این دارو را با رانیتیدین مصرف کنید، پزشکتان به شما می گوید که بین مصرف آن ها باید چقدر فاصله زمانی باشد. 

Gefitinib: اگر این دو دارو را با سدیم بیکربنات ضد اسید مصرف کنید، به درستی در بدن عمل نمی کنند و باید با پزشک خود حتماً صحبت کنید.

برای درک بهتر تداخل های دارویی رانیتیدین می توانید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
هشدارها

قرص خوراکی رانیتیدین با هشدارهای متعددی همراه است.

آلرژی:

رانیتیدین می تواند یک واکنش آلرژیک شدید ایجاد کند. در صورت مصرف رانیتیدین، اگر سابقه واکنش های آلرژیک دارید، به پزشک خود مراجعه کنید و اگر علائم یک واکنش شدید آلرژیک را دارید به سرعت با اورژانس تماس بگیرید. علائم یک واکنش آلرژیک شامل موارد زیر است:

    مشکلات تنفسی
    تورم گلو یا زبان
    تب
    ایجاد قرمزی و جوش های پوستی

اگر تا به حال به رانیتیدین واکنش آلرژیک نشان داده اید به هیچ عنوان دوباره آن را مصرف نکنید. مصرف دوباره ی آن می تواند باعث مرگ شود.
هشدار برای گروه های خاص:

برای افراد مبتلا به مشکلات کلیوی: اگر مشکلات کلیوی دارید یا سابقه بیماری کلیوی دارید، ممکن است نتوانید این دارو را از بدن خود پاک کنید. این امر مقدار سطح رانیتیدین بدن را افزایش می دهد و باعث بروز عوارض جانبی جدی بیشتری می شود.

برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی: اگر دچار مشکلات کبدی هستید یا سابقه بیماری کبدی دارید، ممکن است نتوانید این دارو را به خوبی فراوری کنید. بنابراین رانیتیدین در بدن افزایش می یابد و عوارض جانبی جدی را در پی دارد.

برای افراد مبتلا به پورفیری حاد (یک اختلال خونی ارثی): اگر سابقه حمله ی پورفیری حاد دارید، نباید از رانیتیدین استفاده کنید. این دارو می تواند یک حمله پورفیری حاد را ایجاد کند.

برای افراد مبتلا به سرطان معده: این دارو مقدار اسید معده را کاهش می دهد که این امر به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می کند. اگر علائم شما ناشی از تومورهای سرطانی باشد، این دارو نمی تواند کمکی به درمان آن ها کند.

برای افراد مسن: کلیه های افراد مسن ممکن است به خوبی کار نکنند. این امر باعث می شود بدن شما به آرامی دارو را پردازش و پاک کند و در نتیجه دارو به مدت بیشتری در بدن باقی می ماند که خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد. در موارد نادر، این دارو ممکن است باعث گیجی، افسردگی، اضطراب و توهم شود. در افراد مسن بیمار این اتفاق به وفور رخ می دهد.

برای کودکان: رانیتیدین برای کودکان زیر یک ماه تحت هیچ شرایطی موثر و ایمن نیست. همچنین برای افراد زیر ۱۸ سال که معده آن ها بیش از حد اسید تولید می کند هم موثر و ایمن نیست.
رانیتیدین در دوران بارداری و شیردهی

تحقیقات متعددی بر روی حیوانات درباره این دارو انجام شده است. با این حال، مطالعات دارویی روی حیوانات، همیشه به درستی پیش بینی نمی کنند که روی انسان چه تاثیری دارند. مطالعات چندانی درباره این دارو روی افراد باردار وجود ندارد تا بتوان فهمید مضر است یا خیر.

اگر باردار هستید و به این دارو نیاز شدیدی دارید، می توانید آن را با نظارت پزشک خود مصرف کنید. در دوران شیردهی هم قبل از مصرف این دارو حتماً با پزشک خود مشورت کنید. رانیتیدین ممکن است وارد شیر مادر شود و باعث ایجاد عوارض جانبی در کودک شیرخوار شود. باید در این باره با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید شیردادن به کودک در این دوران که دارو مصرف می کنید، مفید است یا مضر. به طور کلی ۲۴ ساعت طول می کشد تا رانیتیدین از بدن پاک شود. بعد از ۲۴ ساعت، کودک می تواند از شیر مادر تغذیه کند.
چگونه رانیتیدین را مصرف کنیم؟

تمام دوزهای ممکن و فرم های دارویی رانیتیدین، ممکن است برای همه افراد مناسب نباشد. مقدار دوز، فرم دارویی و چگونگی مصرف دارو به موارد زیر بستگی دارد:

    سن
    شرایطی که قرار است درمان در آن شروع شود.
    شرایط سختی که وجود دارد.
    شرایط پزشکی و سلامتی
    چگونگی نشان دادن واکنش به مصرف دوز اول دارو

برای زخم های دوازدهه:

نام عمومی: رانیتیدین

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در قرص: ۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم : کپسول خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک کپسول: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم: شربت خوراکی / مقدار رانیتیدین در شربت: ۷۵ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر

نام تجاری: Zantac

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک قرص: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم

 

میزان دوز مصرفی برای افراد بالغ (۱۷ تا ۶۴ سال):

    درمان زخم های فعال روده ای: ۱۵۰ میلی گرم دو بار در روز یا ۳۰۰ میلی گرم یک بار در روز مصرف شود. اگر یک دوز ۳۰۰ میلی گرمی مصرف می کنید، بهتر است آن را بعد از شام و یا قبل از خواب بخورید.
    درمان نگهدارنده: ۱۵۰ میلی گرم در روز قبل از خواب مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان (۱ ماه تا ۱۶ سال):

دوز های معمولی:

    درمان زخم های فعال روده ای: ۲ تا ۴ میلی گرم به ازای هر یک کیلو گرم وزن بدن، دوبار در روز مصرف شود.
    درمان نگه دارنده: ۲ تا ۴ میلی گرم به ازای هر یک کیلو گرم وزن بدن، یک بار در روز مصرف شود.

دوزهای بالا:

    درمان زخم های فعال روده ای: ۳۰۰ میلی گرم در روز مصرف شود.
    درمان نگه دارنده: ۱۵۰ میلی گرم در روز مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه:

این دارو برای کودکان زیر یک ماه موثر و ایمن نیست.
میزان دوز مصرفی برای افراد مسن (۶۵ سال به بالا):

ممکن است کلیه های اقراد مسن به خوبی کار نکند و دارو را آرام متابولیزه کند و یا حتی متابولیزه و دفع نکند. در نتیجه، دارو مدت بیشتری در بدن می ماند که این امر باعث بروز عوارض جانبی شدید می شود. در این حالت ممکن است پزشک، دوز درمانی را کاهش دهد یا برنامه متفاوتی را برای آن در نظر بگیرد.

 
    ملاحظات خاص: اگر مبتلا به بیماری های متوسط تا شدید کلیوی هستید، ممکن است پزشک شما ۱۵۰ میلی گرم را روزانه برای شما تجویز کند.

برای زخم  معده:

نام عمومی: رانیتیدین

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در قرص: ۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم : کپسول خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک کپسول: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم: شربت خوراکی / مقدار رانیتیدین در شربت: ۷۵ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر

نام تجاری: Zantac

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک قرص: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم

 

میزان دوز مصرفی برای افراد بالغ (۱۷ تا ۶۴ سال):

    درمان زخم های فعال روده ای: ۱۵۰ میلی گرم دوبار در روز مصرف شود.
    درمان نگهدارنده: ۱۵۰ میلی گرم در روز قبل از خواب مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان (۱ ماه تا ۱۶ سال):

دوزهای معمولی:

    درمان زخم های فعال روده ای: ۲ تا ۴ میلی گرم به اضای هر یک کیلو گرم وزن بدن، دوبار در روز مصرف شود.
    درمان نگهدارنده: ۲ تا ۴ میلی گرم به اضای هر یک کیلو گرم وزن بدن، یک بار در روز مصرف شود.

دوزهای بالا:

    درمان زخم های فعال روده ای: ۳۰۰ میلی گرم در روز مصرف شود.
    درمان نگهدارنده: ۱۵۰ میلی گرم در روز مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه:

این دارو برای کودکان زیر یک ماه موثر و ایمن نیست.

 

میزان دوز مصرفی برای افراد مسن (۶۵ سال به بالا):

مانند حالت قبلی استفاده می شود.

 
برای درمان بیماری GERD:

نام عمومی: رانیتیدین

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در قرص: ۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم: کپسول خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک کپسول: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم: شربت خوراکی / مقدار رانیتیدین در شربت: ۷۵ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر

نام تجاری: Zantac

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک قرص: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم

 

میزان دوز مصرفی برای افراد بالغ (۱۷ تا ۶۴ سال):

    دوزهای معمولی: ۱۵۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان (۱ ماه تا ۱۶ سال):

    دوزهای معمولی: ۵ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر یک کیلو گرم وزن بدن در روز در دو نوبت مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه:

این دارو برای کودکان زیر یک ماه موثر و ایمن نیست.

 

میزان دوز مصرفی برای افراد مسن (۶۵ سال به بالا):

توضیحات مانند حالت قبل است.
برای درمان بیماری التهاب فرسایشی مری:

نام عمومی: رانیتیدین

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در قرص: ۷۵، ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم : کپسول خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک کپسول: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم
    فرم: شربت خوراکی / مقدار رانیتیدین در شربت: ۷۵ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر

نام تجاری: Zantac

    فرم: قرص خوراکی / مقدار رانیتیدین در یک قرص: ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی گرم

 

میزان دوز مصرفی برای افراد بالغ (۱۷ تا ۶۴ سال):

    درمان زخم های فعال روده ای: ۱۵۰ میلی گرم چهار بار در روز مصرف شود.
    درمان نگهدارنده: ۱۵۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان (۱ ماه تا ۱۶ سال):

    دوزهای معمولی: تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر یک کیلو گرم وزن بدن در روز در دو نوبت مصرف شود.

 

میزان دوز مصرفی برای کودکان زیر ۱ ماه:

این دارو برای کودکان زیر یک ماه موثر و ایمن نیست.

 

میزان دوز مصرفی برای افراد مسن (۶۵ سال به بالا):

مانند حالت قبلی استفاده می شود.

رانیتیدین برای درمان طولانی مدت یا کوتاه مدت استفاده می شود. بهتر است این دارو را با تجویز پزشک مصرف کنید. در غیر این صورت، می تواند خطرات جدی را به همراه داشته باشد. در موارد زیر نیز ممکن است مشکلاتی برای شما به وجود بیاید:

اگر مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع کنید یا به طور کامل آن را مصرف نکنید:

ممکن است درد شدید معده ناشی از افزایش مقدار اسید آن باشد. قطع کردن ناگهانی دارو می تواند این درد ها را تشدید کند.

 

اگر دوزهای کمتر از مقدار تجویز شده مصرف کنید:

اگر دوز دارو را خودتان تغییر دهید و کم کنید ممکن است به خوبی کار نکند. برای اینکه دارو بهترین عملکرد را از خود نشان دهد، باید به مقدار کافی وارد بدن شود.

 

اگر بیش از حد تجویز شده دارو را مصرف کنید:

این امر باعث بروز مشکلات جدی در بدن می شود. نشانه های مصرف بیش از حد این دارو عبارتند از:

    اختلال در راه رفتن
    کاهش و افت فشار خون (ممکن است باعث سرگیجه و ضعف شود)

اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو استفاده کرده اید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید یا با اورژانس تماس بگیرید.

 
اگر فراموش کردید دارو را بخورید، چه کاری باید انجام دهید؟

اگر فوراً متوجه شدید که دارو را مصرف نکرده اید، ایرادی ندارد. می توانید همان لحظه آن را بخورید. اما اگر فقط چند ساعت با دوز بعدی دارو فاصله دارید و یادتان افتاد که دارو را نخورده اید، دوز قبلی را دیگر نخورید و فقط دوز جدید را مصرف کنید. هرگز سعی نکنید دوزی را که باید در دو نوبت مصرف شود، در یک نوبت مصرف کنید. زیرا می تواند عوارض خطرناکی را به دنبال داشته باشد.

 
چگونه متوجه می شوید که دارو به خوبی در بدن عمل کرده است؟

باید دردهای معده کمتر شوند و شما احساس بهبودی کنید.

 
مصرف بیش از حد رانیتیدین یا Ranitidine Overdose

اوردوز رانیتیدین بسیار نادر است. قبل از اینکه دارو را مصرف کنید باید علائم اوردوز آن را بدانید. این علائم عبارتند از:

    اختلال در راه رفتن
    افت و کاهش فشار خون
    احساس سرگیجه یا ضعف

 
ملاحظات مهم درباره مصرف این دارو

عمومی:

    این دارو را حتماً در زمان هایی که پزشک برای شما تعیین کرده است، مصرف کنید.
    می توانید آن را همراه با غذا یا بدون غذا مصرف کنید.
    می توانید قرص آن را برش دهید یا خرد کنید.

نگهداری:

    این دارو را در دمای اتاق نگهداری کنید.
    دارو باید دور از تابش نور مستقیم باشد.
    دارو را در محل های مرطوب مانند حمام نگه داری نکنید.

استفاده مجدد از دارو:

    استفاده یک دوره دیگر از این دارو، مجاز است. اما به شرطی که دوز مصرفی آن را تغییر ندهید. پزشک شما حتماً در این باره باید نظر دهد.

مسافرت رفتن:

هنگام مسافرت با داروهایتان موارد زیر را در نظر داشته باشید:

    دارو را همیشه نزد خود در کیفتان یا کیسه مخصوص خودش نگه دارید و هنگام پرواز، آن را در چمدان قرار ندهید.
    در مورد دستگاه های اشعه ایکس فرودگاه نگران نباشید. زیرا آن ها نمی توانند به داروهای شما آسیبی برسانند.
    دارو را در داشبورد ماشین قرار ندهید. به طور کلی به خصوص در هوای بسیار گرم یا سرد از قرار دادن داروهایتان در خودرو اجتناب کنید.

نظارت بالینی:

دکتر شما و خودتان باید مسائل مرتبط با سلامتی را کنترل کنید. مانند چک کردن کلیه ها و انجام دادن آزمایش های خونی. در این صورت، پزشک شما متوجه می شود که وضعیت کلیه های شما چگونه است و چه دوزهایی از دارو را می تواند برای شما تجویز کند.

افتادگی رحم زمانی روی می دهد که عضلات نگهدارنده رحم بر اثر عواملی همچون زایمان یا افزایش سن، تضعیف شده و در نتیجه رحم به سمت داخل یا خارج واژن، افتادگی پیدا می کند. در این مقاله با علائم و راه های درمان افتادگی رحم بیشتر آشنا خواهیم شد.

 افتادگی رحم زمانی روی می‌دهد که عضلات و رباط‌های کف لگن کشیده و ضعیف شده و دیگر نیروی لازم برای نگهداری رحم را نداشته باشند. در نتیجه رحم به درون کانال واژن افتادگی پیدا می کند. همانگونه که در عکس بالا مشاهده می‌کنید، این افتادگی می‌تواند چهار مرحله داشته باشد که این چهار مرحله شدت افتادگی را مشخص می‌نماید؛ در اولین مرحله، رحم به ابتدای کانال واژن وارد می‌شود و در آخرین مرحله کل کانال واژن را طی می‌کند، بطوری که خروج آن از دهانه واژن مشخص می‌شود. افتادگی رحم می‌تواند برای زنان در هر سنی روی دهد، اما زنان یائسه‌ای که چند زایمان داشته‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به آن قرار دارند. اگر افتادگی رحم خفیف باشد، معمولا نیاز به درمان نخواهد داشت. هرچند اگر این شرایط باعث ناراحتی شما شده یا زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده، می‌توانید به درمان آن بپردازید.

علائم افتادگی رحم

علائم و نشانه‌های افتادگی رحم عبارتند از:

احساس سنگینی یا کشیدگی در لگن

بیرون زدگی بافت از واژن

مشکلات ادراری مانند بی اختیاری ادرار یا احتباس ادرار

مشکل اجابت مزاج

مشکلات جنسی مانند از دست دادن خاصیت ارتجاعی بافت واژن

خونریزی واژن

علت افتادگی رحم

عواملی که باعث افتادگی رحم می‌شوند عبارتند از:

بارداری

زایمان سخت و دشوار

داشتن اضافه وزن یا چاقی

پایین بودن میزان استروژن بعد از یائسگی

یبوست مزمن

سرفه مزمن یا برونشیت

بلند کردن اجسام سنگین به دفعات

عوامل خطرزا در ایجاد افتادگی رحم

عواملی که می‌توانند احتمال ابتلا به افتادگی رحم را افزایش دهند عبارتند از:

داشتن چندین حاملگی

افزایش سن

چاقی

جراحی لگن

یبوست مزمن

سابقه خانوادگی

نژاد

راه های درمان افتادگی رحم

بسته به شدت افتادگی رحم، درمان‌های متفاوتی برای آن در نظر گرفته می شود.

درمان‌ افتادگی رحم به روش‌هایی غیر جراحی عبارتند از:

کاهش وزن که باعث کاهش فشار بر روی لگن می‌شود.

خودداری از بلند کردن اجسام سنگین

انجام ورزش‌های کگل که باعث تقویت عضلات واژن می‌شوند

استفاده از رحم بند یا شیاف مهبل: اگر بیمار نخواهد که عمل جراحی داشته باشد، می‌تواند در کانال واژن خود رحم بند قرار داده که این روش به ثابت نگه داشتن رحم کمک خواهد کرد. از این وسیله می‌توان به طور موقت استفاده کرد تا زمانی که بیمار آماده جراحی شود. یا در صورت عدم جراحی، می‌توان از آن برای همیشه و به صورت دائم بهره برد. رحم بند در اندازه و شکل‌های مختلف (همانند تصویر زیر) وجود داشته و حتما باید اندازه و مناسب بیمار باشد. اگر شدت افتادگی رحم زیاد باشد، این احتمال وجود دارد که واژن نتواند رحم بند را نگه دارد. همچنین استفاده از رحم بند می‌تواند منجر به ترشحات واژن شود. علاوه بر این، استفاده از این وسیله می‌تواند باعث سایش واژن شده که در نهایت منجر به خونریزی واژن خواهد شد. دقت کنید که در فواصل دوره‌های قاعدگی، باید این وسیله را خارج کرده، آن را تمیز کنید و دوباره آن را درون واژن قرار دهید.

درمان افتادگی رحم با رحم بند

درمان افتادگی رحم با جراحی

جراحی افتادگی رحم به عواملی از جمله سن، وضعیت سلامت و تمایل بیمار برای باردار شدن در آینده بستگی دارد. به طور کلی زنانی که قصد بارداری داشته، نمی‌توانند از جراحی استفاده کنند؛ زیرا زایمان به عضلات لگن فشار شدیدی وارد کرده و تاثیر جراحی را از بین خواهد برد.

دو نوع جراحی را می توان برای درمان‌ افتادگی رحم در نظر گرفت: هیسترکتومی و جراحی تعلیق رحم با روش لاپراسکوپی

در روش هیسترکتومی، پزشک رحم را از طریق شکم یا واژن خارج می‌کند. در روش جراحی تعلیق رحم، پزشک با کمک رباط‌های لگن یا مواد جراحی، برگشتگی و واژگونی رحم را به حالت اولیه برمی گرداند.

راه‌های پیشگیری از افتادگی رحم

برای کاهش احتمال ابتلا به افتادگی رحم سعی کنید:

به طور منظم ورزش‌های کگل را انجام دهید. این تمرینات می‌توانند عضلات کف لگن را تقویت کنند.

یبوست خود را درمان کنید. مایعات زیاد بنوشید و غذا‌هایی غنی از فیبر مانند میوه ها، سبزیجات و غلات مصرف کنید.

از بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. در زمان بلند کردن اجسام از پا‌ها به جای کمر خود استفاده کنید.

در بیشتر مواقع شکستن ناخن ها به واسطه کمبود گلیسین رخ می دهد که یک اسید آمینه است و در تولید کلاژن نقش دارد.آیا ناخن هایی ضعیف و شکننده دارید؟ این بخش از بدن انسان اغلب نادیده گرفته می شود. به طور معمول، تا زمانی که ناخن ها با مشکلی مواجه نشوند آنها را به عنوان بخشی مهم از بدن در نظر نمی گیریم. ناخن ها روی اپیدرم پوست رشد می کنند و در معرض هر چیزی در دنیای خارج قرار دارند.

 در بیشتر مواقع شکستن ناخن ها به واسطه کمبود گلیسین رخ می دهد که یک اسید آمینه است و در تولید کلاژن نقش دارد. کمبود گلیسین ناخن ها را شکننده کرده و موجب رشد غیر طبیعی آنها می شود. بر همین اساس است که تولید کلاژن برای بهره‌مندی از ناخن هایی سالم اهمیت خاصی دارد.

گاهی اوقات ناخن ها به واسطه یک آسیب دیدگی یا عفونت قارچی مانند اونیکومایکوز (Onychomycosis) یا سوریازیس بستر ناخن تضعیف می شوند. از علائم ناخن های ضعیف می توان به موارد زیر اشاره کرد:

بدشکلی

پوسته پوسته شدن

تقسیم شدن

ریزش لایه ها به طور مداوم

تجمع کراتین نرم زیر ناخن

 

دلایل

 از برخی دلایل ضعف ناخن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

جویدن ناخن. این کار می تواند آسیب جدی به کوتیکول ها وارد کرده و موجب بدشکلی ناخن شود.

استفاده از سوهان ناخن فلزی. اگر ناخن های ضعیفی دارید در استفاده از این نوع از سوهان محتاط باشید. نمونه هایی که دارای نوار سنباده ای هستند گزینه بهتری بوده و به یاد داشته باشید که سوهان ناخن را در یک جهت روی ناخن ها بکشید.

عدم تعادل های تغذیه ای. آنها می توانند موجب بروز مشکل هم در خارج و هم درون بدن شوند. ناخن ها حاوی کراتین هستند. کراتین پروتئینی نیازمند ویتامین، مواد معدنی و اسید آمینه ها برای سالم نگه داشتن ناخن ها است.

استفاده از صابون های خشن. برخی پاک کننده ها می توانند بسیار ساینده باشند.

استفاده از پاپوش های نامناسب. این می تواند دلیل ضعف ناخن های پای شما باشد. پاپوش هایی که قابلیت تنفس ندارند می توانند محیط را برای رشد قارچ ها فراهم کنند.

 

ترفندهایی برای تقویت ناخن های ضعیف

مخمر آبجو

از آنجایی که مخمر آبجو حاوی ویتامین B، بیوتین، و همچنین روی است به بازسازی بافت ها و تقویت بدن کمک می کند. بهتر است این ماده هنگام صبح مصرف شود تا نتیجه ایده‌آل حاصل شود زیرا بدن از زمان کافی برای گوارش درست آن برخوردار خواهد بود. مخمر آبجو در اشکال مختلف شامل پودر، مایع یا قرص در دسترس است.

 

روغن زیتون و آبلیمو

روغن زیتون به سمزدایی، پاکسازی و آبرسانی عمیق به محل ناخن ها کمک می کند. زمانی که این ماده را با آبلیمو ترکیب کنید به کاهش و حتی از بین بردن لکه ها نیز کمک می کند.

مواد تشکیل دهنده:

یک قاشق غذاخوری روغن زیتون

آب یک لیمو

دستورالعمل:

روغن زیتون و آبلیمو را در یک ظرف با هم ترکیب کنید.

سپس یک گلوله پنبه را به این ترکیب آغشته کرده و آن را روی ناخن های خود بمالید.

این کار را دوبار در هفته تکرار کنید.

 

سرکه سیب

سرکه سیب حاوی ویتامین ها و مواد معدنی فراوان از جمله پتاسیم، منیزیم، کلسیم و آهن است. به همراه اسید استیک و اسید مالیک، این ماده به مبارزه با عفونت های ناخن کمک می کند.

مواد تشکیل دهنده:

دو قاشق غذاخوری سرکه سیب

دو قاشق غذاخوری آب

دستورالعمل:

آب و سرکه سیب را در یک ظرف با هم ترکیب کنید.

سپس یک گلوله پنبه ای را به این ترکیب آغشته کرده و برای چند دقیقه روی ناخن خود قرار دهید.

سپس کوتیکول ناخن را به سمت عقب فشار دهید تا سلول های مرده و پس مانده ها از بین بروند.

این کار یک بار در روز تکرار کنید.

 

گیاه دم اسبی

گیاه دم اسبی حاوی سیلیکون فراوان است که این ماده معدنی ناخن ها را سالم و قوی نگه می دارد. افزون بر این، اگر با لکه های سفید در ناخن های خود مواجه هستید، سیلیکون به از بین بردن آنها کمک می کند.

مواد تشکیل دهنده:

دو قاشق غذاخوری گیاه دم اسبی

یک فنجان آب

دستورالعمل:

ابتدا، آب را روی حرارت قرار داده و گیاه دم اسبی را به آن اضافه کنید.

اجازه دهید این ترکیب به مدت 10 دقیقه بکشد.

سپس آن را از روی حرارت برداشته و اجازه دهید خنک شود.

ناخن های خود را برای 20 دقیقه در این ترکیب قرار دهید.

این کار را سه یا چهار بار در هفته تکرار کنید.

 

روغن درخت چای

اگر ناخن های شما به واسطه یک عفونت یا قارچ شکننده شده اند، روغن درخت چای می تواند به بهود این شرایط کمک کند زیرا یک ضدعفونی کننده طبیعی محسوب می شود. همچنین، این ماده از زرد شدن ناخن ها پیشگیری می کند.

مواد تشکیل دهنده:

یک قاشق غذاخوری روغن ویتامین E

یک قاشق چایخوری روغن درخت چای

دستورالعمل:

روغن درخت چای و ویتامین E را با یکدیگر ترکیب کنید.

این ترکیب را با حرکات دایره ای روی ناخن های خود بمالید.

سپس اجازه دهید به مدت 20 دقیقه روی ناخن ها باقی بماند.

پس از آن، ناخن ها را با آب گرم شستشو داده و خشک کنید.

این کار را دوبار در هفته تکرار کنید.

 

اگر قصد دارید از ناخن هایی زیبا و قوی برخوردار باشید، دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم، ورزش، و پرهیز از عوامل استرس‌زا را فراموش نکنید.

ابتلا به پارکینسون مشکلات فراوانی برای بیمار به دنبال دارد، اما مصرف برخی مواد غذایی مانع از پیشرفت بیماری می‌شود.کارشناسان در جدیدترین پژوهش‌های خود دریافتند ویتامین B۳ می‌تواند مانع از بین رفتن سلول‌های عصبی در مغز شود که  بر اثر ابتلا به بیماری پارکینسون و پیشرفت آن رخ می‌دهد مصرف این ویتامین همچنین می‌تواند سبب بازسازی علمکرد سلول‌های عصبی تخریب شده  بر اثربیماری پارکینسون شود.

کارشناسان آلمانی دانشگاه توبینگن (The new University of Tübingen and Hertie Institute) ویتامین B۳ را نقطه عطفی در درمان بیماری پارکینسون دانسته اند و امیدوارهستند از این کشف برای کمک به بیماران  استفاده کنند.
 
پارکینسون نوعی بیماری عصبی پیش رونده است که سبب نابودی سلول‌های مغزی مربوط به کنترل حرکت اعضای بدن  می‌شود و به این ترتیب فرد دچار اختلال در حرکت  خواهد شد.
 
تنها در کشور انگلستان بیش از ۱۴۰ هزارنفر و درآمریکا بیش از یک میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند که راهکار قطعی برای درمان ندارد.

کارشناسان برای بررسی درخصوص اثربخشی ویتامین B۳ بر بهبود بیماران مبتلا به پارکینسون مقداری سلول پوستی ازمبتلایان به پارکینسون دریافت و آن‌ها را به سلول‌های عصبی برای آزمایش تبدیل کردند.
 
سلول‌ها حاوی ژنی به نام (GBA) بود که ژنی خطرناک و اثرگذار در ابتلای افراد به این بیماری است و سبب سفتی ماهیچه ها، کندی حرکت، لرزش اندام‌ها و سایر عارضه‌های جانبی می‌شود.
 
کارشناسان پیش بینی کرده بودند که میتوکندری (هسته ایجاد انرژی درسلول ها) در این سلول‌های عصبی به خوبی عمل نمی‌کند.

در بخش دوم کارشناسان ترکیبی از ویتامین B۳ را به هسته سلولی افزودند و متوجه شدند فعالیت میتوکندری سلول‌های عصبی افزایش یافته است که درنتیجه سبب کاهش اثرات  پارکینسون در بیماران  می‌شود.
 
اکنون  آزمایش بالینی در آمریکا درحال انجام است و درآن اثر درمانی با نیاسین در افراد مبتلابه پارکینسون مورد پژوهش قرارگرفته است که نتیجه آن  اواخر سال ۲۰۱۹ مشخص می‌شود.
 
کارشناسان اعتقاد دارند مصرف ویتامین B۳ سبب حفظ و سلامت سلول‌های مغزی و کمک به کارکرد درست آن‌ها می‌شود.
مصرف مواد غذایی حاوی ویتامین B۳ یا همان نیاسین اثر‌های درمانی منحصر به فردی در درمان این عارضه داشته است و کارشناسان توصیه می‌کنند افراد مبتلا ، به میزان مجاز از مواد خوراکی حاوی این ویتامین را در رژیم غذایی خود قرار دهند.
 
نیاسین در خوراکی هایی چون جگر گوسفندی، بادام زمینی، گوشت قرمز، نخودفرنگی، تخمه آفتابگردان، ماهی تن و آووکادو وجود دارد.

درعین حال مصرف بیش از اندازه مکمل‌های ویتامینی حاوی نیاسین می‌تواند عارضه‌های سلامت در افراد ایجاد کند به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند افراد به میزان مجاز و زیر نظر پزشک از مکمل‌های ویتامینی بهره بگیرند.
 
بیماری پارکینسون سبب سفتی عضله‌های بدن، کندی در حرکت اندام ها، لرزش غیرارادی، اختلال خواب، خستگی مزمن و کاهش کیفیت زندگی می‌شود و بیشتر بیماران به افسردگی شدید مبتلا می‌شوند.
 
نتیجه این پژوهش در نشریه (Cell Reports) به چاپ رسیده است.

معده درد را جدی بگیرید چرا که ممکن است نشانه بیماری های خطرناک تری باشد. این مطلب را بخوانید تا همه چیز را متوجه شوید.چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
 بروز هر گونه درد در ناحیه زیر سینه تا پایین شکم به عنوان درد معده در نظر گرفته می شود. معمولا درد معده ، مشکل جدی نیست و قابل تشخیص و درمان می باشد، اما گاهی اوقات ممکن است بیماری خطرناکی در پس معده  درد نهفته باشد که باید جدی گرفته شود


۱. درد شکم ناگهانی و شدید است.

۲٫ درد بیش از چهار روز طول کشیده است.

۳٫ خونریزی مقعد یا کاهش وزن وجود دارد.

۴. اسهال و درد شکم به‌طور مکرر روی می‌دهد.
 
معده درد یک نشانه خطرناک است؟

اگر خوردن یک غذای تند معده ‌تان را به‌درد آورده است، تعجب نکنید. چیز مهمی نیست، احتمالاً دچار دل به‌هم خوردگی معده  شده‌اید و حداکثر بعد از چند روز حالتان خوب می‌شود. اما اگر با خوردن غذای معمولی برنج و غلات و مراقبت از معده  هنوز هم ناراحتید و درد معده دارید، احتمالاً دچار زخم گوارشی شده‌اند. این زخم‌ها که درون لولهٔ گوارشند، به هر شکل و اندازه و در هر جا ممکن است پدیدار شوند. در واقع، دردی که با خوردن غذا کمی آرام بگیرد ممکن است علامت زخم معده  یا دوازدهه باشد. برخلاف درد دل به‌‌هم خوردگی معده ، درد زخم گوارش باز می‌گردد.

 
زخم های گوارشی

گرچه هنوز علت دقیق زخم گوارشی نامعلوم است (تحقیقات اخیر باکتری‌هائی را که نام هلیکوباکترپیلوری دارند مسئول ایجاد این زخم‌ها می‌داند)، اما مشخص است که خوردن چیزهائی مثل آسپیرین و قهوه زخم را بدتر می‌کند. برخی داروها، مثل آسپیرین، توانائی معده  را برای التیام خود مانع می‌شود.

 
هضم مشکل و سخت

اما گاهی زخمی در کار نیست و درد معده دارید. در این حالت ممکن است دچار سوء هاضمه شده باشید، یعنی پوشش درونی معده  هر غذائی را تحمل نمی‌کند که شایع‌ترین اینها غذاهای پر ادویه است. نشانگان قولون تحریک‌پذیر هم دستگاه گوارش را به تنگ می‌آورد. در اینجا روده در به جلو راندن غذا دچار اشکال شده است. علامت مشخصهٔ نشانگان قولون تحریک‌پذیر درد شکم همراه با اسهال یا یبوست و نفخ است. درد با اجابت مزاج تسکین می‌یابد، ولی باز هم بر می‌گردد.

 
شاید مسموم شده اید

مسمومیت غذائی هم درد معده می‌آورد. ممکن است ساندویچ کهنه‌ای را نادانسته خورده باشید، ولی رودهٔ شما کهنگی آن را تشخیص می‌دهد. نفخ ناشی از بلع هوا در هنگام جویدن یا تولید گاز متان در هنگام هضم غلات هم ممکن است در لولهٔ گوارش گیر کرده و تا خارج شدن آن ایجاد درد کند.

 
این بیماری های خطرناک

متأسفانه، تعداد بیماری‌های گوارشی که می‌توانند ایجاد درد ناگهانی شکم بکنند زیاد است. از جملهٔ اینها التهاب زخمی قولون، بیماری کرون، بیماری کیسهٔ صفرا، التهاب آپاندیس، التهاب دیورتیکولی، و التهاب لوزالمعده  است.

 
سرطان را جدی بگیرید

خداوند آن روز را نیاورد، اما دردهای شدید و مداوم معده  می تواند نشان دهنده سرطان معده  باشد. بعد از 50 سالگی، ورم معده  به همراه کاهش وزن و خستگی زیاد می تواند از نشانه های این بیماری باشند. بهتر است به پزشک مراجعه کرده و وضعیت معده  تان را بررسی کنید.

 
التهاب و ورم معده

دردمعده  می تواند از خود معده  ناشی شود، مانند زمانی که که التهابی در مخاط آن وجود داشته باشد. در اغلب موارد هلیکوباکترپیلوری باعث بروز التهاب و ورم معده  می شود.  البته برای تشخیص این نوع ورم و پی بردن به عامل باکتریایی آن لازم است که از مخاط معده  نمونه برداری شود.بهتر است بدانید که همین باکتری می تواند باعث بروز زخم معده  یا اثنی عشر نیز شود. زخم معده  مسئله دردناکی است که باید مورد بررسی و درمان قرار بگیرد.

 
پوست و اندام های داخلی و درد معده

معمولا زمانی که کسی از درد معده شکایت می کند ، از درد بخش بالایی شکم صحبت می کند. اما معده  الزاما باعث بروز چنین دردی نیست، چون این ارگان در قسمت بالاتر و زیر دنده ها قرار دارد. در این منطقه از بدن نیز ارگان های دیگری نیز وجود دارند. بنابراین گاهی درد معده ربطی به این ارگان ندارد، ممکن است چنین دردی از ارگان های دیگر باشد. در این صورت تشخیص مشکل دشوارتر می شود. بر خلاف دردهای دیگر مانند درد مربوط به پوست، دردهای داخلی ابتدا پخش و سپس در یک نقطه واحد متمرکز می شوند، اما درد الزاما در عضوی که عامل درد است احساس نمی شود. یعنی ممکن است با فاصله دورتری از عضو مذکور مثلا در شانه، بازو، گردن، کمر و غیره احساس شود. در این صورت صحبت از دردهای انژاسی به میان می آید. بهتر است بدانید درد معده ممکن است در اثر مشکلی در پانکراس یا کیسه صفرا باشد. التهاب پانکراس معمولا بر حسب سن و به دلیل مصرف الکل بروز می کند. بعد از 55 سالگی، احتمال بروز سرطان پانکراس بیشتر می شود.

کم خونی و کمبود آهن یکی از علل اصلی در ضعف پاها، خستگی و خواب آلودگی در طول روز است.ضعف پاها و بیماری حرکتی یک اختلال عصبی حرکتی شایع است که در ردیف «اختلالات خواب» طبقه‌بندی می‌شود؛ زیرا سبب اختلال در خواب شبانه می‌شود و اگر شما به این بیماری دچار باشید، وقتی نشسته یا دراز کشیده‌اید، شدیداً و مدام در پاهایتان احساس ضعف و ناراحتی می‌کنید و می‌خواهید بلند شوید، راه بروید و پاهایتان را ماساژ دهید.

همچنین فقر آهن همیشه عامل کم خونی ( آنمی) نیست و آنمی علل گوناگونی دارد، برخی بیماران بی آنکه آنمی داشته باشند، دچار فقر آهن هستند و ذخایر آهن بدن شما به میزان کافی نیست، اگر تا به حال خونریزی معده یا روده داشته‌اید، خونریزی‌های ماهانه شما زیاد است یا مکرر خون اهدا کرده‌اید، ممکن است فقر آهن داشته باشید که می‌تواند به عنوان یک عامل زمینه‌ای این سندرم را ایجاد کرده باشد.

همچنین در مورد نارسایی کلیه باید تاکید کرد کهشیمیایی در بدن هم می‌تواند این مشکل عصبی حرکتی را به وجود آورد. پس می‌بینید که سندرم پاهای بی‌قرار همیشه تنها یک بیماری نیست؛ بلکه می‌تواند هشداری باشد از وجود اختلالی در کارکرد سایر اعضای بدن.

*ضعف پاها در هر سنی رخ می‌دهد
 با راه رفتن و ماساژ پاها ضعف و خستگی پاها به طور موقت برای چند دقیقه‌ای از بین خواهد رفت، اما همیشگی نیست و این سندرم می‌تواند در هر سنی بروز کند و با افزایش سن بدتر می‌شود.
 با وجودی که پاهای بی‌قرار و آزار دهنده به آسیب‌های جدی دیگری منجر می‌شوند و به شکل یک بیماری مزمن فرد را آزار می‌دهند، اما گاهی اوقات هم ممکن است فرد را بسیار ناتوان کنند.
اغلب بیماران می‌گویند که مدام می‌خواهند پاهایشان را حرکت دهند، آنها حس می‌کنند پاهایشان گزگز می‌کند، مور مور و ریش ریش می‌شود و احساسی دارند که گویا حشره‌ای روی پوست آنها راه می‌رود.
 این بیماران عصرها، شب‌ها یا وقتی می‌خواهند بخوابند، بیشتر احساس ناراحتی می‌کنند و مبتلایان به سندرم پاهای بی قرار از درد، داغ شدن و خارش در عضلات پاهایشان شکایت دارند و البته نشانه‌های فوق گاهی در بازوها هم بروز می‌کند.
 وقتی تعادل یک ماده شیمیایی به نام «دوپامین» در مغز بر هم می‌خورد، این سندرم خود را نشان می‌دهد، دوپامین پیام‌های مغز را که برای کنترل حرکت عضلات صادر می‌شود به پاها می‌رساند.

*فقر آهن و نارسایی کلیه یکی دیگر از دلایل ضعف پاها
بارداری اگر با داشتن سندرم پاهای بی‌قرار باردار شوید یا میزان هورمون‌ها در بدنتان تغییر کند، ممکن است علائم به طور موقت تشدید شوند، برخی زنان در همان نخستین حاملگی و به ویژه در سه ماهه آخر، نخستین بار این حالات ناراحت کننده را حس می‌کنند و خوشبختانه شکایت و نشانه‌هایی که پزشک در اغلب زنان حامله مشاهده می‌کند پس از زایمان سریع از بین می‌روند.
 در بیشتر موارد بیماری زمینه‌ای جدی و قابل توجهی وجود ندارد؛ اما گاهی اوقات ممکن است بیماری زمینه‌ای وجود داشته باشد که یا بیمار از آن باخبر است یا در مراجعه به پزشک به وجود آن پی می‌برد.