تدابیر فصل بهار از دیدگاه طب ایرانی

تدابیر فصل بهار از دیدگاه طب ایرانی

فصل بهار، مزاج گرم و تر دارد، یعنی طبیعت و بدن به سمت گرمی و تری حركت می‌كنند، بنابراین باید مصرف خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های گرم و تر (مانند نان، گوشت‌ها، برنج، مواد شیرین و شیرینی‌ها) كاهش پیدا كند.

در زمستان امکان خوردن غذاهای پرحجم و پرانرژی تا حدی وجود دارد (چون هوا سرد بوده و قدرت هضم نیز بالاست)، اما در بهار نه!

بهار، فصل پاكسازی بدن از مواد زائد جمع شده در آن بر اثر مصرف خوراک های سنگین در فصل زمستان می‌باشد و لذا باید ورودی بدن محدود شود. شاید یكی از علل خوردن ماهی دررسم شب عید به همین دلیل باشد، چون ماهی یك گوشت سبك و خنك است

پرهیز‌های بهاره

پرهیز از نوشیدنی‌های گرمی‌بخش و/یا بسیارتری‌بخش مانند شربت‌های بسیارشیرین که از انگور یا خرما تهیه شده‌باشند، شیر و دوغ زیاد و...

 در فصل بهار باید عرقیاتی بخورید که خستگی، رخوت و سستی مربوط به این فصل را از بدن خارج کند. عرق بهار نارنج، بیدمشک، گلاب و عرقیاتی که از گل یا گلبرگ نارنج، نارنگی یا پرتقال بدست آمده باشد، بهترین عرقیات برای مصرف عموم در فصل بهار به شمار می‌رود.

نوشیدن عرق کاسنی یا عرق شاه‌تره به جای آب

 پرهیز از نوشیدن آب با معده خالی

پرهیز از ورزش شدید و انجام ورزش معتدل

 پرهیز از جنبش‌های زیاد روانی، چون خشم و اضطراب

 پرهیز از حمام یا سونای خیلی گرم

پاکسازی بهاره بدن با خوردن آش‌های ملین و جلوگیری از بروز یبوست

پرهیز از مصرف غذاهای چرب و سرخ کردنی

پرهیز از پرخوری، برهم‌خوری و با‌هم‌خوری

کاهش خوراکی‌های تلخ، تند و تیز و شور که مزاج گرم دارند مانند آجیل شور، گردو و دیگر مغزها و همچنین ادویه تند

مصرف نوشیدنی‌های خنک مانند شربت ریواس، شربت عناب، شربت نارنج، لیمو و به

پرهیز از خوردن غذا‌های سنگین مانند گوشت، غذا‌های چرب و سرخ‌ کردنی، خامه و شیرینی زیاد.

کم خوردن غذاهای خون‌ساز مانند شیرینی‌ها و گوشت‌ها و خوردن غذاهایی مانند آش‌های ساده کم‌گوشت با چاشنی ترش، کاهو سکنجبین، سمنو و …

 خوردن سوپ جو، ماءالشعیر طبیعی و چلو گشنیز با گوشت جوجه برای تقویت سیستم ایمنی و قوای جسمی

بهترین پوشش برای فصل بهار، لباس‌هایی با جنس کتان است. این نوع پارچه به لحاظ مزاج و طبع، سازگاری زیادی با فصل بهار دارد.

باید دقت‌کرد که منظور از «غذای لطیف» در طب ایرانی، خوراکی است که با وجود حجم زیاد، غذائیت کمی دارد یعنی اصطلاحاً شکم‌پرکن یا «گول‌زنک» است. با خوردن چنین غذاهایی دستگاه گوارش سرگرم هضم غذا می‌شود ولی مواد غذایی زیادی وارد عروق نمی‌شود و به پُری (امتلاء) بدن از اخلاط دامن‌نمی‌زند. انواع آش‌های سبک و سوپ‌های ساده، میوه‌ها و سبزی‌جات، ازاین‌رو توصیه‌شده‌اند.