کلینیک ختنه نوزادان تهران

همانطور‌که می‌دانید آبله مرغان یک‌نوع بیماری ویروسی بسیار مسری است که عامل به وجود آورنده آن ویروسی به نام واریسلا زودتر می‌باشد. این بیماری با ظهور بثورات پوستی که به صورت جوش‌های آبدار هستند شروع می‌شود. گاهی این ضایعه‌های پوستی دچار خارش شده و احساس ناخوشایندی را برای فرد به وجود می‌آورند. در حوالی پایان بیماری این بثورات تاولی و آبدار به صورت جوش درآمده و به تدریج محو می‌شوند، اما گاهی هم ممکن است لکه آن بر روی پوست باقی بماند که برای بیمار به خصوص خانم‌ها خوشایند نخواهد بود.

این بثورات معمولا روی صورت، پشت و سینه فرد را پوشانده و در این محل‌ها بیشتر دیده می‌شوند، اما باقی نقاط بدن نیز دچار رویش این ضایعه‌ها می‌شوند به گونه‌ای که بثورات در این نواحی مقداری کمتر از صورت و پشت فرد بیمار خواهند بود. این نکته نیز شاید برای شما جالب باشد که به صورت کلی در طول دوره بیماری حدود 250 تا 500 تا از این بثورات تاولی و آبدار بر روی پوست ظاهر می‌شوند.

راه‌های سرایت و انتقال بیماری آبله مرغان چیست؟

همانطور‌که در قسمت‌های قبل اشاره کردیم، بیماری آبله مرغان یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که از راه‌های بسیاری امکان سرایت و انتقال آن وجود دارد. برای مثال از طریق راه تنفسی که شایع‌ترین راه ورود ویروس واریسلا زوستر به بدن است، به این بیماری دچار خواهید شد. به خاطر همین موضوع عطسه کردن، سرفه کردن و همچنین روبوسی و دیگر رفتار‌های مشابه باعث سرایت و انتقال بیماری به فرد سالم خواهند شد.

علاوه بر این استفاده از وسایل شخصی مشترک مانند لیوان و بشقاب و همینطور حوله دست و صورت یکی از راه‌های اصلی انتقال بیماری آبله مرغان محسوب شده و بسیار حائز اهمیت است. جالب است بدانید که لمس مایع درون تاول‌ها نیز ممکن است فرد سالم را دچار این بیماری کند، بنابراین اگر بثورات پوستی تاولی در روی پوست فرد مبتلا به این بیماری ترکیده و مایع آن با پوست فرد سالم تماس داشته باشد امکان انتقال این بیماری وجود دارد.

توجه داشته باشید که امکان سرایت و انتقال بیماری حتی در هنگام دوره کمون و دوره پنهان بیماری نیز وجود دارد و فرد بیماری که در این دوره به سر می‌برد و هنوز علائم بیماری در او بروز نکرده است، توانایی پخش ویروس و انتقال آن به دیگران را خواهد داشت. در حقیقت بیماری آبله مرغان از چندین روز قبل از بروز دانه‌های تاولی و آبدار بر روی پوست تا زمانی که همه این دانه‌ها خشک شده و از بین بروند در بدن بیمار وجود دارد و امکان انتقال و سرایت نیز مهیا خواهد بود. 

راه درمان بیماری آبله مرغان چیست؟

برای بیماری آبله مرغان درمان خاصی وجود ندارد، اما در صورت وخامت بیماری باید هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید تا اقدامات لازم را برای شما به عمل آورد. در صورت وخامت و شدید شدن بیماری به طور معمول پزشک از دارو‌های ضد ویروس برای فرد بیمار استفاده کرده و برای کاهش خارش و احساس سوزش در فرد ممکن است دارو‌های آنتی هیستامین و مسکن را تجویز کند.

دانستن این نکته نیز خالی از لطف نیست که نوشیدن آب و مایعات فراوان در طول بیماری بسیار کمک کننده و مفید است. علاوه بر این استحمام با آب سرد به روند ترمیم تاول‌های پوستی کمک قابل توجهی خواهد کرد، بنابراین توصیه می‌شود در طول بیماری محل بثورات پوستی را با آب سرد بشویید. افزون بر این موارد پزشکان استراحت را نیز امری مهم برای روند بهبودی بیمار دانسته و آن را بسیار توصیه می‌کنند.

برای جلوگیری از باقی ماندن جای زخم ناشی از تاول‌های بیماری آبله مرغان از دستکاری و خارش آن‌ها جلوگیری کنید و به طور کلی مانع ترکیدن آن‌ها شوید. در صورتی که جای برخی از این جوش‌های آبدار و تاولی بر روی پوست باقی بماند، پزشک برای ترمیم آن‌ها از کرم و لوسیون‌های مناسب استفاده خواهد کرد. در صورتی که لکه‌های باقی مانده از طریق کرم و لوسیون از بین نرفته و باقی بمانند، می‌توان از روش‌هایی همچون میکرونیدلینگ، لایه برداری، لیزر، میکرودرمابراسیون، درمابراسیون و دیگر روش‌های موجود استفاده کرد. 

واکسن آبله مرغان

برای جلوگیری از ابتلا به آبله مرغان و همچنین جلوگیری از سرایت آن به دیگران می‌توان از واکسن این بیماری که مکانیسمی بر علیه ویروس واریسلا زوستر دارد بهره گرفت. در حقیقت این واکسن در برابر بیماری ایمنی ایجاد کرده و تزریق یک دوز آن به فرد مانع از بروز درصد بالایی از بیماری شده و به طور صد در صد از ابتلا به نوع شدید آن جلوگیری می‌کند.

بدیهی است که استفاده از دو دوز این واکسن ایمنی بهتر و موثر‌تری را برای فرد ایجاد خواهد کرد. جالب است بدانید که استفاده از این واکسن در افرادی که به این بیماری مبتلا شده و قبلا ایمن سازی نشده اند و همچنین حداکثر‌پنج روز از بیماری آن‌ها گذشته است، موثر بوده و از پیشرفت بیماری جلوگیری خواهد کرد. این واکسن به صورت زیر جلدی تزریق می‌شود و همانطورکه‌می‌دانید در افراد غیر مبتلا ایمنی ایجاد می‌کند.

جمع بندی و سخن پایانی

آنچه که در این مقاله آموختیم، مطالبی مرتبط با بیماری آبله مرغان بود. با مطالعه این مطالب دانستید که این بیماری نوعی بیماری ویروسی و بسیار مسری است که به راحتی از فرد بیمار به فرد سالمی که ایمن سازی برای او انجام نشده منتقل می‌شود.

همچنین فهمیدید که درمان این بیماری شامل روش‌ها و دارو‌های خاصی نشده و درمان اساسی بیشتر در نوع شدید آن انجام می‌گیرد و در نوع خفیف بیشتر از عوامل کمک کننده بهره می‌گیریم. همینطور پی بردید که نشانه بارز بیماری آبله مرغان بثورات پوستی است که به صورت جوش‌های آبدار و تاول مانند بر روی پوست ایجاد می‌شوند که تا حد امکان باید از خارش و ترکاندن آن‌ها خودداری کنید.

همانطور که می‌دانید نوزادان پسر با پوستی شل در قسمت نوک آلت تناسلی متولد می‌شوند. عمل ختنه نوعی جراحی است که به روش‌های مختلفی از قبیل جراحی سنتی و یا مدرن که با استفاده از حلقه انجام می‌شود، صورت گرفته و در حین این عمل پوست شل ختنه گاه از آلت تناسلی جدا می‌شود.

به نظر بسیاری از افراد ختنه نوعی عمل سرپایی و کم اهمیت است، اما باید بدانید که این عمل بسیار حساس و مهم بوده و به دقت، تبحر و حوصله پزشک نیاز دارد. این عمل ممکن است در بیمارستان و یا مطب توسط پزشک متخصص کودکان و نوزادان و گاهی نیز توسط پزشک متخصص اورولوژی یا متخصص کلیه‌ها و مجاری ادراری تناسلی، پزشک عمومی و غیره انجام شود. همانطور که گفتیم مهارت و تجربه پزشک در انجام عمل حرف اول را می‌زند و حتی دیده شده که گاهی اوقات این عمل توسط پرستار با تجربه و متبحر نیز انجام می‌شود.

احتمال انتقال عفونت حین ختنه در بیمارستان

ختنه مانند هر عمل جراحی دیگری باید در مکانی کاملا تمیز و استریل و به دور از آلودگی‌ و میکروب انجام شود. همچنین در حین جراحی پزشک باید از ابزار و تجهیزات کاملا استریل و ضدعفونی شده استفاده کند تا از انتقال عفونت و میکروب به بدن نوزاد جلوگیری شود.

همانطور که در قسمت‌های قبلی گفته شد این عمل گاهی در بیمارستان و گاهی نیز در کلینیک پزشک انجام می‌شود و این موضوع نیز برای همه روشن است که بیمارستان محلی پر از آلودگی و انواع ویروس‌ها و میکروب‌ها بوده و امکان انتقال عفونت به کودک بسیار بیشتر از کلینیک شخصی پزشک خواهد بود. اگرچه ختنه نوزادان در هر محلی که انجام شود باید به صورت کامل تمام نکات بهداشتی را رعایت کرد، اما گاهی ممکن است به دلایلی نوزاد در معرض عفونت و آلودگی قرار گیرد که این آلودگی و عفونت در محیط بیمارستان به فراوانی وجود دارد.

همچنین با توجه به اینکه در چند سال اخیر با بیماری‌هایی مانند کرونا و دیگر ویروس‌های شایع روبه‌رو بوده‌ایم، توصیه می‌شود تا جایی که امکان دارد از مراجعه به بیمارستان برای ختنه کودک خودداری کرده و کودک خود را برای انجام این عمل نزد پزشک متخصص کودکان و نوزادان در مطب و کلینیک او ببریم تا کمترین مواجهه را با بیماران مختلف از جمله بیماران مبتلا به ویروس مسری کرونا داشته باشیم.

دیگر عواملی که ختنه در بیمارستان را رد می‌کنند

علاوه بر مواردی همچون امکان انتقال عفونت و نوع پزشک، عوامل دیگری نیز وجود دارند که بر اساس آن‌ها ختنه در بیمارستان توصیه نمی‌شود و پیشنهاد می‌کنیم که برای انجام این عمل حساس و مهم با توجه به اینکه کودک و یا نوزاد نیز در مرحله حساسی از زندگی به سر می‌برد، به کلینیک شخصی پزشک متخصص کودکان و نوزادان مراجعه کنید.

برای مثال در دسترس بودن پزشک متخصص کودکان و نوازادان یکی از مواردی است که به عنوان مزیت و عامل برتری ختنه در کلینیک نسبت به بیمارستان می‌توانیم به آن اشاره کنیم.  بعد از انجام این عمل برای کودک، ممکن است والدین او با سوالات و مشکلاتی مواجه شوند که پرسیدن آن از پزشک و یافتن پاسخ آن‌ها ضروری خواهد بود، برای این منظور والدین باید به پزشک مورد نظر دسترسی داشته تا بتوانند مشکلات احتمالی خود را حل کنند و روشن است که دسترسی به پزشکی که به کلینیک او مراجعه کرده‌ایم ساده‌تر از پیدا کردن مطب و یا شماره تلفن منشی پزشک بیمارستان خواهد بود.

موضوع حائز اهمیت دیگری که می‌توان آن را مزیت ختنه در کلینیک پزشک در نظر گرفت، مشاوره پزشک قبل از انجام عمل جراحی است. هنگامی که برای انجام این عمل به کلینیک شخصی پزشک مراجعه می‌شود پزشک قبل از انجام عمل با والدین کودک صحبت کرده و به آن‌ها مشاوره می‌دهد تا بهتر بتوانند در مورد این عمل مهم تصمیم گیری کنند. اما هنگام مراجعه به بیمارستان به ندرت و حتی می‌توان گفت هیچگاه در این مورد به والدین کودک مشاوره داده نمی‌شود.

همچنین ختنه نوزادان نارس نباید بلافاصله در روزهای ابتدایی تولید و در بیمارستان انجام شود. نوزادان نارسی که در کمتر از ۲۶ هفتگی، زیر ۶ ماه، متولد می‌شوند با احتمال بیشتری ممکن است دچار مشکلات جدی شوند، اگر نوزاد با وزن بسیار کم متولد شد و یا بیمار باشد،‌ ممکن است با مشکلات بسیار جدی و مرگباری مواجه شود، از این جهت تا رشد کامل و درست نوزاد نارس توصیه می‌شود با توجه به نظر متخصص اطفال ختنه کمی با تاخیر انجام شود.

هزینه ختنه در بیمارستان و کلینیک چه تفاوتی دارد؟

قبل از اینکه هزینه ختنه نوزادان را بررسی کنید باید موارد دیگری که نام بردیم را سنجیده و سپس تصمیم بگیرید. اما به طور کلی اختلاف هزینه آنچنانی بین انجام این عمل در بیمارستان و کلینیک شخصی پزشک وجود ندارد، بنابراین توجه به این مورد اهمیت چندانی ندارد. همانطور که می‌دانید وجود تجهیزات و امکانات بیشتر و بهتر در مجموعه مورد نظر به طبع هزینه بیشتری را برای والدین کودک به دنبال خواهد داشت اما همانطور که گفته شد بهتر است قبل از توجه به هزینه‌های احتمالی به تجربه و مهارت پزشک و همینطور پاکیزگی محیط توجه شود چرا که ممکن است انجام این عمل در مکانی آلوده و مملو از ویروس و عفونت‌های مختلف، بیماری‌های مختلف و عفونت‌های دیگری را برای کودک به دنبال داشته باشد که در این صورت والدین هزینه‌های بیشتری را متحمل خواهند شد.

سخن پایانی

آنچه که به صورت کلی در این مقاله حائز اهمیت بود و انتظار می‌رود که والدین کودک و یا نوزاد به آن توجه ویژه داشته باشند، این بود که برای ختنه کودک که برخلاف تصور برخی والدین عملی ساده و سرپایی و کم اهمیت است، مهارت، تجربه و هنر پزشک و همچنین بهداشتی بودن محیط و تجهیزات مورد استفاده حین عمل جراحی حرف اول را می‌زند. برای این منظور توصیه می‌شود والدین برای ختنه کودک خود به محلی همچون کلینیک‌های شخصی پزشکان مراجعه کنند چرا که با داشتن تعداد کاربران کمتر نسبت به بیمارستان و نبودن انواع عفونت و میکروب‌ها تجربه‌ی بهتری را هم برای خود و هم برای کودک رقم بزنند.

تمیز کردن آلت تناسلی ختنه نشده سخت تر از نوع ختنه شده ی آن است زیرا پوست ختنه گاه حاوی عوامل بیماری زا است و محیط مساعدی را برای رشد موجودات مختلف مانند باکتری ها فراهم می‌کند. حتی اگر به کودکان ختنه نشده آموزش داده شود که چگونه ناحیه زیر پوست ختنه‌گاه را تمیز کنند، ممکن است هر بار که ادرار می‌کنند فراموش کنند که به خوبی آلت تناسلی خود را تمیز کنند.  این امر در کشورهای غیر اسلامی که اصراری به شست و شوی شرمگاه با آب ندارند بیشتر است. بنابراین حفظ بهداشت یکی از فواید ختنه خواهد بود، زیرا بهداشت از بیماری جلوگیری می‌کند.

کاهش خطر عفونت ادراری 

عفونت های دستگاه ادراری در مردان کمتر شایع است، اما  همان تعداد کم از موارد گزارش شده از عفونت ادراری در مردان ختنه نشده شایع است. از آنجا که یک عفونت شدید می‌تواند منجر به مشکلات کلیوی در آینده در مردان ختنه نشده شود، یکی از فواید ختنه  آن است که تنها راه مطمئن برای اطمینان از اینکه  فرد جان خود را به خطر نمی اندازد، می باشد.

 کاهش خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی 

هر فرد ختنه شده در صورت عدم انجام رابطه جنسی ایمن در معرض خطر ابتلا به بیماری مقاربتی می‌باشد. با این حال، در ادامه ی نام بردن از فواید ختنه، اکثر مطالعات گزارش می‌دهند که احتمال ابتلای مردان ختنه نشده به بیماری های مقاربتی بیشتر از مردان ختنه شده است. پوست ختنه گاه محیط مساعدی را برای پاتوژن ها از جمله ویروس ها، قارچ ها و باکتری ها فراهم می‌کند. به دلیل پوشش پوست ختنه گاه، این امر باعث دشواری تشخیص علائم STD خواهد شد.

پیشگیری از HIV

از طرف دیگر، شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ک ختنه مردان  خطر ابتلا به HIV را در مردان دگرجنس گرا کاهش می‌دهد. این به عنوان بخشی از برنامه های پیشگیری از HIV در برخی از کشورهای آفریقایی با نرخ بالای HIV در نظر گرفته می‌شود. به عنوان یکی از فواید ختنه، شواهدی از چندین مطالعه انجام شده در آفریقا وجود دارد که نشان می‌دهد  مردان ختنه شده در مقایسه با زنان آلوده کمتر در معرض خطر ابتلا به HIV هستند.

از دیگر دلایل پزشکی که باعث تشویق مردم به انجام ختنه می‌شود می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- بیماری فیموز: در  فیموز،  پوست ختنه گاه به اندازه ای سفت است که نمی‌توان آن را به سمت عقب کشید تا غده در معرض دید قرار گیرد. در برخی موارد خاص اورولوژیست ممکن است ختنه را توصیه کند.

- بالانیت عود کننده: بالانیت عود کننده  التهاب یا عفونت آلت تناسلی است. در برخی موارد، اورولوژیست ممکن است ختنه را برای درمان بالانیت مکرر توصیه کند .

- پارافیموز: پارافیموز به حالتی گفته می‌شود که در آن پوست ختنه گاه پس از جمع شدن نمی‌تواند به موقعیت اصلی خود بازگردد و باعث تورم و ادم آلت آلت تناسلی می‌شود. اورولوژیست شما یا کودکتان ممکن است ختنه را برای درمان پارافیموز توصیه کند.

کاهش خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی و دهانه رحم 

در حالی که بهداشت خوب دستگاه تناسلی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی را کاهش دهد، بازهم به این معنی نخواهد بود که فرد ایمن است. سرطان آلت تناسلی یک بیماری نادر است که در مردان ختنه شده کمتر دیده می‌شود. علاوه بر این، از فواید ختنه مردان در بحث ارتباط با بانوان می توان گفت که زنانی که با مردان ختنه شده رابطه جنسی دارند کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند.

افزایش رضایت جنسی 

برخی از مخالفان ختنه مردان این گونه می گویند که ختنه مردان می تواند باعث اختلال در عملکرد جنسی شود.  کارآزمایی‌های ختنه مردان، رضایت جنسی مردان بالغ و شرکای زن آنها را قبل و بعد از عمل ارزیابی کردند و مردان تصادفی‌سازی شده را با مردان ختنه‌شده با گروه شاهد ختنه‌نشده مقایسه کردند. 

هیچ تفاوت معنی‌داری در رضایت جنسی یا اختلال در عملکرد جنسی مردان در میان شرکت‌کنندگان در کارآزمایی وجود نداشت و در یک کارآزمایی، مردان ختنه‌شده افزایش حساسیت آلت تناسلی و افزایش سهولت در رسیدن به ارگاسم را گزارش کردند. علاوه بر این، 97 درصد از شرکای زن پس از ختنه شدن شریک مرد خود، هیچ تغییری یا رضایت جنسی بهبود یافته را گزارش کردند.

ترجیحات زنان برای شریک جنسی تحت تأثیر عوامل متعددی مانند: مذهب، نژاد، طبقه اجتماعی، شخصیت، جذابیت عمومی، توانایی تأمین نیاز زن و فرزندان او، توانایی رضایت جنسی زن، بهداشت است. با این حال ممکن است جنبه هایی از آناتومی آلت تناسلی مانند وضعیت ختنه مرد را نیز شامل شود.

کاهش درد هنگام مقاربت

مطالعات نشان داده است که مردان ختنه شده در حین رابطه جنسی درد کمتری نسبت به مردان ختنه شده تجربه می‌کنند. حساسیت پوست ختنه گاه باعث می‌شود که با هر گونه خراشیدگی بیشتر مستعد درد شوند. اصطکاک در حین مقاربت می‌تواند درد را بدتر کرده و رابطه جنسی را برای مردان دشوار کند.

بهبود ظاهر کلی و تشخیص اختلالات آلت تناسلی زمینه ای

 زنان تمایل دارند با مردان ختنه شده احساس راحتی کنند زیرا آن ها خطرات سلامتی ناشی از ختنه نشدن را می‌دانند. همچنین می‌توان از فوابد ختنه به این موضوع اشاره کرد که در اشخاص ختنه شده به راحتی بثورات یا علائم غیرمعمول عفونت را قبل از بدتر شدن تشخیص داد. این به شریک جنسی فرد این  آرامش را می‌دهد که بدانند از آلت تناسلی ختنه نشده‌هیچ عفونتی دریافت نخواهند کرد.

جمع بندی

همان طور که مطالعه کردید، فواید ختنه بنا به دلایل پزشکی و اجتماعی فراوان است. ختنه سابقه ی طولانی در بین افراد فرهنگ های مختلف دارد اما در هیچکدام مطالعات علمی به صورت حال انجام نشده بود. فارغ از بحث پزشکی و کاهش ریسک ابتلا به بیماری ها، بعد اجتماعی و پذیرفته شدن در جامعه نیز از مزایای انجام ختنه می‌باشد. اگر در انجام دادن یا ندادن ختنه برای کودک تازه متولد شده تان تردید دارید؛ بهتر است سریع تر برای انجام آمادگی های پیش از عمل اقدام کنید تا عوارض کمتری شامل حال دلبندتان شود.

در حالی که برخی از والدین در طول عمل در اتاق می‌مانند، برخی دیگر ترجیح می‌دهند نوزاد را با پزشکان تنها بگذارند. در ابتدا نوزاد روی یک سطح صاف با بازوها و پاهای بسته قرار می‌گیرد. او داروهای ضد درد - معمولاً تزریق موضعی یا لیدوکائین - دریافت می‌کند. ممکن است برای کاهش ناراحتی در طول عمل، سرم قندی، شیر دوشیده یا آب قند مصرف کند.

 پزشک از یک پروب برای جدا کردن پوست ختنه گاه از سر آلت تناسلی استفاده می‌کند. یک حلقه پلاستیکی با اندازه مناسب زیر پوست ختنه گاه قرار می‌گیرد، سپس پوست ختنه گاه روی یک حلقه پلاستیکی کشیده شده و با بخیه (نخ استریل) محکم می‌شود تا جریان خون متوقف شود.

بهترین زمان ختنه

سن نوزادی زمان مناسبی برای انجام ختنه می‌باشد. بین ماه های اول و سوم ایده آل ترین زمان انجام ختنه با حلقه است. توانایی ترمیم بدن در این سن بسیار خوب است و همچنین خاطره ی آن در ذهن نوزاد باقی نمی‌ماند. 

ممکن است برایتان سوال پیش آید که چرا پیش از یکماهگی که همچنان سرعت ترمیم بالا است ختنه پیشنهاد نمی‌شود. پاسخ آن است که در این سن احتمال بیشتری برای مراجعه نوزاد به بیمارستان وجود دارد. بنابراین عمل ختنه که از نظر زمانی محدودیت و اضطرار ندارد می‌تواند کمی ‌دیرتر انجام شود تا تنش ها و چالش های احتمالی والدین کاهش پیدا کرده و وضعیت نوزاد کمی ‌پایدار‌تر شود.

تفاوت روش ختنه با حلقه با دیگر روش ها

تکنیک ختنه با حلقه یکی از رایج‌ترین روش های ختنه نوزادان است. طبق نظر متخصصان ختنه به طور کلی از نظر حفظ سلامتی ارزش دارد زیرا باعث کاهش خطر عفونت‌های دستگاه ادراری، انتقال بیماری‌های مقاربتی و سرطان آلت تناسلی می‌شود.

روش‌های ختنه را بشناسید

در ادامه مهم‌ترین روش‌های ختنه را به صورت مختصر شرح می‌دهیم.

- ختنه به روش سنتی یا جراحی

در ختنه به مدل جراحی پزشک با تیغ جراحی پوست دور تا دور کلاهک آلت تناسلی را می برد و سپس محل بریدگی را بخیه می زند. از مشکلات احتمالی پس از انجام این روش خونریزی آلت کودک می باشد. تا قبل از سوزانیده شدن به وسیله ی دستگاه یا تکیل شدن بخیه خونریزی تمام نمی شود.

زمان بهبودی آلت در این روش کمی طولانی است و در آن ریسک بریده شدن قسمتی از سر آلت نیز وجود دارد. از دیگر عوارض آن می توان به بروز چسبندگی و ایجاد اختلال در دفع ادرار اشاره کرد. 

استفاده از آنتی بیوتیک و جلوگیری از بستن پوشک جزو ملاحظات پس از عمل در این روش می باشد.

- ختنه با حلقه 

در روش ختنه با حلقه مطابق با اندازه آلت دور آلت تناسلی کودک انداخته شده و سپس با نخ بسته می شود. با قطع جریان خون و نرسیدن خون به قسمت فوقانی، قسمت بالایی خشک شده و پس از مدتی می افتد. اگر نخ به خوبی بسته نشود پوست کلاهک به خوبی جدا نمی شود.

- ختنه با لیزر

این روش از جهاتی شبیه به روش جراحی یا سنتی می باشد با این تفاوت که محل بریدگی ها به جای تیغ با اشعه ی لیزر انجام می شود. 

- کلامپ موگن که در ایران با نام کلیپس نقره‌ای شناخته می‌شود.

روش انجام ختنه در روش کلامپ موگن به این صورت است که پوست دور کلاهک آلت تناسلی توسط دستگاه برداشته شده بدون نیاز به بخیه، پانسمانی کوچک انجام می شود. این روش به نسبت سریع‌تر است از اما

عوارض پس از آن مثل خونریزی و عفونت شکایت بیشتری شده است. همچنين از طرف دیگر این تکنیک مضرات طول مخاط بیشتر ( به صورت پوست اضافه)، ورم آلت تناسلی و نگرانی والدین درباره روند بهبودی را افزایش می دهد.

- متد کلامپ  Gomco

 در روش Gomco جراح ابتدا پوست پره پوس را كشيده و چسبندگيهـاي احتمالي را جدا مي‌كند، سپس با كمك كلامپ خـاص وارد عمـل شده و پس از اطمينان از قرار گرفتن كامل مخروط در ناحيه گلنسو كورنه، پوست و پره پوس در كلامپ جاي گرفته و محكم بـسته مي‌شود و با knife Cold دور تا دور آن را بريـده و مخـروط از روي گلنس برداشته مي‌شود، سپس پانسمان انجام مـي‌شـود.

مراقبت پس از ختنه با حلقه

حلقه پلاستیکی که حین عمل روی آلت کودک قرار گرفته است؛ تا زمانی که پوست ختنه گاه به طور طبیعی پس از 7-10 روز از بین برود روی آلت تناسلی باقی می‌ماند. پس از ختنه Plastibell، ممکن است متوجه تورم یا کبودی آلت تناسلی شوید و آلت تناسلی ممکن است زرد شود. این ها عوارض جانبی طبیعی هستند و باید ظرف چند روز از بین بروند.

دقت داشته باشید که والدین نباید حلقه پلاستیکی آلت تناسلی را بکشند. حین عوض کردن پوشک دقت کنید و به پزشک کودک خود اطلاع دهید که آیا در 10 روز گذشته حلقه در جای قبلی خود باقی مانده است یا به نظر می‌رسد که به سمت پایین ساقه آلت تناسلی می‌لغزد. هر نوع ختنه با خطر خونریزی یا عفونت همراه است. 

اگر نوزاد شما بیش از چند قطره خونریزی داشت، تب داشت یا در عرض هشت ساعت پس از ختنه ادرار نکرد، به پزشک مراجعه کنید. همچنین لطفاً به پزشک در مورد قرمزی منتشر شده به سمت شکم یا رنگ سیاه/آبی روی آلت تناسلی او اطلاع دهید.

اگر کودکتان مشکل ادرار کردن دارد از استفاده از دستمال مرطوب نوزاد بر روی آلت تناسلی خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث گزش شود. آلت تناسلی را در حمام اسفنجی بشویید، سپس وازلین یا نئوسپورین را بمالید تا زخم به پوشک نچسبد.

جمع بندی

همان طور که مطالعه کردید، می‌توان به طور خلاصه گفت که روش ختنه با حلقه بهترین روش این جراحی نوزادان پسر می‌باشد. از نظر سن، پیش از شش ماهگی و به طور دقیق تر بین یک تا سه ماهگی مناسب ترین زمان انجام ختنه با حلقه است. البته که مناسب ترین زمان توسط والدین و زمانی که توانایی مراقبت از کودک تازه ختنه شده را داشته باشند؛ تعیین می‌شود. به طور خلاصه با توجه به سرعت بالای ترمیم در کودکان با سن پایین تر، بهتر است انجام ختنه نوزادان به تعویق نیفتد.

بررسی زخم به عنوان یکی از مهم ترین مراقبت های بعد از ختنه، باید به طور مکرر انجام شود و اولین بررسی بعد از حدود سه روز انجام شود. علاوه بر معاینات، والدین باید در هفته های اول بعد از عمل توجه بیشتری داشته باشند تا در صورت بروز علائمی مانند تب یا قرمزی سریعاً به پزشک مراجعه کنند. از دیگر مراقبت های بعد از ختنه، توجه به عفونت زخم است، زیرا ممکن است با عوارض جدی همراه باشد.

در صورت عدم درمان درد ختنه باعث تغییرات کوتاه مدت و بلندمدت در رفتارهای نوزاد می شود. گسترده ترین مداخله دارویی مطالعه شده برای مدیریت درد در حین ختنه، بلوک عصبی آلت تناسلی پشتی (DPNB) توسط لیدوکائین (لینوکائین) تزریقی است. 

نوزادانی که از قبل با لیدوکائین درمان می‌شوند، در مقایسه با نوزادانی که به آنها مسکن داده نمی‌شود، تغییرات قابل‌توجهی در رفتارهای فیزیولوژیکی و مرتبط با درد کمتر است. از مراقبت های بعد از ختنه که کمتر به آن اشاره می شود، مداخلات غیردارویی (پستانک، صندلی مخصوص نگهدارنده طراحی شده) بوده که ناراحتی در طول عمل را کاهش می دهد. البته که ممکن است پاراستامول (استامینوفن) باعث ایجاد بی دردی بعد از عمل شود ولی هیچ عامل واحدی برای كاهش درد ختنه برای همه ثابت نشده است.

ارزیابی درد

 ارزیابی درد ختنه در کودکان پیش کلامی به دلیل ناتوانی آنها در گزارش دهی خود با چالش هایی مواجه می شود. کودکان با تاخیر رشد، نیازهای پیچیده، یا کسانی که تحت مراقبت های ویژه هستند به ابزارهای ارزیابی درد ویژه ای برای نظارت بر درد نیاز دارند. اکثر این ابزارها پارامترهای فیزیولوژیکی استرس (قلبی، تنفسی و غدد درون ریز) را با تغییرات رفتاری مرتبط با درد (حالات چهره، گریه، حرکات بدن و اندام‌ها) ترکیب می‌کنند.

مقایسه تاثیر استامینوفن خوراکی و رکتال بر کاهش درد ختنه

اســتفاده از دوز بــالاي اســتامينوفن (kg/40mgr )به صورت ركتال قبل از شروع جراحي در كنـار دوز نگهدارنده باعـث كـاهش نمـره درد  ختنه و افـزايش سـاعات خواب در 24 ساعت اول پس از جراحي مي شـود. بـه عـلاوه تجويز استامينوفن ركتال و خوراكي بعد از عمل اثر مشابه ي در كاهش درد ختنه داشته است. كنترل درد ختنه پس از عمل جراحي بايد به طور دقيق از ابتداي جراحي طرح ريزي شود.

عليرغم آن كـه مطالعـات اثـرات ضـد درد يكساني را براي شكل خوراكي و ركتال نشان داده ولي به نظـر مي رسد اين موضوع جاي بررسي و بحـث بـيشتـري داشـته باشد. یکی از معيارهاي مؤثر بـودن يـك داروي ضـد درد و در واقع يكي از راههاي ارزيابي درد، تعيين ميزان بي‌خوابي بعد از جراحي است. هر چه ضد درد عملكرد مفيدتري داشته باشـد، كودك مي تواند پس از عمل جراحي ساعات بـيشتـري را در خواب سپري كند.

در مطالعه ای از تعداد سـاعات خواب در 24 سـاعت اول بعـد از عمـل، بـه عنـوان يكـي از معيارهاي برآورد ميزان اثربخشي اسـتامينوفن اسـتفاده شـد و مشخصاً گروه ركتال بعد از عمل بـيش تـر از گـروه خـوراكي خواب بودند.

در صورتي كه بپذيريم دستيابي زيـستي ركتـال و در نتيجه سطح پلاسمايي نوع ركتال بيش تر است، ممكـن است بيشتر بودن ساعات خواب ناشي از اثرات آرام بخـشي استامينوفن باشد اثـر آرام بخـشي آن باعـث افـزايش ساعات خواب شده است استامينوفن ركتال درد ختنه را بلافاصله پس از عمل جراحي كم نمي كند ولي مي تواند نياز به مصرف ضددرد را در 24 ساعت اول كاهش دهـد.

اسـتامينوفن بـه صورت ركتال يا خوراكي در کاهش درد ختنه اثر مشابهي دارد. ولي اثر خواب آوري استامينوفن بـه صـورت ركتال بيشتر است. از طرفـي اسـتفاده از دوز اوليـه و بـالاي استامينوفن ركتال (kg/mgr 40 ) مي تواند باعث كـاهش قابـل توجه درد در 24 ساعت اول بعد از عمل جراحي ختنه شود.

کنترل درد

از دیگر مراقبت های بعد از ختنه کنترل درد می باشد. مدیریت درد حاد کودکان به طور فزاینده ای با رویکرد چندوجهی یا "متعادل" مشخص می شود، که در آن دوزهای کمتری از مسکن های مخدر و غیر مخدر مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئید (NSAIDs)، بی حس کننده های موضعی به صورت ترکیبی برای به حداکثر رساندن کنترل درد و به حداقل رساندن عوارض جانبی ناخواسته ناشی از دارو استفاده می شوند.

 مدیریت درد همچنین شامل مدیریت انتظارات بیمار و والدین/سرپرست و آگاه بودن، باز بودن و صریح بودن در مورد انتظارات بعد از عمل و در حین بهبودی است. باید اذعان داشت که برخی از روش‌ها بیش از سایرین «آزار» می‌دهند و علی‌رغم تلاش‌های ما، همیشه نمی‌توان «بدون درد» بود، اگرچه این باید همیشه هدف ما همین باشد.

 در عین حال، بحث قبل از عمل در مورد استراتژی‌های ضددرد مختلف موجود و اطمینان از اینکه بیمار "از او مراقبت خواهد شد" تا حد زیادی به سمت دستیابی به یک نتیجه رضایت‌بخش برای همه افراد درگیر می‌رود.

علاوه بر این، یک رویکرد چندوجهی نیز از درمان‌های غیردارویی، مکمل و جایگزین استفاده می‌کند. ین تکنیک ها شامل حواس پرتی، تصویرسازی هدایت شده، تحریک عصبی از راه پوست، طب سوزنی، ماساژ درمانی و غیره است.

بلوک آلت تناسلی نسبت به استامینوفن خوراکی در ارائه بی‌دردی کافی برتری دارد. با این حال، هر دو عامل موثر هستند و می‌توانند با هم ترکیب شوند تا بی‌حسی و بی‌دردی طولانی‌مدت ارائه کنند که به کاهش درد و استرس پس از عمل بر روی نوزادان و مادران آنها به حداقل ممکن کمک می‌کند و بنابراین، پذیرش را بهبود می‌بخشد.

جمع بندی

همان طور که مطالعه کردید از استامینوفن در شکل های مختلف برای تسکین درد نوزادان پس از ختنه استفاده می شود. اگر دلبندتان به این دارو حساسیت نداشته باشد، استفاده از آن به عنوان یکی از مراقبت های بعد از ختنه، روشی مناسب برای آرام سازی و بهبود عوارض پس از عمل است.

انواع سرطان هایی که اغلب در کودکان رخ می دهد با سرطان هایی که در بزرگسالان مشاهده می شود متفاوت است. شایع ترین سرطان های کودکان عبارتند از:

- سرطان خون

- تومورهای مغز و نخاع

- نوروبلاستوما

- تومور ویلمز

- لنفوم (شامل هوچکین و غیر هوچکین)

- رابدومیوسارکوم

- رتینوبلاستوما

- سرطان استخوان (از جمله استئوسارکوم و سارکوم یوینگ)

انواع دیگر سرطان ها در کودکان نادر است، اما گاهی اوقات اتفاق می افتد. در موارد بسیار نادر، کودکان حتی ممکن است به سرطان هایی مبتلا شوند که در بزرگسالان بسیار شایع تر است.

سرطان خون

لوسمی ها که سرطان های مغز استخوان و خون هستند، شایع ترین سرطان های دوران کودکی هستند. آنها حدود 28 درصد از کل سرطان ها را در کودکان تشکیل می دهند. شایع ترین انواع در کودکان لوسمی لنفوسیتی حاد و لوسمی حاد میلوئیدی است. این لوسمی ها می توانند باعث درد استخوان و مفاصل، خستگی، ضعف، رنگ پریدگی پوست، خونریزی یا کبودی، تب، کاهش وزن و سایر علائم شوند. لوسمی‌های حاد می‌توانند به سرعت رشد کنند، بنابراین به محض یافتن نیاز به درمان (معمولاً با شیمی‌درمانی) دارند.

تومورهای مغز و نخاع

تومورهای مغز و نخاع دومین سرطان شایع در کودکان هستند که حدود 26 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهند. انواع مختلفی از تومورهای مغزی و نخاعی وجود دارد و درمان و چشم انداز هر کدام متفاوت است.

بیشتر تومورهای مغزی در کودکان از قسمت های پایینی مغز مانند مخچه یا ساقه مغز شروع می شوند. آنها می توانند باعث سردرد، حالت تهوع، استفراغ، تاری دید یا دوبینی، سرگیجه، تشنج، مشکل در راه رفتن یا دست زدن به اشیا و سایر علائم شوند. تومورهای نخاعی در کودکان و بزرگسالان کمتر از تومورهای مغزی است.

نوروبلاستوما

نوروبلاستوما در اشکال اولیه سلول های عصبی که در جنین یا جنین در حال رشد یافت می شود شروع می شود. حدود 6 درصد از سرطان های دوران کودکی نوروبلاستوم هستند. این نوع سرطان در نوزادان و کودکان خردسال ایجاد می شود. در کودکان بزرگ‌تر از 10 سال نادر است. تومور می‌تواند از هر جایی شروع شود، اما معمولاً از شکم (شکم) شروع می‌شود، جایی که به صورت تورم مشاهده می‌شود. همچنین می تواند علائم دیگری مانند درد استخوان و تب را ایجاد کند.

تومور ویلمز

تومور ویلمز (که نفروبلاستوما نیز نامیده می شود) در یک یا به ندرت هر دو کلیه شروع می شود. اغلب در کودکان 3 تا 4 ساله دیده می شود و در کودکان بزرگتر و بزرگسالان غیر معمول است. می تواند به صورت تورم یا توده در شکم (شکم) ظاهر شود. گاهی اوقات ممکن است کودک علائم دیگری مانند تب، درد، حالت تهوع یا کم اشتهایی داشته باشد. تومور ویلمز حدود 5 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد.

لنفوم ها

لنفوم ها در سلول های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت ها شروع می شوند. این سرطان ها اغلب در غدد لنفاوی یا سایر بافت های لنفاوی مانند لوزه ها یا تیموس شروع می شوند. آنها همچنین می توانند بر مغز استخوان و سایر اندام ها تأثیر بگذارند. علائم بستگی به محل شروع سرطان دارد و می تواند شامل کاهش وزن، تب، تعریق، خستگی (خستگی) و توده (غدد لنفاوی متورم) زیر پوست در گردن، زیر بغل یا کشاله ران باشد.

دو نوع اصلی لنفوم عبارتند از: لنفوم هوچکین (که گاهی بیماری هوچکین نامیده می شود) و لنفوم غیر هوچکین. هر دو نوع در کودکان و بزرگسالان رخ می دهد.

لنفوم هوچکین حدود 3 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد. اگرچه در اوایل بزرگسالی (معمولاً در افراد 20 ساله) و اواخر بزرگسالی (پس از 55 سالگی) شایع تر است. لنفوم هوچکین در کودکان کمتر از 5 سال نادر است. این نوع سرطان در کودکان و بزرگسالان بسیار مشابه است، از جمله اینکه کدام نوع درمان بهترین کار را دارد.

لنفوم غیر هوچکین حدود 5 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد. احتمال بروز آن در کودکان کوچکتر از لنفوم هوچکین بیشتر است، اما هنوز در کودکان کمتر از 3 سال نادر است. شایع ترین انواع لنفوم غیر هوچکین در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. این سرطان ها اغلب به سرعت رشد می کنند و نیاز به درمان شدید دارند، اما نسبت به اکثر لنفوم های غیر هوچکین در بزرگسالان بهتر به درمان پاسخ می دهند.

رابدومیوسارکوم

رابدومیوسارکوم در سلول هایی شروع می شود که به طور معمول به ماهیچه های اسکلتی تبدیل می شوند. (این‌ها ماهیچه‌هایی هستند که ما برای حرکت دادن قسمت‌هایی از بدن خود کنترل می‌کنیم.) این نوع سرطان می‌تواند تقریباً در هر جایی از بدن شروع شود، از جمله سر و گردن، کشاله ران، شکم (شکم)، لگن یا در بازو یا پا. ممکن است باعث درد، تورم (یک توده) یا هر دو شود. این شایع ترین نوع سارکوم بافت نرم در کودکان است. حدود 3 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد.

رتینوبلاستوما

رتینوبلاستوما یک سرطان چشم است. حدود 2 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهد. معمولاً در کودکان حدود 2 سال رخ می دهد و به ندرت در کودکان بزرگتر از 6 سال دیده می شود.

رتینوبلاستوما معمولاً به این دلیل یافت می شود که والدین یا پزشک متوجه می شوند که چشم کودک غیرعادی به نظر می رسد. معمولاً وقتی نوری به چشم کودک می‌تابید (یا عکس فلاش می‌گیرید)، لکه تیره در مرکز چشم به دلیل وجود خون در عروق پشت چشم قرمز به نظر می رسد. در چشم مبتلا به رتینوبلاستوما، مردمک اغلب سفید یا صورتی به نظر می رسد.

سرطان های استخوان

سرطان هایی که از استخوان ها شروع می شوند (سرطان های اولیه استخوان) اغلب در کودکان بزرگتر و نوجوانان رخ می دهد، اما می توانند در هر سنی ایجاد شوند. آنها حدود 3 درصد از سرطان های دوران کودکی را تشکیل می دهند.

دو نوع اصلی سرطان استخوان اولیه در کودکان رخ می دهد:

استئوسارکوم در نوجوانان شایع‌تر است و معمولاً در مناطقی که استخوان به سرعت در حال رشد است، مانند نزدیک انتهای استخوان‌های پا یا بازو ایجاد می‌شود. اغلب باعث درد استخوان می شود که در شب یا با فعالیت بدتر می شود. همچنین می تواند باعث تورم در ناحیه اطراف استخوان شود.

سارکوم یوینگ نوع کمتر شایع سرطان استخوان است. اغلب در نوجوانان جوان دیده می شود. رایج‌ترین مکان‌هایی که برای شروع آن انجام می‌شود، استخوان‌های لگن (لگن)، دیواره قفسه سینه (مانند دنده‌ها یا تیغه‌های شانه)، یا وسط استخوان‌های ساق پا هستند. علائم می تواند شامل درد و تورم استخوان باشد.

علائم ختنه پیغمبری چیست؟

بسته به علائم، انواع مختلفی از هیپوسپادیاس یا ختنه پیغمبری وجود دارد. علائمی که نشان می‌دهد کودک شما هیپوسپادیاس دارد عبارتند از:

• دهانه مجرای ادرار (جایی که ادرار از آن‌جا می‌آید) در انتهای آلت تناسلی نیست بلکه در جای دیگری در امتداد آلت تناسلی قرار دارد.

• پوست ختنه گاه ممکن است تماماً در بالای آلت تناسلی (هود پشتی) باشد و در سطح زیرین آن وجود نداشته باشد.

• آلت تناسلی ممکن است صاف نباشد (در آن یک خمیدگی وجود دارد) به این حالت کوردی می‌گویند. 

• جریان مستقیم ادرار وجود ندارد.

در حالی که هیپوسپادیاس معمولاً در بدو تولد تشخیص داده می‌شود، در برخی موارد برای چندین سال تشخیص داده نمی‌شود. اگر نگران وجود ختنه پیغمبری در آلت تناسلی فرزندتان هستید، به پزشک متخصص ختنه و کلینیک ختنه مراجعه کنید. برخی از موارد هیپوسپادیاس نیز می‌تواند با بیضه‌های نزول نکرده همراه باشد.

همان‌طور که گفته‌ شد ختنه پیغمبری در صورت وجود در بدو تولد تشخیص داده می‌شود. در صورتی که زایمان در منزل انجام شود و یا درمواردی که قابل مشاهده توسط پزشک و پرستاران نباشد، شما می‌توانید باتوجه به علائم گفته‌شده در بالا پیگیری خود را انجام دهید. یکی از بهترین راه‌های تشخیص برای مادران، مشاهده نحوه ادرار کردن نوزاد است که در صورت خروج غیرمستقیم، شک به ختنه پیغمبری ایجاد می‌شود.

درمان ختنه پیغمبری

گزینه‌های درمانی به شدت وجود ختنه پیغمبری بستگی دارد. گاهی اوقات دستگاه ادراری نوزاد شما نیاز به بررسی دارد تا اطمینان حاصل شود که مشکل دیگری وجود ندارد، به خصوص زمانی که ناهنجاری شدیدتر باشد. ختنه پیغمبری معمولاً با جراحی اصلاح می‌شود، مگر اینکه خفیف باشد. جراحی معمولا می‌تواند مشکل را حل کند تا:

• سوراخ (دهانه مجرای ادرار) را به سمت نوک آلت تناسلی مرد حرکت دهید و روی سوراخی که قبلا وجود داشت را ببندید. این کار به کودک شما امکان می‌دهد ایستاده و با جریان مستقیم ادرار، ادرار کند.

• خم شدن را طوری اصلاح کنید که آلت تناسلی صاف باشد و آن را نرمال نشان دهید.

سن اصلاح ختنه پیغمبری از شش تا ۱۸ ماهگی بسته به عوامل مختلفی است و باید این موضوع را با جراح فرزندتان در میان بگذارید. ممکن است بیش از یک طرح درمانی مورد نیاز باشد. ختنه کردن فرزندتان قبل از جراحی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود زیرا ممکن است لازم باشد در عمل از پوست ختنه گاه استفاده شود. در این صورت، در صورت تمایل می‌توان آلت تناسلی را پس از جراحی ختنه کرد.

مانند تمام جراحی‌ها، خطرات و عوارض جانبی بالقوه‌ای وجود دارد. این موارد بسیار نادر هستند و مزایای جراحی ختنه پیغمبری به مراتب بیش‌تر از خطرات آن خواهد بود. برخی از عوارض خاص جراحی هیپوسپادیاس عبارتند از:

• اکثر کودکان حدود یک هفته پس از جراحی به کاتتر یا استنت نیاز خواهند داشت. یکی از عوارض جانبی برخی از کاتترها اسپاسم مثانه است که دارو برای کمک به توقف آن در صورت بروز، در دسترس است.

• ممکن است مقداری خونریزی از آلت تناسلی وجود داشته باشد.

• ممکن است ترمیم زخم برای فرزند شما بیش‌تر زمان‌بر باشد. درصورت مراقبت ناکافی امکان ایجاد فیستول از این زخم وجود دارد.

• دهانه جدید ممکن است باریک شود که دفع ادرار را دشوارتر می‌کند.

• ممکن است اصلاح ناقص خمیدگی وجود داشته‌باشد.

مراقبت خانگی پس از جراحی ختنه پیغمبری

• برای جلوگیری از چسبیدن آلت تناسلی به پوشک یا لباس، وازلین را در پوشک کودکتان یا روی یک پد در زیرشلوار او قرار دهید. پرستاران به شما راهنمایی خواهند کرد که چگونه این کار را انجام دهید.

• در صورت نیاز مسکن به فرزندتان بدهید که ممکن است پاراستامول کافی باشد.

• طبق دستور آنتی بیوتیک خوراکی بدهید.

• دستورالعمل‌های پزشک را در مورد پانسمان روی آلت تناسلی دنبال کنید. 

• اطمینان حاصل کنید که کودک شما تا زمانی که پزشک به او توصیه نکرده است، فعالیت‌های شدید انجام ندهد.

• دو قاشق غذاخوری نمک پخت و پز را به آب حمام کودک خود اضافه کنید تا به کاهش تورم کمک کند. البته پس از اینکه پزشک کودک شما توصیه کرد که کودک شما می تواند حمام کند این کار را انجام دهید.

به پزشک خود مراجعه نمایید اگر:

• شما نمی‌توانید درد فرزندتان را مدیریت یا کنترل کنید

• دمای بدن کودک شما بیش از۳۸.۵ درجه سانتی‌گراد است

• زخم عفونی شده باشد (قرمز، ملتهب یا تراوش می‌کند)

• کودک شما به اندازه کافی ادرار نمی‌کند. اگر این اتفاق بیفتد، ادرار بسیار تیره می‌شود

• هرنوع وضعیت نگران کننده داشته‌باشید

جمع‌بندی

ختنه پیغمبری که به صورت علمی هیپوسپادیاس خوانده می‌شود، نوعی ناهنجاری در خروجی مجرای ادرار است. این مسئله می‌تواند در آینده فرزند شما را دچار مشکلات دیگری کرده و یا ناهنجاری دیگری را به همراه خود ایجاد کند. تشخیص هیپوسپادیاس کار تقریبا ساده‌ای است و به محض تشخیص آن بهتر است به پزشک مراجعه نمایید.

نکته‌ای که باید حتماً در نظر داشته‌باشید آن است که هیچ گاه پیش از بهبود ختنه پیغمبری، ختنه را انجام ندهید. برای پیگیری و اطلاعات کافی راجع به درمان و مراقبت‌های مربوط به هیپوسپادیاس می‌توانید به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران مراجعه نمایید. در این سایت می‌توانید اطلاعات تماس پزشک را نیز مشاهده کنید و با اطمینان کامل، این مسئله را پیگیری نمایید.

آزمایش پاشنه پای نوزادان چیست؟

برنامه غربالگری متابولیک نوزادان که بیش‌تر به عنوان "آزمایش پاشنه پا" شناخته می‌شود، یک آزمایش خون است که بر روی همه نوزادان انجام می‌شود. می‌توان از آن برای تشخیص ۲۴ بیماری استفاده کرد که در آن‌ها اقدام سریع می‌تواند پیش آگهی را تغییر دهد. بیماری‌های موجود در برنامه عبارتند از:

• کم‌کاری مادرزادی تیروئید

• سیستیک فیبروزیس

• گالاکتوزمی

• فنیل کتونوریا

• بیماری سلول داسی‌شکل

• کمبود آنزیم G6PD 

غربالگری همچنین می‌تواند کودکان سالمی را که دارای تغییرات ژنتیکی مرتبط با یک بیماری هستند، اما خود به این بیماری مبتلا نمی‌شوند، شناسایی کند. آن‌ها به این علت که بیمار نیستند اما قابلیت انتقال آن را دارند، به‌عنوان حامل شناخته می‌شوند. بیماری‌هایی که بخشی از برنامه نیستند نیز ممکن است در آزمایش پاشنه پای نوزادان تشخیص داده شوند. در این مورد نیز همانند سایر بیماری ها عمل می‌شود.

بیماری‌های گنجانده شده در این برنامه، درمانی دارند که در صورت انجام زودهنگام می‌توانند از علائم و آسیب‌هایی که بدون اقدام مناسب به وجود می‌آیند، پیشگیری یا کاهش دهند. به اینگونه برنامه‌ها، غربالگری می‌گویند که جهت پیشگیری نوعی بیماری و در نتیجه کاهش آن در جمعیت انجام می‌شوند. روش آزمایش پاشنه پای نوزادان را می‌توان تا چهار تا هفت ماهگی کودک استفاده کرد، زمانی که نوزادان به طور معمول می‌توانند انگشتان پا را در دهان خود قرار دهند. هنگامی که نوزاد شروع به تحمل وزن روی پاهای خود کرد، این آزمایش نباید انجام شود.

روش انجام آزمایش پاشنه پای نوزادان

یک نیش سطحی روی پاشنه پای کودک شما با ابزاری ظریف ایجاد می‌شود. سوراخ باید در جانبی‌ترین قسمت سطح کف پاشنه پا انجام شود. چند قطره خون استخراج می‌شود و برای پوشاندن کاغذ جاذب تایید شده در دو طرف استفاده می‌شود. کاغذی که نقاط خون روی آن هستند، برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می‌شود. همراه با خون‌گیری، اطلاعات مربوط به خانواده و نوزاد در فرمی جمع آوری می‌شود که بعداً برای ارسال نتایج به دست آمده و تماس با والدین در صورت لزوم استفاده می‌شود. برخی معتقدند زمان ایده‌آل برای انجام این کار ۴۸ ساعت پس از تولد، در بیمارستان محل تولد نوزاد است.

گرفتن خون از این قسمت بدن نوزادان دارای دلایل متفاوتی می‌باشد. هر زمان که خون مویرگی به‌عنوان نمونه برای آزمایش قابل قبول باشد، پاشنه یک منبع خون زنده است. آزمایش پاشنه پا نوزاد یک راه ساده و ایمن برای خون‌گیری در نوزادان در شرایطی است که شامل موارد زیر است:

• خون کم‌تری لازم است.

• تکرر آزمایشات

• منابع دیگر مانند کاتتر وریدی یا نافی، در حال حاضر در دسترس نیستند.

انجام آزمایش فقط چند دقیقه طول می‌کشد و نتایج تقریباً سه هفته بعد دریافت می‌شود. در بیش‌تر موارد نتایج آزمایش طبیعی است. در صورت تشخیص ناهنجاری، متخصصان پزشکی با خانواده تماس خواهند گرفت. به طور معمول برای نوزادانی که در بیمارستان بستری می‌شوند، این غرلبالگری نیز در همان مکان با توصیه‌های خاصی انجام خواهد شد. 

آماده‌سازی برای انجام آزمایش 

کارکنان پرستاری مواد لازم برای آزمایش (گاز استریل، ضد عفونی کننده، مویرگی، دستگاه برش خاص یا لانست و قند در صورت نیاز) را آماده می‌کنند. دستگاه‌های برش خاصی که برای تست خراش پاشنه استفاده می‌شوند، قوس‌هایی را که در آن سوراخ ایجاد می‌شود، مشخص می‌کنند. برش ظریف درد کم‌تری ایجاد می‌کند، کبودی کم‌تری ایجاد می‌کند، بهبود را تسهیل می‌کند و مقدار لازم خون را فراهم می‌کند، بنابراین تعداد تکرارها را کاهش می‌دهد.

پای نوزاد پایین تر از ارتفاع قلب قرار می‌گیرد تا جریان وریدی افزایش یابد. پیش از ایجاد خراش، ماساژ ملایم داده می‌شود و تأیید می‌شود که کودک در دمای راحت و مناسبی قراردارد. شستن بهداشتی دست‌ها قبل از پوشیدن دستکش انجام می‌شود و سپس پاشنه کودک خراشیده می‌شود. قبل از انجام این تست روی کف پا الکل زده می‌شود.

خیساندن کاغذ با خون باید با احتیاط‌های لازم انجام شود تا اطمینان حاصل شود که پوست دست تکنسین آزمایشگاه یا پرستار خون‌گیر با دایره‌های کاغذ تماس پیدا نمی‌کند، زیرا این امر می‌تواند نتایج تحلیلی را تغییر دهد. بنابراین استفاده افراد دخیل در پروسه تهیه نمونه از دستکش توصیه می‌شود.

شرایط خاص برای غربالگری پاشنه پا

این آزمایش در نوزادانی که هر دو پاشنه ادماتوز، آسیب‌دیده یا عفونی هستند، ممنوع است. در شرایط خاص، نمی‌توان به پاشنه پا برای نمونه‌گیری دسترسی داشت. هنگامی که آزمایش پاشنه پای نوزادان منع مصرف دارد یا به دلیل مشکلات موضعی پاشنه امکان‌پذیر نیست، نمونه گیری خون وریدی توصیه می‌شود.

در نوزادان نارس و یا نوزادانی که در ICU یعنی مراقبت‌های ویژه بستری شده‌اند، می توان خطرات و مزایای ایجاد برش پاشنه یا گرفتن نمونه خون شریانی یا وریدی در صورت داشتن کاتتر نافی را ارزیابی کرد. برای انجام یک آزمایش دیگر می‌توان از سوراخ وریدی استفاده کرد. همچنین حرفه ای بودن تیم انجام این آزمایش برای نوزاد باید در نظر گرفته‌شود. پس بهتر است باتوجه به این موارد، یک کلینیک مجهز و مناسب را بیابید.

جمع‌بندی

انجام آزمایش پاشنه پا نوزاد در حدود ۳ تا ۵ روزگی قابل انجام است و در همه نوزادان انجام می‌شود. این آزمایش یکی از غربالگری‌های تعریف شده در نظام سلامت می‌باشد که می‌تواند در سلامت جامعه موثر باشد. برای انجام این غربالگری لازم است به توصیه‌های پزشک و ماما توجه نمایید.

همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیش‌تر و کامل‌تر راجع به آزمایش پاشنه پای نوزادان و بهترین پزشکان برای انجام آن، به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران مراجعه نمایند. اگر آدرس سایت ما را فراموش کردید با جستجوی کلمه ختنه در گوگل ما را با عنوان کلینیک ختنه نوزادان تهران پیدا خواهید کرد.

بیماری دست، پا، دهان یک بیماری ویروسی شایع است که معمولاً نوزادان و کودکان را درگیر می‌کند اما می‌تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. این عفونت معمولاً دست ها، پاها، دهان و گاهی اوقات حتی اندام تناسلی و باسن را درگیر می‌کند. علت بیماری دست، پا و دهان در بیش‌تر موارد کوکساکی ویروس A نوع ۱۶ است، اما عفونت می‌تواند توسط بسیاری از سویه‌های دیگر ویروس کوکساکی نیز ایجاد شود. در غرب اقیانوس آرام، بیماری دست، پا، دهان با انتروویروس مرتبط است. ویروس کوکساکی عضوی از خانواده Picornaviridae است که شامل ویروس‌های RNA تک رشته‌ای بدون پوشش است.

این عفونت ویروسی بومی یک منطقه خاص نیست، بلکه در سراسر جهان رخ می‌دهد. از آنجایی که کودکان (به ویژه آن‌هایی که کم‌تر از هفت سال دارند) با نرخ بیش‌تری نسبت به بزرگسالان مبتلا می‌شوند، می‌توانید شیوع بیماری را در مهدکودک‌ها، اردوگاه‌های تابستانی یا درون خانواده مشاهده کنید. نظارت گسترده از چین نشان داد که بیش از 90٪ موارد HFMD در کودکان کمتر از پنج سال رخ می‌دهد، مرگ و میر در حدود 0.03٪ بود و این موارد در اواخر بهار و اوایل تابستان بیش‌تر اتفاق می‌افتند. مطالعه ای در ویتنام نیز نشان داد که بین افزایش دما و رطوبت محیط و افزایش بروز HFMD همبستگی مثبت وجود دارد.

باتوجه به این گزارشات، ویروس بیماری دست، پا، دهان در ایران نیز در مناطق دارای رطوبت بیش‌تر، شیوع بیش‌تری نیز خواهد داشت. در مشاهدات آزمایشگاهی نیز راجع به سویه‌های متفاوت این ویروس تحقیق شده‌است که نشان می‌دهد سویه‌های متغاوتی از ویروس در ایجاد این بیماری نقش دارند. 

سیر پیشرفت بیماری 

بیماری دست، پا، دهان عموما با تب خفیف، کاهش اشتها و ضعف عمومی شروع می‌شود. شایع‌ترین علامت آن نیز معمولاً درد دهان یا گلو که به آنانتم یا همان جوش‌های پوستی ختم می‌شود، است. وجود وزیکول‌ها توسط هاله نازکی از قرمزی احاطه شده‌است که در نهایت پاره می‌شود و زخم‌های سطحی با پایه زرد مایل به خاکستری و لبه قرمز و ملتهب ایجاد می‌کند. اندازه ضایعات حدود ۲ میلی‌متر تا ۶ میلی‌متر است که بدون خارش هستند و معمولاً دردناک نیستند. حدود ده روز دوام می‌آورند، تمایل به پاره شدن دارند و منجر به زخم‌های بدون درد و سطحی می‌شوند که جای زخم باقی نمی‌گذارند. 

این علامت‌های پوستی می تواند پشت دست، پاها، باسن و بازوها را درگیر کند. ضایعات دهانی معمولاً شامل زخم‌های کناره دهان و زبان هستند اما ممکن است کام نرم را نیز درگیر کنند. بیماری دست، پا، دهان همچنین می‌تواند با ویژگی‌های غیرمعمول مانند مننژیت آسپتیک همزمان تظاهر کند. عفونت‌های انتروویروسی که باعث بیماری دست، پا و دهان می‌شوند به دلیل درگیر شدن سیستم عصبی مرکزی (CNS) بدنام هستند و ممکن است باعث آنسفالیت، سندرم شبه فلج اطفال، میلیت عرضی حاد، سندرم گیلن باره، فشار خون خوش خیم داخل جمجمه و آتاکسی حاد مخچه شوند.

تشخیص بیماری دست، پا، دهان معمولاً به صورت بالینی و با معاینات انجام می‌شود. ویروس را می‌توان حدود شش هفته پس از عفونت در مدفوع شناسایی کرد. با این حال، ریزش از قسمت دهانی حلقی معمولا کم‌تر از چهار هفته است. میکروسکوپ نوری بیوپسی یا خراش دادن وزیکول‌ها HFMD  را از ویروس واریسلازوستر و ویروس هرپس متمایز می‌کند. در کل برای تشخیص بیماری، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا معاینات کامل انجام شود. اغلب این مراجعات در هنگام افزایش تب در کودک و یا هنگام ظهور بثورات انجام می‌شود.

درمان بیماری دست، پا، دهان چیست؟

بیماری دست، پا، دهان یک سندرم بالینی خفیف است و طی ۷ تا ۱۰ روز برطرف می‌شود. در اغلب موارد درمان در درجه اول حمایتی است. درد و تب را می‌توان با داروهای ضدالتهاب و استامینوفن کنترل کرد. اطمینان از هیدراته ماندن بیمار یعنی حفظ آب در بدن او بسیار مهم است. علاوه‌بر این، مخلوط ایبوپروفن مایع و دیفن هیدرامین مایع را می‌توان برای غرغره کردن استفاده کرد که به پوشاندن زخم‌ها و کاهش درد کمک می‌کند. 

طی تحقیقات مختلف، نشان داده‌شد که استروئیدها خطر ابتلا به HFMD شدید را در برخی موارد افزایش می‌دهند. بنابر این یافته‌ها، بهتر است هیچ داروی سر خودی به کودکتان ندهید و فورا برای درمان به پزشک مراجعه کنید. از آنجایی که قسمت عظیم درمان این بیماری را روش‌های حمایتی برای کاهش تب و رفع مشکلات پوستی تشکیل می‌دهند، می‌توانید از روش‌های خانگی و غیردارویی برای رسیدن به این اهداف استفاده نمایید.

در درمان بیماری دست، پا، دهان آنتی‌بیوتیک‌ها کار نمی‌کنند زیرا عفونت توسط ویروس ایجاد می‌شود. برای تسکین علائم، می‌توان از مراقبت‌های خانگی زیر استفاده کرد:

1. از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن می‌توان برای درمان تب استفاده کرد. دقت کنید برای بیماری‌های ویروسی در کودکان زیر 18 سال نباید آسپرین داده شود.

2. دهانشویه با آب نمک (نصف قاشق چایخوری یا ۶ گرم نمک به ۱ لیوان آب گرم) ممکن است تسکین‌دهنده باشد.

3. به مقدار زیاد مایعات بنوشید و در این مورد بهترین مایعات فرآورده‌های شیر سرد هستند. از نوشیدن آب میوه یا نوشابه خودداری کنید زیرا اسید آن‌ها باعث درد سوزشی در زخم می‌شود.

جمع بندی

اطلاعات کافی راجع به بیماری دست، پا، دهان باعث می‌شود شما به محض دیدن علائم گفته‌شده به پزشک مراجعه نمایید. اگر نگرانی درمورد این بیماری در فرزند خود دارید و یا علائمی را در او مشاهده نموده‌اید، می‌توانید برای اطلاعات بیش‌تر با پزشک تماس حاصل نمایید. همچنین می‌توانید از طریق سایت اینترنتی کلینیک ختنه نوزادان تهران نیز اطلاعات مورد نیاز خود در مورد این بیماری و سایر بیماری‌های کودکان و نوزادان را کسب کنید.

نگران نباشید و به محض مشاهده علائم در فرزندتان به پزشک مراجعه کنید تا زودتر درمان شود. در این میان باید توجه داشته باشید که رعایت نکات بهداشتی درمورد خود و فرزندتان می‌تواند از پیشرفت بیش‌تر بیماری و یا ایجاد زخم‌های دردناک‌تر جلوگیری نماید.

بیبی فیکس چیست؟

می‌دانیم که نگهداشتن و ثابت ماندن کودکان، به ویژه شیرخواران، کار دشواری است. این دشواری حین انجام اقدامات درمانی یا تشخیص به مراتب بیش‌تر می‌شود. اگر در ذهن تان، کودکی را در هنگام اجرای عملی مثل پیدا کردن رگ و وارد کردن آنژیوکت تصور کنید، قطعا متوجه می‌شوید که کودک در این زمان به شدت مضطرب است و مدام اندام‌های خود را پس می‌کشد. مطمئنا به شما اجازه نخواهد داد که کار خود را با تمرکز کامل انجام دهید.

همانند این مثال، چندین مثال دیگر نیز وجود دارند، اعمال و پروسیجرهای دردناکی نظیر لوله گذاری یا کاتتر، نمونه گیری خون و مهم‌تر از همه ختنه! 

حتما بارها با خودتان گفته‌اید که کاش راهی می‌بود تا کودک را کاملا بی‌حرکت نگهداریم و پروسیجر را اجرا کنیم. در این مقاله در مورد همین راه حلی که آرزویش را دارید، صحبت می‌کنیم؛ یعنی بیبی فیکس. 

بیبی فیکس، وسیله‌ای است که در واقع یک تخت می‌باشد و به نام تخت نگهدارنده‌ی کودک نیز یاد می‌گردد. برای انجام پروسیجرهایی که در آن‌ها بی‌حرکت بودن کودک ضروری است، کودک شیرخوار را در بیبی ‌فیکس قرار می‌دهند و سپس دست و پای کودک را با تسمه‌های مخصوص آن می‌بندند. 

این نوع تخت در سال ۱۹۷۰ در آمریکا تولید شد و سپس مورد استقبال قرار گرفت و کاربرد آن رایج شد. از آن به بعد، در بیش‌تر بیمارستان‌ها از آن برای نگهداشتن کودکان نوزاد یا شیرخوار استفاده می‌کنند.

تخت نگهدارنده یا بیبی ‌فیکس به شکل هم‌سطح نیست و قسمت‌های فرورفته و بیرون‌زده دارد. حفره‌هایی در آن دیده می‌شوند که اگر به خوبی دقت کنیم، دقیقا جایگاه قرارگیری کودک است. به عبارت بهتر، در این تخت، جایگاه قرارگیری اعضای مختلف کودک به شکل فرورفتگی‌هایی در تخت مشخص شده‌اند و نقش سر، بدن، دست‌ها و پاها را می‌توان مشاهده کرد. 

تسمه‌ها یا نوارهای تخت نگهدارنده، عریض هستند و چسب‌هایی دارند که پس از قرار دادن تسمه‌ها به دور مچ دست‌ها و پاهای کودک شیرخوار، تسمه‌ها را می‌بندند. تسمه‌های بزرگ‌تر برای بستن پاها و تسمه‌های کوچک‌تر برای بستن دست‌ها طراحی شده‌اند.

ویژگی‌های بیبی فیکس

بیبی فیکس را معمولا از جنس پلاستیک می‌سازند، ولی پلاستیک به کار رفته در آن حتما از نوع مرغوب است. این تخت باید بتواند وزن کودک را تحمل کند. حداقل وزنی که معمولا این تخت‌های نگهدارنده تحمل می‌کنند، حدود ۱۰ کیلوگرم است.

بیبی فیکس باید با استانداردهای FDA ساخته شود و مورد تأیید در سطح جهانی باشد. بهتر است، وزن خود تخت نگهدارنده نیز سبک باشد تا به سادگی قابلیت انتقال را داشته باشد. وزن اغلب این نوع تخت‌ها حدود ۹۰۰ گرم است.

از ویژگی‌های خوب تخت‌های نگهدارنده این است که به سادگی قابل تمیز کردن هستند، پس در مراکز درمانی و بیمارستان‌ها دلهره‌ی انتقال میکروب‌ها و عفونت از یک کودک به کودک دیگر تا حد زیادی از بین می‌رود. برای این منظور، اغلب از یک پارچه‌ی پارچه‌ی یک بار مصرف برای هر کودک استفاده می‌کنند یا پس از قرار دادن نوزادان، تخت را با محلول‌های شستشو یا الکل تمیز می‌نمایند.

تسمه‌های بیبی فیکس باید از جنسی باشد که دست و پای کودک را اذیت نکند. باید نرم و لطیف باشد و در عین حال، چسب‌های محکمی داشته باشد تا کودک را محکم نگهدارد. هم‌چنین از مزایای این تسمه‌ها این است که اندازه‌ی آن‌ها نظر به هر کودک قابل تنظیم است.

کاربردهای بیبی فیکس

از تخت نگهدارنده‌ی نوزاد یا همان بیبی فیکس برای نگهداشتن نوزاد در هنگام انجام پروسیجرهای مختلف پزشکی، نظیر موارد زیر استفاده می‌شود:

• ختنه

• نمونه‌ گیری خون

• نمونه گیری ادرار

• کارگزاری آنجوکت و دسترسی به رگ

• تزریق دارو از طریق وریدی

• کارگزاری کاتتر نافی

• انجام دیالیز (پریتوانی)

• نگهداشتن کودک برای انجام تصویربرداری سی‌تی اسکن و اشعه‌ی ایکس

• انتقال خون

• جراحی‌های کوچک

• آسپیریشن ناحیه‌ی فوق عانه

از میان کاربردهایی که در بالا برای بیبی فیکس فهرست کردیم، می‌توان گفت که یکی از مهم‌ترین کاربردهای آن، نگهداشتن و فیکس کردن کودک حین انجام عمل ختنه است. ختنه یکی از رایج‌ترین عمل‌های جراحی در نوزادان است. در گذشته، راه‌های متعددی که برای نگهداشتن کودک نوزاد استفاده می‌کردند، معایبی زیادی به همراه داشت. 

خوشبختانه، اکنون در مراکزی که مجهز به تخت نگهدارنده‌ی کودک هستند، انجام عمل ختنه به بسیار سهولت انجام می‌گیرد. جراح می‌تواند با این روش، با تمرکز بسیار بالا کار خود را انجام دهد.

سخن پایانی

انجام پروسیجرهای پزشکی تشخیصی و درمانی در کودکان، همیشه با دغدغه‌هایی همراه است. یکی از آن‌ها، ثابت و بی حرکت نگهداشتن کودک به ویژه نوزادان است. بیبی‌ فیکس، تختی است که برای این هدف به کار می‌رود و برای خانواده‌ها، پدر و مادرها و به ویژه کادر پزشکی، سهولت زیادی را ایجاد کرده است. به علاوه‌ی سهولت در انجام عمل‌ها،‌ دقت در کارها نیز افزایش یافته و خطاها را به حداقل رسانیده است.

کاربردهای متعدد و متنوع تخت نگهدارنده‌ی کودک، این محصول را به وسیله‌ای بسیار پرکاربرد و پرطرفدار در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های کودکان و نوزادان تبدیل کرده است.

کولیک نوزادی

یکی از شایع‌ترین علل مراجعه به پزشک در اوایل زندگی، کولیک نوزادی است که در حدود ۲۰ درصد از نوزادان مشاهده می‌شود. این وضعیت را می‌توان به‌صورت گریه بیش از حد با علت ناشناخته در نوزادانی توصیف کرد که مشکل پزشکی دیگری ندارند و در واقع حال شان خوب است. معمولا پس از سه تا چهار ماه اول زندگی خود به خود برطرف می‌شود.

پزشکان، ‌برای توصیف کولیک، معیار دارند. کولیک معمولاً به عنوان یک سندرم رفتاری در نوزادان توصیف می‌شود که با گریه‌ی بیش از حد و به ویژه حمله‌ای مشخص می‌شود. گفته می‌شود که گریه کردن بیش از سه ساعت در روز برای بیش از سه روز هفته به‌عنوان شاخص کولیک در نظر گرفته می‌شود. این شکل از گریه، بدون هیچ علت آشکار، بیش‌تر در عصرها اتفاق می‌افتد و قابل حل یا پیشگیری نیست. 

اگرچه کولیک به عنوان یک بیماری یا وضعیت خوش‌خیم در نظر گرفته می‌شود، اما به دلیل شیوع بالا و نیز ناراحتی و مشکلاتی که برای والدین به بار می‌آورد، یک بار عمده برای خانواده‌ها، متخصصان و هم‌چنین سیستم سلامت به حساب می‌آید. 

گفته می‌شود که کولیک نوزادی به شدت با افسردگی مادر در ارتباط است و قوی‌ترین عامل خطر برای سندرم تکان‌خوردگی نوزاد نیز می‌باشد. همچنین یکی از دلایل شایع قطع شیردهی زودرس و مشکلات رفتاری نیز در نظر گرفته می‌شود.

کولیک نوزادی یکی از وضعیت‌های شایع و دلیل اصلی گریه‌های بدون توجیه نوزادان است.

علل کولیک نوزادی

با وجود مطالعات زیادی که صورت گرفته، علت اصلی کولیک تا هنوز مشخص نیست و فقط برخی نظریه‌های پیشنهادی وجود دارند. کولیک نوزادی جزو وضعیت‌های با علت ناشناخته دسته‌بندی می‌شود. اغلب کولیک را به عنوان تشدید رفتار طبیعی نوزاد با ترکیبی از عوال فیزیولوژيکی و روانی و اجتماعی در نظر می‌گیرند.

کولیک باید تنها پس از حذف عامل ارگانیک تشخیص داده شود، ولی می‌توان به برخی عوامل اشاره کرد که مي‌توانند با ایجاد کولیک ارتباط داشته باشند یا وقوع آن را افزایش می‌دهند:

• سوء هاضمه ممکن است در کولیک نوزادی دخیل باشد

• آلرژی به برخی مواد در شیر مادر یا شیر خشک یا عدم تحمل لاکتوز

• سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری

• نابالغی سیستم عصبی

• اختلال خواب

• حساسیت بیش از حد به محیط

• الرژی غذایی

• تنوع کمتر میکروبیوتای روده

• ارتباط بین کولیک و فیزیولوژي میگرن

• تکنیک‌های ضعیف تغذیه

• تعامل ناکافی والدین

• تنش‌های خانوادگی

• اضطراب والدین

علائم کولیک نوزادی

همان‌طور که گفته شد، در یک نوزاد سالم و با تغذیه‌ی مناسب که علل ارگانیک و سایر علل گریه‌ی نوزاد رد شوند، می‌توان تشخیص کولیک نوزادی را گذاشت. به‌طور کلی طی کولیک، تغییراتی در رفتار عمومی، عادات غذایی یا الگوی خواب نوزاد مشاهده می‌گردد. پس اگر متوجه علائم زیر در یک نوزاد سالم شدیم، می‌توانیم بگوییم که نوزاد دچار کولیک است:

• گریه‌ی بسیار شدید: شایع‌ترین علامت کولیک نوزادی این است که نوزاد به شدت و با عصبانیت کامل گریه می‌کند و والدین نمی‌توانند وی را آرام کنند. صورت نوزاد، برافروخته و قرمز خواهد بود. حمله‌های گریه معمولاً در یک زمان خاص در روز رخ می‌دهند که زمان آن اغلب در اواخر روز یا نزدیک غروب است. مدت دوام هر حمله ممکن است در حد چند دقیقه تا دوره‌های بسیار طولانی‌تر باشد. شروع گریه نیز به‌طور معمول کاملا ناگهانی و بدون هیچ دلیل مشخصی است.

• تغذیه: تغذیه اغلب نامنظم و گاهی حتی قطع می‌شود، به ویژه با حمله‌های گریه‌ی شدید. با این‌حال، مقدار کل غذایی که کودک در روز می‌خورد کاهش نمی‌یابد.

• خواب: خواب هم اغلب نامنظم است و معمولا به حمله‌های گریه قطع می‌شود.

• تغییر وضعیت بدنی: مشت‌های نوزاد گره می‌خورند، زانوها کشیده شده و کمر قوس پیدا می‌کند و عضلات شکم نیز منقبض می‌شوند.

• باد: در طول دوره‌ها یا حمله‌های گریه‌‌ی شدید، ممکن است نوزاد از سیستم گوارش خود باد خارج کند. 

• شدت‌های متفاوت: کولیک نوزادی در نوزدان مختلف ممکن است با شدت‌های متفاوت مشاهده شود، به‌طوری که برخی تنها علائم خفیفی دارند و نوزاد تنها دوره‌هایی از بی‌قراری را تجربه نماید.

درمان کولیک نوزادی

به همان اندازه که علل کولیک نوزادی متنوع بودند، درمان آن نیز متنوع و اغلب اثبات نشده است. اولین و مهم‌ترین درمان باید متوجه والدین مضطرب شود و به آن‌ها در مورد کولیک آموزش داده شود. 

این نکته مهم است که والدین باید مطمئن شوند که این بیماری خود محدودشونده و خوش‌خیم است. باید والدین را تشویق کرد که وقتی کودک دچار کولیک شروع به گریه می‌کند و از گریه‌ی نوزاد ناامید می‌شوند، باید نوزاد را با خیال راحت در گهواره قرار دهند و برای مدت کوتاهی دور شوند تا از تکان دادن نوزاد و آسیب رساندن به او جلوگیری شود. 

به طور سنتی والدین برای کنترل علائم کولیک به روش‌هایی مانند تکان‌دادن نوزاد، قنداق کردن، دستگاه‌های نویز سفید، متوسل می‌شوند. با این حال، شواهد روشنی برای اثربخشی این روش‌ها وجود ندارد.

سمیتیکون،‌ دی‌سیکلومین یا امپرازول معمولا تجویز می‌شوند، ولی تأثیر قابل توجهی ندارند و اغلب با عوارضی همراه‌اند یا برای همه‌ی کودکان بنابر دلایل فردی، امکان تجویز آن‌ها وجود ندارد.

روش‌های رفتاری برای درمان کولیک نوزادی بهتر عمل می‌کند، نظیر کاهش نور اتاق، اجتناب از اسباب‌بازی‌هایی باشد که صدا ایجاد می‌کنند، کم کردن موسیقی و نگه داشتن خواهر و برادر و حیوانات خانگی در اتاقی دیگر، اجتناب از بوها یا عطرهای تند و تکان‌دادن آرام کودک ممکن است اثرات مفیدی داشته باشد. تغذیه نوزاد در اتاق تاریک نیز ممکن است خواب نوزاد را تسهیل کند.

جمع‌بندی

از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین، گریه‌های وقت و بی‌وقت و ناآرامی نوزادان شان است. حتما متوجه شده‌اید که شایع‌ترین شکایتی که پدرها و مادرها از نوزادشان دارند، گریه‌هایی است که با هیچ ترفندی ارام نمی‌شود. در این مقاله متوجه شدیم که مهم‌ترین علت این گریه‌ها در نوزادان، کولیک نوزادی است.

علائم متنوع و علل مختلف کولیک نوزادی نشان می‌دهند که این بیماری یک وضعیت چند عاملی است و به فکتورهای مختلفی بستگی دارد. لذا بهتر است تا والدین با در نظر داشتن این نکات، با رویکردی مناسب‌تر با کولیک نوزاد خود برخورد نمایند.

عمل سزارین عبارت از یکی از روش‌های زایمان جنین است که از طریق یک برش باز شکم (که به آن لاپاراتومی می‌گویند) و یک برش در رحم (که به نام هیستروتومی یاد می‌شود) صورت می‌گیرد.

اولین سزارینی که ثبت شده است، در سال 1020 پس از میلاد انجام شد و از آن زمان، این روش به گونه‌ی فوق‌العاده‌ای تکامل یافته است. گفته می‌شود که در حال حاضر، این در واقع شایع‌ترین و رایج‌ترین عمل جراحی بزرگ شکم در زنان هم در کشورهای ثروتمند و هم کشورهای کم درآمد محسوب می‌شود. گزارش‌هایی وجود دارد که سالانه بیش از 1 میلیون زن با سزارین زایمان می‌کنند و شیوع آن در کل دنیا حدود ۱۵ درصد است.

هم‌چنین، شیوع زایمان با عمل سزارین تا حد زیادی افزایش یافته است. اگرچه تلاش‌هایی هم برای کاهش میزان آن ادامه دارد، ولی این عمل با تمام عوارض شناخته شده‌ی فوری و طولانی‌مدتی که به همراه دارد، در برخی موارد نیاز قطعی برای برخی مادران است. چنان‌چه برای برخی از زنان، زایمان سزارین می‌تواند ایمن‌ترین یا حتی تنها راه برای به دنیا آوردن یک نوزاد سالم باشد.

دلایل انجام عمل سزارین چیست؟

عمل سزارین همان طوری که گفته شد، یکی از عمل‌های رایج است. شاید برای شما هم جالب باشد که دلایل انجام این عمل را بشناسید. این عمل بنابر دلایل مختلف و متعددی ممکن است انجام گیرد، برخی دلایل شایع‌ اند و برخی کم‌تر شایع. برخی دلایل به مادر مربوط است که به آن‌ها علل مادری مي‌گویند و برخی هم مربوط به جنین است که علل جنینی نام دارند. 

در زیر به برخی علل مادری و جنینی سزارین که بیش‌تر شایع هستند، اشاره می‌کنیم:

- عدم پیشرفت یا طولانی شدن زایمان طبیعی؛

- دیسترس جنین؛

- جراحی قبلی رحم؛

- وزن بسیار کم هنگام تولد؛

- موقعیت قرارگیری نادرست جنین (به عنوان مثال، بریچ، عرضی)؛

- جفت پراویا یا قرارگیری جفت در دهانه رحم پیش از خود جنین؛

- جداشدگی جفت؛

- حاملگی چند قلو؛

- مشکوک به عدم تناسب جنین به لگن مادر؛

- افتادگی بند ناف؛

- پره اکلامپسی شدید، سندرم HELLP یا اکلامپسی؛

- عفونت‌های مادر (به عنوان مثال، HIV، هرپس سیمپلکس فعال)؛

- بیماری مزمن و زمینه‌ای مادر؛

- خواست مادر؛

- دلایل کمتر رایج شامل نقص انعقاد جنین؛

- ناهنجاری‌های جنینی.

مراقبت پیش از عمل جراحی سزارین

آماده‌سازی یا مراقبت قبل از عمل جراحی سزارین شامل ارزیابی بالینی است. آزمایش‌های خون برای بررسی موارد مختلفی انجام می‌گیرند، از جمله: 

- میزان هموگلوبین

- گروه خونی Rh و غربالگری آنتی‌بادی

- آزمایش سیفلیس و نیز HIV

-  آزمایش سازگاری خون در موارد پرخطر 

ارزیابی بیهوشی نیز صورت می‌گیرد که در آن محدودیت مصرف خوراکی برای مادر ایجاد می‌شود، طوری‌که مایعات خوراکی و غذا هم پیش از عمل، هم در طول زایمان و هم برای مدتی پس از زایمان سزارین محدود می‌گردند. مداخلات برای کاهش حجم یا اسیدیته محتویات معده انجام می‌گیرد. 

مایعات داخل وریدی، پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی و پروفیلاکسی ضد رتروویروسی برای زنان HIV مثبت تجویز می‌گردد.

یک کاتتر ادراری وارد می‌شود و موهای ناحیه برش پوستی ممکن است تراشیده شوند. در اتاق عمل، وضعیت ظاهری مادر و وضعیت جنین بررسی می‌شود و با وجود ضربان قلب جنین تأیید ‌گردد. هم‌چنین، اندیکاسیون سزارین دوباره بررسی می‌شود، زیرا ممکن است وضعیت زایمان از زمان تصمیم اولیه تغییر کرده باشد.

زایمان سزارین چند ساعت طول می‌کشد؟

عمل سزارین معمولا زیاد طول نمی‌کشد. گفته می‌شود زمان متوسط برای این عمل حدودا ۳۰ تا ۶۰ دقیقه است. البته که زمان آن بسته به عوامل مختلفی می‌تواند کم‌تر یا بیش‌تر شود.

در طی این عمل، مراحل مختلفی نظیر بیهوشی، برش پوست، عضله، پیدا کردن رحم و برش زدن آن و بالاخره خروج نوزاد صورت می‌گیرد.

پس از خارج کردن نوزاد، جفت باید خارج شود و داخل رحم از لخته‌های خون پاک شود و پزشک جراح این‌جا خود را مطمین می‌کند که بقایای جسم خارجی در رحم مادر باقی نمانده باشد.

سپس دوباره لایه‌های رحم، عضلات، صفاق، بافت زیرپوستی و در نهایت پوست بخیه زده می‌شود. 

پس از مطمین شدن از پیشرفت مناسب این روند و بررسی وضعیت مادر و نوزاد، عمل خاتمه می‌یابد و مادر به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود.

مراقبت بعد از عمل جراحی سزارین 

مراقبت‌های بعد از عمل شامل بررسی منظم چند مورد زیر است: 

• علائم حیاتی

• برون‌ده ادرار

• علائم شل شدن رحم 

• خونریزی 

محدود کردن مصرف خوراکی برای مادر چندان سودمند نیست، بهتر است داروی مسکن یا ضد درد برای مادر ارائه شود که معمولا ایبوپروفن خوراکی یا ممکن است تزریق تک دوز دیکلوفناک، اکسی کدون خوراکی یا تزریقی به همراه اسیتامینوفن برای درد حاد پس از عمل تجویز می‌شود. 

پس از عمل، باید تماس اولیه‌ی نوزاد با مادر به ویژه تماس پوست به پوست با نوزاد صورت گیرد و شیردهی تا حد زیادی تشویق شود.

هم‌چنین، در طی مدت پس از زایمان سزارین، باید زخم جراحی به خوبی مراقبت شود تا از عفونت آن جلوگیری گردد. 

عوارض عمده‌ی عمل سزارین

عمل سزارین نظیر هر عمل جراحی دیگر با عوارضی همراه است. این عوارض باز هم می‌توانند موقت یا طولانی‌مدت باشند. هم‌چنین، برخی از این عوارض متوجه مادر، برخی متوجه جنین و برخی حتی متوجه جنین‌های بعدی (بارداری‌های آینده) مادر می‌باشند.

• آسیب حین عمل به اندام‌هایی مانند مثانه یا حالب

• عوارض بیهوشی

• خونریزی

• عفونت

• ترومبوآمبولی

• مرگ و میر مادران بعد از سزارین بیشتر از زایمان طبیعی است 

• تاکی‌پنه یا تنفس سریع گذرا در نوزادان بعد از سزارین شایع‌تر است 

• ترومای هنگام تولد از بین نمی‌رود 

عوارض طولانی‌مدت در بارداری‌های بعدی می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• افزایش خطر جفت پریویا 

• جداشدن جفت 

• جفت آکرتا 

• پارگی رحم

جمع‌بندی

در این مقاله متوجه شدیم که عمل سزارین یکی از راه‌های جایگزین برای زایمان طبیعی است. انجام این عمل بسیار رایج است ولی باید نکات مهمی را در انجام آن در نظر گرفت و با توجه به عوارض آن باید بررسی کرد که آیا اندیکاسیون مناسب و معقولی برای این عمل وجود دارد یا خیر.

انجام این عمل نظیر هر عمل دیگری با مراقبت‌های خاصی در قبل و بعد عمل همراه است و توجه جدی را می‌طلبد.

در ابتدا برای این که بدانید کدام از روش‌های زایمان روش مناسب‌تری برای شما است  می‌خواهیم توضیحی درباره هرکدام از روش‌های عمل طبیعی و سزارین بدهیم و سپس به مزایا و عوارض آن‌ها بپردازیم.

زایمان طبیعی

زایمان طبیعی یک پاسخ فیزیولوژیک بدن است که وقتی که زمان زایمان فرابرسد، اتفاق می‌افتد. در این نوع زایمان فرد باردار بیهوش نمی‌شود و در طی زایمان هوشیار است؛ به همین دلیل در حین زایمان درد زیادی را متحمل می‌شود. 

بر خلاف روش جراحی مادر باردار، در این روش می‌تواند پس از انجام زایمان به حالت عادی خود بازگردد و بعد از انجام زایمان می‌تواند فعالیت‌های روزانه خود را انجام دهد.

زایمان سزارین

در این روش از زایمان بر خلاف روش زایمان طبیعی فرد باردار طی عمل زایمان سزارین بیهوش می‌شود. روش زایمان سزارین نوعی عمل جراحی است و پس از انجام این عمل جراحی مادر باید تحت مراقبت پس از عمل قرار گیرد. برای انجام این عمل معمولاً از قبل زمانی برای انجام عمل سزارین توسط پزشک متخصص زنان مشخص می‌شود و نیازی به انجام عمل زایمان در هنگام فرارسیدن زمان آن مانند روش طبیعی ندارد.

عوارض کدام زایمان بیشتر است؟

پس از این که درباره هرکدام از روش‌های زایمان آگاهی لازم را کسب کردید نوبت به صحبت درباره عوارض این روش‌های زایمان می‌رسد که در پایین به این عوارض پرداخته شده است.

عوارض زایمان سزارین چیست؟

- باتوجه‌به این که زایمان سزارین نوعی عمل جراحی است؛ بنابراین فرد پس از انجام عمل جراحی برخلاف زایمان طبیعی باید مدت زمانی را جهت مراقبت بعد از عمل و بهبودی در بیمارستان بستری بماند.

- این روش از زایمان مدت نقاهت و بهبودی طولانی‌تری نسبت به زایمان طبیعی دارد.

- به این دلیل که در حین عمل جراحی برای زایمان برشی بر روی شکم فرد باردار ایجاد شده است، امکان بروز عفونت در ناحیه عمل وجود دارد.

- عمل سزارین می‌تواند بر روی نوزاد هم اثر منفی داشته باشد؛ تحقیقات اخیر در این زمینه نشان می‌دهد که احتمال ابتلا نوزادان به مشکلات تنفسی در این روش زایمان بیشتر است.

عوارض زایمان طبیعی چیست؟

عمل زایمان طبیعی به این دلیل که نیاز به انجام جراحی و بیهوشی ندارد عوارض زیادی برای مادر و نوزاد نمی‌تواند داشته باشد. بیشترین دلیلی که باعث می‌شود مادران باردار زایمان سزارین را به این روش زایمان ترجیح دهند، درد زیادی است که ممکن است در طی زایمان طبیعی متحمل شوند.

لازم به ذکر است که امروزه این مشکل رفع شده است و افراد زیادی توانسته‌اند عمل طبیعی بدون دردی را تجربه کنند. در عمل طبیعی بدون درد از بی‌حسی اپیدورال استفاده می‌شود. در این روش نیز مادر هوشیار است؛ اما قسمت پایین تنه مادر باردار برای کاهش میزان درد بی حس می‌شود.

روش زایمان با بی‌حسی اپیدورال باعث شده تا مادران باردار بیشتری این روش زایمان را به دلیل عوارض کمتر آن نسبت به زایمان سزارین، انتخاب کنند.

زایمان طبیعی برای چه کسانی مناسب نیست؟

معمولاً پزشکان متخصص زنان روش زایمان طبیعی را روش مناسب‌تری برای مادران باردار می‌دانند بااین‌حال برای برخی از زنان باردار زایمان سزارین ترجیح می‌دهند و به آن‌ها انجام عمل جراحی سزارین را توصیه می‌کنند. در پایین قرار است درباره شرایطی که باعث می‌شود انجام عمل طبیعی برای افراد باردار مناسب نباشد پرداخته شود.

- مادر باردار مبتلا به بیماری خاصی مانند دیابت، قلب و عروق، هپاتیت، ایدز و بیماری‌های دیگری که امکان انتقال آن به نوزاد وجود دارد، باشد.

- انقباضات رحمی قبل از زایمان باعث پایین آمدن سر نوزاد از واژن نشود.

- برای انجام عمل زایمان طبیعی نحوه قرار گرفتن نوزاد در رحم مادر از اهمیت زیادی برخوردار است؛ درصورتی‌که نوزاد در رحم مادر باردار به‌درستی قرار نگرفته باشد و سر نوزاد به سمت پایین نباشد، باید عمل سزارین جایگزین روش طبیعی شود.

- اگر مادر باردار هموروئید حاد داشته باشد، ممکن است در حین انجام روش طبیعی دچار خونریزی زیادی شود.

- درصورتی‌که مادر بارداری در زایمان‌های قبلی خود تجربه انجام دو بار عمل سزارین را داشته باشد نمی‌تواند در زایمان بعدی خود زایمان طبیعی را انجام دهد.

- در صورت چندقلو بودن به دلیل این که ممکن است نحوه قرارگیری یکی از نوزادان مناسب عمل طبیعی نباید از همان ابتدا باید عمل سزارین انجام شود.

- مادر باردار درگذشته سابقه انجام عمل جراحی دهانه رحم داشته است.

- در صورتی مادر باردار یا نوزاد وزن بالایی داشته باشند.

- در برخی مواقع ممکن است وضعیت قرارگیری نوزاد باعث شود تا اکسیژن کمی به نوزاد برسد، در این شرایط دکتر متخصص زنان، زایمان طبیعی را منع می‌کند و عمل سزارین را انجام می‌دهد.

- درصورتی‌که مادر باردار سابقه سقط مکرر داشته است.

چه کسانی زایمان راحت‌تری دارند؟

همان‌طور که گفته شد پس از انجام زایمان سزارین فرد دوره نقاهت طولانی‌تری را نسبت به عمل طبیعی تجربه می‌کند. در زایمان طبیعی مادر نیاز به مراقبت زیادی از عمل ندارند به این دلیل که در واژن به انعطاف‌پذیری بالایی دارد و برای انجام عمل طبیعی برش بزرگی زده نمی‌شود. 

بنابراین، میزان بخیه در عمل زایمان طبیعی نسبت به زایمان سزارین بسیار کمتر است و احتمال پارگی و بروز عفونت کمتری را به دنبال دارد.

همچنین باتوجه‌به این که عمل سزارین نوعی عمل جراحی است، مادر بارداری که عمل سزارین را انجام می‌دهد بعد از انجام عمل جراحی متحمل درد زیادی از ناحیه عمل می‌شود؛ اما عمل طبیعی برای فرد باردار تنها در زمان زایمان دردناک است که آن هم با انجام روش اپیدورال به میزان زیادی کاهش می‌یابد.

لازم به ذکر است که انجام فعالیت‌های ورزشی به‌صورت منظم به‌خصوص ورزش پیلاتس می‌تواند به افراد باردار برای داشتن احساس درد کمتر در زمان زایمان طبیعی کمک کند.

جمع‌بندی

روش زایمان طبیعی یک روش زایمان است که نسبت به روش سزارین راحت‌تر و کم‌خطرتر است. در این روش افراد باردار نیاز به بستری طولانی‌مدت و مراقبت زیادی ندارند و می‌توانند در زمان کمتری بعد از انجام عمل به انجام فعالیت‌های روزمره خود بپردازند.

زمان مناسب برای ختنه نوزادان

معمولاً پزشکان متخصص  توصیه می‌کنند عمل ختنه نوزادان در سنین نوزادی انجام شود و بهترین زمان برای انجام عمل ختنه را تا سن 3 ماهگی نوزاد می‌دانند البته انجام عمل ختنه تا سن 6 ماهگی هم زمان مناسبی برای انجام عمل ختنه نوزاد دانسته می‌شود.

همان‌طور که گفته شد ختنه در بعضی مکان‌ها در سنین بالا هم انجام می‌شود؛ اما برای این که بدانید چرا انجام ختنه نوزادان در زمان نوزادی زمان بهتری است باید در ابتدا درباره نحوه انجام عمل ختنه نوزاد آگاهی لازم را کسب کنید.

نحوه عمل ختنه نوزادان

در زمان نوزادی پوستی بر روی قسمت آلت تناسلی نوزاد پسر قرار گرفته است که در طی عمل ختنه نوزادان این قسمت از پوست برداشته می‌شود. برای انجام عمل ختنه نوزادان برای نوزاد پسر خود بهتر است از یک پزشک متخصص کمک بگیرید.

پزشک متخصص قبل از انجام عمل ختنه نوزاد، نوزاد را از نظر داشتن آمادگی لازم برای عمل ختنه بررسی می‌کند و درصورتی‌که نوزاد واجد شرایط عمل ختنه باشد عمل ختنه نوزاد را انجام می‌دهد.

در صورت تأیید آمادگی داشتن نوزاد برای انجام عمل ختنه نوزادان، ناحیه تناسلی نوزاد برای شروع عمل ختنه نوزاد ضدعفونی می‌شود. سپس برای کاهش درد نوزاد در حین عمل ختنه، در ابتدای عمل آمپول بی‌حس‌کننده به اطراف آلت تناسلی نوزاد تزریق می‌شود.

سپس عمل ختنه نوزاد به‌وسیله حلقه انجام می‌شود و پوست از روی آلت تناسلی نوزاد برداشته می‌شود و بر روی حلقه کشیده می‌شود سپس توسط نخ استریل بخیه، بخیه زده می‌شود. حلقه استفاده شده در عمل ختنه خودبه‌خود بعد از گذشت 6 تا 12 روز از عمل ختنه نوزادان می‌افتد.

عوارض ختنه نکردن نوزاد در سنین نوزادی

پس از دانستن نحوه عمل ختنه نوزادان می‌توان درباره علت این که چرا زمان نوزادی زمان مناسب‌تری برای عمل ختنه است صحبت کرد. در پایین برای شما عوارض و علت ختنه نکردن در سنین نوزادی گفته شده است.

• در زمان نوزادی، نوزاد درد کمتری را نسبت به سنین دیگر در حین عمل ختنه نوزادان حس می‌کند؛ بنابراین می‌تواند عمل ختنه راحت‌تری را نسبت به سایر سنین داشته باشد.

• در زمان نوزادی، نوزاد برای انجام عمل ختنه نوزادی هوشیار است و برای کاهش درد تنها از ماده بی‌حسی در اطراف آلت تناسلی نوزاد استفاده می‌شود، اما برای انجام عمل ختنه در سنین بالاتر تنها ماده بی‌حسی کافی نبوده و کودک برای انجام عمل ختنه بیهوش می‌شود.

‌زمانی که عمل ختنه نوزادان در کودک با سنین بالاتری انجام شود، زمان نقاهت و بهبودی طولانی‌تر و دردناک‌تری برای کودک نسبت به انجام عمل ختنه در زمان نوزادی در پی خواهد داشت.

• روند ترمیم جای عمل ختنه انجام شده در سنین بالاتر بیشتر از سنین نوزادی است، به همین دلیل عمل ختنه نوزادان در سنین بالاتر می‌تواند احتمال عفونت پس از عمل ختنه بیشتری را برای کودک داشته باشد. 

باتوجه‌به موارد گفته شده می‌توان نتیجه گرفت که هر چه عمل ختنه دیرتر انجام شود می‌تواند رون درمان دردناک‌تر و سخت‌تری را برای کودک داشته باشد.

مراقبت بعد از ختنه نوزادان

بعد از انجام عمل ختنه نوزادان به ‌خصوص در سنین بالاتر که روند بهبودی و ترمیم طولانی‌تری دارند مراقبت کردن از محل عمل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در پایین برای شما درباره نکات مراقبی بعد از عمل ختنه نوزادان صحبت شده است.

• بعد از عمل ختنه نوزادان بر روی ناحیه عمل نوزاد گاز استریل گذاشته می‌شود. باید حواستان باشد که بعد از هر بار عوض کردن پوشک نوزاد، گاز استریل را هم تعویض کنید.

• معمولاً پزشک متخصص یک پماد جهت تسریع روند ترمیم محل عمل ختنه تجویز می‌کند؛ برای تأثیرگذاری این پماد، باید به طور مرتب از پماد بر روی محل عمل ختنه استفاده شود.

• سعی کنید در زمان پوشک گرفتن نوزاد خود، برای این که بر روی محل عمل فشاری وارد نشود، پوشک کودک را سفت نبندید.

• تا زمان بهبودی محل عمل ختنه نوزادان باید محل مورد نظر خشک نگه داشته شود. به همین دلیل توصیه می‌شود در زمان حمام کردن نوزاد از یک اسفنج خیس برای حمام کردن فرزندتان استفاده کنید تا از خیس شدن محل عمل ختنه جلوگیری شود.

• پس از این که ناحیه عمل ختنه کمی بهبود پیدا کرد می‌توانید چند روز یک بار برای جلوگیری از آلودگی محل عمل ختنه، محل عمل را با آب ولرم بشویید؛ دقت کنید که در زمان شستشو از مواد شستشو بدن مانند شامپو بدن یا صابون استفاده نکنید.

• معمولاً پس از عمل ختنه نوزادان تا مدتی محل عمل قرمز، ملتهب و متورم می‌شود؛ مشاهده این علائم بعد از عمل ختنه نوزاد طبیعی است و نشانه وجود عفونت و یا مشکلی در کودک نیست.

البته درصورتی‌که علائم قرمزی، التهاب و تورم همچنان بعد از گذشت 10 روز از عمل ختنه نوزاد کاهش پیدا نکند و یا دمای بدن کودک بالای 38 درجه سانتی‌گراد برسد باید به پزشک متخصص اطلاع داده شود تا از ایجاد عوارض احتمالی جلوگیری شود.

باید دقت داشته باشید که زمانی که هر کدام از علائم عفونت مانند تب، ترشح مایع بی‌رنگ و یا زردرنگ، سفت شدن ناحیه عمل ختنه و تب بالا را مشاهده کردید، باید سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید.

ختنه با حلقه چیست؟

یکی از موارد قابل توجه در انجام ختنه با حلقه روی نوزاد هوشیار، تلاش در رهایی او از درد است. این هدف با انجام دو تزریق کوچک به پنیس (آلت تناسلی مردانه) به صورت یک تزریق در بالا و دیگری زیر آن قابل دستیابی است. از نظر دکتر امیربهتاش امیری نیز انجام این نوع بی‌حسی موضعی می‌تواند این عضو را کاملا بی‌حس کند و البته درد این تزریق به اندازه‌ی واکسیناسیون است. پس از حدود ۴ الی ۵ دقیقه می‌توان عمل را بدون ایجاد ناراحتی در نوزاد انجام داد. 

در طی انجام ختنه با حلقه، حلقه در قسمتی مابین سر آلت و پوست رویی (پوستی که در طی انجام ختنه باید حذف شود) قرارمی‌گیرد و از سر پنیس محافظت می‌کند. زمانی که برای انجام ختنه با حلقه در نظر گرفته شده‌است، چیزی حدود ۸ تا ۱۰ دقیقه می‌باشد و حتی ممکن است کمتر نیز باشد. پس از قراردادن حلقه، پزشک از نوعی نخ جراحی استفاده می‌کند تا این وسیله را در جای خود ثابت نگه‌دارد تا زمانی که پوست اضافه به طور کامل حذف شود. 

در حقیقت این نخ جراحی (بخیه) به همراه حلقه است که به مرور زمان با نفوذ در میان لایه‌های پوست هدف، باعث کنده شدن آن می‌شود. پس از گذشت زمان مناسب نخ و حلقه نیز از هم جدا شده و می‌توانید آن را داخل پوشک نوزادتان ببینید. این خلاصه ای از انجام ختنه با حلقه است که می‌توانید برای اطلاعات بیش‌تر به سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران https://khatneh.ir/ مراجعه کنید. در ادامه راجع‌به فواید و مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه بحث می‌کنیم.

فواید ختنه با حلقه

هرکدام از انواع ختنه فواید خاص خودشان را دارند که بسته به سن و شرایط نوزاد انتخاب می‌شوند. دکتر امیری معتقد است انجام ختنه با حلقه برای نوزادان زیر ۶ ماه مناسب‌تر است و البته که سن طلایی ختنه را حدود یک تا سه ماهگی می‌داند. پیش‌تر نیز ذکر کردیم که روش حلقه به علت تهاجم کمتر می‌تواند یک روش بسیار مناسب باشد. 

در کل مردم ختنه را به علل مختلف انجام می‌دهند اما دلایل علمی آن نیز بسیار مورد توجه و مهم هستند. وجود یک پوست روی قسمت خروجی ادرار می‌تواند تمامی عفونت‌ها را به خود جذب کند. این نوع عفونت‌ها ممکن است از دسته‌ی بیماری‌های منتقله‌ی جنسی و یا حتی از عفونت‌های موجود در کلیه باشد. پس با حذف این قسمت با یک روش غیرتهاجمی مانند ختنه با حلقه، یک برتری بزرگ است. 

در طرف دیگر بهداشت فرد مطرح است. همان‌گونه که ذکر شد، پوست روی سر آلت می‌تواند آلودگی‌های زیادی را به خود جذب کند و همچنین به علت ساختار آن، نمی‌توانید به خوبی این قسمت را تمیز کنید. پس در نتیجه رعایت بهداشت در نوزاد شما بسیار سخت می‌شود. از طرفی باید بدانید احتمال چسبیدگی پوست به سر پنیس نیز وجود دارد و با انجام ختنه با حلقه می‌توان این مورد را رفع کرد.

مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه

پس از انجام هر نوع عملی هرچقدر هم کوچک، باید مراقبت‌هایی را در نظر بگیرید. مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه عبارتند از:

- ممکن است نوزادتان نیازمند قرص پانادول (نوعی مسکن) باشد که البته با تجویز پزشک داده می‌شود.

- در سه روز اول پس از هربار تعویض پوشک بهتر است از یک کرم و یک ژل که اکثرا توسط پزشکتان توصیه می‌شود استفاده کنید. در این قسمت از مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه، موارد تجویزی کاملا بر اساس شرایط و صلاح‌دید پزشک، متفاوت است.

- از روز دوم هرروز نوزاد را استحمام کنید.

- پس از سه روز اول دیگر استفاده از پماد نیاز نیست، بهتر است تنها از ژل استفاده کنید. حدود ۳۶ ساعت پیش از افتادن رینگ و نخ، ممکن است علائمی مانند التهاب و قرمزی را ببینید که کاملا طبیعی است.

جمع بندی

با مطالعه‌ی مقاله‌ی فوق به اطلاعاتی نسبی راجع به انجام ختنه با حلقه و همچنین مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه، آشنا شدید. اگر نیاز به اطلاعات بیش‌تر دارید یا می‌خواهید با یک پزشک مشاوره کنید، می‌توانید از سایت https://khatneh.ir که تحت نظر کلینیک دکتر امیربهتاش امیری است، استفاده کنید. 

بهتر است انجام ختنه را در روز اول و بلافاصله پس از تولد انجام ندهید. سعی کنید برای این کار از یک فرد با تجربه و یک پزشک مشاوره بگیرید تا از بهداشت و روش درست انجام آن مطمئن شوید. در نظر داشته‌باشید که مراقبت‌های پس از ختنه با حلقه را نیز از پزشک مربوطه بپرسید.

پسران از زمان تولد٬ اطراف سوراخ مجاری آلت تناسلی و دور کلاهکشان پوستی اضافی وجود دارد و برای رعایت بهداشت٬ توسط پزشک متخصص در این زمینه برداشته می‌شود. برای برداشتن این پوست روش‌های مختلفی دارد که در زیر توضیح می‌دهیم.

روش‌های ختنه کردن

برای ختنه کردن روش‌های مختلفی وجود دارد که باتوجه‌به سن و شرایط فیزیکی نوزاد٬ انجام بهترین روش متفاوت است. بعضی از روش‌های سنتی ختنه کردن امروزه منسوخ شده‌اند و روش‌های جدیدتری جایگزین آنها شده‌اند. بهترین سن ختنه کردن نوزاد بین یک تا شش ماهگی است و طلایی‌ترین سن ختنه کردن نوزاد پسر بین یک ماه تا سه ماهگی است. رایج‌ترین روش‌های ختنه کردن پسران٬ ختنه با جراحی و ختنه با حلقه است؛ در زیر این دو روش را بررسی می‌کنیم.

ختنه کردن به روش جراحی

ختنه کردن پسرها به روش جراحی یک روش سنتی است. در این روش٬ پزشک با استفاده از تیغ جراحی و قیچی مخصوص٬ پوست اطراف کلاهک و سوراخ آلت تناسلی پسر را می‌برد و لبه‌های آن را برمی‌گرداند و به بدنه آلت تناسلی بخیه می‌زند. ختنه به روش جراحی با درد و خونریزی همراه است و برای پسرهای بالای یک سال مناسب است. 

معایب ختنه به روش جراحی

یکی از معایب این روش٬ ایجاد خونریزی پس از برش پوست اضافه روی کلاهک آلت تناسلی است. برای جلوگیری از خونریزی٬ پزشک به‌وسیله دستگاه مخصوص می‌سوزاند و سپس بخیه می‌زند. امکان دارد در اثر بی‌احتیاطی پزشک بخشی از سر آلت تناسلی بریده شود که گاهی می‌توان با عمل جراحی بخش بریده شده را پیوند زد.

در این روش ختنه کردن٬ مدت‌زمان بیشتری طول می‌کشد تا زخم بهبود یابد و نباید کودک تا چند روز پوشک شود؛ زیرا تعویض پوشک با درد زیادی برای کودک همراه است و همچنین چند روز بعد از ختنه کردن می‌توان کودک را حمام برد.

ختنه با حلقه

ختنه با حلقه یکی از روش‌های ختنه کردن نوزادان پسر است. این روش برای نوزادان زیر شش ماه مناسب است. در این روش پزشک از یک حلقه پلاستیکی برای ختنه کردن استفاده می‌کند. پزشک ابتدا یک برش روی پوست آلت تناسلی نوزاد ایجاد می‌کند و حلقه را زیرپوست و دور آلت قرار می‌دهد و با نخ محکم می‌بندند تا خون به قسمت بالای آلت نرسد و بعد از 10 تا 12 روز خشک می‌شود و می‌افتد.  

اگر پزشک در روش ختنه با حلقه٬ از حلقه پلاستیکی Bell استفاده کند باید بعد از گذشت 5 تا 8 روز پوست اضافه خشک شود و بیفتد٬. اما اگر بعد از گذشت 8 روز٬ این حلقه بیفتد و یا التهاب و تورم محل ختنه بعد از 8 روز کمتر نشود باید به پزشک متخصص مراجعه کرد.

مزایای ختنه با حلقه

- اکثر پزشکان متخصص در زمینه ختنه با روش ختنه با حلقه آشنایی دارند. 

- ختنه با حلقه راحت است.

- حلقه Bell با اندازه‌های مختلفی وجود دارد که پزشک باتوجه‌به اندازه آلت نوزاد٬ مناسب‌ترین حلقه را انتخاب می‌کند.

- نتیجه ختنه با حلقه٬ خوب و زیبا است.

- در صورت مراقبت و رعایت بهداشت٬ عفونت بعد از ختنه با حلقه ایجاد نمی‌شود.

- بعد از ختنه با حلقه می‌توان به‌راحتی نوزاد را پوشک کرد.

- درروش ختنه با حلقه می‌توان نوزاد را بعد از ادرار کردن با آب شست.

-ختنه با حلقه٬ راحت‌ترین٬ سریع‌ترین و بهترین روش ختنه نوزادان زیر یک سال است. 

معایب ختنه با حلقه

- در این روش اگر پزشک تخصص و تجربه کافی را نداشته باشد ممکن است پوست به‌اندازه کافی برداشته نشود یا ممکن است زیاد برداشته شود که بر زیبایی و نتیجه تأثیرگذار است.

- اگر حلقه در زیرپوست آلت جابه‌جا شود٬ در ادرار کودک فشار ایجاد می‌شود.

- برای کودکانی که چاق هستند یا عارضه میکروپنیس دارند٬ ختنه با حلقه سخت است.

کلام پایانی

چنانچه تصمیم دارید برای ختنه نوزادتان اقدام کنید و به دنبال بهترین مکان و زمان برای ختنه فرزندتان هستید٬ بهتر است بعد از تولد نوزاد برای ختنه کردن آن اقدام نکنند و همچنین بهتر است تا زیر شش ماهگی نوزاد٬ برای ختنه کردن به متخصص ختنه و کلینیک ختنه نوزادان مراجعه کنید.

 در کلینیک ختنه نوزادان تهران آقای دکتر امیربهتاش امیری٬ ختنه نوزادان زیر شش ماه انجام می‌شود. دکتر امیربهتاش امیری٬ تنها ختنه به روش حلقه انجام می‌دهند و ویزیت جهت سایر بیماری ها و سایر اقدامات درمانی در این کلینیک انجام نمی‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به سايت کلینیک ختنه نوزادان تهران دکتر امیربهتاش امیری مراجعه کنید.

شرایط مناسب برای یک کلینیک ختنه

چرا باید فرزندان پسر خود را ختنه کنید؟ این سوال جوابی کاملا واضح دارد که البته جدای از اعتقادات و رسوم است. انجام این عمل توسط محققان و پزشکان زیادی مورد بررسی قرارگرفته‌است که ثابت می‌کند ختنه یک راه بسیار مناسب برای جلوگیری از بیماری‌ها است. در حقیقت قصد از انجام این کار، برداشت پوست اضافه‌ی روی سر آلت تناسلی است که تمامی عفونت‌ها را به خود جذب می‌کند. 

مهم است که جایی را برای انجام آن انتخاب کنید که دارای شرایط زیر باشد:

- بهداشت کامل محل انجام عمل

- امکانات ایجاد بی‌حسی 

- متخصص ختنه و دستیاران به تعداد کافی

- داروهای ضروری

- تجهیزات کامل جهت انجام ختنه در هر روش موجود

- قابلیت پاسخ‌گویی به نگرانی‌های پس از عمل والدین 

- دارای پروانه اعتماد و تایید وزارت بهداشت

از طرفی می‌دانیم که حضور یک دکتر ختنه که از انواع روش‌ها و همینطور ممنوعیت‌های انجام ختنه آگاه باشد از الزامات امنیت بهداشتی است.

آیا امکانات کلینیک ختنه نوزادان در انجام ختنه تاثیری دارد؟

به زبان ساده اگر شما درحال تصمیم‌گیری برای ختنه ی نوزادتان هستید، به آینده‌ی او فکر کنید. هرنوع عفونت و یا حتی انتخاب روش اشتباه می‌تواند باعث مشکلات بعدی در نوزادتان شود. مهم‌تر از همه حضور یک متخصص ختنه است که از تمامی موارد منع و عوارض این عمل آگاه باشد. مثلا در برخی بیماری‌ها و ناهنجاری‌های جنینی، نمی‌توانیم نوزاد را ختنه کنیم. پس اگر یک فرد غیرمتخصص این کار را انجام دهد قطعا خسارات زیادی به بار می‌آورد.

پس جواب سوال شما بله است. امکانات بهداشتی بسیار در انجام پروسه‌های کوچک و بزرگ جراحی مؤثر هستند. هر عملی که نیاز به ورود به بافت بدن را داشته باشد، بهتر است در یک مکان استریل انجام شود؛ مخصوصا در نوزادان. از طرفی در حضور امکانات کافی و مورد نیاز برای جراحی، لازم نیست شما به دنبال تهیه‌ی وسایل به صورت جداگانه باشید، بلکه می‌توانید مناسب‌ترین نوع وسایل را در یک کلینیک ختنه داشته‌باشید.

از طرفی می‌دانیم که بهترین سن برای انجام ختنه حدود ۱ تا ۳ ماهگی است. این موضوع نگرانی‌ها را می‌تواند درمورد آسیب به بدن ضعیف نوزاد در این حیطه‌ی سنی را افزایش دهد. امکانات و پرسنل کافی برای مراقبت از بدن آسیب‌پذیر نوزادان نکته‌ی بزرگ و مهمی در انتخاب محل انجام ختنه است.

معرفی بهترین کلینیک ختنه نوزادان در تهران

در آخر می‌خواهیم یکی از پیشنهادات خوب کلینیک ختنه نوزادان را برای شما توضیح دهیم. در شهر تهران بیمارستان‌های زیادی برای انجام زایمان و مراقبت‌های پس از آن وجود دارند. این روز‌ها با توجه به شرایط کرونا و شلوغی بیمارستان‌ها، همه نگران رفت و آمد در بیمارستان‌ها هستند. پس بهتر است به جای حضور غیرضروری در بیمارستان‌های شلوغ، از یک کلینیک ختنه استفاده کنید.

کلینیک ختنه‌ نوزادان دکتر امیربهتاش امیری، واقع در پاسداران تهران، می‌تواند گزینه‌ی خوبی برای شما باشد. در ابتدای امر بهتر است تحقیقات کافی را انجام دهید و پزشک مورد اعتماد خود را پیدا کنید.  برای انجام این کار ابتدا رزومه‌ی دکتر ختنه را کاملا مطالعه کنید و سپس بعضی مقالات و صحبت‌های او را راجع به ختنه بخوانید. یکی از برتری‌های کلینیک ختنه‌ی دکتر امیری آن است که به جز ختنه، کار دیگری انجام نمی‌شود. به عبارت دیگر، هیچ ویزیتی برای هیچ بیماری دیگری وجود ندارد و این باعث می‌شود که این کلینیک ختنه به یک محیط امن برای سلامت نوزاد شما تبدیل شود.

از دیگر فواید این کلینیک ختنه، حضور دکتر امیری متخصص ختنه نوزادان است که تا پس از بهبودی نوزادتان می‌توانید از مشاوره ایشان در فضای مجازی بهره‌مند گردید.

جمع بندی

ختنه یکی از اعمال جراحی بسیار کوچک است که ممکن است نادیده گرفته شود و در نتیجه مشکلاتی را نیز به‌وجود آورد. نکات مهم درمورد ختنه، سن انجام آن، انواع روش‌ها، ممنوعیت‌ها و مراقبت‌های پس از آن است. اگر یک متخصص ختنه باشد که بتوانید سوالاتتان را بپرسید و از روش و سن مناسب برای ختنه ی نوزادتان آگاهی کامل را به‌دست بیاورید، حتما این کار را انجام دهید.

در این مقاله سعی کردیم تمام اطلاعات لازم برای ختنه را به صورت خلاصه برای شما مخاطبان عزیز توضیح دهیم. اگر احساس می‌کنید پاسخ کامل خود را دریافت نکردید می‌توانید از سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران نیز کمک بگیرید.

فواید انجام ختنه در نوزادان پسر چیست؟

اگر از یک متخصص ختنه بپرسید که فواید انجام این کار چیست، ابتدا به صورت ساده برای شما راجع به بهداشت صحبت خواهدکرد. اما چگونه ختنه می‌تواند به بهداشت کمک کند؟ یک دکتر ختنه شاید این مورد را اینگونه توضیح دهد: پنیس (آلت تناسلی مردانه) پس از انجام ختنه راحت‌تر تمیز می‌شود و این به سلامت این عضو بدن کمک می‌کند.

از جمله مواردی که با انجام ختنه می‌توان از آن‌ها جلوگیری کرد عبارتند از:

- بعضی شرایط و مشکلات خاص پنیس: انجام ختنه می‌تواند از بعضی شرایط مانند التهاب گلنس و پوست روی آن که حین ختنه برداشته می‌شود جلوگیری کند.

- سرطان دهانه‌ی رحم در پارتنر: این مورد با انجام بررسی‌های آماری و البته آزمایشگاهی در خانم‌های دارای کنسر سرویکس اثبات شده‌است.

- سرطان پنیس (آلت تناسلی): مواردی مانند بیماری‌های منتقله‌ی جنسی (STDs)، در نوع پیشرفته باعث افزایش احتمال سرطان می‌شوند. یک متخصص ختنه در توضیح می‌گوید که با برداشته شدن پوست روی آلت، هم احتمال بیماری و هم سرطان کاهش می‌یابند.

- عفونت مجاری ادراری: بدیهی است که با کاهش احتمال عفونت، از درگیری مجاری ادراری نیز می‌توان جلوگیری کرد. علت اهمیت این‌جا است که عفونت‌ها می‌توانند به داخل مجرا نفوذ کرده و مثانه را نیز آلوده کنند.

فواید شناخت بهترین متخصص ختنه

شاید به علت عقاید قدیمی‌ها و پدران و بزرگانمان گاهی تصور کنیم که ختنه یک کار ساده و بی‌اهمیت است. نکته‌ی ماجرا آن است که فقط یک متخصص ختنه می‌تواند به این عقیده پایان دهد، چرا که از علم و دلیل این عمل آگاهی دارد. بعضی نوزادان زمانی که متولد می‌شوند دارای یک ناهنجاری در پنیس هستند. در این نوع ناهنجاری، سوراخ خروجی مجرای ادراری رو و یا زیر سطح پنیس قرار دارد. در بعضی از این نوزادان نباید ختنه انجام شود و از این موضوع پزشک و متخصص ختنه مطلع هستند.

در مواردی نوزادان با روش‌های اشتباه ختنه می‌شوند  یا حتی دیرتر از موعد برای این کار آماده می‌شوند. تمامی این موارد می‌تواند روی روحیه‌ی کودک شما در آینده تاثیرگذار باشد. از نظر یک دکتر ختنه مانند آقای دکتر امیربهتاش امیری، نوزادان را بهتر است زیر ۶ ماهه ختنه کرد. همچنین ایشان بهترین روش برای انجام آن را نوع حلقه می‌دانند.

نحوه‌ی انجام ختنه

آیا ختنه به فرزند من آسیب می‌رساند؟ آیا برای انجام آن لازم است مقدمات خاصی را فراهم کنم؟ انجام ختنه در سنین مدرسه باعث شوک روحی فرزند من می‌شود؟ تمامی این سوالات را می‌توان با مطالعه ی مقالات علمی که توسط یک متخصص ختنه نوشته شده‌است، پاسخ داد. اما در این قسمت قصد داریم به طور خلاصه شما را در جریان نحوه‌ی انجام این عمل، قرار دهیم.

در طی انجام ختنه، پوست پوشاننده‌ی گلنس پنیس (سر آلت تناسلی) با روش‌های متفاوتی برداشته می‌شود. روش‌های متفاوتی برای انجام آن وجود دارد مانند حلقه و یک راه سنتی که از قدیم‌الایام مرسوم بوده و حتی هنوز هم در بعضی مناطق مورد استفاده است. تمام زمان مورد نیاز برای انجام عمل کوچک ختنه، حدود ۲۰ دقیقه است. این یک زمان تخمینی است حتی ممکن است در روش استفاده از حلقه زمان کم‌تری نیز لازم باشد. در این قسمت دکتر ختنه، با هر روش که انتخاب کرده باشد، پوست روی سر آلت تناسلی را از آن جدا می‌کند.

با توجه به استفاده از بی‌حسی‌ها، نوزاد شما دردی را احساس نمی‌کند. توجه داشته‌باشید که پس از انجام عمل، حتما راجع به نحوه‌ی مراقبت‌ها و نکات مهم بهداشتی از پزشک و پرستار خود بپرسید.

جمع بندی

انجام ختنه در ابتدا یک عمل سنت‌گرا و بر اساس مذهب دیده می‌شد. امروزه با تحقیقات فراوان متوجه شدند که انجام آن باعث افزایش سلامت فرزند شما در آینده می‌شود و البته بهداشت نیز در این مورد می‌تواند بهتر رعایت شود. در کنار همه‌ی این موارد بیماری‌های انتقالی و مشکلات احتمالی برای پارتنر آینده‌ی او نیز کمتر خواهد شد. اما طبیعتاً لازم دارید که یک دکتر ختنه این کار را برایتان انجام دهد که دانش کافی را داشته باشد.

علاوه‌بر آن مهارت و امکانات نیز مواردی هستند که باید به آن‌ها توجه کرد. در پایان مقاله امیدواریم که اطلاعات موردنیاز خود را یافته باشید. می‌توانید برای اطلاع بیش‌تر درمورد انجام ختنه و یک محیط امن و بهداشتی نیز از سایت کلینیک ختنه نوزادان تهران استفاده کنید. این روز‌ها که بحث کرونا نیز در پیش است، می‌توانید شرایط انجام ختنه را در این موقعیت از این سایت بدانید. 

به دلیل فواید پزشکی ختنه این عمل در بسیاری از نقاط جهان انجام می‌شود. علاوه بر اهمیت انجام ختنه از نظر پزشکی ما ایرانیان و بخصوص مسلمانان نیز طبق سنت تمامی نوزادان پسر را ختنه می‌کنیم. اما عدم مراجعه به محل مناسب و نیز پزشک غیر مجرب می‌تواند والدین و نوزاد را تا مدت‌ها درگیر مشکلات احتمالی نماید.

محلی که قرار است ختنه نوزاد در آنجا انجام شود باید امکانات لازم را داشته باشد. منظور از امکانات لازم، تجهیزات و ابزار و وسایل مورد نیاز برای ختنه کردن است. ابزار و وسایل که برای این کار استفاده می شوند یا باید بصورت یکبار مصرف باشند و یا در غیر اینصورت به طور کاملا بهداشتی استریل گردند به طور مثال استریلیزاسیون با استفاده از حرارت و فشار یا همان دستگاه اتوکلاو که باعث می شود میکروب ها از میان بروند.

برخی از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند نوزاد را در بدو تولد و در بیمارستان ختنه کنند که در مطالب بعدی و با دلایل پزشکی به شما خواهیم گفت که این کار ممکن است به ضرر سلامتی نوزاد باشد.

متخصص ختنه خوب کیست؟

یک متخصص ختنه خوب و ماهر پزشکی است که در انجام این جراحی مهارت و تجربه کافی داشته باشد. در اینجا لازم است به این نکته اشاره کنیم که پزشک بودن صرفا دلیل موجهی برای مراجعه جهت انجام این عمل نیست. با اینکه همه پزشکان در طول تحصیل با مبانی ختنه آشنا می‌شوند اما لازم است برای انجام این کار به متخصص مراجعه نمایید.

متخصص اطفال، متخصص اورولوژی و جراحان عمومی معمولا این کار را به خوبی انجام می‌دهند اما بهترین متخصص ختنه کیست؟ توصیه می‌شود برای ختنه نوزاد به متخصص نوزادان و اطفال مراجعه نمایید چراکه با آناتومی نوزادان و کودکان آشنایی بهتری دارند و بهترین گزینه برای انجام ختنه هستند.

آیا همه متخصصین اطفال می‌توانند جراحی ختنه انجام دهند؟

خیر. صرفا داشتن تخصص نوزادان برای این جراحی کافی نیست. پزشکی که کودک دلبندتان را برای ختنه به او می‌سپارید باید تجربه کافی در این زمینه داشته باشد. همچنین باید کلینیکی تخصصی و مجهز به کلیه امکانات مورد نیاز ختنه، تجهیزات استریل و ضدعفونی کننده باشد. فراموش نکنید که عدم مراجعه به کلینیک تخصصی ختنه احتمال بروز عفونت در موضع ختنه و آلت تناسلی نوزاد را به میزان چشمگیری افزایش می‌دهد و می‌تواند عواقب جبران ناپذیری داشته باشد.