بعضی از این کودکان وحشی، توسط دیگران (معمولاً والدین خودشان) زندانی بوده‌اند؛ گاه، والدینی که نمی‌توانند از پس اختلالات جسمی و ذهنی کودکان‌شان بربیایند، آنان را به حال خود رها می‌کنند. کودکان وحشی پیش از آن که به حال خود رها شوند یا از خانه فرار کنند، ممکن است مورد سوء‌استفاده شدیدی قرار گرفته باشند یا آسیب‌های روانی جدی بر آن‌ها وارد آمده باشد. طبق گزارش‌ها، برخی از این کودکان، توسط حیوانات، بزرگ می‌شوند و برخی دیگر، به تنهایی در طبیعت وحشی، روزگار می‌گذرانند. بیش از صد مورد کودک وحشی گزارش شده است. ما ده نفر از آن‌ها را که در زمان خود معروف شده‌اند، در این‌جا می‌آوریم.

10) دینا سانیچار، پسر گرگی هند

تاریخ پیدا شدن: 1867

سن هنگام پیدا شدن: 6

محل: سکندرا

مدت زمان زندگی در طبیعت: 6 سال

حیوانات: گرگ‌ها

گفته می‌شد «دینا سانیچار»، یکی از پسرهایی که در پرورشگاه سکندرا زندگی می‌کرد، دچار معلولیت‌های ذهنی است. او را در سال 1867، هنگامی که شش سال سن داشت، از غار گرگ‌ها بیرون آوردند. چند شکارچی در جنگل‌های «بلندشهر» از دیدن پسری که روی چهار دست و پا دویده و به دنبال یک گرگ، وارد لانه گرگ‌ها شد، در شگفت ماندند. این چنین بود که دینا سانیچار پیدا شد. آن‌ها با استفاده از دود، گرگ و همراهش را بیرون آوردند و گرگ را با شلیک گلوله کشتند.

دینا، در ابتدا، عادات یک حیوان وحشی را از خود بروز می‌داد؛ او جامه‌هایش را می‌درید و از زمین غذا می‌خورد. دینا سرانجام غذای پخته را با غذای خام جایگزین ساخت؛ اما هرگز صحبت کردن نیاموخت. ظاهراً دینا به تنباکو هم معتاد شد. وی در سال 1895 مُرد.

9) کامالا و آمالا، دختران گرگی میدناپور

تاریخ پیدا شدن: 1920

سن هنگام پیدا شدن: 8 (کامالا)، 1.5 (آمالا)

محل: میدناپور، هند

مدت زمان زندگی در طبیعت: 8 سال ، 1سال

حیوانات: گرگ‌ها

شاید یکی از مشهورترین و بحث‌برانگیزترین ماجراهای مربوط به کودکان وحشی، ماجرای «کامالا» و «آمالا» باشد. کامالا و آمالا، دو تن از جالب‌ترین افراد، در میان کودکان وحشی هستند. این دختران گرگی، کنار هم، در لانه گرگ‌ها پیدا شدند. در آن زمان، آمالا هیجده ماهه بود و کامالا هشت سال داشت. با این حال، گفته می‌شد این دو، خواهر نیستند؛ بلکه در سال‌های متفاوتی، به حال خود رها شده‌اند یا این که گرگ‌ها آن‌ها را برداشته‌اند.

در همان سال، کشیش «جوزف سینگ»، یک مبلغ مذهبی که اداره پرورشگاهی در شمال هند را بر عهده داشت، شایعاتی شنید درباره دو موجود شبح‌مانند، که در جنگل بنگال، در نزدیکی «میدناپور»، دسته‌ای از گرگ‌ها را هم‌راهی می‌کنند. روستاییان محلی از این ارواح می‌ترسیدند؛ اما بر اساس عرف منطقه، حق نداشتند به گرگ‌ها آسیبی برسانند. سینگ که کنجکاو شده بود، بر بالای یک درخت مخفیگاهی ساخت مشرف به لانه دسته گرگ‌ها. لانه، در واقع، یک پشته قدیمی ده پایی موریانه‌ها بود که با گذشت زمان، گود و میان‌تهی شده بود. با بالا آمدن ماه، سینگ، گرگ‌ها را دید که یکی‌یکی بیرون می‌آیند. سپس، دو موجود خمیده و ترسناک ظاهر شدند. این دو موجود، سرهای خویش را کمی بیرون آوردند، هوای شبانه را بو کشیدند و آن‌گاه به بیرون جهیدند. این «اشباح» بر اساس توصیفات سینگ در دفتر خاطراتش، موجوداتی بودند «…بسیار مخوف و ترسناک…دست، پا و بدنی هم‌چون انسان داشتند، اما سرهایشان، جسم گردی بود از چیزی که شانه‌ها و قسمت فوقانی بالاتنه‌شان را می‌پوشاند…چشم‌هایشان، درخشان و نافذ بود و شباهتی به چشم انسان‌ها نداشت…هر دوی آن‌ها روی چهار دست و پا می‌دویدند».

ظاهرا،ً در این دخترها، اثری از رفتار و افکار انسانی نبود. گویی آن‌ها ذهن یک گرگ را داشتند. هر لباسی که به تنشان پوشانده می‌شد را پاره می‌کردند. فقط گوشت خام می‌خوردند. هنگام خواب به صورت دایره‌ای و خمیده به هم می‌چسبیدند. در خواب تکان‌های ناگهانی می‌خوردند و خرناس می‌کشیدند. تنها بعد از طلوع آفتاب بیدار می‌شدند، زوزه می‌کشیدند و می‌خواستند دوباره آزاد شوند. کامالا و آمالا آن‌قدر چهار دست و پا راه رفته بودند که تاندول‌ها و مفاصلشان کوتاه شده بود، به همین دلیل قادر نبودند پاهایشان را راست نگه دارند یا حتی برای راه رفتن روی دو پا، کوششی نشان دهند. آن‌ها هرگز لبخند نزدند و علاقه‌ای به ارتباط با انسان‌ها نشان ندادند. تنها احساسی که در چهره‌شان دیده می‌شد، ترس بود. حتی حواس این دو نیز هم‌چون حواس گرگ‌ها شده بود. به گفته سینگ، شب‌‌هنگام، چشمان آنان بینایی خارق‌العاده‌ای داشت و مثل چشم گربه‌ها می‌درخشید. قدرت شنوایی آن‌ها نیز بسیار قوی بود. اما به نظر می‌رسید صدای انسان‌ها برای گوش‌هایشان غریب و غیر قابل شنیدن است.

سینگ، به عنوان مردی فقیر اما تحصیل‌کرده، تمام تلاش خود را کرد تا وظیفه خود مبنی بر بهبود حال کامالا و آمالا را به بهترین نحو ممکن انجام دهد. وی که به نظریه رشد گیاه‌وار کودکان اعتقاد داشت، این‌طور نتیجه گرفت که عادات گرگی کامالا و آمالا، به نحوی مانع از بروز آزادانه خصایل انسانی آن‌ها می‌شود. سینگ احساس می‌کرد وظیفه دارد (حداقل به دلایل مذهبی) که این دو دختر را از روش زندگی گرگ‌وارشان جدا کند و زمینه ظهور انسانیت دفن‌شده آنان را فراهم آورد. متأسفانه، پیش از آن که کار پژوهشی وی پیشرفت کند، دختر کوچک‌تر، آمالا، بیمار شد و جان داد. این واقعه، برای کامالا که تازه ترسش از انسان‌های دیگر و محیط پرورشگاه ریخته بود، ضربه مهلکی محسوب می‌شد. کامالا مدت زیادی عزا گرفت و سینگ، می‌ترسید او هم جانش را از دست بدهد. اما سرانجام کامالا بهبود یافت و سینگ برنامه بهبودی بیمار را آغاز کرد.

8) دانیل، پسر بزی آند

تاریخ پیدا شدن: 1990

سن هنگام پیدا شدن: 12

محل: آند، پرو

مدت زمان زندگی در طبیعت: 8 سال

حیوانات: بزها

پسر بزی آند در سال 1990 در آندِ پرو پیدا شد و گفته می‌شود که هشت سال توسط بزها بزرگ شده است. وی با خوردن شیر آن‌ها و تغذیه از ریشه‌ها و دانه‌ها زنده مانده بود. دانیل در طبیعت و با مشخصه‌های بارز زندگی وحشی بزرگ شده بود.

او روی چهار دست و پا راه می‌رفت و دست‌ها و پاهایش آن‌قدر زخم شده بودند که سفت شده و برایش حکم سم را پیدا کرده بودند. وی می‌توانست با بزها ارتباط برقرار کند، اما نتوانست زبان بشر را یاد بگیرد.

پسر بزی آند، پس از پیدا شدن، توسط تیمی از دانشگاه پزشکی «کانزاس» تحت بررسی و آزمایش قرار گرفت. نام او را «دانیل» گذاشتند.

7) پسر- آهوی کوهی سوریه‌ای

تاریخ پیدا شدن: 1946

سن هنگام پیدا شدن: تقریباً 10

محل: صحرای سوریه

مدت زمان زندگی در طبیعت: 9 سال

حیوانات: آهوان کوهی

پسری که حدوداً ده سال سن داشت، در میان گله‌ای از آهوان کوهی در صحرای سوریه پیدا شد. او را به کمک یک جیپ عراقی گرفتند؛ چون می‌توانست با سرعت پنجاه کیلومتر در ساعت بدود! اگرچه وی به طرز وحشتناکی لاغر بود، اما می‌گفتند بسیار سالم و تن‌درست است و عضلاتی پولادین دارد. این پسر را گرفتند و دست و پایش را بستند.

به گفته آرمن، پسر- آهوی کوهی سوریه‌ای در سال 1955 هنوز زنده و سعی کرده بود از وضعیت نامطلوبی که در آن زندانی شده بود، فرار کند. من احساسات شما را با بیان کارهایی که برای جلوگیری از این اقدام او انجام گرفت، جریحه‌دار نمی‌کنم.

آن‌چه Magazine Life در نهم سپتامبر1946 نوشته بود، تا حد زیادی با گزارش‌های دیگر مطابقت دارد. این گزارش می‌گوید یک ماه پیش، گروهی از شکارچیان، پسری پیدا کرده‌اند که وحشی و آزاد در میان گله‌ای از آهوان کوهی، در دشت سوریه می‌دویده است. گویا وی که در زمان پیدا شدن ده تا چهارده سال داشت، در کودکی به حال خود واگذاشته شده بود. بعد از پیدا شدن، او را به آسایشگاه بیماران روانی انتقال داده بودند. Sunday Express نیز گزارش مشابهی ارائه کرده، با این تفاوت که سرعت پسر را پنجاه متر در ساعت قلمداد کرده است، نه پنجاه کیلومتر در ساعت.

6) بلو، پسر شامپانزه‌ای نیجریه‌ای

تاریخ پیدا شدن: 1996

سن هنگام پیدا شدن: 2

محل: نیجریه

مدت زمان زندگی در طبیعت: 1 سال

حیوانات: شامپانزه‌ها

«بلو»، پسر شامپانزه‌ای نیجریه‌ای را هنگامی که دو سال داشت، در سال 1996 پیدا کردند. والدینش احتمالاً وی را که دچار معلولیت جسمی و ذهنی بود، در شش ماهگی رها کرده بودند. کاری که معمولاً چادرنشینان «فولانی»، ساکنان بخش عمده‌ای از منطقه‌ی «ساحل» در غرب آفریقا، با کودکان معلول‌شان انجام می‌دهند و امری عادی محسوب می‌شود.

بلو که گفته می‌شود توسط شامپانزه‌ها سرپرستی و بزرگ شده بود، میان یک خانواده شامپانزه، در 150 کیلومتری جنوب «کانو» واقع در شمال نیجریه پیدا شد. شش سال بعد (2002) که این ماجرا به چند خبرگزاری رسید، بلو در خانه بی‌سرپرستان Tudun Maliki Torrey در کانو ساکن شده بود.

بلو، زمانی که تازه پیدا شده بود، مثل یک شامپانزه راه می‌رفت. او از پاهایش بهره می‌گرفت، اما دست‌هایش را روی زمین می‌کشید. وی شب‌ها در خوابگاه به این سو و آن سو می‌پرید، بچه‌های دیگر را آشفته می‌کرد و همه‌چیز را پرت می‌کرد و می‌شکست. شش سال بعد، بلو بسیار آرام‌تر شده بود؛ اما همچنان مثل شامپانزه‌ها به این سو و آن سو می‌پرید، صداهای شامپانزه‌وار در‌می‌آورد و چند بار با مشت به سرش می‌زد. بلو در سال 2005 از دنیا رفت.

5) جان سبونیا، میمون- پسر اوگاندایی

تاریخ پیدا شدن: 1991

سن هنگام پیدا شدن: 6

محل: اوگاندا

مدت زمان زندگی در طبیعت: 3 سال

حیوانات: میمون‌ها

«جان سبونیا» در اوایل دهه 1980 به دنیا آمده بود. وی بعد از مشاهده قتل مادرش به دست پدر خودش، از خانه فرار کرده بود (احتمالاً در آن زمان حدود سه سال داشته). باور عام و پذیرفته بر این است که میمون‌های سبز آفریقایی (green African vervet monkeys) حداقل تا اندازه‌ای مراقبت از او را در جنگل بر عهده گرفته‌اند. جان، در سال 1991، وقتی در درختی پنهان شده بود، توسط یک زن یا دختر قبیله (به نام میلی) پیدا شد. «میلی» با اهالی روستا بازگشت و در این مورد، نه تنها خود "جان" در برابر اسیر شدن مقاومت کرد - چیزی که معمولاً اتفاق می‌افتد - بلکه خانواده‌ای که سرپرستی‌اش را بر عهده گرفته بودند نیز، با پرتاب چوب به سمت روستاییان، به دفاع از او برآمدند.

گزارشات اولیه حاکی است که تمام بدن جان با موهایی موسوم به هایپرتریکوسیس پوشیده شده بود. در مدفوع وی، کرم‌هایی به طول نیم‌متر وجود داشت. وقتی او را گرفتند و تمیزش کردند، معلوم شد تمام تنش پر از شکاف و خراش است و زانوهایش به دلیل چهار دست و پا راه رفتن، زخمی است. هویت جان سبولینا در همین زمان مشخص شد. میلی، جان را به «پل و مولی واسوا»، مدیران یک مؤسسه خیریه، سپرد.  جان در ابتدا نمی‌توانست حرف بزند یا گریه کند، اما بعدها یاد گرفت صحبت کند. این بدان معناست که وی پیش از زندگی در طبیعت، تا حدی حرف زدن را یاد گرفته بود.

او حالا نه تنها حرف می‌زند، بلکه آواز نیز می‌خواند و همراه گروه کر کودکان «مروارید آفریقا» به سفر می‌رود. بی‌بی‌سی، مستندی از ماجرای جان ساخت به نام «گواه زنده» (Living Proof). این مستند در 13 اکتبر 1999 به نمایش درآمد.

4) ترایان کالدارار، پسر سگی رومانیایی

تاریخ پیدا شدن: 2002

سن هنگام پیدا شدن: 7

محل: براشوف، رومانی

مدت زمان زندگی در طبیعت: 3 سال

حیوانات: سگ‌ها

«ترایان کالدارار»، پسری رومانیایی بود که سه سال، دور از خانواده‌اش، یک زندگی وحشی در پیش گرفته بود. گفته می‌شود او به دلیل خشونت‌های خانوادگی، خانه‌اش را ترک کرده بود. مادرش، «لینا کالدارار»، گفت که پسرش را دوست می‌داشته، اما همسرش مرد خشنی بوده و همواره لینا را کتک می‌زده. وقتی او ترایان را گم کرد، بسیار آزرده‌خاطر شد و این امید را در خود پرورش داد که شاید خانواده دیگری، سرپرستی ترایان را بر عهده گرفته‌اند. او گفت: «وقتی فرار کردم، ارتباطم با ترایان قطع شد. با این حال سعی کردم او را پس بگیرم. هر کاری کردم، او (پدر ترایان) اجازه نداد بچه‌ام را پس بگیرم. او گفت بچه مال خودش است».

اگرچه ترایان کالدارار وقتی پیدا شد، هفت‌ساله بود، اما جسم یک بچه سه‌ساله را داشت. او نمی‌توانست صحبت کند، لخت بود و در یک جعبه مقوایی پوشیده با پلی‌اتیلن زندگی می‌کرد. وی از نرمی استخوان شدیدی رنج می‌برد، زخم‌های عفونی داشت و جریان خونش احتمالاً به دلیل سرمازدگی، بسیار ضعیف بود. به اعتقاد دکترها، امکان نداشت ترایان به تنهایی زنده مانده باشد. آنان این‌طور نتیجه گرفتند که تعداد زیادی از سگ‌های ولگرد حومه شهر ترانسیلوانیا به او یاری رسانده‌اند. وقتی ترایان پیدا شد، جسد سگی در کنارش بود که ظاهراً وی از آن تغذیه می‌کرده.

ترایان کالدارار، بعد از آن ‌که اتومبیل یک چوپان به نام «مونالسکو یوان» از کار افتاد، پیدا شد. آقای یوان مجبور شده بود پیاده از مرتع خود بازگردد. در این زمان او کودک را پیدا کرده، به پلیس خبر داده بود. پلیس کمی بعد ترایان را گرفت. ترایان همچون یک شامپانزه راه می‌رفت و خوابیدن زیر تخت را به خوابیدن روی آن ترجیح می‌داد. به گزارش دکتر "مرسیا فلوریا" «او را در وضعیتی حیوانی یافته بودند و حرکات او نیز حیوان‌گونه است. این شواهد نشان می‌دهند که وی در یک محیط اجتماعی رشد نیافته. وی در نبود غذا، بسیار آشفته می‌شود. در تمام مدت به دنبال غذاست. وی بعد از خوردن غذا می‌خوابد».

3) راچام پنگینگ، دختر جنگل کامبوج

تاریخ پیدا شدن: 2007

سن هنگام پیدا شدن: 29

محل: جنگل کامبوج

مدت زمان زندگی در طبیعت: 19 سال

حیوانات: حیوانات مختلف

دختر جنگل کامبوج، زنی کامبوجی است که در سیزده ژانویه 2007، در جنگل «ایالت راتانکیری» پیدا شد. خانواده‌ای در یک روستای نزدیک به محل، ادعا کردند که این زن، دختر آن‌ها، «راچام پنگینگ» است که 29 یا 30 سال دارد (متولد 1979) و هیجده یا نوزده سال پیش ناپدید شده است. ماجرای راچام، به عنوان یک کودک وحشی که سال‌های زیادی از عمر خود را در جنگل گذرانده است، پوشش خبری وسیعی داشت.

راچام، پس از آن که در سیزده ژانویه 2007، ژولیده، لخت و وحشت‌زده، در جنگل‌های انبوه ایالت راتانکیری واقع در دورترین نقطه شمال شرقی کامبوج پیدا شد، مورد توجه بین‌المللی قرار گرفت. وقتی یک روستایی متوجه شد از غذای موجود در جعبه ناهار خبری نیست، آن ناحیه را تحت نظر گرفت، چشمش به این زن افتاد و چند تن از دوستانش را برای گرفتن او گرد آورد.

پدر راچام، افسر پلیس، کسور لو لانگ، او را از روی زخمی که روی پشتش داشت، شناسایی کرد. وی اظهار داشت راچام پنگینگ در هشت سالگی، هنگامی که همراه خواهر شش‌ساله‌اش، گله گاوها را هدایت می‌کرد، ناپدید شده بود (خواهرش نیز همین‌طور). یک هفته بعد از پیدا شدن، راچام در تطبیق خود با زندگی متمدن، دچار مشکل شد. به گزارش پلیس محلی، او تنها می‌توانست سه کلمه بگوید: «پدر»، «مادر» و «شکم‌درد». یک روان‌شناس اسپانیایی که این دختر را دیده بود، گفت او «می‌تواند چند کلمه بگوید و با دیدن بازی‌هایی که در آن‌ها آیینه و اسباب‌بازی‌هایی به شکل حیوانات وجود دارد، لبخند می‌زند» اما راچام هرگز به زبانی که قابل درک باشد، صحبت نکرد. او هنگام گرسنگی و تشنگی، به دهانش اشاره می‌کرد و ترجیح می‌داد به جای این‌که به صورت قائم قدم بردارد، روی چهار دست و پا راه برود. خانواده راچام مجبور بودند تمام مدت مراقبش باشند تا به جنگل فرار نکند. راچام پنگینگ بارها سعی کرده بود به جنگل بازگردد. مادرش مرتب ناچار بود لباس‌های راچام را را تنش کند، زیرا او می‌خواست آن‌ها را از تنش بیرون بیاورد. بر اساس اظهارات خبرنگار «گاردین»، خانواده راچام، مراقبت فراوانی از وی به عمل می‌آوردند و این زن غمگین و بی‌توجه می‌نمود؛ هرچند شب‌ها بی‌قرار می‌شد. در ماه مه 2010، راچام پگینگ به جنگل فرار کرد. علی‌رغم جست‌و‌جوها، کسی نتوانسته او را پیدا کند.

2) پسر پرنده‌ای روسی

تاریخ پیدا شدن: 2008

سن هنگام پیدا شدن: 7

محل: ولگوگراد، روسیه

مدت زمان زندگی در طبیعت: 7 سال

حیوانات: پرندگان

در سال 2008، مددکاران روسی، یک «پسر پرنده‌ای» پیدا کردند که مادرش او را در لانه پرندگان بزرگ کرده بود. این پسر تنها می‌توانست از طریق جیک‌جیک کردن ارتباط برقرار کند. به گفته مقامات، این بچه وانهاده‌شده را در یک آپارتمان کوچک دو اتاقه در حالی یافته بودند که با قفس‌هایی پر از پرنده، غذای پرندگان و مدفوع آنان، احاطه شده بود.

به گزارش روزنامه روسی «پراودا» پسر پرنده‌ای از زبان انسانی چیزی نمی‌فهمید و با جیک‌جیک کردن و تکان دادن بازوانش، ارتباط برقرار می‌کرد. "گالینا ولسکایا" ـ فعال اجتماعی ـ که در نجات کودک از خانه‌اش در «کروسکی» ولگوگراد شرکت داشت، اظهار کرد مادر 31 ساله این پسر، با او هم‌چون سایر حیواناتش رفتار می‌کرده و هرگز با وی سخن نمی‌گفته است. خانم ولسکایا گفت: «وقتی با او حرف می‌زنیم، جیک‌جیک می‌کند».

مقامات روسی اعلام کردند که کودک از لحاظ جسمی آسیبی ندیده است، اما از «سندروم ماگلی» رنج می‌برد و قادر به برقراری ارتباط عادی با انسان‌ها نیست. نام این سندروم، از شخصیت «کتاب جنگل» گرفته شده؛ ماگلی در این داستان، پسربچه‌ای است که توسط حیوانات وحشی بزرگ می‌شود.

پراودا این‌گونه نوشت: «(مادر وی) از پرندگان خانگی نگهداری می‌کرد و به پرندگان وحشی غذا می‌داد. هرگز نه پسرک را زده بود و نه بدون غذا رهایش کرده بود؛ اما هیچ‌وقت با او صحبت نکرده بود. این پرندگان بودند که با وی ارتباط برقرار کرده، زبان پرنده‌ای یادش داده‌اند. او فقط جیک‌جیک می‌کند و وقتی می‌فهمد کسی منظورش را متوجه نشده، دست‌هایش را مثل پرنده‌ها تکان می‌دهد». این مادر، بعد از آن‌‌که پسرک پیدا شد، یک فرم رضایت امضا کرد. براساس این فرم، وی باید کودکش را آزاد می‌کرد تا تحت مراقبت قرار گیرد. گزارش‌ها حاکی از آن هستند که پسر پرنده‌ای موقتاً به یک آسایشگاه روانی منتقل شده بود؛ اما بعد از مدت کوتاهی، او را به مرکز مراقبت‌های روان‌پزشکی فرستاده‌ بودند.

1) اکسانا مالایا، دختر سگی اوکراینی

تاریخ پیدا شدن: 1991

سن هنگام پیدا شدن: 8

محل: بلاگوشچنکا، اوکراین

مدت زمان زندگی در طبیعت: 5 سال

حیوانات: سگ‌ها

«اوکسانا مالای» نه یک کودک وحشی بود، نه یک کودک محبوس؛ بلکه کودکی بود وانهاده که بیشتر دوران طفولیت خود را از سه تا هشت سالگی، در لانه سگ‌ها، پشت باغچه خانه خانوادگی خود در «نوایا بلاگوشچنکا»ی اوکراین، گذرانده بود. هر چند گاهی به خانه می‌آمد و والدین الکلی و اهمال‌گر خویش را ملاقات می‌کرد.

والدین دائم‌الخمر اکسانا، نمی‌توانستند از او نگهداری کنند و به همین دلیل اکسانا در سه سالگی از خانه‌اش تبعید شد. آنان در منطقه‌ای فقیرنشین زندگی می‌کردند و سگ‌های وحشی بسیاری در آن خیابان‌ها پرسه می‌زدند. اکسانا در یک کپر که محل زندگی این سگ‌ها بود و پشت خانه‌اش قرار داشت، پناه جست. وی تحت مراقبت سگ‌ها قرار گرفت و حرکات و رفتارهای آنان را آموخت. رابطه اکسانا با سگ‌ها آن‌قدر قوی بود که وقتی مقامات برای نجاتش آمدند، در ابتدا توسط سگ‌ها رانده شدند. اعمال و صداهای او تقلیدی از سرپرستانش بود. دختر سگی خرناس می‌کشید، پارس می‌کرد، روی چهار دست و پا راه می‌رفت، مثل یک سگ وحشی قوز می‌کرد، پیش از خوردن غذا آن را بو می‌کشید و دارای حواس بسیار قوی بینایی، شنوایی و بویایی بود. وقتی اکسانا را نجاتش دادند، او تنها کلمات «بله» و «خیر» را می‌دانست.

اکسانا، بعد از پیدا شدن، کسب مهارت‌های عادی اجتماعی و عاطفی انسانی را دشوار یافت. وی محروم از هرگونه محرک اجتماعی و فکری، تنها از حمایت عاطفی سگ‌های همراهش برخوردار شده بود. از آن‌جایی که اکسانا در محیط اجتماعی از زبان استفاده نکرده بود، وی در بهبود مهارت‌های زبانی با مشکل مواجه می‌شد.

اوکسانا در سال 2010، 26 ساله است. او در محل نگهداری معلولین ذهنی نگهداری می‌شود و در مراقبت از گاوهای مزرعه کلینیک کمک می‌کند. وی گفته است وقتی کنار سگ‌هاست، از همیشه خوشحال‌تر است.

منبع: وبلاگ جهان عجایب

اسهال یا شاید یبوست،

سردرد،

تحریک پذیری و بدن درد.

راستی حواس تان باشد که جت لگ تنها در اثر پروازهای طولانی در هر مسیری رخ نمی دهد. شما تنها زمانی به این بیماری مبتلا می شوید که از شرق به غرب یا برعکس سفر کنید و پروازهای شمال به جنوب خیلی برایتان مشکل ساز نیستند.

برای اینکه کمتر از عوارض جت لگ رنج ببرید، می توانید از ۳ تا ۴ روز قبل از سفر ساعت خواب و بیداری و خورد و خوراک تان را به ساعت کشور مقصد نزدیک کنید. در ضمن از خوردن آب زیاد در طول سفر هم غافل نشوید. در چه ساعتی، چه اتفاقی در بدن می افتد؟

با توجه به تمامی نکاتی که تا به حال ذکر شد، حتما متوجه شده اید که هر فعالیتی در بدن، ساعت خاصی دارد. حالا اگر می خواهید ساعت فعالیت های بدنی تان را بدانید و کارهای روزمره تان را طبق آنها تنظیم کنید، این بخش را خوب بخوانید:ساعت ۶ تا ۷ صبح: دمای بدن زیاد می شود، سطح هورمون های جنسی به اوج خود می رسد و سرعت سوخت و ساز بدن به بالاترین حد خود نزدیک می شود.ساعت ۱۰ تا ۱۱ صبح: سطح هوشیاری افزایش پیدا می کند. بنابراین این ساعات بهترین زمان برای به خاطر سپردن مطالب در حافظه کوتاه مدت است. پس شما به عنوان یک دانش آموز یا دانشجو می توانید این ساعات را برای مرور درس هایتان انتخاب کنید. راستی یک هشدار هم به بیماران قلبی! تقریبا ساعت ۹ تا ۱۰ صبح مقاومت قلب نسبت به شرایط موجود کم و احتمال حملات قلبی افزایش می یابد. بنابراین هیجان صبحگاهی به هیچ وجه برای بیماران قلبی خوب نیست.ساعت ۱۲ تا ۱ بعدازظهر: درجه حرارت بدن کاهش می یابد. سطح آدرنالین خون کم می شود و خواب آلودگی به سراغ افراد می آید. برای بهبود این وضعیت بهتر است ناهارتان را در این ساعت بخورید و ۱۰ تا ۱۵ دقیقه هم استراحت کنید. در ضمن، پیش از ظهر (ساعت ۱۲ تا ۱۳) زمان مناسبی برای مصرف داروهاست چون ترشحات معده در این ساعت به حداکثر خود می رسد.ساعت ۳ بعدازظهر: دمای بدن و سطح آدرنالین خون افزایش می یابد و این ساعات بهترین زمان برای تقویت حافظه بلندمدت و به یاد سپردن مطالب در آن است. ضمن اینکه اگر شما بین ساعت ۲ تا ۴ بعدازظهر یک چرت کوتاه زده باشید، بهتر می توانید از حافظه تان در این زمان استفاده کنید.ساعت ۵ تا ۷ بعدازظهر: سطح آدرنالین و دمای بدن به بالاترین حد خود می رسد و شما می توانید این ساعات را برای انجام فعالیت های بدنی مثل ورزش کردن انتخاب کنید.ساعت ۹ شب: با افزایش سطح ملاتونین، میزان سوخت و ساز بدن هم کاهش می یابد.ساعت ۱۱ شب: خواب آلودگی به اوج خود می رسد.ساعت ۳ تا ۵ صبح: دمای بدن کاهش می یابد، سطح هورمون ها کم می شود و افراد در این ساعت عمیق ترین خواب را تجربه می کنند .  دکتر محمدرضا واعظ مهدوی دانشیار دانشگاه شاهد

 تقریبا همه انسان ها در دوران کودکی از نعمت رشد جسمانی طبیعی برخوردارند، اما با شروع دوران 

بلوغ، جسم افت کرده و شانه ها خمیده می شوند، عضلات شل و آویزان شده و نیروی حیاتی به شدت تحلیل می رود.

پس چه باید کرد؟

برای جلوگیری از این روند، ورزش کردن مفید است و یکی از بهترین ورزش ها، پیلاتس می باشد.

پیلاتس (کنترولوژی) ، عبارت است از ایجاد هماهنگی کامل بین جسم، ذهن و روح.

پیلاتس (Pilates) ، ورزشی است که تمام تمرکز خود را بر روی پیشرفت بدن بر اساس توازن معطوف

می کند و این توازن از طریق استحکام ماهیچه ها، انعطاف پذیری و آگاهی لازم به منظور پشتیبانی از 

حرکات موثر و دلپذیر انجام می شود.

پیلاتس یکی از معروف ترین سیستم های ورزشی در کشور است. به نظر می رسد که همه افراد یا در

 حال انجام پیلاتس هستند و یا علاقه دارند که برنامه ورزشی پیلاتس را شروع کنند. در حقیقت یکی از

بهترین نقاط مثبتی که برای پیلاتس وجود دارد این است که گستره وسیعی از افراد را در بر می گیرد.

مهم ترین فواید این ورزش عبارتند از : قوی تر شدن، بلندتر شدن، لاغر شدن و توانایی بالاتر برای انجام

هر کاری به آسانی.

افراد ابتدا با روشی هدفمند، کنترل کامل جسم خود را در دست می گیرند و سپس از راه تکرار 

کامل حرکات آن به شیوه تدریجی ولی پیشرفت کننده به یک نوع هماهنگی طبیعی دست پیدا می کنند.

کنترولوژی باعث پرورش هماهنگ اجزای بدن می شود، حالت ها و حرکات نادرست بدن را اصلاح 

می کند، نیروی حیات را به بدن بازمی گرداند و توان ذهنی را افزایش می دهد. انجام این ورزش، پرورش جسمانی را به ایده آل نزدیک می کند.

این ورزش بین مغز و بدن، هارمونی فیزیکی ایجاد کرده و توانایی بدن افراد را در هر سنی بالا می برد.

از آنجا که این ورزش در حالت های ایستاده، نشسته و خوابیده بدون طی مسافت و پرش و جهش انجام

 می گیرد، آسیب های ناشی از صدمات مفصلی را کاهش می دهد، زیرا حرکات این ورزش با اجرای تنفس

عمیق و انقباض های عضلانی انجام می گیرد.

پایه گذار ورزش پیلاتس

پیلاتس روشی از تمرینات ورزشی بود که در سال 1920 توسط ژوزف پیلاتس به وجود آمد.

لازم به ذکر است که این رشته ورزشی از سال 1385 توسط سرکار خانم بهاره عطری وارد ایران شد. 

ایشان هم اکنون رییس و بنیانگذار انجمن ورزشی پیلاتس است.

 قوای بدنی در پیلاتس

زمانی که از طریق پیلاتس ورزش کنید، هسته ماهیچه ها قوی می شود و کارها را به خوبی و آسان تر 

انجام می دهند. آنها پشت سر هم با ماهیچه های سطحی بالاتنه کار می کنند تا ستون فقرات و حرکت ناشی

از آن را هدایت کنند. زمانی که هسته ماهیچه ها را توسعه می دهید، میزان پایداری از کمر به بالا را 

نیز افزایش می دهید.

لذا پیلاتس برای افرادی که از درد کمر رنج می برند، می تواند مفید باشد. زمانی که ستون فقرات

به طور مناسب پایدار باشد، فشار روی کمر از بین می رود و بدن قادر خواهد بود که به طور آزادانه با

حرکات موزون، حرکت کند.

 اصول مهم در پیلاتس

اصول مهم پیلاتس برای رسیدن به نتیجه مطلوب عبارتند از :

مرکز گرایی، کنترل، جریان داشتن، تمرکز و تنفس.

ورزش پیلاتس همیشه تمامی تکیه خود را بر روی کیفیت گذاشته نه کمیت. شما این موضوع را درخواهید 

یافت که این ورزش بر عکس ورزش های دیگر، دارای تکرار بیش از حد هر حرکت ورزشی نیست.

 انجام هر کدام از حرکات به طور کامل و با دقت در این ورزش باعث می شود که نتیجه دلخواهتان را در مدت زمان کوتاه تری به دست آورید.

پیلاتس یک روش منحصر به فرد ورزشی است و تا زمانی که  اصول اولیه آن رعایت شود، متمایز از 

دیگر ورزش ها خواهد بود.

کسانی در ورزش کردن موفق می شوند که بتوانند هسته ماهیچه هاشان را به کار بیندازند و در پیلاتس 

این کار صورت می گیرد.

فواید تمرینات پیلاتس

* تقویت سیستم ایمنی بدن 

* بالا بردن قوای بدن و آزاد سازی افکار منفی از ذهن و فکر

* کاهش دهنده دردهای مهره ای و کمر

* ایجاد کشیدگی در ظاهر اندام

* به وجود آورنده شکم صاف و کمر باریک

* انعطاف پذیری و ایجاد تعادل

* افزایش تحرک مفاصل

* حجیم کردن فضای ریه و افزایش قابلیت تنفس

* تقویت سیستم قلبی -عروقی 

* افزایش دامنه حرکات مفاصل و عضلات

* از بین بردن درصد جراحت و آسیب پذیری

* داشتن خواب بهتر

* کاهش استرس و عصبانیت و خستگی

پیلاتس برای چه کسانی مفید است؟

- برای تمام خانم ها و آقایانی که به تناسب اندام و وضعیت عمومی جسمانی خود علاقه دارند.

- ورزشکاران، به خصوص افرادی که به علت داشتن حرکات یک جانبه صدمه دیده اند.

- افرادی که دارای دردهای پشت مداوم هستند.

- افرادی که پس از یک دوره نقاهت می خواهند، دوباره زندگی پرنشاطی داشته باشند.

- سالخوردگانی که می خواهند زندگی فعالی داشته باشند.

- افرادی که می خواهند از پوکی استخوان جلوگیری کنند.

- افرادی که دچار بیماری های روحی- روانی و خستگی های ناشی از آن هستند.

- افراد چاق و اصولا افرادی که با وزن خود مشکل دارند.

A: Chia Seeds are a powerhouse nutritional food with benefits superior to flax seeds. Chia has a very mild flavor (and no "fishy" taste like other foods high in Omega-3 acids). Chia seed are the highest known whole-food source of Omega-3 acids and are a very good source of fiber, calcium, iron, & manganese. Chia seeds are 30% oil, of which 30% is omega 3 and 40% is omega 6. Chia seeds have a long shelf life (4-5 years). They also have approximately two times the protein concentration and up to ten times the oil concentration of other grains, and are digestible without grinding. Other seeds with harder shells, such as flax seeds, require grinding to make them digestible and have a very short shelf life in the ground form.

Chia seeds are raw, low in sodium and cholesterol-free. You can understand why many consider Chia Seeds as nature's perfect food.

A: Chia originated in Mexico and now grow in Mexico and Central and South Americas.

A: Chia seeds typically contain about 20 percent protein, 30 percent fat, and 40 percent carbohydrates. The fat contains a very high concentration of Omega-3 fatty acids.

A: Chia Seeds are mild tasting and easily digestible. The shells are easily broken and can even be swallowed whole.
Chia won't alter the taste of foods when it's used as an ingredient. It can be sprinkled on cereal or eaten as a snack. Grinding Chia produces a meal called pinole, which can be mixed with flour into baked goods like biscuits, cakes and breads.

Soaked seeds are gelatinous and used in porridges and puddings. The seeds can be soaked in water or fruit juice creating a drink known in Mexico as chia fresca.

One of the best uses of chia seeds is to convert them into chia gel. To do this you add 1/3 cup of seeds to 2 cups of water, stir well to break up any clumps, and let sit in your refrigerator for about twelve hours. (It will gel in about 15 minutes, but the additional soaking increases the nutritional impact of the gel.)

A: The difference in nutritional content of white and black chia is insignificant. As a natural product, variations will occur within each growing season for both black and white chia, however the nutritional facts are virtually the same for both chia products. Seasonally, white chia is produced in smaller quantities, resulting in the difference in pricing.

A: Essential fatty acids are so called because they cannot be synthesized in the body and therefore have to be obtained from foods. Omega-6 and omega-3 are the essential fatty acids for humans and other animals. They are precursors of powerful hormones that affect many biological processes; they help maintain a healthy skin, and are involved in cholesterol metabolism.

A: Modern diets are very rich in omega-6, derived primarily from vegetable and animal fats. An imbalance increases the risk of coronary heart disease and also heightens the body's natural inflammatory processes.

A: In general, omega-3 is present in wild fatty sea fish and in green vegetables. Most oil crops have very little of this fatty acid.

A: Chia seeds will stay in good condition at room temperature for 4-5 years. There is no need to keep the seed in the fridge, whether kept in sealed bags or not. Natural antioxidants in the seed provides this stability.

A: Chia seeds do not need to be ground for absorption, unlike flax.

A: Chia has been consumed by humans for thousands of years. It was one of the main foods of the Aztecs and Mayas. The FDA has stated that chia is a food, rather than a supplement, and can be consumed without restrictions.

A: Yes. Omega-3 acts as anti-inflammatory agent.

A: Chia seed is gluten free, and can be eaten by people suffering from celiac disease.

A: The omega-3 in chia is good for your pet's skin and fur and will make the coat soft and shiny.

A: You just add the chia seeds directly to the regular food of dogs, cats, birds, horses, etc.